>Livre, Chap. |
[4, 7] |
κοινὸν
πρὸς
ἐκεῖνον;
ἀλλότριός
ἐστι
|
καὶ |
ἄγνωστος.
Ἕως
ἂν
ᾖ
πιστὸς, |
[4, 7] |
εἰς
τὴν
αὐτὴν
Ἐκκλησίαν
ἀπαντᾷ,
|
καὶ |
ἀδελφῶν
καὶ
συγγενῶν
καὶ
ἐπιτηδείων |
[4, 2] |
τελαμῶνι,
καὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἀπέκρυψε,
|
καὶ |
ἄδηλον
ἑαυτὸν
κατέστησε.
Τίνος
οὖν |
[4, 6] |
ὁλοκαυτωμάτων
κριῶν·
καὶ
στέαρ
(ἀρνῶν
|
καὶ |
αἷμα
ταύρων
καὶ
τράγων
οὐ |
[4, 6] |
πυρέττοντα
ὁρῶν
ἄνθρωπον,
δυσάρεστόν
τινα
|
καὶ |
ἀκαρτέρητον,
ἐπιθυμοῦντα
ψυχροποσίας,
καὶ
ἀπειλοῦντα, |
[4, 7] |
τοίνυν,
αὐτὸς
ἂν
καθαρὸς
διαμείνῃς
|
καὶ |
ἀκέραιος,
μὴ
πλεονάσῃς
δέ
σου |
[4, 6] |
κατασκαφῆς
τῆς
κατὰ
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
ἄκοντας
αὐτοὺς
ἀπαγάγῃ
τοῦ
πράγματος. |
[4, 4] |
πρὸς
αὐτοὺς
Μωϋσῆς·
Στῆτε
αὐτοῦ,
|
καὶ |
ἀκούσομαι
τί
ἐντελεῖται
Κύριος
περὶ |
[4, 5] |
εἰσῆλθεν
εἰς
τὸ
στόμα
μου,
|
καὶ
|
ἄλειμμα
οὐκ
ἠλειψάμην
ἐν
ταῖς |
[4, 1] |
τῶν
ἡμερῶν
καὶ
δρεπάνην
θήγουσι,
|
καὶ |
ἅλωνα
παρασκευάζουσι
καὶ
βοῦς
καὶ |
[4, 1] |
καὶ
ἅλωνα
παρασκευάζουσι
καὶ
βοῦς
|
καὶ |
ἅμαξαν,
καὶ
ὅσα
ἂν
ἄλλα |
[4, 3] |
οὐκ
ἔστι
νηστεία,
ἀλλὰ
παρανομία
|
καὶ |
ἁμαρτία
καὶ
πλημμέλεια·
ἀλλ´
ὅμως
|
[4, 5] |
ἔλεγον.
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἐπέκειντο
βιαζόμενοι
|
καὶ |
ἀναγκάζοντες
αὐτοὺς
οἱ
βάρβαροι
κεχρῆσθαι |
[4, 2] |
ἐργασάμενος
ἐν
μιᾷ
καιροῦ
ῥοπῇ,
|
καὶ |
ἄνδρα
μετὰ
γυναικὸς
ἀνελὼν,
ἱερωσύνῃ |
[4, 5] |
εἰ
μὲν
ῥᾴθυμοί
τινες
ἦσαν
|
καὶ |
ἀνευλαβεῖς
οἱ
ταῦτα
λέγοντες
καὶ |
[4, 2] |
Εἶδες
φιλανθρωπίας
οἵαν
ἔδωκε
δίκην;
|
καὶ
|
ἀντὶ
τῆς
ἀκαίρου
φειδοῦς
οἵαν |
[4, 6] |
ὅτι
αὕτη
ἐστὶν
ἡ
αἰτία,
|
καὶ |
ἀπ´
αὐτοῦ
τοῦ
χρόνου
γένοιτ´ |
[4, 6] |
τινα
καὶ
ἀκαρτέρητον,
ἐπιθυμοῦντα
ψυχροποσίας,
|
καὶ |
ἀπειλοῦντα,
εἰ
μὴ
λάβοι,
βρόχον |
[4, 4] |
οὐκ
ἐντεῦθεν
δῆλον
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
προφητῶν.
Ὅταν
γὰρ |
[4, 1] |
τῆς
μάχης
καὶ
θώρακα
ἀποσμήχουσι,
|
καὶ |
ἀσπίδα
περισκοποῦσι,
καὶ
χαλινοὺς
παρασκευάζουσι, |
[4, 5] |
οὕτως
ἤρεσαν
τῷ
Θεῷ,
ὡς
|
καὶ |
αὐτῆς
περιγενέσθαι
τῆς
φύσεως,
καὶ |
[4, 3] |
Εἰ
ἀλλάξονται
ἔθνη
θεοὺς
αὐτῶν,
|
καὶ |
αὐτοὶ
οὐκ
εἰσὶ
θεοί·
ὑμεῖς |
[4, 3] |
εἰ
ἀλλάξονται
ἔθνη
θεοὺς
αὐτῶν,
|
καὶ |
αὐτοὶ
οὐκ
εἰσὶ
θεοί·
ὑμεῖς |
[4, 6] |
δὲ
οὐ
παρεσκευασμένους
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτομολήσαντας
ἤδη.
ἐπέτρεψε
τὰς
θυσίας. |
[4, 5] |
οὕτως
ἐπιτελεῖσθαι
ἔδει.
Ἵνα
δὲ
|
καὶ |
αὐτοῦ
τοῦ
πράγματος
τὴν
ἀπόδειξιν
|
[4, 2] |
παρ´
ἐμοί·
ἐφόνευσας.
Καὶ
ἔσπευσε,
|
καὶ |
ἀφεῖλε
τὸν
τελαμῶνα
ἀπὸ
τῶν |
[4, 6] |
θυσίας
ἐπέτρεψε,
μονονουχὶ
λέγων·
Μαίνεσθε
|
καὶ |
βούλεσθε
θύειν·
οὐκοῦν
κἂν
ἐμοὶ |
[4, 1] |
δρεπάνην
θήγουσι,
καὶ
ἅλωνα
παρασκευάζουσι
|
καὶ |
βοῦς
καὶ
ἅμαξαν,
καὶ
ὅσα |
[4, 1] |
Οὕτω
καὶ
στρατιῶται
καὶ
ναῦται
|
καὶ |
γεωργοὶ
καὶ
θερισταὶ
ποιεῖν
εἰώθασι. |
[4, 3] |
ἀποστείλατε
εἰς
τὰς
νήσους
Χετιεὶμ,
|
καὶ
|
γνῶτε,
εἰ
γέγονε
τοιαῦτα.
Ποῖα |
[4, 3] |
τὰ
πλευρὰ
καταξαίνονται,
καὶ
τυμβωρύχοι
|
καὶ |
γόητες·
ἀλλὰ
καὶ
μάρτυρες
τὸ |
[4, 3] |
ἐστίν·
Ἐκεῖνοι,
φησὶν,
εἴδωλα
προσκυνοῦντες,
|
καὶ |
δαίμονας
θεραπεύοντες,
τοσοῦτον
περὶ
τὴν |
[4, 7] |
οἴκοι
καθήμενον
στενάζειν
ὑπὲρ
ἐκείνων
|
καὶ |
δακρύειν,
ὅτι
τῷ
προστάγματι
τοῦ |
[4, 4] |
μοι
μακροτέραν
προσενεγκεῖν
τὴν
διδασκαλίαν
|
καὶ |
δεῖξαι
πῶς
τὸν
νόμον
ἀτιμάζουσιν |
[4, 7] |
ἀφίεται
τοῦτο
ποιεῖν.
