Alphabétiquement     [«   »]
τέως 1
τῇ 13
Τῇ 1
τὴν 87
τηρεῖν 1
τηρείτω 2
τηρῆσαι 1
Fréquences     [«    »]
76 δὲ
73
68 τῶν
87 τὴν
268 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Discours contre les juifs (IV)

τὴν


>
Livre, Chap.
[4, 3]   πρὸ ἐκείνων τὴν διάνοιαν καὶ  τὴν   αἰτίαν ἀφ´ ἧς αἱ βάσανοι
[4, 6]   ἀπὸ τῆς ἐκείνων ἐπωνυμίας, διὰ  τὴν   αἰτίαν ἣν εἶπον· Τί μοι
[4, 1]   χρὴ σκοπεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ  τὴν   αἰτίαν τῶν γινομένων ἐπιζητεῖν. Τὸ
[4, 3]   ἑλέσθαι καταλιπεῖν ἐκεῖνα, καὶ πρὸς  τὴν   ἀλήθειαν αὐτομολῆσαι· ὑμεῖς δὲ τὸν
[4, 3]   ἡμέραν ἡμῖν ἐκοινώνησαν; Ἐκεῖνοι πρὸς  τὴν   ἀλήθειαν οὐ τρέχουσι, καὶ ὑμεῖς
[4, 3]   πλάνην ταύτην συνείδησιν, τοσαύτην περὶ  τὴν   ἀλήθειαν ὑμεῖς ἐπεδείξασθε Διὰ τοῦτό
[4, 1]   ἀποξέουσι, καὶ ἱστία ῥάπτουσι, καὶ  τὴν   ἄλλην ἅπασαν τοῦ πλοίου κατασκευὴν
[4, 5]   δὲ καὶ αὐτοῦ τοῦ πράγματος  τὴν   ἀπόδειξιν παρασχώμεθα, ἄκουσον τί φησιν
[4, 2]   εἰσήγαγεν, ἵνα μετὰ γνώμης ὀρθῆς  τὴν   ἀπόφασιν βασιλεὺς ἐξενέγκῃ· ὅπερ
[4, 6]   ἐξεζήτει ταῦτα παρ´ ὑμῶν παρὰ  τὴν   ἀρχήν; Εἰ γὰρ ταῦτα ἐπεζήτει,
[4, 6]   ἑαυτῷ συμφωνεῖ· οὐδὲ γὰρ παρὰ  τὴν   ἀρχὴν ὑμῖν δοῦναι τὰς θυσίας
[4, 7]   ὄντες κωλῦσαι, μὴ κωλύοντες δὲ,  τὴν   αὐτὴν ἐκείνοις διδόασι δίκην· οὕτως
[4, 7]   σοι μετέχων μυστηρίων, καὶ εἰς  τὴν   αὐτὴν Ἐκκλησίαν ἀπαντᾷ, καὶ ἀδελφῶν
[4, 3]   βασάνους ἐξετάζομεν, ἀλλὰ πρὸ ἐκείνων  τὴν   διάνοιαν καὶ τὴν αἰτίαν ἀφ´
[4, 4]   βούλομαι, δότε μοι μακροτέραν προσενεγκεῖν  τὴν   διδασκαλίαν καὶ δεῖξαι πῶς τὸν
[4, 2]   καὶ ὡς ἐπ´ ἀλλοτρίου πράγματος  τὴν   δίκην εἰσήγαγεν, ἵνα μετὰ γνώμης
[4, 2]   ἀπελάσῃ, εἶτα ἀπελάσας μὴ δέξηται  τὴν   διόρθωσιν, κρύπτει καὶ τὸ πρόσωπον
[4, 3]   Ἠλλάξασθε τὸν Θεὸν ὑμῶν, ἀλλὰ,  τὴν   δόξαν δὲ λέγει τοιοῦτόν
[4, 3]   εἰσὶ θεοί· ὑμεῖς δὲ ἠλλάξασθε  τὴν   δόξαν ὑμῶν, ἐξ ἧς οὐκ
[4, 3]   εἰσὶ θεοί· ὑμεῖς δὲ ἠλλάξασθε  τὴν   δόξαν ὑμῶν, ἐξ ἧς οὐκ
[4, 3]   οὐκ ἤλλαξαν. Ὑμεῖς δὲ ἠλλάξασθε  τὴν   δόξαν ὑμῶν, ἐξ ἧς οὐκ
