>Livre, Chap. |
[4, 5] |
συμβάντων
εἰς
θεογνωσίαν
ἐπισπάσασθαι.
Τί
|
γὰρ |
ἂν
ἴσον
γένοιτο
τοῦ
Δανιήλ; |
[4, 5] |
μίαν
καὶ
εἰκάδα
τελευτᾷ.
Ἀρξάμενοι
|
γὰρ |
ἀπὸ
τῆς
τεσσαρεσκαιδεκάτης
τοῦ
πρώτου |
[4, 5] |
πάσχα
ἔμεινεν
αὐτὸς
νηστεύων.
Ἀρξάμενος
|
γὰρ |
ἀπὸ
τῆς
τρίτης
ἡμέρας
τοῦ |
[4, 3] |
τὴν
νηστείαν
ταύτην
ἐξετάζωμεν.
Εἰ
|
γὰρ |
δὴ
μὴ
μέλλοιμεν
τοῦτο
ποιεῖν, |
[4, 3] |
προσκυνεῖν
λέγων
τὸν
ἐσταυρωμένον;
Μὴ
|
γὰρ |
ἐγὼ
τοῦτον
εἰσάγω
τῶν
ἐγκλημάτων |
[4, 5] |
πρὸς
φιλονεικίαν
καὶ
ἔριν;
Καὶ
|
γὰρ
|
εἰ
μὲν
ῥᾴθυμοί
τινες
ἦσαν |
[4, 6] |
καὶ
ὁ
Θεὸς
ἐποίησεν.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
εἶδεν
μαινομένους,
ἀγχομένους,
ἐπιθυμοῦντας
θυσιῶν, |
[4, 7] |
μετὰ
πολλῆς
τῆς
σφοδρότητος.
Εἰ
|
γὰρ |
εἰς
θέατρον
οὐκ
ἐπιτρέπεις
ἀπελθεῖν, |
[4, 1] |
καὶ
θερισταὶ
ποιεῖν
εἰώθασι.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖνοι
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
τῆς |
[4, 4] |
Ἠλία
πρὸς
αὐτοὺς
εἰπεῖν.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖνος
ὁρῶν
τοὺς
Ἰουδαίους
ἀσεβοῦντας, |
[4, 3] |
Ἠλλάξασθε
τὴν
δόξαν
ὑμῶν.
Μὴ
|
γὰρ |
ἐμὲ,
φησὶν,
ἠδικήσατε·
μὴ
γὰρ |
[4, 3] |
γὰρ
ἐμὲ,
φησὶν,
ἠδικήσατε·
μὴ
|
γὰρ |
ἐμοὶ
ἐγένετο
βλάβη·
ὑμεῖς
ἑαυτοὺς |
[4, 6] |
ἐὰν
ἔρχησθε
ὀφθῆναί
μοι.
Τίς
|
γὰρ |
ἐξεζήτησε
ταῦτα
πάντα
ἐκ
τῶν |
[4, 5] |
πρὸς
τοὺς
ἐρωτῶντας
ἔλεγον.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
ἐπέκειντο
βιαζόμενοι
καὶ
ἀναγκάζοντες
αὐτοὺς |
[4, 4] |
Ἀπ´
αὐτοῦ
τοῦ
νόμου.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῶν
ἑορτῶν
τῶν
Ἰουδαϊκῶν |
[4, 4] |
Ἀπ´
αὐτοῦ
τοῦ
Μωϋσέως.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
ἐποίησαν
ἔξω
τὸ
πάσχα,
προσῆλθον, |
[4, 7] |
ἔχουσι
μεθ´
ἑαυτῶν
χορεύοντα.
Ὅπερ
|
γὰρ |
ἔφθην
εἰπὼν,
τὸ
παρὰ
γνώμην |
[4, 4] |
τὴν
προτέραν
ἀπολήψεσθαι
πολιτείαν
(ποῦ
|
γὰρ |
ἔχουσιν
ἀπὸ
τῶν
προφητῶν
δεῖξαι
|
[4, 7] |
βουλομένοις.