Ἄκουσον
γοῦν,
|
καὶ |
διὰ
τί
τὰς
σάλπιγγας
ἔλαβον· |
[4, 3] |
ἧς
γίνεται,
οὐχ
ἡ
αὐτὴ,
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
πολὺ
τὸ
μέσον |
[4, 3] |
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
ὁπωσοῦν
λόγου
|
καὶ |
διανοίας
μετέχοντες
συνομολογήσαιεν
ἂν
ἡμῖν. |
[4, 1] |
τῆς
ποίμνης
στάντες,
καὶ
μέγα
|
καὶ |
διωλύγιον
ὀλολύξαντες,
τῇ
φωνῇ
πολλάκις |
[4, 1] |
ὁμοίως
πρὸ
πολλῶν
τῶν
ἡμερῶν
|
καὶ |
δρεπάνην
θήγουσι,
καὶ
ἅλωνα
παρασκευάζουσι |
[4, 5] |
τῷ
οὐρανῷ
δυνατὸς
ἐξελέσθαι
ἡμᾶς·
|
καὶ |
ἐὰν
μὴ,
γνωστὸν
ἔστω
σοι, |
[4, 2] |
ὁ
βασιλεὺς
ἐξενέγκῃ·
ὅπερ
οὖν
|
καὶ |
ἐγένετο.
Ἐπειδὴ
γὰρ
κατεδίκασεν
αὐτὸν, |
[4, 4] |
Βαὰλ,
πορεύεσθε
ὀπίσω
αὐτοῦ.
Τοῦτο
|
καὶ |
ἐγὼ
νῦν
λέγω
πρὸς
αὐτούς· |
[4, 5] |
γε
τὸ
πάσχα
εἰς
μίαν
|
καὶ |
εἰκάδα
τελευτᾷ.
Ἀρξάμενοι
γὰρ
ἀπὸ |
[4, 5] |
Καὶ
ἐγένετο
ἐν
τῇ
τετάρτῃ
|
καὶ |
εἰκάδι
ἡμέρᾳ
τοῦ
πρώτου
μηνὸς, |
[4, 5] |
Ἐξ
ὧν
εἶπεν,
ὅτι
τετάρτῃ
|
καὶ |
εἰκάδι
τοῦ
πρώτου
μηνός.
Καίτοι |
[4, 2] |
ἀνὴρ
εἰσήγαγεν
ἄνδρα
πρός
με,
|
καὶ |
εἶπέ
μοι·
Φύλαξόν
μοι
τοῦτον· |
[4, 2] |
αὐτόν.
Καὶ
εὑρίσκει
ἄνθρωπον
ἄλλον,
|
καὶ |
εἶπε·
Πάταξον
δή
με.
Καὶ |
[4, 2] |
τῶν
υἱῶν
τῶν
προφητῶν
οὗτος,
|
καὶ |
εἶπε
πρὸς
αὐτόν·
Τάδε
λέγει |
[4, 2] |
βασιλεὺς
παρεπορεύετο,
ἐβόησε
(πρὸς
αὐτὸν
|
καὶ |
εἶπεν·
Ὁ
δοῦλός
σου
ἐξῆλθεν |
[4, 7] |
τῶν
αὐτῶν
σοι
μετέχων
μυστηρίων,
|
καὶ |
εἰς
τὴν
αὐτὴν
Ἐκκλησίαν
ἀπαντᾷ, |
[4, 5] |
τὸ
πάσχα
ἐπετέλουν,
μάλιστα
μὲν
|
καὶ |
ἐκ
τούτων
δῆλον.
Ὅπου
γὰρ |
[4, 4] |
καὶ
ἐν
τῷ
πρώτῳ
μηνὶ,
|
καὶ |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
τὸ
πάσχα
γίνεσθαι, |
[4, 4] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
τὸ
πάσχα
γίνεσθαι,
|
καὶ |
ἐν
καιρῷ
καὶ
ἐν
τόπῳ |
[4, 2] |
διήγησιν,
ὥστε
καὶ
περιγενέσθαι
λέγων,
|
καὶ |
ἐν
οἷς
ἐβούλετο
ἐκεῖνον
συνομολογοῦντα |
[4, 4] |
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ
τοῦ
πρώτου
μηνὸς,
οὕτω
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
αὐτὸ
κελεύει |
[4, 4] |
πάσχα
γίνεσθαι,
καὶ
ἐν
καιρῷ
|
καὶ |
ἐν
τόπῳ
διωρισμένῳ.
Ὑποθώμεθα
τοίνυν |
[4, 4] |
δὲ
λέγω,
τοιοῦτόν
ἐστιν·
Ἐπέταξε
|
καὶ
|
ἐν
τῷ
πρώτῳ
μηνὶ,
καὶ |
[4, 4] |
εὐδοκιμῶν,
ὁ
παραβὰς
τὸν
καιρὸν,
|
καὶ |
ἐν
τῷ
τόπῳ
ποιήσας,
ἢ |
[4, 3] |
διὰ
κακίαν
κολάζονται·
οὕτω
δὴ
|
καὶ |
ἐνταῦθα
τοῖς
γινομένοις
ἐπιψηφίζου·
κἂν |
[4, 3] |
φρονῶν,
οὐκ
εὐθέως
χωρὶς
λόγου
|
καὶ |
ἐξετάσεως
κολάζεται,
κἂν
μυρία
ἀπολογεῖσθαι
|
[4, 6] |
ψυχροποσία
ἡ
τῶν
θυσιῶν
ἐπιτροπὴ
|
καὶ |
ἐξουσία.
Ὥσπερ
οὖν
ὁ
ἰατρὸς |
[4, 2] |
καὶ
εὗρεν
αὐτὸν
ὁ
λέων,
|
καὶ |
ἐπάταξεν
αὐτόν.
Καὶ
εὑρίσκει
ἄνθρωπον |
[4, 2] |
τελαμῶνα
ἀπὸ
τῶν
ὀφθαλμῶν
αὐτοῦ,
|
καὶ |
ἐπέγνω
αὐτὸν
ὁ
βασιλεὺς
Ἰσραὴλ, |
[4, 7] |
ἀπαντᾷ,
καὶ
ἀδελφῶν
καὶ
συγγενῶν
|
καὶ |
ἐπιτηδείων
καὶ
πάντων
ἐστὶν
οἰκειότερος. |
[4, 5] |
τὰ
ἐναντία
ποιοῦντες
πρὸς
φιλονεικίαν
|
καὶ |
ἔριν;
Καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν |
[4, 2] |
εἶπέ
μοι·
Φύλαξόν
μοι
τοῦτον·
|
καὶ |
ἔσται
ἐὰν
ἐκπηδῶν
ἐκπηδήσῃ,
ἔσται
|
[4, 4] |
ὁ
Χριστιανισμός
ἐστιν
ἀληθὴς,
ὡσπεροῦν
|
καὶ |
ἔστι,
μένετε,
καὶ
πορεύεσθε
ὀπίσω |
[4, 5] |
μὴ
φυλάττειν·
εἰ
δὲ
φιλόθεοι
|
καὶ |
εὐλαβεῖς,
καὶ
τὰς
ψυχὰς
τὰς |
[4, 5] |
τόπος
τοῦ
καρπῶσαι
ἐνώπιόν
σου,
|
καὶ |
εὑρεῖν
ἔλεος.
