>

Livre, Chap.
[4, 2]	καὶ πατάξει σε ὁ λέων.	Καὶ	ἀπῆλθεν ἀπ´ αὐτοῦ, καὶ εὗρεν
[4, 3]	ταύτην τὴν ἡμέραν ποτὲ ἔφαγον.	Καὶ	αὕτη οὐκ ἔστι νηστεία, ἀλλὰ
[4, 5]	ποιοῦντες πρὸς φιλονεικίαν καὶ ἔριν;	Καὶ	γὰρ εἰ μὲν ῥᾴθυμοί τινες
[4, 1]	γεωργοὶ καὶ θερισταὶ ποιεῖν εἰώθασι.	Καὶ	γὰρ ἐκεῖνοι πρὸ τοῦ καιροῦ
[4, 4]	τοῦ Ἠλία πρὸς αὐτοὺς εἰπεῖν.	Καὶ	γὰρ ἐκεῖνος ὁρῶν τοὺς Ἰουδαίους
[4, 4]	δῆλον; Ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ νόμου.	Καὶ	γὰρ ἐπὶ τῶν ἑορτῶν τῶν
[4, 3]	ἔσται, καὶ πολὺς ὁ θόρυβος.	Καὶ	γὰρ καὶ λῃσταὶ τὰ πλευρὰ
[4, 7]	πάντα ποιήσωμεν, ὥστε αὐτοὺς ἀνακτήσασθαι.	Καὶ	γὰρ λακτιζόντων τῶν νοσούντων καὶ
[4, 4]	τόπον παρατηρεῖν ἐκέλευσεν ὁ νόμος.	Καὶ	γὰρ περὶ τοῦ πάσχα τούτου
[4, 5]	ἠλειψάμην ἐν ταῖς ἑβδομάσιν ἐκείναις.	Καὶ	ἐγένετο ἐν τῇ τετάρτῃ καὶ
[4, 2]	αὐτοῦ, ἢ τάλαντον ἀργυρίου τίσῃ.	Καὶ	ἐγένετο ὡς ὁ δοῦλός σου
[4, 6]	Θεὸς, εἰ μὴ ἐβούλετο γίνεσθαι;	Καὶ	εἰ ἐβούλετο γίνεσθαι, τίνος οὖν
[4, 2]	ἠθέλησεν ὁ ἄνθρωπος πατάξαι αὐτόν.	Καὶ	εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἀνθ´ ὧν
[4, 2]	καὶ ἰδοὺ αὐτὸς οὐκ ἦν.	Καὶ	εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεὺς
[4, 4]	αὐτοῦ ἐν μέσῳ υἱῶν Ἰσραήλ;	Καὶ	εἶπε πρὸς αὐτοὺς Μωϋσῆς· Στῆτε
[4, 4]	τί ἐντελεῖται Κύριος περὶ ὑμῶν.	Καὶ	ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωϋσῆν, λέγων·
[4, 2]	καὶ εἶπε· Πάταξον δή με.	Καὶ	ἐπάταξεν αὐτὸν ὁ ἄνθρωπος, καὶ
[4, 2]	σὺ δικαστὴς παρ´ ἐμοί· ἐφόνευσας.	Καὶ	ἔσπευσε, καὶ ἀφεῖλε τὸν τελαμῶνα
[4, 5]	τῶν Ἱεροσολύμων φυλάττειν οὐ χρή.	Καὶ	ἕτερον δὲ ἀπὸ τούτου συνωμολόγηται
[4, 2]	ὁ λέων, καὶ ἐπάταξεν αὐτόν.	Καὶ	εὑρίσκει ἄνθρωπον ἄλλον, καὶ εἶπε·
[4, 1]	ἅπασαν τοῦ πλοίου κατασκευὴν εὐτρεπίζουσιν.	Καὶ	θερισταὶ δὲ ὁμοίως πρὸ πολλῶν
