>Livre, Chap. |
[4, 7] |
ἡ
σκηνὴ
καὶ
τὰ
ἅγια
|
τὸν |
ἁγίων;
ποῦ
δὲ
ὁ
ἱερεύς; |
[4, 3] |
θεραπεύουσι
δὲ
τὰ
ἐκείνων,
καὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα
ἅπαντα
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀνῃρημένοις, |
[4, 7] |
ταχίστην
ἐποιήσαμεν
ἂν
διόρθωσιν.
Ὅταν
|
τὸν |
ἀδελφὸν
δέῃ
διορθῶσαι,
κἂν
τὴν |
[4, 3] |
τὴν
ἀλήθειαν
αὐτομολῆσαι·
ὑμεῖς
δὲ
|
τὸν |
ἀληθῆ
Θεὸν
προσκυνοῦντες,
ἀφέντες
τὴν |
[4, 1] |
καὶ
ὅσα
ἂν
ἄλλα
πρὸς
|
τὸν |
ἄμητον
αὐτοῖς
συντελῇ.
Καὶ
πάντας |
[4, 6] |
ἵστησι
τῆς
ἀκαίρου
ταύτης
αἰτήσεως
|
τὸν |
ἄῤῥωστον
τὸ
σκεῦος
ἀφανίσας·
οὕτω |
[4, 2] |
ἕνεκεν
τοῦτο
ἐποίησεν;
Ἔμελλεν
ἐλέγχειν
|
τὸν |
βασιλέα,
καὶ
καταψηφίζεσθαι
κατ´
αὐτοῦ, |
[4, 6] |
τὸν
δὲ
τόπον
εἰς
καιρὸν,
|
τὸν |
δὲ
καιρὸν
εἰς
μίαν
πόλιν |
[4, 4] |
ὁ
μὲν
παραβαινέτω
τὸν
τόπον,
|
τὸν |
δὲ
καιρὸν
τηρείτω·
ὁ
δὲ |
[4, 2] |
μὲν
τυπτήσαντα
τὸν
προφήτην
σωζόμενον,
|
τὸν |
δὲ
μὴ
τυπτήσαντα
ἀπολλύμενον,
καὶ |
[4, 2] |
καὶ
τὸν
μὲν
φεισάμενον
κολαζόμενον,
|
τὸν |
δὲ
μὴ
φεισάμενον
εὐδοκιμοῦντα,
πανταχοῦ |
[4, 6] |
τὰς
δὲ
θυσίας
εἰς
τόπον,
|
τὸν |
δὲ
τόπον
εἰς
καιρὸν,
τὸν |
[4, 7] |
δέῃ,
μὴ
παραιτήσῃ,
μίμησαί
σου
|
τὸν |
Δεσπότην·
κἂν
οἰκέτην
ἔχῃς,
κἂν |
[4, 7] |
προστάγματι
τοῦ
Θεοῦ
μάχονται,
ὅτι
|
τὸν |
διάβολον
ἔχουσι
μεθ´
ἑαυτῶν
χορεύοντα. |
[4, 3] |
τοὺς
ἀνελόντας,
ὁ
προσκυνεῖν
λέγων
|
τὸν |
ἐσταυρωμένον;
Μὴ
γὰρ
ἐγὼ
τοῦτον |
[4, 5] |
ὁ
μισθὸς,
φησὶν,
ὅτι
διὰ
|
τὸν |
Θεὸν
ἀποθνήσκομεν.
Καὶ
ταῦτα
ἐποίουν, |
[4, 7] |
ὁμοθυμαδὸν
ἐν
ἑνὶ
στόματι
δοξάζωμεν
|
τὸν |
Θεὸν
καὶ
Πατέρα
τοῦ
Κυρίου
|
[4, 3] |
ἐπιψηφίζου·
κἂν
μὲν
ἴδῃς
διὰ
|
τὸν |
Θεὸν
νηστεύοντας,
ἀποδέχου
τὸ
γινόμενον· |
[4, 3] |
οὐκ
ὠφεληθήσεσθε.
Οὐκ
εἶπεν·
Ἠλλάξασθε
|
τὸν |
Θεὸν
ὑμῶν,
ἀλλὰ,
τὴν
δόξαν |
[4, 3] |
οὐκ
ὠφεληθήσεσθε.
Οὐκ
εἶπεν,
Ἠλλάξασθε
|
τὸν |
Θεὸν
ὑμῶν·
ὁ
Θεὸς
γὰρ |
[4, 4] |
νῦν
λέγω
πρὸς
αὐτούς·
Εἰ
|
τὸν
|
Ἰουδαϊσμὸν
νομίζετε
ἀλήθειαν
εἶναι,
τίνος |
[4, 4] |
(πότερον
τοῦ
τόπου
δεῖ
καταφρονῆσαι,
|
τὸν |
καιρὸν
δὲ
φυλάξαι,
ἢ
τοῦ |
[4, 4] |
κἂν
μυριάκις
δοκῶσι
μὴ
παραβαίνειν
|
τὸν |
καιρὸν,
ἐσχάτην
παρανομίαν
παρανομοῦσι.
