>Livre, Chap. |
[4, 5] |
τότε
πολιτεία·
καὶ
οὔτε
τηρούμενα
|
πρὸς |
(ἀρετήν
τι
μέγα
συντελεῖν
ἐδύνατο, |
[4, 7] |
μόνον
τοσοῦτον
εἰπόντες,
ὅσον
ἤρκει
|
πρὸς |
ἀσφάλειαν
τοῖς
ἀδελφοῖς
τοῖς
ἡμετέροις, |
[4, 2] |
ἄνθρωπος
πατάξαι
αὐτόν.
Καὶ
εἶπε
|
πρὸς |
αὐτόν·
Ἀνθ´
ὧν
οὐχ
ὑπήκουσας
|
[4, 2] |
γὰρ
ὁ
βασιλεὺς
παρεπορεύετο,
ἐβόησε
|
(πρὸς |
αὐτὸν
καὶ
εἶπεν·
Ὁ
δοῦλός |
[4, 2] |
αὐτὸς
οὐκ
ἦν.
Καὶ
εἶπε
|
πρὸς |
αὐτὸν
ὁ
βασιλεὺς
Ἰσραήλ·
Ἰδοὺ
|
[4, 1] |
καὶ
τάφρους
ἐλαύνουσι,
καὶ
παντὶ
|
πρὸς |
αὐτὸν
παρασκευάζονται
τρόπῳ.
Ἡσυχάζοντι
μὲν |
[4, 2] |
τῶν
προφητῶν
οὗτος,
καὶ
εἶπε
|
πρὸς |
αὐτόν·
Τάδε
λέγει
Κύριος·
Ὅτι |
[4, 4] |
γὰρ
περὶ
τοῦ
πάσχα
τούτου
|
πρὸς |
αὐτοὺς
διαλεγόμενος,
οὕτω
πώς
φησιν· |
[4, 4] |
Τοῦτο
καὶ
ἐγὼ
νῦν
λέγω
|
πρὸς |
αὐτούς·
Εἰ
τὸν
Ἰουδαϊσμὸν
νομίζετε |
[4, 4] |
Δότε
μοι
τὸ
τοῦ
Ἠλία
|
πρὸς |
αὐτοὺς
εἰπεῖν.
Καὶ
γὰρ
ἐκεῖνος |
[4, 3] |
τρόπῳ;
Ἄκουσον
τί
φησιν
Ἱερεμίας
|
πρὸς |
αὐτοὺς
ἐκείνους·
Ἀπέλθετε
εἰς
Κηδὰρ, |
[4, 7] |
τέως
μάχη.
Σήμερον
γὰρ
ἠκροβολισάμεθα
|
πρὸς |
αὐτοὺς,
μόνον
τοσοῦτον
εἰπόντες,
ὅσον |
[4, 4] |
μέσῳ
υἱῶν
Ἰσραήλ;
Καὶ
εἶπε
|
πρὸς |
αὐτοὺς
Μωϋσῆς·
Στῆτε
αὐτοῦ,
καὶ |
[4, 3] |
καὶ
ἡ
Γραφὴ
τούτῳ
κέχρηται
|
πρὸς |
αὐτοὺς
τῷ
τρόπῳ;
Ἄκουσον
τί |
[4, 4] |
Διὰ
τοῦτο
ὁ
Στέφανος
ἔλεγε
|
πρὸς |
αὐτούς·
Ὑμεῖς
ἀεὶ
τῷ
Πνεύματι |
[4, 7] |
λέγε·
Τί
γὰρ
ἔχω
κοινὸν
|
πρὸς |
ἐκεῖνον;
ἀλλότριός
ἐστι
καὶ
ἄγνωστος. |
[4, 4] |
λόγος
ἡμῖν·
ἐπειδὴ
δὲ
καὶ
|
πρὸς |
ἐκείνους
ἀποτείνασθαι
βούλομαι,
δότε
μοι |
[4, 6] |
τῇ
τῆς
κακίας
μιμήσει
τὴν
|
πρὸς |
ἐκείνους
ἐπεσπάσαντο
συγγένειαν.
Οὕτω
γοῦν
|
[4, 3] |
πόσον
τὸ
μέσον;
Πῶς
οὖν
|
πρὸς |
ἐκείνους
τρέχεις
τοὺς
ἀνελόντας,
ὁ |
[4, 5] |
ἦν,
ἔμενον
μὴ
θύοντες.
Καὶ
|
πρὸς |
ἑτέρους
δὲ
πάλιν
ὁ
Θεὸς |
[4, 3] |
καιρόν.