Καίτοι
γε
πολὺς
|
[4, 2] |
λέων.
Καὶ
ἀπῆλθεν
ἀπ´
αὐτοῦ,
|
καὶ |
εὗρεν
αὐτὸν
ὁ
λέων,
καὶ |
[4, 3] |
τὰ
αὐτὰ,
ἡ
γνώμη
δὲ
|
καὶ |
ἡ
αἰτία,
μεθ´
ἧς
γίνεται, |
[4, 3] |
τὸ
τῆς
κατηγορίας
εἶδος;
οὐχὶ
|
καὶ |
ἡ
Γραφὴ
τούτῳ
κέχρηται
πρὸς |
[4, 2] |
ὀλέθριον
ἐκ
τῆς
χειρός
σου,
|
καὶ |
ἡ
ψυχή
σου
ἀντὶ
τῆς |
[4, 1] |
τὸ
θηρίον
ἀπήλασαν.
Οὕτω
δὴ
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἐν
μὲν
ταῖς
ἔμπροσθεν |
[4, 1] |
τῶν
ἔργων
ἐκπλήρωσιν.
Τούτους
δὴ
|
καὶ |
ἡμεῖς
μιμούμενοι,
πρὸ
πολλῶν
τῶν
|
[4, 1] |
στρατιῶται
καὶ
ναῦται
καὶ
γεωργοὶ
|
καὶ |
θερισταὶ
ποιεῖν
εἰώθασι.
Καὶ
γὰρ |
[4, 1] |
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
τῆς
μάχης
|
καὶ |
θώρακα
ἀποσμήχουσι,
καὶ
ἀσπίδα
περισκοποῦσι, |
[4, 3] |
αὐτοὺς
ἐκείνους·
Ἀπέλθετε
εἰς
Κηδὰρ,
|
καὶ
|
ἴδετε·
ἀποστείλατε
εἰς
τὰς
νήσους |
[4, 3] |
φρονοῦντας.
Πορεύεσθε
εἰς
τὰς
συναγωγὰς,
|
καὶ |
ἴδετε
εἰ
ἠλλάξαντο
Ἰουδαῖοι
τὴν |
[4, 2] |
ἐπὶ
τὴν
στρατείαν
τοῦ
πολέμου,
|
καὶ |
ἰδοὺ
ἀνὴρ
εἰσήγαγεν
ἄνδρα
πρός |
[4, 2] |
σου
περιεβλέπετο
ὧδε
καὶ
ὧδε·
|
καὶ |
ἰδοὺ
αὐτὸς
οὐκ
ἦν.
Καὶ |
[4, 3] |
ὀλίγον
ἐστὶ
τὸ
μέσον
ἡμῶν
|
καὶ |
Ἰουδαίων;
μὴ
γὰρ
ὑπὲρ
τῶν |
[4, 6] |
Οὕτω
γοῦν
καὶ
κύνας
καλεῖ,
|
καὶ |
ἵππους
θηλυμανεῖς,
οὐκ
ἐπειδὴ
πρὸς |
[4, 1] |
ἀσπίδα
περισκοποῦσι,
καὶ
χαλινοὺς
παρασκευάζουσι,
|
καὶ |
ἵππους
τρέφουσι
μετὰ
πολλῆς
τῆς |
[4, 1] |
τοίχους
ἀνανεοῦσι,
καὶ
κώπας
ἀποξέουσι,
|
καὶ |
ἱστία
ῥάπτουσι,
καὶ
τὴν
ἄλλην |
[4, 2] |
τὴν
χεῖρα
τῷ
αἵματι,
ἀλλὰ
|
καὶ |
καθαρωτέραν
εἰργάσατο.
Ὅταν
οὖν
ἴδῃς |
[4, 3] |
ζητεῖν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τόπον
|
καὶ |
καιρόν.
Μᾶλλον
δὲ
πρὶν
ἢ |
[4, 3] |
ἡμῖν.
Οὐ
γὰρ
χρεία
σοφισμάτων
|
καὶ |
κατασκευῆς
καὶ
μακρῶν
περιόδων
ὥστε |
[4, 6] |
καὶ
τοῖς
σφόδρα
ἀνοήτοις
δήλη
|
καὶ |
καταφανὴς
γένοιτο
ἂν
ἡ
αἰτία |
[4, 2] |
ἐποίησεν;
Ἔμελλεν
ἐλέγχειν
τὸν
βασιλέα,
|
καὶ |
καταψηφίζεσθαι
κατ´
αὐτοῦ,
διὰ
τὴν |
[4, 2] |
ὁ
ἄνθρωπος,
καὶ
συνέτριψεν
αὐτὸν,
|
καὶ |
κατεδήσατο
τὸ
πρόσωπον
ἑαυτοῦ.
Τί |
[4, 1] |
παρασκευάζονται
τρόπῳ.
Ἡσυχάζοντι
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
κατεσταλμένῳ
ῥᾴδιον
ἐπιθέσθαι,
αὐξομένῳ
δὲ |
[4, 4] |
καταλιπὼν
δὲ
τὸν
τόπον,
ἐγκλημάτων
|
καὶ |
κατηγορίας
ὥσπερ
ἀσεβήσας,
εὔδηλον,
ὅτι |
[4, 5] |
ἐπιθυμιῶν
οὐκ
ἔφαγον,
καὶ
οἶνος
|
καὶ |
κρέας
οὐκ
εἰσῆλθεν
εἰς
τὸ |
[4, 6] |
ἐκείνους
ἐπεσπάσαντο
συγγένειαν.
Οὕτω
γοῦν
|
καὶ |
κύνας
καλεῖ,
καὶ
ἵππους
θηλυμανεῖς, |
[4, 3] |
ποιοῦντας,
τῶν
μεθυόντων
καὶ
παραινούντων
|
καὶ |
κωμαζόντων
μᾶλλον
ἀποστρέφου
καὶ
μίσει. |
[4, 1] |
τρόπιν
ἐπισκευάζουσι,
καὶ
τοίχους
ἀνανεοῦσι,
|
καὶ |
κώπας
ἀποξέουσι,
καὶ
ἱστία
ῥάπτουσι, |
[4, 6] |
τὴν
φιάλην
αὐτὴν,
ἵνα
ἀνυπόπτως
|
καὶ |
λαθραίως
αὐτὸν
ἀπαγάγῃ
τῆς
ἐπιθυμίας |
[4, 3] |
πολὺς
ὁ
θόρυβος.
