>Livre, Chap. |
[4, 5] |
φυλάττειν
οὐ
χρή.
Καὶ
ἕτερον
|
δὲ |
ἀπὸ
τούτου
συνωμολόγηται
μέγιστον·
ὅτι |
[4, 7] |
ἐκεῖ
ἁμαρτία
τὸ
γινόμενον,
ἐνταῦθα
|
δὲ |
ἀσέβεια.
Ταῦτα
δὲ
λέγομεν,
οὐχ |
[4, 7] |
ὅτε
τὰς
θυσίας
εἶχον,
νῦν
|
δὲ |
αὐτοῖς
οὐκ
ἀφίεται
τοῦτο
ποιεῖν. |
[4, 6] |
διαλεγόμενος,
ἀλλὰ
πρὸς
Ἰουδαίους.
Καλεῖ
|
δὲ |
αὐτοὺς
οὕτως,
ἐπειδὴ
τῇ
τῆς |
[4, 4] |
αὐτοὺς
νηστεύειν,
λιπαίνοντες
ἐπλατύνοντο·
ὅτε
|
δὲ |
βούλεται
αὐτοὺς
μὴ
νηστεύειν,
τότε |
[4, 6] |
τὴν
θυσίαν
μανίας
ἀποστῆναι·
νυνὶ
|
δὲ |
διὰ
τῆς
κατὰ
τὸν
τόπον
|
[4, 7] |
Τί
δέ
μοι
μέλει;
τί
|
δὲ |
ἐγὼ
περιεργάζομαι
καὶ
πολυπραγμονῶ;
Ὁ |
[4, 6] |
θυσιῶν
ὑμῶν;
λέγει
Κύριος.
Οἱ
|
δὲ |
ἐν
Σοδόμοις
οὐδέποτε
ἀνεφάνησαν
ἀναφέροντες |
[4, 6] |
καὶ
τὰ
πάντα
πληρῶν;
Τίνος
|
δὲ |
ἕνεκεν
τὴν
μὲν
λατρείαν
εἰς |
[4, 7] |
ἐκείνην
ἀμείψεται
τοῖς
ἀγαθοῖς.
Γένοιτο
|
δὲ |
εὐχαῖς
τῶν
ἁγίων
τούς
τε |
[4, 7] |
ἀπαγαγεῖν
τῆς
ἀσεβείας,
μὴ
βουλόμενοι
|
δὲ |
ἢ
δι´
ὄκνον
ἢ
διὰ |
[4, 6] |
(ἔνθα
οὐκ
ἔξεστι
θύειν,
μόνη
|
δὲ |
ἡ
Ἱερουσαλὴμ
ἄβατος
γέγονεν,
ἔνθα |
[4, 7] |
τοίνυν
ἐστὶν
ὁ
βωμός;
ποῦ
|
δὲ |
ἡ
κιβωτός;
ποῦ
δὲ
ἡ |
[4, 6] |
ἰατρὸς
ὁ
Θεὸς,
ἡ
φιάλη
|
δὲ |
ἡ
πόλις,
ὁ
δὲ
νοσῶν |
[4, 7] |
ποῦ
δὲ
ἡ
κιβωτός;
ποῦ
|
δὲ |
ἡ
σκηνὴ
καὶ
τὰ
ἅγια |
[4, 3] |
αὐτοὶ
οὐκ
εἰσὶ
θεοί·
ὑμεῖς
|
δὲ |
ἠλλάξασθε
τὴν
δόξαν
ὑμῶν,
ἐξ |
[4, 3] |
ἀλλ´
ὅμως
οὐκ
ἤλλαξαν.