Μή
μοι
λέγε·
Τί
|
γὰρ |
ἔχω
κοινὸν
πρὸς
ἐκεῖνον;
ἀλλότριός |
[4, 7] |
συναγωγῆς
τοῦτο
χρὴ
ποιεῖν·
μείζων
|
γὰρ |
ἡ
παρανομία
ἐκείνης
αὕτη·
ἐκεῖ |
[4, 1] |
γένοιτ´
ἂν
ἡ
φειδώ.
Οὐ
|
γὰρ |
ἡ
φύσις
τῶν
πραγμάτων,
ἀλλ´
|
[4, 7] |
Ἰουδαίους
μενέτω
τέως
μάχη.
Σήμερον
|
γὰρ |
ἠκροβολισάμεθα
πρὸς
αὐτοὺς,
μόνον
τοσοῦτον |
[4, 1] |
οὐδενὸς
ἡψάμεθα
ἀγωνιστικοῦ
λόγου·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἦν
ἡμῖν
ὁ
διενοχλῶν·
ἐπειδὴ |
[4, 6] |
τὴν
πόλιν
σου
κατέλυσε;
Δυοῖν
|
γὰρ |
θάτερον
ἐχρῆν
ποιεῖν
αὐτὸν,
βουλόμενον |
[4, 5] |
καὶ
ἐκ
τούτων
δῆλον.
Ὅπου
|
γὰρ |
θυσία
οὐκ
ἦν,
οὐδὲ
ἑορτὴ |
[4, 1] |
αὐτὸν
παρασκευάζονται
τρόπῳ.
Ἡσυχάζοντι
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
κατεσταλμένῳ
ῥᾴδιον
ἐπιθέσθαι,
αὐξομένῳ |
[4, 3] |
καὶ
πολὺς
ὁ
θόρυβος.
Καὶ
|
γὰρ |
καὶ
λῃσταὶ
τὰ
πλευρὰ
καταξαίνονται, |
[4, 7] |
εἰς
θέατρον
ἀφῆτε
ἀναβαίνειν,
κακὸν
|
γὰρ |
κἀκεῖνο,
ἀλλ´
ἵνα
καὶ
τοῦτο |
[4, 1] |
τῶν
γινομένων
ἐπιζητεῖν.
Τὸ
μὲν
|
γὰρ |
κατὰ
γνώμην
τοῦ
Θεοῦ
γινόμενον, |
[4, 2] |
ὅπερ
οὖν
καὶ
ἐγένετο.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
κατεδίκασεν
αὐτὸν,
περιελὼν
τὸν
τελαμῶνα, |
[4, 6] |
καθάπερ
ὁ
ἰατρὸς
ἐκεῖνος
(οὐδὲν
|
γὰρ |
κωλύει
τῷ
αὐτῷ
παραδείγματι
χρήσασθαι |
[4, 7] |
ποιήσωμεν,
ὥστε
αὐτοὺς
ἀνακτήσασθαι.
Καὶ
|
γὰρ |
λακτιζόντων
τῶν
νοσούντων
καὶ
ὑβριζόντων |
[4, 2] |
γινομένων,
ἀλλὰ
πείθεσθαι
μόνον.
Ἵνα
|
γὰρ |
μὴ
τὸν
προφήτην
αἰδεσθεὶς
φείσηται |
[4, 6] |
ποιήσας
αὐτὴν
ἄβατον
πᾶσιν.
Εἰ
|
γὰρ |
μὴ
τοῦτο
κατασκευάσαι
ἐβούλετο,
τίνος |
[4, 2] |
ἐβούλετο
ἐκεῖνον
συνομολογοῦντα
λαβεῖν.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
ὁ
βασιλεὺς
παρεπορεύετο,
ἐβόησε
(πρὸς |
[4, 4] |
τὰ
τοῦ
νόμου
πληροῦντες·
τοῦτο
|
γὰρ |
ὁ
νόμος
ἔλεγεν·
οὗτοι
δὲ |
[4, 4] |
καὶ
τὸν
καιρὸν
φυλάξας.