Καὶ
γὰρ
|
καὶ |
λῃσταὶ
τὰ
πλευρὰ
καταξαίνονται,
καὶ |
[4, 1] |
καὶ
τὴν
σύριγγα
ἀφέντες,
ῥοπάλοις
|
καὶ |
λίθοις
ἑαυτοὺς
καθοπλίζουσι,
καὶ
πρὸ |
[4, 7] |
λακτιζόντων
τῶν
νοσούντων
καὶ
ὑβριζόντων
|
καὶ |
λοιδορούντων
ἀνεχόμεθα,
οὐ
δακνόμεθα
ταῖς |
[4, 3] |
γὰρ
χρεία
σοφισμάτων
καὶ
κατασκευῆς
|
καὶ
|
μακρῶν
περιόδων
ὥστε
ἀποδεῖξαι
τοῦτο, |
[4, 3] |
καὶ
τυμβωρύχοι
καὶ
γόητες·
ἀλλὰ
|
καὶ
|
μάρτυρες
τὸ
αὐτὸ
πάσχουσι,
καὶ |
[4, 1] |
τὰ
πρόβατα
μέλλουσιν,
ἀνάγκη
πυκτεύειν
|
καὶ |
μάχεσθαι,
ὅπως
μηδὲν
ἡμῖν
θηριάλωτον |
[4, 1] |
καὶ
πρὸ
τῆς
ποίμνης
στάντες,
|
καὶ |
μέγα
καὶ
διωλύγιον
ὀλολύξαντες,
τῇ |
[4, 7] |
ὁ
Θεὸς
ἔσται
σου
φίλος,
|
καὶ |
μεγάλοις
σε
κατὰ
τὴν
ἡμέραν |
[4, 5] |
μίαν
πληρώσας,
τὴν
τεσσαρεσκαιδεκάτην
παρῆλθεν,
|
καὶ |
μετ´
ἐκείνην
ἑπτὰ
καὶ
τρεῖς |
[4, 2] |
αἰδέσθητι
τοῦ
κελεύοντος
τὸ
ἀξίωμα,
|
καὶ |
μετὰ
πάσης
ὑπάκουε
τῆς
προθυμίας. |
[4, 2] |
ἔσωσε,
καὶ
προσεδρίας
ἀπολαῦσαι
ἐποίησε,
|
καὶ |
μετὰ
πολλῆς
ἀπέπεμψε
τῆς
τιμῆς. |
[4, 1] |
κατεσταλμένῳ
ῥᾴδιον
ἐπιθέσθαι,
αὐξομένῳ
δὲ
|
καὶ |
μετὰ
πολλῆς
φερομένῳ
τῆς
τῶν |
[4, 4] |
παρ´
ἐκείνου
τὰ
ἀγαθὰ
αἰτεῖς·
|
καὶ |
μετὰ
τῶν
ἐχθρῶν
ἑορτάζεις
τῶν |
[4, 7] |
καὶ
τοῖς
κυρίοις
οὖσι
κωλῦσαι,
|
καὶ |
μὴ
βουλομένοις.
Μή
μοι
λέγε· |
[4, 1] |
ἄριστον·
τὸ
δὲ
παρὰ
γνώμην
|
καὶ |
μὴ
δοκοῦν
ἐκείνῳ,
κἂν
ἄριστον
|
[4, 7] |
ψυχῶν
δὲ
τοσούτων
ἀπολλυμένων,
ῥᾳθυμεῖν,
|
καὶ |
μηδὲν
ἡγεῖσθαι
πάσχειν
δεινὸν,
τῶν |
[4, 5] |
φησὶν,
ὅτι
αἱ
εἴκοσι
ἡμέραι
|
καὶ |
μία
κατὰ
τὰς
ἡμέρας
τῶν |
[4, 5] |
θέμις·
οὗτος
δὲ
ἡμέρας
εἴκοσι
|
καὶ |
μίαν
οὐδενὸς
ὅλως
μετέλαβεν.
Καὶ |
[4, 5] |
τοῦ
πρώτου
μηνὸς,
εἶτα
εἴκοσι
|
καὶ |
μίαν
πληρώσας,
τὴν
τεσσαρεσκαιδεκάτην
παρῆλθεν, |
[4, 5] |
Πῶς
οὖν
οὐκ
ἐναγεῖς
οὗτοι
|
καὶ |
μιαροὶ,
τῶν
ἁγίων
ἐκείνων
οὐδὲν |
[4, 3] |
παραινούντων
καὶ
κωμαζόντων
μᾶλλον
ἀποστρέφου
|
καὶ |
μίσει.
Ἐπὶ
δὲ
τῆς
νηστείας |
[4, 6] |
μὴ
πανταχοῦ
τῆς
οἰκουμένης
διασπεῖραι
|
καὶ |
μόνην
ἐκείνην
τὴν
πόλιν
ποιῆσαι |
[4, 7] |
ἦν,
ὕστερον
παρανομία
τίς
ἐστι,
|
καὶ |
μυρίων
τιμωριῶν
ὑπόθεσις.
Ἐσάλπιζον
οἱ |
[4, 1] |
ἐπινοοῦντες
ἀσφάλειαν.
Οὕτω
καὶ
στρατιῶται
|
καὶ |
ναῦται
καὶ
γεωργοὶ
καὶ
θερισταὶ |
[4, 4] |
μιμεῖσθαι
ἔδει
τοὺς
ἁγίους
ἐκείνους,
|
καὶ |
νηστεύειν,
μηδὲ
ἄλλο
τοιοῦτον
ποιεῖν. |
[4, 5] |
ὅτι
θυσιῶν
παρατηρήσεις
καὶ
σαββάτων
|
καὶ
|
νουμηνιῶν,
καὶ
πάντων
τῶν
τοιούτων, |
[4, 4] |
ὁ
Θεὸς
ἐπιτάξῃ·
καθάπερ
οὖν
|
καὶ |
νῦν
ποιοῦσι.
Πόθεν
τοῦτο
δῆλον; |
[4, 2] |
καὶ
ταῖς
αἰτίαις;
Ἰδοὺ
γοῦν
|
καὶ |
ὁ
βασιλεὺς
αὐτῷ
φησιν·
Δικαστὴς |
[4, 6] |
τῆς
τοῦ
σκεύους
συντριβῆς,
οὕτω
|
καὶ |
ὁ
Θεὸς
διὰ
τῆς
κατασκαφῆς |
[4, 6] |
ἀπαγάγῃ
τῆς
ἐπιθυμίας
ἐκείνης·
οὕτω
|
καὶ |
ὁ
Θεὸς
ἐποίησε,
θύειν
ἐπιτρέψας, |
[4, 6] |
τελευτῆς
αὐτὸν
ἀπαγαγεῖν·
οὕτω
δὴ
|
καὶ |
ὁ
Θεὸς
ἐποίησεν.
Ἐπειδὴ
γὰρ |
[4, 6] |
τῆς
οἰκοδομῆς
διέλυσε
σύνδεσμον·
οὕτω
|
καὶ |
ὁ
Θεὸς,
καθάπερ
τινὰ
σύνδεσμον |
[4, 6] |
ἄῤῥωστον
τὸ
σκεῦος
ἀφανίσας·
οὕτω
|
καὶ |
ὁ
Θεὸς
τῶν
θυσιῶν
ἀπήγαγε, |
[4, 2] |
σου
ἀντὶ
τῆς
ψυχῆς
αὐτοῦ,
|
καὶ |
ὁ
λαός
σου
ἀντὶ
τοῦ |
[4, 2] |
σου
ἀντὶ
τῆς
ψυχῆς
αὐτοῦ,
|
καὶ |
ὁ
λαός
σου
ἀντὶ
τοῦ |
[4, 4] |
τινὰς
εἶναι
ποιοῦντας
τὸ
πάσχα,
|
καὶ |
ὁ
μὲν
παραβαινέτω
τὸν
τόπον, |
[4, 2] |
πολέμιον
ἀφῆκας.