Ὑμεῖς
|
δὲ |
ἠλλάξασθε
τὴν
δόξαν
ὑμῶν,
ἐξ |
[4, 3] |
αὐτοὶ
οὐκ
εἰσὶ
θεοί·
ὑμεῖς
|
δὲ |
ἠλλάξασθε
τὴν
δόξαν
ὑμῶν,
ἐξ |
[4, 5] |
νηστεύειν
Ἰουδαίοις
οὐ
θέμις·
οὗτος
|
δὲ |
ἡμέρας
εἴκοσι
καὶ
μίαν
οὐδενὸς
|
[4, 6] |
μὲν
λατρείαν
εἰς
θυσίας,
τὰς
|
δὲ
|
θυσίας
εἰς
τόπον,
τὸν
δὲ |
[4, 3] |
νηστεύοντας,
ἀποδέχου
τὸ
γινόμενον·
ἂν
|
δὲ
|
ἴδῃς
παρὰ
γνώμην
τοῦ
Θεοῦ |
[4, 5] |
πάσας
οὕτως
ἐπιτελεῖσθαι
ἔδει.
Ἵνα
|
δὲ |
καὶ
αὐτοῦ
τοῦ
πράγματος
τὴν |
[4, 3] |
γινόμενα
τὰ
αὐτὰ,
ἡ
γνώμη
|
δὲ |
καὶ
ἡ
αἰτία,
μεθ´
ἧς |
[4, 1] |
καὶ
κατεσταλμένῳ
ῥᾴδιον
ἐπιθέσθαι,
αὐξομένῳ
|
δὲ |
καὶ
μετὰ
πολλῆς
φερομένῳ
τῆς |
[4, 7] |
τοῖς
ἀδελφοῖς
τοῖς
ἡμετέροις,
μᾶλλον
|
δὲ |
καὶ
πολλῷ
πλέον.
Ἀνάγκη
δὲ |
[4, 4] |
οὗτος
ὁ
λόγος
ἡμῖν·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
ἐκείνους
ἀποτείνασθαι
βούλομαι, |
[4, 3] |
αἱ
βάσανοι
γίνονται·
διὰ
τοῦτο
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
μάρτυρας
φιλοῦμεν,
οὐκ |
[4, 6] |
δὲ
τόπον
εἰς
καιρὸν,
τὸν
|
δὲ |
καιρὸν
εἰς
μίαν
πόλιν
συναγαγὼν, |
[4, 4] |
μὲν
παραβαινέτω
τὸν
τόπον,
τὸν
|
δὲ |
καιρὸν
τηρείτω·
ὁ
δὲ
τηρείτω |
[4, 3] |
ὑμῶν,
ἀλλὰ,
τὴν
δόξαν
Ὃ
|
δὲ |
λέγει
τοιοῦτόν
ἐστίν·
Ἐκεῖνοι,
φησὶν, |
[4, 4] |
τῷ
μηνὶ
τῷ
δευτέρῳ.
Ὃ
|
δὲ |
λέγει,
τοιοῦτόν
ἐστιν·
Ὃς
ἂν |
[4, 7] |
γινόμενον,
ἐνταῦθα
δὲ
ἀσέβεια.
Ταῦτα
|
δὲ |
λέγομεν,
οὐχ
ἵνα
εἰς
θέατρον |
[4, 3] |
πρὸς
τὴν
παρανομίαν
τρέχετε·
παρανομίαν
|
δὲ |
λέγω,
ἐπειδὴ
παρὰ
τὸν
προσήκοντα |
[4, 4] |
καταφρονήσαντας,
τὸν
τόπον
τηρῆσαι.
Ὃ
|
δὲ |
λέγω,
τοιοῦτόν
ἐστιν·
Ἐπέταξε
καὶ
|
[4, 7] |
δὲ
καὶ
πολλῷ
πλέον.
