>Livre, Chap. |
[4, 4] |
προσκυνεῖς
ὡς
Χριστιανὸς,
παρ´
ἐκείνου
|
τὰ |
ἀγαθὰ
αἰτεῖς·
καὶ
μετὰ
τῶν |
[4, 7] |
ποῦ
δὲ
ἡ
σκηνὴ
καὶ
|
τὰ |
ἅγια
τὸν
ἁγίων;
ποῦ
δὲ |
[4, 1] |
μετὰ
πολλῆς
τῆς
ἐπιμελείας,
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
πάντα
εὖ
διατίθενται.
Καὶ |
[4, 3] |
ἀφέντες
τὴν
πατρῴαν
εὐσέβειαν,
πρὸς
|
τὰ |
ἀλλότρια
ηὐτομολήσατε·
καὶ
οὐδὲ
ὅσην |
[4, 3] |
αὐτὸ
νομίσῃς
εἶναι;
Τί
μιγνύεις
|
τὰ |
ἄμικτα;
ἐσταύρωσαν
ἐκεῖνοι
τὸν
Χριστὸν, |
[4, 7] |
ἀδελφὸν
ἀπολλύμενον
ἐπαναγάγῃς
εἰς
σωτηρίαν,
|
τὰ |
αὐτὰ
ἐκείνῳ
πείσῃ.
Τί
μέγα |
[4, 3] |
πάσχουσι,
καὶ
τὰ
μὲν
γινόμενα
|
τὰ
|
αὐτὰ,
ἡ
γνώμη
δὲ
καὶ |
[4, 1] |
ψῆφοι
καλὰ
καὶ
φαῦλα
εἶναι
|
τὰ |
αὐτὰ
ποιοῦσι.
~βʹ
Καὶ
ἵνα |
[4, 3] |
Περσῶν
φρονεῖ;
ὁ
βάρβαρος
οὐ
|
τὰ |
βαρβάρων
ζηλοῖ;
ὁ
τὴν
Ῥωμαίων |
[4, 6] |
παρεσκευασμένους,
εἰ
μὴ
λάβοιεν,
πρὸς
|
τὰ
|
εἴδωλα
αὐτομολῆσαι,
μᾶλλον
δὲ
οὐ |
[4, 4] |
ἤθελεν
αὐτοὺς
θυσίαν
προσάγειν,
πρὸς
|
τὰ |
εἴδωλα
ἔτρεχον·
ὅτε
οὐ
βούλεται |
[4, 4] |
τῷ
Θεῷ
προσέχοντας,
ποτὲ
δὲ
|
τὰ |
εἴδωλα
θεραπεύοντας,
οὕτω
πως
φησίν· |
[4, 4] |
τὰ
ἡμέτερα
λέγοντας
φρονεῖν,
καὶ
|
τὰ |
ἐκείνων
ζηλοῦντας,
ἀρκεῖ
οὗτος
ὁ |
[4, 3] |
ἧς
οὐκ
ὠφεληθήσεσθε,
καὶ
πρὸς
|
τὰ |
ἐκείνων
ηὐτομολήσατε.
Πότε
τὸ
πάσχα |
[4, 3] |
μεθ´
ἡμῶν
τετάχθαι,
θεραπεύουσι
δὲ
|
τὰ
|
ἐκείνων,
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
ἅπαντα |
[4, 3] |
γε
ἡμετέρους
χρὴ
καλεῖν
τοὺς
|
τὰ |
ἐκείνων
φρονοῦντας.
Πορεύεσθε
εἰς
τὰς |
[4, 3] |
μοι,
τῶν
παρ´
ἡμῖν
οἰκούντων
|
τὰ |
ἐκείνων
φρονῶν,
οὐκ
εὐθέως
χωρὶς |
[4, 5] |
φυλαττόντων
ἐπὶ
γῆς
ἀλλοτρίας,
αὐτοὶ
|
τὰ
|
ἐναντία
ποιοῦντες
πρὸς
φιλονεικίαν
καὶ |
[4, 4] |
λοιπόν;
Πρὸς
μὲν
οὖν
τοὺς
|
τὰ |
ἡμέτερα
λέγοντας
φρονεῖν,
καὶ
τὰ |
[4, 3] |
Χριστιανὸς
εἶ;
τίνος
οὖν
ἕνεκεν
|
τὰ |
Ἰουδαίων
ζηλοῖς;
Ἀλλὰ
Ἰουδαῖος
εἶ; |
[4, 3] |
μάρτυρες
τὸ
αὐτὸ
πάσχουσι,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
γινόμενα
τὰ
αὐτὰ,
ἡ |
[4, 6] |
ἁγιστείαν,
ὁ
πανταχοῦ
παρὼν
καὶ
|
τὰ |
πάντα
πληρῶν;
Τίνος
δὲ
ἕνεκεν |
[4, 3] |
τῇ
Ἐκκλησίᾳ;
Ὁ
Πέρσης
οὐ
|
τὰ |
Περσῶν
φρονεῖ;
ὁ
βάρβαρος
οὐ |
[4, 3] |
θόρυβος.
Καὶ
γὰρ
καὶ
λῃσταὶ
|
τὰ |
πλευρὰ
καταξαίνονται,
καὶ
τυμβωρύχοι
καὶ |
[4, 3] |
μέλλοιμεν
τοῦτο
ποιεῖν,
ἀλλὰ
γυμνὰ
|
τὰ |
πράγματα
καθ´
ἑαυτὰ
φέροντες
εἰς |
[4, 1] |
ἁπάντων
χαλεπώτεροι
Ἰουδαῖοι
περιίστασθαι
ἡμῶν
|
τὰ |
πρόβατα
μέλλουσιν,
ἀνάγκη
πυκτεύειν
καὶ |
[4, 1] |
συρίζουσιν,
ἀφέντες
ἐπ´
ἐξουσίας
ἁπάσης
|
τὰ |
πρόβατα
νέμεσθαι·
ἐπειδὰν
δὲ
λύκων |
[4, 7] |
ἱλαστήριον;
ποῦ
(ἡ
φιάλη;
ποῦ
|
τὰ |
σπονδεῖα;
ποῦ
τὸ
πῦρ
τὸ |
[4, 5] |
νηστείαν
νενηστεύκατέ
μοι
ἔτη
ἑβδομήκοντα;
|
τὰ |
τῆς
αἰχμαλωσίας
λέγων.
Πῶς
οὖν
|
[4, 7] |
ἓν
μόνον
ἐπιθυμοῦμεν
ἰδεῖν,
τοῦ
|
τὰ |
τοιαῦτα
ἀσχημονοῦντος
τὴν
ὑγίειαν.
Καὶ |
[4, 4] |
οἱ
Ἰουδαῖοι
νηστεύοντες
νῦν,
καὶ
|
τὰ |
τοῦ
Θεοῦ
καταπατοῦσι
προστάγματα,
ἀπεναντίας |
[4, 4] |
ἔμενον
τῷ
νόμῳ
πειθόμενοι,
καὶ
|
τὰ |
τοῦ
νόμου
πληροῦντες·
τοῦτο
γὰρ |
[4, 7] |
δὲ
ὁ
ἱερεύς;
ποῦ
δὲ
|
τὰ |
χερουβὶμ
τῆς
δόξης;
ποῦ
δὲ
|