>Livre, Chap. |
[4, 7] |
ποίας
ἀπολογίας
τεύξῃ;
πῶς
ἐπὶ
|
τοῦ |
βήματος
στήσῃ
τοῦ
Χριστοῦ
μετὰ |
[4, 5] |
Τί
γὰρ
ἂν
ἴσον
γένοιτο
|
τοῦ |
Δανιήλ;
τί
δὲ
τῶν
τριῶν |
[4, 5] |
δὲ
πάλιν
ὁ
Θεὸς
διὰ
|
τοῦ
|
Ζαχαρίου,
Μὴ
νηστείαν
νενηστεύκατέ
μοι |
[4, 4] |
νῦν.
~δʹ
Δότε
μοι
τὸ
|
τοῦ |
Ἠλία
πρὸς
αὐτοὺς
εἰπεῖν.
Καὶ
|
[4, 7] |
ἔφθην
εἰπὼν,
τὸ
παρὰ
γνώμην
|
τοῦ |
Θεοῦ
γινόμενον,
εἰ
καὶ
ποτὲ |
[4, 1] |
Τὸ
μὲν
γὰρ
κατὰ
γνώμην
|
τοῦ |
Θεοῦ
γινόμενον,
κἂν
φαῦλον
εἶναι |
[4, 5] |
τὴν
ψυχὴν
αὑτῶν
ἔθηκαν
ὑπὲρ
|
τοῦ |
Θεοῦ.
Καὶ
οὐ
διὰ
τοῦτο |
[4, 4] |
Ἰουδαῖοι
νηστεύοντες
νῦν,
καὶ
τὰ
|
τοῦ
|
Θεοῦ
καταπατοῦσι
προστάγματα,
ἀπεναντίας
τοῖς
|
[4, 7] |
καὶ
δακρύειν,
ὅτι
τῷ
προστάγματι
|
τοῦ |
Θεοῦ
μάχονται,
ὅτι
τὸν
διάβολον |
[4, 2] |
πρὸ
τῆς
φύσεως
τῶν
πραγμάτων
|
τοῦ |
Θεοῦ
τὰς
ψήφους
ἐξέταζε·
κἂν
|
[4, 3] |
ἂν
δὲ
ἴδῃς
παρὰ
γνώμην
|
τοῦ |
Θεοῦ
τοῦτο
ποιοῦντας,
τῶν
μεθυόντων |
[4, 1] |
μοι
δεῖξον,
εἰ
κατὰ
γνώμην
|
τοῦ |
Θεοῦ
τοῦτο
ποιοῦσιν·
ὡς
ἂν |
[4, 1] |
Κἂν
φονεύσῃ
τις
κατὰ
γνώμην
|
τοῦ
|
Θεοῦ,
φιλανθρωπίας
ἁπάσης
βελτίων
ἐστὶν |
[4, 1] |
φύσις
τῶν
πραγμάτων,
ἀλλ´
αἱ
|
τοῦ |
Θεοῦ
ψῆφοι
καλὰ
καὶ
φαῦλα |
[4, 4] |
σκηνοπηγίας.
Ἀλλ´
ἴδωμεν
ἀμφοτέρων
τούτων,
|
τοῦ |
καιροῦ
καὶ
τοῦ
τόπου,
τί
|
[4, 4] |
τὸν
καιρὸν
δὲ
φυλάξαι,
ἢ
|
τοῦ |
καιροῦ
καταφρονήσαντας,
τὸν
τόπον
τηρῆσαι. |
[4, 4] |
ἡ
τοῦ
τόπου
παρατήρησις
τῆς
|
τοῦ |
καιροῦ
παρατηρήσεώς
ἐστιν
ἀναγκαιοτέρα.
Τί |
[4, 1] |
ἀνθρώπους
ἴδοι
τις
ἂν
πρὸ
|
τοῦ |
καιροῦ
τὰς
τῶν
πραγμάτων
ποιουμένους |
[4, 1] |
εἰώθασι.