Καὶ
|
[4, 4] |
φθάσῃ
εἰς
Ἱεροσόλυμα,
καὶ
παραβαινέτω
|
τὸν
|
καιρὸν,
ἵνα
μὴ
τῆς
πόλεως |
[4, 4] |
δὲ
ὁ
εὐδοκιμῶν,
ὁ
παραβὰς
|
τὸν |
καιρὸν,
καὶ
ἐν
τῷ
τόπῳ |
[4, 4] |
μὲν
τὸν
τόπον,
παραβαινέτω
δὲ
|
τὸν |
καιρόν·
καὶ
ποιείτω
ὁ
μὲν |
[4, 4] |
καιρὸν
φυλάξας.
Ἂν
γὰρ
ὁ
|
τὸν |
καιρὸν
μὲν
παραβὰς
ἵνα
εἴσω |
[4, 4] |
ἄξιος
ὢν
φανῇ,
ὁ
δὲ
|
τὸν |
καιρὸν
μὲν
φυλάξας,
καταλιπὼν
δὲ |
[4, 4] |
τὸν
τόπον
τηρῶν,
παραβαίνων
δὲ
|
τὸν |
καιρὸν,
ποιείτω
μὲν
ἐν
Ἱεροσολύμοις |
[4, 4] |
μὴ
ποιοῦντες,
κἂν
μυριάκις
λέγωσι
|
τὸν
|
καιρὸν
τηρεῖν.
Πόθεν
οὖν
τοῦτο |
[4, 4] |
καιρόν·
καὶ
ποιείτω
ὁ
μὲν
|
τὸν |
καιρὸν
τηρῶν,
παραβαίνων
δὲ
τὸν |
[4, 4] |
ὁ
τὸν
τόπον
καταλιπὼν,
καὶ
|
τὸν |
καιρὸν
φυλάξας.
Ἂν
γὰρ
ὁ |
[4, 1] |
λύκων
καταδρομὴν
αἴσθωνται
γινομένην,
ταχέως
|
τὸν |
κάλαμον
ῥίψαντες,
τὴν
σφενδόνην
μεταχειρίζονται, |
[4, 2] |
καθαρωτέραν
εἰργάσατο.
Ὅταν
οὖν
ἴδῃς
|
τὸν |
μὲν
τυπτήσαντα
τὸν
προφήτην
σωζόμενον, |
[4, 2] |
δὲ
μὴ
τυπτήσαντα
ἀπολλύμενον,
καὶ
|
τὸν |
μὲν
φεισάμενον
κολαζόμενον,
τὸν
δὲ |
[4, 4] |
τὴν
διδασκαλίαν
καὶ
δεῖξαι
πῶς
|
τὸν |
νόμον
ἀτιμάζουσιν
οἱ
Ἰουδαῖοι
νηστεύοντες |
[4, 3] |
ἐγὼ
τοῦτον
εἰσάγω
τῶν
ἐγκλημάτων
|
τὸν |
νόμον
καὶ
τὸ
τῆς
κατηγορίας |
[4, 5] |
εὔδηλον
ὅτι
τὸ
μὴ
φυλάξαι
|
τὸν |
νόμον
οὐ
κατὰ
ῥᾳθυμίαν
ἐποίουν, |
[4, 5] |
ἡμῖν
τὴν
ᾠδὴν
Κυρίου,
ἐκεῖνοι
|
τὸν |
νόμον
σαφῶς
ἐπιστάμενοι
οὐκ
ἐπιτρέποντα |
[4, 6] |
συνδήσας
λίθον,
ἂν
ἐκεῖνον
ἀφέλῃ,
|
τὸν |
πάντα
τῆς
οἰκοδομῆς
διέλυσε
σύνδεσμον· |
[4, 2] |
προφήτης
τις
παραγενόμενος
εἶπε
πρὸς
|
τὸν |
πλησίον
αὐτοῦ·
Ἐν
λόγῳ
Κυρίου |
[4, 2] |
ἐφόνευσας.
Ἀνδροφόνος
εἶ,
φησὶν,
ἐπειδὴ
|
τὸν |
πολέμιον
ἀφῆκας.
Διὰ
γὰρ
τοῦτο |
[4, 3] |
παρανομίαν
δὲ
λέγω,
ἐπειδὴ
παρὰ
|
τὸν |
προσήκοντα
ταῦτα
γίνεται
καιρόν.
Ἦν
|
[4, 2] |
πείθεσθαι
μόνον.