[4, 3]   γὰρ οὐκ ἀλλάσσεται· ἀλλ´, Ἠλλάξασθε  τὴν   δόξαν ὑμῶν. Μὴ γὰρ ἐμὲ,
[4, 5]   εἶτα ἡμέρας ἑπτὰ ἑορτάσαντες, εἰς  τὴν   εἰκάδα καὶ πρώτην ἀπαντῶσιν. Ἀλλ´
[4, 4]   ἐκείνου; καὶ ποίᾳ γνώμῃ εἰς  τὴν   ἐκκλησίαν ἀπαντᾷς λοιπόν; Πρὸς μὲν
[4, 3]   ἐγένετο βλάβη· ὑμεῖς ἑαυτοὺς ἠτιμώσατε·  τὴν   ἐμὴν οὐκ ἠλαττώσατε δόξαν, ἀλλὰ
[4, 1]   ὑμετέρας ἀσφαλιζόμεθα ψυχὰς, παρακαλοῦντες (ὑμᾶς,  τὴν   ἐναγῆ καὶ παράνομον ταύτην φεύγειν
[4, 6]   καταφανὲς τὸ λεγόμενον. Μετὰ γὰρ  τὴν   ἑορτὴν, ἣν ἐπετέλεσαν τοῖς πονηροῖς
[4, 7]   τῶν σωμάτων προνοοῦντας τοσαύτην ποιεῖσθαι  τὴν   ἐπιμέλειαν, ψυχῶν δὲ τοσούτων ἀπολλυμένων,
[4, 7]   ἀνασωσάτω, περιεργασάσθω, πολυπραγμονησάτω, ἵνα εἰς  τὴν   ἐπιοῦσαν σύναξιν μετὰ πολλῆς παῤῥησίας
[4, 2]   ἠνέσχετο· διὰ τοῦτο δίκην ἔδωκε  τὴν   ἐσχάτην, τοῖς μετὰ ταῦτα δι´
[4, 7]   φίλος, καὶ μεγάλοις σε κατὰ  τὴν   ἡμέραν ἐκείνην ἀμείψεται τοῖς ἀγαθοῖς.
[4, 3]   μεθ´ ἡμῶν ἐνήστευσαν, εἰ ταύτην  τὴν   ἡμέραν ποτὲ ἔφαγον. Καὶ αὕτη
[4, 3]   τὴν Ῥωμαίων χώραν οἰκῶν οὐ  τὴν   ἡμετέραν μέτεισι πολιτείαν; Ἂν ἁλῷ
[4, 6]   ποιῆσαι ἄβατον ἐν μόνῃ  τὴν   θυσίαν ἀναφέρεσθαι ἐχρῆν. Τί οὖν;
[4, 6]   ἂν ἠνέσχοντο ῥᾳδίως τῆς κατὰ  τὴν   θυσίαν μανίας ἀποστῆναι· νυνὶ δὲ
[4, 6]   θεὶς, τοίχους ἀναστήσας, ὄροφον καμαρώσας,  τὴν   καμάραν ἐκείνην εἰς ἕνα μέσον
[4, 2]   δεύτερος ἐκεῖνος καὶ συνέτριψε, περιέδησε  τὴν   κεφαλὴν ἑαυτοῦ τελαμῶνι, καὶ τοὺς
[4, 6]   ποιήσας, εἶτα ταύτην ἀνατρέψας. καὶ  τὴν   λοιπὴν τῆς πολιτείας ἐκείνης οἰκοδομὴν
[4, 6]   πάντα πληρῶν; Τίνος δὲ ἕνεκεν  τὴν   μὲν λατρείαν εἰς θυσίας, τὰς
[4, 3]   καὶ ἴδετε εἰ ἠλλάξαντο Ἰουδαῖοι  τὴν   νηστείαν αὐτῶν, εἰ (τὸ πάσχα
[4, 3]   Τούτῳ τῷ κανόνι χρώμενοι, καὶ  τὴν   νηστείαν ταύτην ἐξετάζωμεν. Εἰ γὰρ
[4, 5]   αὐτῆς περιγενέσθαι τῆς φύσεως, καὶ  τὴν   οἰκουμένην ἅπασαν διὰ τῶν εἰς
[4, 5]   ἡμέρᾳ τοῦ πρώτου μηνὸς, εἶδον  τὴν   ὅρασιν. Ἐνταῦθά μοι μετὰ ἀκριβείας
[4, 3]   οὐ τρέχουσι, καὶ ὑμεῖς πρὸς  τὴν   παρανομίαν τρέχετε· παρανομίαν δὲ λέγω,