Διὰ
γὰρ
τοῦτο
|
καὶ |
ὁ
προφήτης
τὸν
τελαμῶνα
περιεβάλετο, |
[4, 7] |
διὰ
νωθρίαν,
ὁμοίως
κολάζονται.
Ἐπεὶ
|
καὶ |
ὁ
τὸ
τάλαντον
ἐκεῖνο
κατορύξας, |
[4, 2] |
Ὁ
τυπτήσας
τὸν
προφήτην
ἐσώθη,
|
καὶ |
ὁ
φεισάμενος
ἐκολάζετο,
ἵνα
μάθῃς |
[4, 2] |
οὐχ
ὁ
Θεὸς
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἱ
ἄνθρωποι
ταύτην
ἔχουσι
τὴν |
[4, 7] |
οὐχ
οἱ
ἀσεβοῦντες
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἱ
δυνάμενοι
μὲν
ἀπαγαγεῖν
τῆς |
[4, 7] |
οὐχ
οἱ
κλέπτοντες
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἱ
κύριοι
μὲν
ὄντες
κωλῦσαι, |
[4, 3] |
σοφοὶ
καὶ
συνετοὶ
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἱ
ὁπωσοῦν
λόγου
καὶ
διανοίας |
[4, 5] |
ἑβδομάδας
ἄρτον
ἐπιθυμιῶν
οὐκ
ἔφαγον,
|
καὶ |
οἶνος
καὶ
κρέας
οὐκ
εἰσῆλθεν |
[4, 1] |
παρασκευάζουσι
καὶ
βοῦς
καὶ
ἅμαξαν,
|
καὶ |
ὅσα
ἂν
ἄλλα
πρὸς
τὸν |
[4, 3] |
εὐσέβειαν,
πρὸς
τὰ
ἀλλότρια
ηὐτομολήσατε·
|
καὶ |
οὐδὲ
ὅσην
ἔχουσιν
ἐκεῖνοι
περὶ |
[4, 7] |
ἦν
τοὺς
ἐκεῖ
τρέχοντας
εἰδέναι,
|
καὶ |
οὐκ
ἂν
ἐδεήθην
ὑμῶν,
ἀλλὰ |
[4, 7] |
ἀλλὰ
πῶς;
Τίς,
φησὶν,
ἀσθενεῖ,
|
καὶ |
οὐκ
ἀσθενῶ;
τίς
σκανδαλίζεται,
καὶ |
[4, 7] |
καὶ
οὐκ
ἀσθενῶ;
τίς
σκανδαλίζεται,
|
καὶ |
οὐκ
ἐγὼ
πυροῦμαι;
Τοῦτο
καὶ |
[4, 5] |
περιουσίας
ἀπῄτει
ἡ
τότε
πολιτεία·
|
καὶ |
οὔτε
τηρούμενα
πρὸς
(ἀρετήν
τι |
[4, 4] |
κατηγορίας
ὥσπερ
ἀσεβήσας,
εὔδηλον,
ὅτι
|
καὶ |
οὗτοι
παρανομοῦσιν,
ἐν
τῷ
τόπῳ |
[4, 4] |
Καίτοι
εἰ
καὶ
προσεδόκων
ἀπολήψεσθαι,
|
καὶ |
οὕτω
μιμεῖσθαι
ἔδει
τοὺς
ἁγίους |
[4, 7] |
ὑμῖν,
ὅτι
τοῖς
παρανομοῦσι
συνέρχεσθε,
|
καὶ |
οὐχὶ
τοῖς
συντρέχουσι
μόνον,
ἀλλὰ |
[4, 1] |
ἀλλὰ
πρὸ
τῆς
ὥρας
ἐκείνης,
|
καὶ |
ὄχθας
περιφράττουσι,
καὶ
χώματα
ἐγείρουσι, |
[4, 1] |
ἀνθρώπων
ἀθλιώτεροι
νηστεύειν
μέλλουσιν
Ἰουδαῖοι,
|
καὶ |
πάλιν
ἀσφαλίσασθαι
τὴν
τοῦ
Χριστοῦ |
[4, 4] |
ἑπτὰ
ἑβδομάδας
κελεύσας
αὐτὴν
ἐπιτελεῖν,
|
καὶ |
πάλιν
προσθεὶς,
ὅτι
Ἐν
τῷ |
[4, 1] |
χώματα
ἐγείρουσι,
καὶ
τάφρους
ἐλαύνουσι,
|
καὶ |
παντὶ
πρὸς
αὐτὸν
παρασκευάζονται
τρόπῳ. |
[4, 1] |
τέταρτος.
~(αʹ
Πάλιν
οἱ
δείλαιοι
|
καὶ |
πάντων
ἀνθρώπων
ἀθλιώτεροι
νηστεύειν
μέλλουσιν |
[4, 7] |
ἀδελφῶν
καὶ
συγγενῶν
καὶ
ἐπιτηδείων
|
καὶ |
πάντων
ἐστὶν
οἰκειότερος.
Ὥσπερ
οὖν |
[4, 5] |
παρατηρήσεις
καὶ
σαββάτων
καὶ
νουμηνιῶν,
|
καὶ |
πάντων
τῶν
τοιούτων,
ἐκ
περιουσίας
|
[4, 4] |
μηνὶ,
ἵνα
φθάσῃ
εἰς
Ἱεροσόλυμα,
|
καὶ |
παραβαινέτω
τὸν
καιρὸν,
ἵνα
μὴ |
[4, 6] |
κατέσκαψε;
Καὶ
τὸ
δὴ
θαυμαστὸν
|
καὶ |
παράδοξον,
ἡ
μὲν
οἰκουμένη
πᾶσα |
[4, 3] |
Θεοῦ
τοῦτο
ποιοῦντας,
τῶν
μεθυόντων
|
καὶ |
παραινούντων
καὶ
κωμαζόντων
μᾶλλον
ἀποστρέφου |
[4, 1] |
ψυχὰς,
παρακαλοῦντες
(ὑμᾶς,
τὴν
ἐναγῆ
|
καὶ |
παράνομον
ταύτην
φεύγειν
νηστείαν.
Μὴ |
[4, 1] |
εἶναι
νομίζηται,
πάντων
ἐστὶ
φαυλότατον
|
καὶ |
παρανομώτατον.
Κἂν
φονεύσῃ
τις
κατὰ |
[4, 5] |
καὶ
πρώτην
ἀπαντῶσιν.
Ἀλλ´
ὅμως
|
καὶ |
παρελθόντος
τοῦ
πάσχα
ἔμεινεν
αὐτὸς |
[4, 2] |
ἰδοὺ
σὺ
ἀποτρέχεις
ἀπ´
ἐμοῦ,
|
καὶ |
πατάξει
σε
ὁ
λέων.
Καὶ |
[4, 7] |
ἑνὶ
στόματι
δοξάζωμεν
τὸν
Θεὸν
|
καὶ |
Πατέρα
τοῦ
Κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ |
[4, 2] |
ὁ
Θεὸς
ἐπιτάξῃ,
πάντα
εἴκειν
|
καὶ |
πείθεσθαι.