Ἵνα
γὰρ
μὴ
|
τὸν |
προφήτην
αἰδεσθεὶς
φείσηται
ὁ
πρότερος, |
[4, 2] |
γένοιτ´
ἂν
παραδοξότερον;
Ὁ
τυπτήσας
|
τὸν |
προφήτην
ἐσώθη,
καὶ
ὁ
φεισάμενος
|
[4, 6] |
θυσίας
ἠβούλετο·
καὶ
τούτου
αὐτὸν
|
τὸν |
προφήτην
παράγω
μάρτυρα,
λέγοντα
οὕτως· |
[4, 2] |
οὖν
ἴδῃς
τὸν
μὲν
τυπτήσαντα
|
τὸν |
προφήτην
σωζόμενον,
τὸν
δὲ
μὴ |
[4, 4] |
ᾖ,
φησὶν,
ἐν
ἀποδημίᾳ
κατὰ
|
τὸν |
πρῶτον
μῆνα,
μὴ
ποιείτω
τῆς |
[4, 5] |
ἐδύνατο,
οὔτε
καταλιμπανόμενα
φαῦλον
ποιῆσαι
|
τὸν |
σπουδαῖον
ἴσχυεν.
ἢ
μειῶσαί
τι |
[4, 2] |
ἐφόνευσας.
Καὶ
ἔσπευσε,
καὶ
ἀφεῖλε
|
τὸν |
τελαμῶνα
ἀπὸ
τῶν
ὀφθαλμῶν
αὐτοῦ, |
[4, 2] |
γὰρ
τοῦτο
καὶ
ὁ
προφήτης
|
τὸν |
τελαμῶνα
περιεβάλετο,
καὶ
ὡς
ἐπ´ |
[4, 2] |
Ἐπειδὴ
γὰρ
κατεδίκασεν
αὐτὸν,
περιελὼν
|
τὸν |
τελαμῶνα,
φησὶν
ὁ
προφήτης·
Ὅτι |
[4, 6] |
νυνὶ
δὲ
διὰ
τῆς
κατὰ
|
τὸν |
τόπον
ἀνάγκης
λανθανόντως
αὐτοὺς
ἀπήγαγε |
[4, 4] |
καιρὸν
μὲν
φυλάξας,
καταλιπὼν
δὲ
|
τὸν |
τόπον,
ἐγκλημάτων
καὶ
κατηγορίας
ὥσπερ |
[4, 6] |
κελεύσας,
αὐτὸν
δὲ
πάλιν
ἀποκλείσας
|
τὸν |
τόπον
ἐκεῖνον;
Οὐδαμῶς,
ἀλλὰ
καὶ |
[4, 4] |
τὸν
καιρὸν
τηρῶν,
παραβαίνων
δὲ
|
τὸν |
τόπον
ἐν
τῷ
πρώτῳ
μηνὶ, |
[4, 4] |
τῷ
τόπῳ
ποιήσας,
ἢ
ὁ
|
τὸν |
τόπον
καταλιπὼν,
καὶ
τὸν
καιρὸν |
[4, 4] |
τηρείτω·
ὁ
δὲ
τηρείτω
μὲν
|
τὸν |
τόπον,
παραβαινέτω
δὲ
τὸν
καιρόν· |
[4, 4] |
φυλάξαι,
ἢ
τοῦ
καιροῦ
καταφρονήσαντας,
|
τὸν |
τόπον
τηρῆσαι.
Ὃ
δὲ
λέγω, |
[4, 4] |
ἔξω
που
μακράν·
ὁ
δὲ
|
τὸν |
τόπον
τηρῶν,
παραβαίνων
δὲ
τὸν |
[4, 4] |
πάσχα,
καὶ
ὁ
μὲν
παραβαινέτω
|
τὸν |
τόπον,
τὸν
δὲ
καιρὸν
τηρείτω· |
[4, 7] |
ἐκείνους
τῆς
ἀσεβείας
ἀπαλλαγέντας,
ἐπιγνῶναι
|
τὸν |
ὑπὲρ
αὐτῶν
σταυρωθέντα
Χριστὸν,
ἵνα |
[4, 3] |
ἐπειδὴ
βασανίζονται,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
διὰ
|
τὸν |
Χριστὸν
βασανίζονται·
καὶ
τοὺς
λῃστὰς |
[4, 3] |
μιγνύεις
τὰ
ἄμικτα;
ἐσταύρωσαν
ἐκεῖνοι
|
τὸν |
Χριστὸν,
ὃν
σὺ
προσκυνεῖς.
Ὁρᾷς |
[4, 4] |
Τῶν
μυστηρίων
κοινωνεῖς,
εἰπέ
μοι,
|
τὸν |
Χριστὸν
προσκυνεῖς
ὡς
Χριστιανὸς,
παρ´ |