[4, 3]   πάλιν; Πῶς οὖν σὺ πρὸς  τὴν   παράνομον ἐκείνην μεθιστάμενος πολιτείαν ἀξιοῖς
[4, 3]   τὸν ἀληθῆ Θεὸν προσκυνοῦντες, ἀφέντες  τὴν   πατρῴαν εὐσέβειαν, πρὸς τὰ ἀλλότρια
[4, 4]   Ἱεροσολύμοις αὐτὸ κελεύει ποιεῖν· καὶ  τὴν   πεντηκοστὴν ὁμοίως καὶ χρόνου καὶ
[4, 3]   καὶ δαίμονας θεραπεύοντες, τοσοῦτον περὶ  τὴν   πλάνην ἔχουσι συνειδὸς, ὡς μηδὲ
[4, 3]   οὐδὲ ὅσην ἔχουσιν ἐκεῖνοι περὶ  τὴν   πλάνην ταύτην συνείδησιν, τοσαύτην περὶ
[4, 6]   Θεὸς τῶν θυσιῶν ἀπήγαγε,  τὴν   πόλιν αὐτὴν καθελὼν, καὶ ποιήσας
[4, 6]   ἐπειδὴ χρόνον ἔθυσαν βραχὺν, καθεῖλε  τὴν   πόλιν, ἵν´ ὥσπερ ἰατρὸς
[4, 6]   διὰ τῆς κατασκαφῆς τῆς κατὰ  τὴν   πόλιν καὶ ἄκοντας αὐτοὺς ἀπαγάγῃ
[4, 6]   πόλιν συναγαγὼν, αὐτὴν πάλιν ἐκείνην  τὴν   πόλιν κατέσκαψε; Καὶ τὸ δὴ
[4, 6]   οἰκουμένης διασπεῖραι καὶ μόνην ἐκείνην  τὴν   πόλιν ποιῆσαι ἄβατον ἐν
[4, 6]   Θεὸς, καθάπερ τινὰ σύνδεσμον λατρείας  τὴν   πόλιν ποιήσας, εἶτα ταύτην ἀνατρέψας.
[4, 6]   ἐβούλετο γίνεσθαι, τίνος οὖν ἕνεκεν  τὴν   πόλιν σου κατέλυσε; Δυοῖν γὰρ
[4, 6]   πρώτους ἂν εἰς ταύτην εἰσήγαγε  τὴν   πολιτείαν. Πῶς οὖν ἄρτι, φησὶν,
[4, 6]   ἐπειδὴ τῇ τῆς κακίας μιμήσει  τὴν   πρὸς ἐκείνους ἐπεσπάσαντο συγγένειαν. Οὕτω
[4, 4]   δὲ μηδὲ ἐλπίδα τινὰ ἔχοντες  τὴν   προτέραν ἀπολήψεσθαι πολιτείαν (ποῦ γὰρ
[4, 3]   οὐ τὰ βαρβάρων ζηλοῖ;  τὴν   Ῥωμαίων χώραν οἰκῶν οὐ τὴν
[4, 2]   δοῦλός σου ἐξῆλθεν ἐπὶ  τὴν   στρατείαν τοῦ πολέμου, καὶ ἰδοὺ
[4, 1]   ῥίψαντες, τὴν σφενδόνην μεταχειρίζονται, καὶ  τὴν   σύριγγα ἀφέντες, ῥοπάλοις καὶ λίθοις
[4, 1]   γινομένην, ταχέως τὸν κάλαμον ῥίψαντες,  τὴν   σφενδόνην μεταχειρίζονται, καὶ τὴν σύριγγα
[4, 7]   φέρε γενναίως, ὅπως αὐτοῦ κερδάνῃς  τὴν   σωτηρίαν. Ἐὰν οὗτος ἐχθρός σου
[4, 2]   καὶ καταψηφίζεσθαι κατ´ αὐτοῦ, διὰ  τὴν   σωτηρίαν τοῦ Σύρων βασιλέως. Ἐπεὶ
[4, 7]   οὐκ ἂν ἐδεήθην ὑμῶν, ἀλλὰ  τὴν   ταχίστην ἐποιήσαμεν ἂν διόρθωσιν. Ὅταν
[4, 5]   εἶτα εἴκοσι καὶ μίαν πληρώσας,  τὴν   τεσσαρεσκαιδεκάτην παρῆλθεν, καὶ μετ´ ἐκείνην
[4, 6]   ἕνεκεν εἰς τόπον ἕνα συνέκλεισε  τὴν   τοιαύτην ἁγιστείαν, πανταχοῦ παρὼν