Ἀνάγκη
|
δὲ |
λοιπὸν
παρακαλέσαι
ὑμᾶς
τοὺς
παρόντας, |
[4, 1] |
ἁπάσης
τὰ
πρόβατα
νέμεσθαι·
ἐπειδὰν
|
δὲ |
λύκων
καταδρομὴν
αἴσθωνται
γινομένην,
ταχέως |
[4, 2] |
τυπτήσαντα
τὸν
προφήτην
σωζόμενον,
τὸν
|
δὲ |
μὴ
τυπτήσαντα
ἀπολλύμενον,
καὶ
τὸν |
[4, 2] |
τὸν
μὲν
φεισάμενον
κολαζόμενον,
τὸν
|
δὲ |
μὴ
φεισάμενον
εὐδοκιμοῦντα,
πανταχοῦ
πρὸ |
[4, 4] |
γὰρ
ὁ
νόμος
ἔλεγεν·
οὗτοι
|
δὲ |
μηδὲ
ἐλπίδα
τινὰ
ἔχοντες
τὴν |
[4, 4] |
τὸ
πάσχα,
μὴ
τῷ
πρώτῳ
|
δὲ |
μηνὶ,
ἀλλὰ
τῷ
δευτέρῳ·
εἶτα |
[4, 6] |
φιάλη
δὲ
ἡ
πόλις,
ὁ
|
δὲ |
νοσῶν
ὁ
δυσάρεστος
τῶν
Ἰουδαίων |
[4, 4] |
καὶ
πορεύεσθε
ὀπίσω
αὐτοῦ·
εἰ
|
δὲ |
ὁ
Βαὰλ,
πορεύεσθε
ὀπίσω
αὐτοῦ. |
[4, 4] |
τούτων
ἐστὶν
ὁ
ἐγκαλούμενος,
τίς
|
δὲ |
ὁ
εὐδοκιμῶν,
ὁ
παραβὰς
τὸν |
[4, 7] |
τὰ
ἅγια
τὸν
ἁγίων;
ποῦ
|
δὲ |
ὁ
ἱερεύς;
ποῦ
δὲ
τὰ |
[4, 4] |
ἕνεκεν
ἐνοχλεῖτε
τῇ
Ἐκκλησίᾳ;
εἰ
|
δὲ |
ὁ
Χριστιανισμός
ἐστιν
ἀληθὴς,
ὡσπεροῦν |
[4, 1] |
πλοίου
κατασκευὴν
εὐτρεπίζουσιν.
Καὶ
θερισταὶ
|
δὲ |
ὁμοίως
πρὸ
πολλῶν
τῶν
ἡμερῶν |
[4, 6] |
πρὸς
τὰ
εἴδωλα
αὐτομολῆσαι,
μᾶλλον
|
δὲ |
οὐ
παρεσκευασμένους
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[4, 7] |
ἡμῶν
δι´
ἡμᾶς
ἀπέθανε,
σὺ
|
δὲ |
οὐδὲ
λόγον
προΐεσαι;
καὶ
ποίαν |
[4, 6] |
ἐν
ἑνὶ
τόπῳ
κελεύσας,
αὐτὸν
|
δὲ |
πάλιν
ἀποκλείσας
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον; |
[4, 5] |
μὴ
θύοντες.
Καὶ
πρὸς
ἑτέρους
|
δὲ |
πάλιν
ὁ
Θεὸς
διὰ
τοῦ
|
[4, 1] |
δοκῇ,
πάντων
ἐστὶν
ἄριστον·
τὸ
|
δὲ |
παρὰ
γνώμην
καὶ
μὴ
δοκοῦν |
[4, 3] |
καὶ
τόπον
καὶ
καιρόν.
Μᾶλλον
|
δὲ |
πρὶν
ἢ
πρὸς
Ἰουδαίους
ἀποτείνασθαι, |
[4, 1] |
ἦν
ἡμῖν
ὁ
διενοχλῶν·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
σήμερον
οἱ
λύκων
ἁπάντων
χαλεπώτεροι
|
[4, 4] |
μὲν
τῷ
Θεῷ
προσέχοντας,
ποτὲ
|
δὲ |
τὰ
εἴδωλα
θεραπεύοντας,
οὕτω
πως |
[4, 3] |
μὲν
μεθ´
ἡμῶν
τετάχθαι,
θεραπεύουσι
|
δὲ |
τὰ
ἐκείνων,
καὶ
τὸν
ἀγῶνα |
[4, 7] |
ποῦ
δὲ
ὁ
ἱερεύς;
ποῦ
|
δὲ |
τὰ
χερουβὶμ
τῆς
δόξης;
ποῦ |
[4, 7] |
μὲν
ὄντες
κωλῦσαι,
μὴ
κωλύοντες
|
δὲ, |
τὴν
αὐτὴν
ἐκείνοις
διδόασι
δίκην· |
[4, 5] |
τῶν
φίλων
αὑτοῦ
θήσῃ.
