>Livre, Chap. |
[4, 4] |
ἀπολήψεσθαι,
καὶ
οὕτω
μιμεῖσθαι
ἔδει
|
τοὺς |
ἁγίους
ἐκείνους,
καὶ
νηστεύειν,
μηδὲ |
[4, 3] |
Πῶς
οὖν
πρὸς
ἐκείνους
τρέχεις
|
τοὺς |
ἀνελόντας,
ὁ
προσκυνεῖν
λέγων
τὸν |
[4, 7] |
τῆς
ἄγρας
περιγενέσθαι,
αὐτούς
τε
|
τοὺς |
βλασφήμους
ἐκείνους
τῆς
ἀσεβείας
ἀπαλλαγέντας, |
[4, 7] |
παρορῶν;
Εἴθε
μοι
δυνατὸν
ἦν
|
τοὺς |
ἐκεῖ
τρέχοντας
εἰδέναι,
καὶ
οὐκ |
[4, 6] |
Γομόῤῥας·
οὐ
πρὸς
Σοδομίτας
καὶ
|
τοὺς |
ἐν
Γομόῤῥοις
οἰκοῦντας
διαλεγόμενος,
ἀλλὰ |
[4, 5] |
ἐποίησαν
ἐκεῖνοι,
ἄκουσον
(τί
πρὸς
|
τοὺς |
ἐρωτῶντας
ἔλεγον.
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἐπέκειντο |
[4, 3] |
δὴ
κἀμοὶ
τοῦτο
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
ἡμετέρους
εἰπεῖν,
εἴ
γε
ἡμετέρους |
[4, 4] |
εἰπεῖν.
Καὶ
γὰρ
ἐκεῖνος
ὁρῶν
|
τοὺς |
Ἰουδαίους
ἀσεβοῦντας,
καὶ
ποτὲ
μὲν |
[4, 3] |
διὰ
τὸν
Χριστὸν
βασανίζονται·
καὶ
|
τοὺς |
λῃστὰς
ἀποστρεφόμεθα,
οὐκ
ἐπειδὴ
κολάζονται, |
[4, 3] |
γίνονται·
διὰ
τοῦτο
δὲ
καὶ
|
τοὺς |
μάρτυρας
φιλοῦμεν,
οὐκ
ἐπειδὴ
βασανίζονται, |
[4, 7] |
θεραπείας.
Πῶς
οὖν
οὐκ
ἄτοπον,
|
τοὺς |
μὲν
τῶν
σωμάτων
προνοοῦντας
τοσαύτην |
[4, 2] |
τὴν
κεφαλὴν
ἑαυτοῦ
τελαμῶνι,
καὶ
|
τοὺς |
ὀφθαλμοὺς
ἀπέκρυψε,
καὶ
ἄδηλον
ἑαυτὸν
|
[4, 6] |
Εἰ
γὰρ
ταῦτα
ἐπεζήτει,
καὶ
|
τοὺς |
παλαιοὺς
πάντας
τοὺς
πρὸ
αὐτῶν |
[4, 7] |
Ἀνάγκη
δὲ
λοιπὸν
παρακαλέσαι
ὑμᾶς
|
τοὺς |
παρόντας,
ἵνα
πολλὴν
τῶν
μελῶν |
[4, 6] |
ἐπεζήτει,
καὶ
τοὺς
παλαιοὺς
πάντας
|
τοὺς |
πρὸ
αὐτῶν
λάμψαντας
πρώτους
ἂν |
[4, 2] |
βασιλέως.
Ἐπεὶ
οὖν
ἀεὶ
πρὸς
|
τοὺς |
προφήτας
ἀπεχθῶς
εἶχεν
ἐκεῖνος,
ἀσεβὴς |
[4, 7] |
σὺν
τῷ
ἁγίῳ
Πνεύματι,
εἰς
|
τοὺς |
{σύμπαντας}
αἰῶνας
τῶν
αἰώνων.
Ἀμήν. |
[4, 3] |
εἴ
γε
ἡμετέρους
χρὴ
καλεῖν
|
τοὺς |
τὰ
ἐκείνων
φρονοῦντας.
Πορεύεσθε
εἰς |
[4, 4] |
ἀπαντᾷς
λοιπόν;
Πρὸς
μὲν
οὖν
|
τοὺς |
τὰ
ἡμέτερα
λέγοντας
φρονεῖν,
καὶ |