Εἶτα
ἐπειδὴ
ἐπάταξεν
αὐτὸν |
[4, 2] |
τὴν
τοῦ
πράγματος
διήγησιν,
ὥστε
|
καὶ |
περιγενέσθαι
λέγων,
καὶ
ἐν
οἷς |
[4, 1] |
μελλούσης,
ἡμεῖς
ἐντεῦθεν
ἤδη
καθοπλιζόμεθα,
|
καὶ |
περιφράττομεν
τὰς
ὑμετέρας
ψυχὰς,
ἐπεὶ |
[4, 3] |
ἅπαντα
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀνῃρημένοις,
οὓς
|
καὶ |
πλείονος
κατὰ
τοῦτο
κατακρίσεως
τῶν
|
[4, 1] |
μὴ
θαυμάσητε,
εἰ
μετὰ
δέκα
|
καὶ |
πλείους
ἡμέρας,
τῆς
νηστείας
ἐκείνης |
[4, 3] |
νηστεία,
ἀλλὰ
παρανομία
καὶ
ἁμαρτία
|
καὶ |
πλημμέλεια·
ἀλλ´
ὅμως
οὐκ
ἤλλαξαν. |
[4, 4] |
τῶν
ἐχθρῶν
ἑορτάζεις
τῶν
ἐκείνου;
|
καὶ |
ποίᾳ
γνώμῃ
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν |
[4, 7] |
σὺ
δὲ
οὐδὲ
λόγον
προΐεσαι;
|
καὶ |
ποίαν
ἕξεις
συγγνώμην;
ποίας
ἀπολογίας |
[4, 4] |
τόπον,
παραβαινέτω
δὲ
τὸν
καιρόν·
|
καὶ |
ποιείτω
ὁ
μὲν
τὸν
καιρὸν |
[4, 6] |
ἀπήγαγε,
τὴν
πόλιν
αὐτὴν
καθελὼν,
|
καὶ |
ποιήσας
αὐτὴν
ἄβατον
πᾶσιν.
Εἰ |
[4, 1] |
τοῦ
Χριστοῦ
ποίμνην
ἀναγκαῖον.
Ἐπεὶ
|
καὶ |
ποιμένες,
ἕως
μὲν
ἂν
μηδὲν |
[4, 5] |
καὶ
ἀνευλαβεῖς
οἱ
ταῦτα
λέγοντες
|
καὶ |
ποιοῦντες,
ἴσως
ἄν
τις
ῥᾳθυμίας |
[4, 7] |
ἐκείνοις
ἐγκαλοῦμεν
ὅτι
παρανομοῦσιν,
οὕτω
|
καὶ |
πολλῷ
μᾶλλον
ὑμῖν,
ὅτι
τοῖς |
[4, 7] |
ἀδελφοῖς
τοῖς
ἡμετέροις,
μᾶλλον
δὲ
|
καὶ |
πολλῷ
πλέον.
Ἀνάγκη
δὲ
λοιπὸν |
[4, 7] |
μέλει;
τί
δὲ
ἐγὼ
περιεργάζομαι
|
καὶ |
πολυπραγμονῶ;
Ὁ
Δεσπότης
ἡμῶν
δι´ |
[4, 3] |
μόνον,
πολλὴ
ἡ
σύγχυσις
ἔσται,
|
καὶ |
πολὺς
ὁ
θόρυβος.
Καὶ
γὰρ |
[4, 4] |
Θεὸς
ἡμῶν
μεθ´
ὑμῶν,
δεῦτε
|
καὶ |
πορεύεσθε
ὀπίσω
αὐτοῦ·
εἰ
δὲ |
[4, 4] |
ἀληθὴς,
ὡσπεροῦν
καὶ
ἔστι,
μένετε,
|
καὶ |
πορεύεσθε
ὀπίσω
αὐτοῦ.
Τῶν
μυστηρίων |
[4, 4] |
ἐκεῖνος
ὁρῶν
τοὺς
Ἰουδαίους
ἀσεβοῦντας,
|
καὶ |
ποτὲ
μὲν
τῷ
Θεῷ
προσέχοντας, |
[4, 7] |
γνώμην
τοῦ
Θεοῦ
γινόμενον,
εἰ
|
καὶ |
ποτὲ
συγκεχωρημένον
ἦν,
ὕστερον
παρανομία |
[4, 1] |
ῥοπάλοις
καὶ
λίθοις
ἑαυτοὺς
καθοπλίζουσι,
|
καὶ |
πρὸ
τῆς
ποίμνης
στάντες,
καὶ |
[4, 4] |
ὁ
λόγος
ἡμῖν·
ἐπειδὴ
δὲ
|
καὶ |
πρὸς
ἐκείνους
ἀποτείνασθαι
βούλομαι,
δότε |
[4, 3] |
ὑμῶν,
ἐξ
ἧς
οὐκ
ὠφεληθήσεσθε,
|
καὶ |
πρὸς
τὰ
ἐκείνων
ηὐτομολήσατε.
Πότε |
[4, 3] |
ὡς
μηδὲ
ἑλέσθαι
καταλιπεῖν
ἐκεῖνα,
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
αὐτομολῆσαι·
ὑμεῖς |
[4, 3] |
ὑμετέραν.
Δότε
δὴ
κἀμοὶ
τοῦτο
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
ἡμετέρους
εἰπεῖν,
εἴ |
[4, 4] |
οὕτως
ἀνέχονται
ἡσυχάζειν.
Καίτοι
εἰ
|
καὶ |
προσεδόκων
ἀπολήψεσθαι,
καὶ
οὕτω
μιμεῖσθαι
|
[4, 2] |
τῷ
Θεῷ
δοκοῦν
αὐτὸν
ἔσωσε,
|
καὶ |
προσεδρίας
ἀπολαῦσαι
ἐποίησε,
καὶ
μετὰ |
[4, 5] |
ἐν
τῷ
καιρῷ
τούτῳ
ἄρχων
|
καὶ |
προφήτης,
οὐδὲ
τόπος
τοῦ
καρπῶσαι
|
[4, 5] |
ἑπτὰ
ἑορτάσαντες,
εἰς
τὴν
εἰκάδα
|
καὶ |
πρώτην
ἀπαντῶσιν.
Ἀλλ´
ὅμως
καὶ |
[4, 5] |
ὅτι
τὸ
πάσχα
οὐκ
ἐπετέλεσαν·
|
καὶ |
πῶς,
ἐγὼ
λέγω.
Ἐν
ταῖς |
[4, 5] |
συνωμολόγηται
μέγιστον·
ὅτι
θυσιῶν
παρατηρήσεις
|
καὶ |
σαββάτων
καὶ
νουμηνιῶν,
καὶ
πάντων |
[4, 6] |
Κύριος.
Πλήρης
εἰμὶ
ὁλοκαυτωμάτων
κριῶν·
|
καὶ |
στέαρ
(ἀρνῶν
καὶ
αἷμα
ταύρων |
[4, 1] |
πᾶσαν
πανταχόθεν
ἐπινοοῦντες
ἀσφάλειαν.