[4, 7]	τὰ τοιαῦτα ἀσχημονοῦντος τὴν ὑγίειαν.	Καὶ	ἰατροῦ πολλάκις ἐσθῆτα διέῤῥηξεν ὁ
[4, 2]	εἶναι τὰ αὐτὰ ποιοῦσι. ~βʹ	Καὶ	ἵνα μάθῃς ὅτι τοῦτό ἐστιν
[4, 6]	Τῇ ἀσθενείᾳ τῇ ὑμετέρᾳ συγκαταβαίνων.	Καὶ	καθάπερ ἰατρὸς, πυρέττοντα ὁρῶν ἄνθρωπον,
[4, 6]	τῆς σοφωτάτης μεθόδου πάλιν ἀπήγαγεν.	Καὶ	καθάπερ ὁ ἰατρὸς ἐκεῖνος (οὐδὲν
[4, 1]	ὅπως μηδὲν ἡμῖν θηριάλωτον γένηται.	Καὶ	μὴ θαυμάσητε, εἰ μετὰ δέκα
[4, 1]	τὰ ἄλλα πάντα εὖ διατίθενται.	Καὶ	ναῦται, πρὶν ἢ τὸ σκάφος
[4, 6]	αὐτομολήσαντας ἤδη. ἐπέτρεψε τὰς θυσίας.	Καὶ	ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ αἰτία,
[4, 5]	αὑτῶν ἔθηκαν ὑπὲρ τοῦ Θεοῦ.	Καὶ	οὐ διὰ τοῦτο μόνον θαυμαστοὶ,
[4, 2]	λόγῳ Κυρίου πάταξον δή με.	Καὶ	οὐκ ἠθέλησεν ὁ ἄνθρωπος πατάξαι
[4, 2]	ἀκαίρου φειδοῦς οἵαν ὑπέμεινε τιμωρίαν;	Καὶ	οὗτος μὲν σώσας κολάζεται, ἕτερος
[4, 5]	ᾠδὴν Κυρίου ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας;	Καὶ	πάλιν οἱ παῖδες οἱ τρεῖς
[4, 1]	πρὸς τὸν ἄμητον αὐτοῖς συντελῇ.	Καὶ	πάντας ἀνθρώπους ἴδοι τις ἂν
[4, 5]	καὶ μίαν οὐδενὸς ὅλως μετέλαβεν.	Καὶ	πόθεν δῆλον, φησὶν, ὅτι αἱ
[4, 5]	οὐκ ἦν, ἔμενον μὴ θύοντες.	Καὶ	πρὸς ἑτέρους δὲ πάλιν ὁ
[4, 7]	λέγων αὐτῶν τὴν χρείαν, ἐπήγαγε·	Καὶ	σαλπιεῖτε ἐν αὐταῖς ἐπὶ τοῖς
[4, 7]	ἐπειδὴ μὴ ἐπλεόνασεν αὐτὸ ἐκολάζετο.	Καὶ	σὺ τοίνυν, αὐτὸς ἂν καθαρὸς
[4, 5]	ὅτι διὰ τὸν Θεὸν ἀποθνήσκομεν.	Καὶ	ταῦτα ἐποίουν, καὶ τοσαύτην ἀρετὴν
[4, 6]	ἐπεδείκνυντο, οὐδὲν τῶν νομιζομένων παρατηροῦντες.	~Καὶ	τίνος ἕνεκεν. φησὶ, ταῦτα ἐπέταξεν
[4, 6]	πάλιν ἐκείνην τὴν πόλιν κατέσκαψε;	Καὶ	τὸ δὴ θαυμαστὸν καὶ παράδοξον,
[4, 4]	τὸν καιρὸν, ἐσχάτην παρανομίαν παρανομοῦσι.	Καὶ	τοῦτο οὐκ ἐντεῦθεν δῆλον μόνον,
[4, 3]	Ἰουδαίων ἁπάντων ἀξίους ὄντας ὁρῶ.	Καὶ	τοῦτο οὐχ οἱ σοφοὶ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/04/2009