[4, 4]   Καίτοι γε ἐκεῖνοι προσδοκῶντες ἀπολήψεσθαι  τὴν   τοιαύτην αὐτῶν πολιτείαν, ὅμως ἔμενον
[4, 2]   καὶ τὸ πρόσωπον ἑαυτοῦ καὶ  τὴν   τοῦ πράγματος διήγησιν, ὥστε καὶ
[4, 1]   μέλλουσιν Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ἀσφαλίσασθαι  τὴν   τοῦ Χριστοῦ ποίμνην ἀναγκαῖον. Ἐπεὶ
[4, 3]   ἡμῶν ἑορτὴν ἐπετέλεσαν; πότε κατὰ  τὴν   τῶν Ἐπιφανίων ἡμέραν ἡμῖν ἐκοινώνησαν;
[4, 1]   πραγμάτων ἐπιστάντος εὔκολον αὐτοῖς γενέσθαι  τὴν   τῶν ἔργων ἐκπλήρωσιν. Τούτους δὴ
[4, 6]   φύσιν ἐκείνων μετέπεσαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ  τὴν   τῶν ζώων τούτων λαγνείαν ἐδίωκον.
[4, 7]   ἰδεῖν, τοῦ τὰ τοιαῦτα ἀσχημονοῦντος  τὴν   ὑγίειαν. Καὶ ἰατροῦ πολλάκις ἐσθῆτα
[4, 3]   ἐμὴν οὐκ ἠλαττώσατε δόξαν, ἀλλὰ  τὴν   ὑμετέραν. Δότε δὴ κἀμοὶ τοῦτο
[4, 6]   λάθρα τοῖς ἐπιδιδοῦσι προσέταξε συντρίψαι  τὴν   φιάλην αὐτὴν, ἵνα ἀνυπόπτως καὶ
[4, 6]   ἵππους θηλυμανεῖς, οὐκ ἐπειδὴ πρὸς  τὴν   φύσιν ἐκείνων μετέπεσαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ
[4, 2]   Θεοῦ προστάττοντος οὐ δεῖ περιεργάζεσθαι  τὴν   φύσιν τῶν γινομένων, ἀλλὰ πείθεσθαι
[4, 2]   οὕτως οὐ μόνον οὐκ ἐμόλυνε  τὴν   χεῖρα τῷ αἵματι, ἀλλὰ καὶ
[4, 7]   ἐλατὰς ἀργυρᾶς. Εἶτα λέγων αὐτῶν  τὴν   χρείαν, ἐπήγαγε· Καὶ σαλπιεῖτε ἐν
[4, 2]   καὶ οἱ ἄνθρωποι ταύτην ἔχουσι  τὴν   ψῆφον, οὐ τῇ φύσει τῶν
[4, 5]   ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις  τὴν   ψυχὴν αὑτοῦ ὑπὲρ τῶν φίλων
[4, 5]   φίλων αὑτοῦ θήσῃ. Ἐκεῖνοι δὲ  τὴν   ψυχὴν αὑτῶν ἔθηκαν ὑπὲρ τοῦ
[4, 7]   τὸν ἀδελφὸν δέῃ διορθῶσαι, κἂν  τὴν   ψυχὴν ἐπιδοῦναι δέῃ, μὴ παραιτήσῃ,
[4, 5]   ὀργάνοις αὐτῶν, λέγοντες· σατε ἡμῖν  τὴν   ᾠδὴν Κυρίου, ἐκεῖνοι τὸν νόμον
[4, 5]   ἕξω ποιεῖν, ἔλεγον· Πῶς ᾄσομεν  τὴν   ᾠδὴν Κυρίου ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας;




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de l'Abbaye Saint-Benoît de Port-Valais

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/04/2009