>Livre, Chap. |
[4, 3] |
Ἐπὶ
δὲ
τῆς
νηστείας
ταύτης
|
(οὐκ |
αἰτίαν
χρὴ
ζητεῖν
μόνον,
ἀλλὰ |
[4, 3] |
Θεὸν
ὑμῶν·
ὁ
Θεὸς
γὰρ
|
οὐκ |
ἀλλάσσεται·
ἀλλ´,
Ἠλλάξασθε
τὴν
δόξαν |
[4, 7] |
τοὺς
ἐκεῖ
τρέχοντας
εἰδέναι,
καὶ
|
οὐκ |
ἂν
ἐδεήθην
ὑμῶν,
ἀλλὰ
τὴν |
[4, 6] |
Εἰ
γὰρ
φανερῶς
εἶπεν,
ἀπόστητε,
|
οὐκ |
ἂν
ἠνέσχοντο
ῥᾳδίως
τῆς
κατὰ |
[4, 7] |
πῶς;
Τίς,
φησὶν,
ἀσθενεῖ,
καὶ
|
οὐκ |
ἀσθενῶ;
τίς
σκανδαλίζεται,
καὶ
οὐκ |
[4, 7] |
ἐκεῖνος
τῆς
θεραπείας.
Πῶς
οὖν
|
οὐκ |
ἄτοπον,
τοὺς
μὲν
τῶν
σωμάτων
|
[4, 7] |
θυσίας
εἶχον,
νῦν
δὲ
αὐτοῖς
|
οὐκ |
ἀφίεται
τοῦτο
ποιεῖν.
Ἄκουσον
γοῦν, |
[4, 7] |
οὐκ
ἀσθενῶ;
τίς
σκανδαλίζεται,
καὶ
|
οὐκ |
ἐγὼ
πυροῦμαι;
Τοῦτο
καὶ
σὺ |
[4, 5] |
ἔφαγον,
καὶ
οἶνος
καὶ
κρέας
|
οὐκ |
εἰσῆλθεν
εἰς
τὸ
στόμα
μου, |
[4, 3] |
ἔθνη
θεοὺς
αὐτῶν,
καὶ
αὐτοὶ
|
οὐκ |
εἰσὶ
θεοί·
ὑμεῖς
δὲ
ἠλλάξασθε |
[4, 3] |
ἔθνη
θεοὺς
αὐτῶν,
καὶ
αὐτοὶ
|
οὐκ |
εἰσὶ
θεοί·
ὑμεῖς
δὲ
ἠλλάξασθε |
[4, 2] |
ἱερωσύνῃ
τιμᾶται·
οὕτως
οὐ
μόνον
|
οὐκ |
ἐμόλυνε
τὴν
χεῖρα
τῷ
αἵματι, |
[4, 1] |
γείτονα
χείμαῤῥον
παρασύροντα
τὰς
γεωργίας,
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
(καιρῷ
τοῦ
χειμῶνος, |
[4, 5] |
τρεῖς
ἡμέρας
ἑτέρας.
Πῶς
οὖν
|
οὐκ |
ἐναγεῖς
οὗτοι
καὶ
μιαροὶ,
τῶν |
[4, 4] |
ἐσχάτην
παρανομίαν
παρανομοῦσι.
Καὶ
τοῦτο
|
οὐκ |
ἐντεῦθεν
δῆλον
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[4, 6] |
Ἥκουσας
σαφεστάτης
φωνῆς
λεγούσης,
ὅτι
|
οὐκ |
ἐξεζήτει
ταῦτα
παρ´
ὑμῶν
παρὰ |
[4, 6] |
πᾶσα
ἀνεῖται
τοῖς
Ἰουδαίοις,
(ἔνθα
|
οὐκ |
ἔξεστι
θύειν,
μόνη
δὲ
ἡ |
[4, 3] |
δὲ
καὶ
τοὺς
μάρτυρας
φιλοῦμεν,
|
οὐκ |
ἐπειδὴ
βασανίζονται,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
διὰ |
[4, 3] |
βασανίζονται·
καὶ
τοὺς
λῃστὰς
ἀποστρεφόμεθα,
|
οὐκ |
ἐπειδὴ
κολάζονται,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
διὰ |
[4, 6] |
κύνας
καλεῖ,
καὶ
ἵππους
θηλυμανεῖς,
|
οὐκ |
ἐπειδὴ
πρὸς
τὴν
φύσιν
ἐκείνων |
[4, 5] |
τούτων
δῆλον,
ὅτι
τὸ
πάσχα
|
οὐκ |
ἐπετέλεσαν·
καὶ
πῶς,
ἐγὼ
λέγω. |
[4, 7] |
σφοδρότητος.