Οὕτω
|
καὶ |
στρατιῶται
καὶ
ναῦται
καὶ
γεωργοὶ |
[4, 7] |
καὶ
οὐκ
ἐγὼ
πυροῦμαι;
Τοῦτο
|
καὶ |
σὺ
δέξαι
τὸ
πῦρ·
κἂν |
[4, 7] |
αὐτὴν
Ἐκκλησίαν
ἀπαντᾷ,
καὶ
ἀδελφῶν
|
καὶ |
συγγενῶν
καὶ
ἐπιτηδείων
καὶ
πάντων |
[4, 3] |
Καὶ
τοῦτο
οὐχ
οἱ
σοφοὶ
|
καὶ |
συνετοὶ
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
οἱ |
[4, 2] |
ἐπάταξεν
αὐτὸν
ὁ
δεύτερος
ἐκεῖνος
|
καὶ
|
συνέτριψε,
περιέδησε
τὴν
κεφαλὴν
ἑαυτοῦ |
[4, 2] |
Καὶ
ἐπάταξεν
αὐτὸν
ὁ
ἄνθρωπος,
|
καὶ |
συνέτριψεν
αὐτὸν,
καὶ
κατεδήσατο
τὸ |
[4, 6] |
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον;
Οὐδαμῶς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
σφόδρα
ἑαυτῷ
συμφωνεῖ·
οὐδὲ
γὰρ |
[4, 7] |
κιβωτός;
ποῦ
δὲ
ἡ
σκηνὴ
|
καὶ |
τὰ
ἅγια
τὸν
ἁγίων;
ποῦ |
[4, 1] |
τρέφουσι
μετὰ
πολλῆς
τῆς
ἐπιμελείας,
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
πάντα
εὖ
διατίθενται. |
[4, 4] |
τοὺς
τὰ
ἡμέτερα
λέγοντας
φρονεῖν,
|
καὶ |
τὰ
ἐκείνων
ζηλοῦντας,
ἀρκεῖ
οὗτος |
[4, 3] |
καὶ
μάρτυρες
τὸ
αὐτὸ
πάσχουσι,
|
καὶ |
τὰ
μὲν
γινόμενα
τὰ
αὐτὰ, |
[4, 6] |
τοιαύτην
ἁγιστείαν,
ὁ
πανταχοῦ
παρὼν
|
καὶ |
τὰ
πάντα
πληρῶν;
Τίνος
δὲ |
[4, 4] |
ἀτιμάζουσιν
οἱ
Ἰουδαῖοι
νηστεύοντες
νῦν,
|
καὶ |
τὰ
τοῦ
Θεοῦ
καταπατοῦσι
προστάγματα, |
[4, 4] |
ὅμως
ἔμενον
τῷ
νόμῳ
πειθόμενοι,
|
καὶ |
τὰ
τοῦ
νόμου
πληροῦντες·
τοῦτο |
[4, 2] |
πραγμάτων
προσέχοντες,
ἀλλὰ
τῷ
τέλει
|
καὶ |
ταῖς
αἰτίαις;
Ἰδοὺ
γοῦν
καὶ |
[4, 7] |
αὐταῖς
ἐπὶ
τοῖς
ὁλοκαυτώμασιν
ὑμῶν,
|
καὶ |
ταῖς
θυσίαις
τῶν
σωτηρίων
ὑμῶν. |
[4, 7] |
τὸ
ἄνωθεν
κατενεχθέν;
Πάντα
ἀφῆκας,
|
καὶ |
τὰς
σάλπιγγας
κατέχεις
μόνον;
Ὁρᾷς |
[4, 4] |
Κύριος
ὁ
Θεός
σου.
Οὕτω
|
καὶ |
τὰς
σκηνοπηγίας.
Ἀλλ´
ἴδωμεν
ἀμφοτέρων |
[4, 5] |
εἰ
δὲ
φιλόθεοι
καὶ
εὐλαβεῖς,
|
καὶ |
τὰς
ψυχὰς
τὰς
ἑαυτῶν
ὑπὲρ |
[4, 1] |
ὄχθας
περιφράττουσι,
καὶ
χώματα
ἐγείρουσι,
|
καὶ
|
τάφρους
ἐλαύνουσι,
καὶ
παντὶ
πρὸς |
[4, 3] |
ἀλλὰ
πρὸ
ἐκείνων
τὴν
διάνοιαν
|
καὶ |
τὴν
αἰτίαν
ἀφ´
ἧς
αἱ |
[4, 1] |
αὐτῶν
χρὴ
σκοπεῖν
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὴν
αἰτίαν
τῶν
γινομένων
ἐπιζητεῖν. |
[4, 1] |
κώπας
ἀποξέουσι,
καὶ
ἱστία
ῥάπτουσι,
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
ἅπασαν
τοῦ
πλοίου |
[4, 6] |
πόλιν
ποιήσας,
εἶτα
ταύτην
ἀνατρέψας.
|
καὶ |
τὴν
λοιπὴν
τῆς
πολιτείας
ἐκείνης
|
[4, 3] |
~γʹ
Τούτῳ
τῷ
κανόνι
χρώμενοι,
|
καὶ |
τὴν
νηστείαν
ταύτην
ἐξετάζωμεν.
Εἰ |
[4, 5] |
καὶ
αὐτῆς
περιγενέσθαι
τῆς
φύσεως,
|
καὶ |
τὴν
οἰκουμένην
ἅπασαν
διὰ
τῶν |
[4, 4] |
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
αὐτὸ
κελεύει
ποιεῖν·
|
καὶ |
τὴν
πεντηκοστὴν
ὁμοίως
καὶ
χρόνου |
[4, 1] |
κάλαμον
ῥίψαντες,
τὴν
σφενδόνην
μεταχειρίζονται,
|
καὶ |
τὴν
σύριγγα
ἀφέντες,
ῥοπάλοις
καὶ |
[4, 2] |
κρύπτει
καὶ
τὸ
πρόσωπον
ἑαυτοῦ
|
καὶ |
τὴν
τοῦ
πράγματος
διήγησιν,
ὥστε |
[4, 3] |
ἐστὶν
ἡ
ἀμφισβήτησις,
ἵνα
ἓν
|
καὶ |
τὸ
αὐτὸ
νομίσῃς
εἶναι;
Τί |
[4, 7] |
Ἰησοῦ
Χριστοῦ,
ᾧ
ἡ
δόξα
|
καὶ |
τὸ
κράτος
σὺν
τῷ
ἁγίῳ |
[4, 2] |
μὴ
δέξηται
τὴν
διόρθωσιν,
κρύπτει
|
καὶ |
τὸ
πρόσωπον
ἑαυτοῦ
καὶ
τὴν
|
[4, 3] |
εἰσάγω
τῶν
ἐγκλημάτων
τὸν
νόμον
|
καὶ |
τὸ
τῆς
κατηγορίας
εἶδος;
οὐχὶ |
[4, 7] |
οὐχὶ
τοῖς
συντρέχουσι
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοῖς
κυρίοις
οὖσι
κωλῦσαι,
καὶ |
[4, 6] |
μόνον
θύειν
ἐξῆν.
Ἆρα
οὐχὶ
|
καὶ
|
τοῖς
σφόδρα
ἀνοήτοις
δήλη
καὶ |
[4, 1] |
λιμένα
καθελκύσαι,
καὶ
τρόπιν
ἐπισκευάζουσι,
|
καὶ
|
τοίχους
ἀνανεοῦσι,
καὶ
κώπας
ἀποξέουσι, |
[4, 3] |
τετάχθαι,
θεραπεύουσι
δὲ
τὰ
ἐκείνων,
|
καὶ |
τὸν
ἀγῶνα
ἅπαντα
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[4, 4] |
ἢ
ὁ
τὸν
τόπον
καταλιπὼν,
|
καὶ |
τὸν
καιρὸν
φυλάξας.