Ἂν
|
γὰρ |
ὁ
τὸν
καιρὸν
μὲν
παραβὰς |
[4, 6] |
αἰτία
τῆς
κατασκαφῆς
ἐκείνης;
Ὥσπερ
|
γὰρ |
οἰκοδόμος
θεμελίους
θεὶς,
τοίχους
ἀναστήσας, |
[4, 3] |
μεθιστάμενος
πολιτείαν
ἀξιοῖς
σώζεσθαι;
Μὴ
|
γὰρ |
ὀλίγον
ἐστὶ
τὸ
μέσον
ἡμῶν |
[4, 5] |
ἄλλο
τοιοῦτον
ποιεῖν.
~εʹ
Ὅτι
|
γὰρ |
οὐδὲν
τούτων
ἐποίησαν
ἐκεῖνοι,
ἄκουσον |
[4, 3] |
τὸν
Θεὸν
ὑμῶν·
ὁ
Θεὸς
|
γὰρ |
οὐκ
ἀλλάσσεται·
ἀλλ´,
Ἠλλάξασθε
τὴν |
[4, 5] |
οὔτε
νηστευσάντων,
οὔτε
ἑορτασάντων;
Ὅτι
|
γὰρ |
οὔτε
τὸ
πάσχα
ἐπετέλουν,
μάλιστα
|
[4, 6] |
καὶ
σφόδρα
ἑαυτῷ
συμφωνεῖ·
οὐδὲ
|
γὰρ |
παρὰ
τὴν
ἀρχὴν
ὑμῖν
δοῦναι |
[4, 4] |
παρατηρεῖν
ἐκέλευσεν
ὁ
νόμος.
Καὶ
|
γὰρ |
περὶ
τοῦ
πάσχα
τούτου
πρὸς |
[4, 6] |
ὑμῶν
παρὰ
τὴν
ἀρχήν;
Εἰ
|
γὰρ |
ταῦτα
ἐπεζήτει,
καὶ
τοὺς
παλαιοὺς |
[4, 5] |
διὰ
τῶν
ἔργων
ἐπεδείξαντο;
Μείζονα
|
γὰρ |
ταύτης,
φησὶν,
ἀγάπην
οὐδεὶς
ἔχει, |
[4, 6] |
ἂν
καταφανὲς
τὸ
λεγόμενον.
Μετὰ
|
γὰρ
|
τὴν
ἑορτὴν,
ἣν
ἐπετέλεσαν
τοῖς |
[4, 4] |
τῆς
πόλεως
ἔξω
ποιοῦντες;
Ὅταν
|
γὰρ |
τὸ
ἀναγκαιότερον
παραβῶσιν,
οὐδὲ
ἡ |
[4, 1] |
ἐστὶν
ἡ
νηστεία
παρανομωτέρα.
Οὐ
|
γὰρ |
τὸ
πραττόμενον
ὑπ´
αὐτῶν
χρὴ |
[4, 2] |
ἐπειδὴ
τὸν
πολέμιον
ἀφῆκας.
Διὰ
|
γὰρ |
τοῦτο
καὶ
ὁ
προφήτης
τὸν |
[4, 5] |
μοι
μετὰ
ἀκριβείας
προσέχετε·
ἀπὸ
|
γὰρ |
τούτων
δῆλον,
ὅτι
τὸ
πάσχα |
[4, 3] |
μέσον
ἡμῶν
καὶ
Ἰουδαίων;
μὴ
|
γὰρ |
ὑπὲρ
τῶν
τυχόντων
ἐστὶν
ἡ |
[4, 4] |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
προφητῶν.
Ὅταν
|
γὰρ |
φαίνωνται
ἐκεῖνοι,
μήτε
θύσαντες,
μήτε |
[4, 6] |
αὐτοὺς
ἀπαγάγῃ
τοῦ
πράγματος.
Εἰ
|
γὰρ |
φανερῶς
εἶπεν,
ἀπόστητε,
οὐκ
ἂν |
[4, 3] |
μετέχοντες
συνομολογήσαιεν
ἂν
ἡμῖν.
Οὐ
|
γὰρ |
χρεία
σοφισμάτων
καὶ
κατασκευῆς
καὶ
|