Εἰ
γὰρ
εἰς
θέατρον
|
οὐκ |
ἐπιτρέπεις
ἀπελθεῖν,
πολλῷ
μᾶλλον
ἐπὶ
|
[4, 5] |
ἐκεῖνοι
τὸν
νόμον
σαφῶς
ἐπιστάμενοι
|
οὐκ |
ἐπιτρέποντα
ταῦτα
ἕξω
ποιεῖν,
ἔλεγον· |
[4, 3] |
ταῦτα
φυλάττεσθαι
ἔδει,
ἀλλὰ
νῦν
|
οὐκ |
ἔστι.
Διὰ
τοῦτο
τὸ
ποτὲ |
[4, 3] |
ἡμέραν
ποτὲ
ἔφαγον.
Καὶ
αὕτη
|
οὐκ |
ἔστι
νηστεία,
ἀλλὰ
παρανομία
καὶ |
[4, 3] |
ἡμῖν
οἰκούντων
τὰ
ἐκείνων
φρονῶν,
|
οὐκ |
εὐθέως
χωρὶς
λόγου
καὶ
ἐξετάσεως |
[4, 5] |
πενθῶν,
τρεῖς
ἑβδομάδας
ἄρτον
ἐπιθυμιῶν
|
οὐκ |
ἔφαγον,
καὶ
οἶνος
καὶ
κρέας |
[4, 2] |
Κυρίου
πάταξον
δή
με.
Καὶ
|
οὐκ |
ἠθέλησεν
ὁ
ἄνθρωπος
πατάξαι
αὐτόν. |
[4, 3] |
ὑμεῖς
ἑαυτοὺς
ἠτιμώσατε·
τὴν
ἐμὴν
|
οὐκ |
ἠλαττώσατε
δόξαν,
ἀλλὰ
τὴν
ὑμετέραν. |
[4, 5] |
τὸ
στόμα
μου,
καὶ
ἄλειμμα
|
οὐκ |
ἠλειψάμην
ἐν
ταῖς
ἑβδομάσιν
ἐκείναις. |
[4, 3] |
ἁμαρτία
καὶ
πλημμέλεια·
ἀλλ´
ὅμως
|
οὐκ |
ἤλλαξαν.
Ὑμεῖς
δὲ
ἠλλάξασθε
τὴν |
[4, 5] |
τόπος,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
ὁ
ναὸς
|
οὐκ |
ἦν,
ἔμενον
μὴ
θύοντες.
Καὶ |
[4, 2] |
καὶ
ὧδε·
καὶ
ἰδοὺ
αὐτὸς
|
οὐκ |
ἦν.
Καὶ
εἶπε
πρὸς
αὐτὸν |
[4, 5] |
τούτων
δῆλον.
Ὅπου
γὰρ
θυσία
|
οὐκ |
ἦν,
οὐδὲ
ἑορτὴ
ἦν,
ἐπειδὴ |
[4, 2] |
πάσης
ὑπάκουε
τῆς
προθυμίας.
Ἀλλ´
|
οὐκ |
ἠνέσχετο·
διὰ
τοῦτο
δίκην
ἔδωκε |
[4, 3] |
τὴν
δόξαν
ὑμῶν,
ἐξ
ἧς
|
οὐκ |
ὠφεληθήσεσθε,
καὶ
πρὸς
τὰ
ἐκείνων |
[4, 3] |
τὴν
δόξαν
ὑμῶν,
ἐξ
ἧς
|
οὐκ
|
ὠφεληθήσεσθε.
Οὐκ
εἶπεν,
Ἠλλάξασθε
τὸν |
[4, 3] |
τὴν
δόξαν
ὑμῶν,
ἐξ
ἧς
|
οὐκ
|
ὠφεληθήσεσθε.
Οὐκ
εἶπεν·
Ἠλλάξασθε
τὸν |