Ἐκεῖνοι
|
δὲ |
τὴν
ψυχὴν
αὑτῶν
ἔθηκαν
ὑπὲρ |
[4, 4] |
τὸν
δὲ
καιρὸν
τηρείτω·
ὁ
|
δὲ |
τηρείτω
μὲν
τὸν
τόπον,
παραβαινέτω
|
[4, 3] |
μᾶλλον
ἀποστρέφου
καὶ
μίσει.
Ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
νηστείας
ταύτης
(οὐκ
αἰτίαν |
[4, 7] |
δὲ
τὸ
χρυσοῦν
θυμιατήριον;
ποῦ
|
δὲ |
τὸ
ἱλαστήριον;
ποῦ
(ἡ
φιάλη; |
[4, 7] |
τὰ
χερουβὶμ
τῆς
δόξης;
ποῦ
|
δὲ
|
τὸ
χρυσοῦν
θυμιατήριον;
ποῦ
δὲ |
[4, 3] |
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
αὐτομολῆσαι·
ὑμεῖς
|
δὲ |
τὸν
ἀληθῆ
Θεὸν
προσκυνοῦντες,
ἀφέντες |
[4, 4] |
τηρείτω
μὲν
τὸν
τόπον,
παραβαινέτω
|
δὲ |
τὸν
καιρόν·
καὶ
ποιείτω
ὁ |
[4, 4] |
ἀποδοχῆς
ἄξιος
ὢν
φανῇ,
ὁ
|
δὲ |
τὸν
καιρὸν
μὲν
φυλάξας,
καταλιπὼν |
[4, 4] |
δὲ
τὸν
τόπον
τηρῶν,
παραβαίνων
|
δὲ |
τὸν
καιρὸν,
ποιείτω
μὲν
ἐν |
[4, 4] |
τὸν
καιρὸν
μὲν
φυλάξας,
καταλιπὼν
|
δὲ |
τὸν
τόπον,
ἐγκλημάτων
καὶ
κατηγορίας |
[4, 4] |
μὲν
τὸν
καιρὸν
τηρῶν,
παραβαίνων
|
δὲ |
τὸν
τόπον
ἐν
τῷ
πρώτῳ |
[4, 4] |
Ἱεροσολύμων
ἔξω
που
μακράν·
ὁ
|
δὲ |
τὸν
τόπον
τηρῶν,
παραβαίνων
δὲ |
[4, 6] |
δὲ
θυσίας
εἰς
τόπον,
τὸν
|
δὲ |
τόπον
εἰς
καιρὸν,
τὸν
δὲ |
[4, 7] |
τοσαύτην
ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν,
ψυχῶν
|
δὲ |
τοσούτων
ἀπολλυμένων,
ῥᾳθυμεῖν,
καὶ
μηδὲν
|
[4, 5] |
ἴσον
γένοιτο
τοῦ
Δανιήλ;
τί
|
δὲ |
τῶν
τριῶν
παίδων,
οἳ
τὸ |
[4, 5] |
εἶναι
τὸ
μὴ
φυλάττειν·
εἰ
|
δὲ |
φιλόθεοι
καὶ
εὐλαβεῖς,
καὶ
τὰς |
[4, 2] |
οὗτος
μὲν
σώσας
κολάζεται,
ἕτερος
|
δὲ |
φονεύσας
ηὐδοκίμησεν.
Ὁ
γοῦν
Φινεὲς |
[4, 4] |
τόπου
δεῖ
καταφρονῆσαι,
τὸν
καιρὸν
|
δὲ |
φυλάξαι,
ἢ
τοῦ
καιροῦ
καταφρονήσαντας, |
[4, 6] |
δυσάρεστος
τῶν
Ἰουδαίων
δῆμος,
ἡ
|
δὲ |
ψυχροποσία
ἡ
τῶν
θυσιῶν
ἐπιτροπὴ |