Ἂν
γὰρ |
[4, 2] |
τὸν
δὲ
μὴ
τυπτήσαντα
ἀπολλύμενον,
|
καὶ |
τὸν
μὲν
φεισάμενον
κολαζόμενον,
τὸν |
[4, 3] |
αἰτίαν
χρὴ
ζητεῖν
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τόπον
καὶ
καιρόν.
Μᾶλλον
δὲ |
[4, 4] |
Ἰουδαϊκῶν
οὐ
καιρὸν
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ
|
τόπον
παρατηρεῖν
ἐκέλευσεν
ὁ
νόμος. |
[4, 4] |
τὴν
πεντηκοστὴν
ὁμοίως
καὶ
χρόνου
|
καὶ |
τόπου
παρατηρήσει
συνέκλεισε,
μετὰ
ἑπτὰ
|
[4, 5] |
Θεὸν
ἀποθνήσκομεν.
Καὶ
ταῦτα
ἐποίουν,
|
καὶ |
τοσαύτην
ἀρετὴν
ἐπεδείκνυντο,
οὐδὲν
τῶν |
[4, 6] |
ταύτῃ
μόνῃ
τῆς
ψυχροποσίας
ἀπολαύειν,
|
καὶ |
τοῦ
κάμνοντος
πεισθέντος,
λάθρα
τοῖς |
[4, 4] |
ἴδωμεν
ἀμφοτέρων
τούτων,
τοῦ
καιροῦ
|
καὶ |
τοῦ
τόπου,
τί
ποτέ
ἐστιν |
[4, 6] |
λαὸς
Γομόῤῥας·
οὐ
πρὸς
Σοδομίτας
|
καὶ |
τοὺς
ἐν
Γομόῤῥοις
οἰκοῦντας
διαλεγόμενος, |
[4, 3] |
ἐπειδὴ
διὰ
τὸν
Χριστὸν
βασανίζονται·
|
καὶ
|
τοὺς
λῃστὰς
ἀποστρεφόμεθα,
οὐκ
ἐπειδὴ |
[4, 3] |
βάσανοι
γίνονται·
διὰ
τοῦτο
δὲ
|
καὶ
|
τοὺς
μάρτυρας
φιλοῦμεν,
οὐκ
ἐπειδὴ |
[4, 2] |
περιέδησε
τὴν
κεφαλὴν
ἑαυτοῦ
τελαμῶνι,
|
καὶ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἀπέκρυψε,
καὶ
ἄδηλον |
[4, 6] |
ἀρχήν;
Εἰ
γὰρ
ταῦτα
ἐπεζήτει,
|
καὶ |
τοὺς
παλαιοὺς
πάντας
τοὺς
πρὸ |
[4, 6] |
κἂν
ἐμοὶ
θύετε.
Ἀλλ´
ὅμως
|
καὶ |
τοῦτο
ἐπιτρέψας
οὐ
μέχρι
τέλους |
[4, 7] |
κακὸν
γὰρ
κἀκεῖνο,
ἀλλ´
ἵνα
|
καὶ |
τοῦτο
πολλῷ
πλέον
κωλύσητε.
Τί |
[4, 6] |
ὑμῖν
δοῦναι
τὰς
θυσίας
ἠβούλετο·
|
καὶ |
τούτου
αὐτὸν
τὸν
προφήτην
παράγω |
[4, 6] |
στέαρ
(ἀρνῶν
καὶ
αἷμα
ταύρων
|
καὶ |
τράγων
οὐ
βούλομαι·
οὐδὲ
ἐὰν |
[4, 5] |
παρῆλθεν,
καὶ
μετ´
ἐκείνην
ἑπτὰ
|
καὶ
|
τρεῖς
ἡμέρας
ἑτέρας.
Πῶς
οὖν |
[4, 1] |
τὸ
σκάφος
εἰς
λιμένα
καθελκύσαι,
|
καὶ |
τρόπιν
ἐπισκευάζουσι,
καὶ
τοίχους
ἀνανεοῦσι, |
[4, 3] |
καὶ
λῃσταὶ
τὰ
πλευρὰ
καταξαίνονται,
|
καὶ |
τυμβωρύχοι
καὶ
γόητες·
ἀλλὰ
καὶ
|
[4, 5] |
μέγιστον
ἐν
τοῖς
Εὐαγγελίοις
παράγγελμα,
|
καὶ |
τῶν
ἀγαθῶν
ἁπάντων
κεφάλαιον
προλαβόντες, |
[4, 7] |
ἄγνωστος.
Ἕως
ἂν
ᾖ
πιστὸς,
|
καὶ |
τῶν
αὐτῶν
σοι
μετέχων
μυστηρίων, |
[4, 1] |
περιφράττομεν
τὰς
ὑμετέρας
ψυχὰς,
ἐπεὶ
|
καὶ |
τῶν
γεωργῶν
οἱ
φιλόπονοι,
ἐπειδὰν |
[4, 4] |
τόπον
ἐν
τῷ
πρώτῳ
μηνὶ,
|
καὶ |
τῶν
Ἱεροσολύμων
ἔξω
που
μακράν· |
[4, 7] |
Καὶ
γὰρ
λακτιζόντων
τῶν
νοσούντων
|
καὶ |
ὑβριζόντων
καὶ
λοιδορούντων
ἀνεχόμεθα,
οὐ |
[4, 3] |
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
οὐ
τρέχουσι,
|
καὶ |
ὑμεῖς
πρὸς
τὴν
παρανομίαν
τρέχετε· |
[4, 1] |
αἱ
τοῦ
Θεοῦ
ψῆφοι
καλὰ
|
καὶ |
φαῦλα
εἶναι
τὰ
αὐτὰ
ποιοῦσι. |
[4, 1] |
ὁ
φόνος·
κἂν
φείσηταί
τις
|
καὶ |
φιλανθρωπεύσηται
παρὰ
τὸ
δοκοῦν
ἐκείνῳ, |
[4, 1] |
θώρακα
ἀποσμήχουσι,
καὶ
ἀσπίδα
περισκοποῦσι,
|
καὶ |
χαλινοὺς
παρασκευάζουσι,
καὶ
ἵππους
τρέφουσι
|
[4, 4] |
ποιεῖν·
καὶ
τὴν
πεντηκοστὴν
ὁμοίως
|
καὶ |
χρόνου
καὶ
τόπου
παρατηρήσει
συνέκλεισε, |
[4, 1] |
ὥρας
ἐκείνης,
καὶ
ὄχθας
περιφράττουσι,
|
καὶ |
χώματα
ἐγείρουσι,
καὶ
τάφρους
ἐλαύνουσι, |
[4, 2] |
ὁ
δοῦλός
σου
περιεβλέπετο
ὧδε
|
καὶ |
ὧδε·
καὶ
ἰδοὺ
αὐτὸς
οὐκ |
[4, 2] |
ὁ
προφήτης
τὸν
τελαμῶνα
περιεβάλετο,
|
καὶ |
ὡς
ἐπ´
ἀλλοτρίου
πράγματος
τὴν |