Μᾶλλον
δὲ
πρὶν
ἢ
|
πρὸς |
Ἰουδαίους
ἀποτείνασθαι,
τοῖς
ἡμετέροις
ἡδέως |
[4, 6] |
ἐν
Γομόῤῥοις
οἰκοῦντας
διαλεγόμενος,
ἀλλὰ
|
πρὸς |
Ἰουδαίους.
Καλεῖ
δὲ
αὐτοὺς
οὕτως, |
[4, 7] |
ἅπασαν.
~ζʹ
Ἡ
μὲν
οὖν
|
πρὸς |
Ἰουδαίους
μενέτω
τέως
μάχη.
Σήμερον |
[4, 4] |
περὶ
ὑμῶν.
Καὶ
ἐλάλησε
Κύριος
|
πρὸς |
Μωϋσῆν,
λέγων·
Λάλησον
τοῖς
υἱοῖς
|
[4, 6] |
Θεοῦ
ὑμῶν,
λαὸς
Γομόῤῥας·
οὐ
|
πρὸς |
Σοδομίτας
καὶ
τοὺς
ἐν
Γομόῤῥοις
|
[4, 3] |
προσκυνοῦντες,
ἀφέντες
τὴν
πατρῴαν
εὐσέβειαν,
|
πρὸς |
τὰ
ἀλλότρια
ηὐτομολήσατε·
καὶ
οὐδὲ
|
[4, 6] |
θυσιῶν,
παρεσκευασμένους,
εἰ
μὴ
λάβοιεν,
|
πρὸς |
τὰ
εἴδωλα
αὐτομολῆσαι,
μᾶλλον
δὲ |
[4, 4] |
ὅτε
ἤθελεν
αὐτοὺς
θυσίαν
προσάγειν,
|
πρὸς |
τὰ
εἴδωλα
ἔτρεχον·
ὅτε
οὐ |
[4, 3] |
ἐξ
ἧς
οὐκ
ὠφεληθήσεσθε,
καὶ
|
πρὸς |
τὰ
ἐκείνων
ηὐτομολήσατε.
Πότε
τὸ |
[4, 3] |
μηδὲ
ἑλέσθαι
καταλιπεῖν
ἐκεῖνα,
καὶ
|
πρὸς
|
τὴν
ἀλήθειαν
αὐτομολῆσαι·
ὑμεῖς
δὲ |
[4, 3] |
Ἐπιφανίων
ἡμέραν
ἡμῖν
ἐκοινώνησαν;
Ἐκεῖνοι
|
πρὸς |
τὴν
ἀλήθειαν
οὐ
τρέχουσι,
καὶ |
[4, 3] |
ἀλήθειαν
οὐ
τρέχουσι,
καὶ
ὑμεῖς
|
πρὸς
|
τὴν
παρανομίαν
τρέχετε·
παρανομίαν
δὲ |
[4, 3] |
πείσεται
πάλιν;
Πῶς
οὖν
σὺ
|
πρὸς |
τὴν
παράνομον
ἐκείνην
μεθιστάμενος
πολιτείαν |
[4, 6] |
καὶ
ἵππους
θηλυμανεῖς,
οὐκ
ἐπειδὴ
|
πρὸς |
τὴν
φύσιν
ἐκείνων
μετέπεσαν,
ἀλλ´ |
[4, 1] |
ἅμαξαν,
καὶ
ὅσα
ἂν
ἄλλα
|
πρὸς |
τὸν
ἄμητον
αὐτοῖς
συντελῇ.
Καὶ |
[4, 2] |
Εἶτα
προφήτης
τις
παραγενόμενος
εἶπε
|
πρὸς
|
τὸν
πλησίον
αὐτοῦ·
Ἐν
λόγῳ |
[4, 5] |
τούτων
ἐποίησαν
ἐκεῖνοι,
ἄκουσον
(τί
|
πρὸς |
τοὺς
ἐρωτῶντας
ἔλεγον.
Ἐπειδὴ
γὰρ |
[4, 3] |
Δότε
δὴ
κἀμοὶ
τοῦτο
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
ἡμετέρους
εἰπεῖν,
εἴ
γε |
[4, 2] |
Σύρων
βασιλέως.
Ἐπεὶ
οὖν
ἀεὶ
|
πρὸς |
τοὺς
προφήτας
ἀπεχθῶς
εἶχεν
ἐκεῖνος, |
[4, 6] |
οὐδέποτε
ἀνεφάνησαν
ἀναφέροντες
θυσίας·
ἀλλὰ
|
πρὸς |
τούτους
ὁ
λόγος
ἀποτείνεται
καλῶν |
[4, 5] |
ἀλλοτρίας,
αὐτοὶ
τὰ
ἐναντία
ποιοῦντες
|
πρὸς |
φιλονεικίαν
καὶ
ἔριν;
Καὶ
γὰρ
|