Καὶ
γὰρ
ἐκεῖνοι
πρὸ
|
τοῦ |
καιροῦ
τῆς
μάχης
καὶ
θώρακα |
[4, 1] |
τῶν
πραγμάτων
ποιουμένους
παρασκευὰς,
ὥστε
|
τοῦ |
καιροῦ
τῶν
πραγμάτων
ἐπιστάντος
εὔκολον |
[4, 6] |
μόνῃ
τῆς
ψυχροποσίας
ἀπολαύειν,
καὶ
|
τοῦ |
κάμνοντος
πεισθέντος,
λάθρα
τοῖς
ἐπιδιδοῦσι |
[4, 6] |
χρήσασθαι
πάλιν)
χαρισάμενος
τῇ
ἐπιθυμίᾳ
|
τοῦ |
κάμνοντος,
φιάλην
οἴκοθεν
κομίσας
ἐκέλευσεν |
[4, 5] |
ἄρχων
καὶ
προφήτης,
οὐδὲ
τόπος
|
τοῦ |
καρπῶσαι
ἐνώπιόν
σου,
καὶ
εὑρεῖν |
[4, 2] |
βασιλεύς
ἐστιν
ὁ
νομοθετῶν·
αἰδέσθητι
|
τοῦ |
κελεύοντος
τὸ
ἀξίωμα,
καὶ
μετὰ |
[4, 7] |
δοξάζωμεν
τὸν
Θεὸν
καὶ
Πατέρα
|
τοῦ |
Κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ
Χριστοῦ,
ᾧ |
[4, 2] |
καὶ
ὁ
λαός
σου
ἀντὶ
|
τοῦ |
λαοῦ
αὐτοῦ.
Εἶδες
φιλανθρωπίας
οἵαν |
[4, 2] |
καὶ
ὁ
λαός
σου
ἀντὶ
|
τοῦ |
λαοῦ
αὐτοῦ.
Ὁρᾷς
πῶς
οὐχ |
[4, 4] |
τοῦτο
ἔσται
δῆλον;
Ἀπ´
αὐτοῦ
|
τοῦ |
Μωϋσέως.
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἐποίησαν
ἔξω |
[4, 4] |
Πόθεν
τοῦτο
δῆλον;
Ἀπ´
αὐτοῦ
|
τοῦ |
νόμου.
Καὶ
γὰρ
ἐπὶ
τῶν
|
[4, 5] |
παρὰ
τὸ
πεπεῖσθαι
παρ´
αὐτοῦ
|
τοῦ |
νόμου,
ὅτι
τὰς
παρατηρήσεις
ταύτας |
[4, 4] |
τῷ
νόμῳ
πειθόμενοι,
καὶ
τὰ
|
τοῦ |
νόμου
πληροῦντες·
τοῦτο
γὰρ
ὁ |
[4, 5] |
ἀπαντῶσιν.
Ἀλλ´
ὅμως
καὶ
παρελθόντος
|
τοῦ |
πάσχα
ἔμεινεν
αὐτὸς
νηστεύων.
Ἀρξάμενος |
[4, 4] |
ὁ
νόμος.
Καὶ
γὰρ
περὶ
|
τοῦ |
πάσχα
τούτου
πρὸς
αὐτοὺς
διαλεγόμενος, |
[4, 1] |
ῥάπτουσι,
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἅπασαν
|
τοῦ |
πλοίου
κατασκευὴν
εὐτρεπίζουσιν.
Καὶ
θερισταὶ |
[4, 2] |
σου
ἐξῆλθεν
ἐπὶ
τὴν
στρατείαν
|
τοῦ |
πολέμου,
καὶ
ἰδοὺ
ἀνὴρ
εἰσήγαγεν |
[4, 2] |
τὸ
πρόσωπον
ἑαυτοῦ
καὶ
τὴν
|
τοῦ |
πράγματος
διήγησιν,
ὥστε
καὶ
περιγενέσθαι |
[4, 6] |
πόλιν
καὶ
ἄκοντας
αὐτοὺς
ἀπαγάγῃ
|
τοῦ |
πράγματος.
Εἰ
γὰρ
φανερῶς
εἶπεν, |
[4, 5] |
ἔδει.
Ἵνα
δὲ
καὶ
αὐτοῦ
|
τοῦ |
πράγματος
τὴν
ἀπόδειξιν
παρασχώμεθα,
ἄκουσον |
[4, 5] |
τῇ
τετάρτῃ
καὶ
εἰκάδι
ἡμέρᾳ
|
τοῦ |
πρώτου
μηνὸς,
εἶδον
τὴν
ὅρασιν. |
[4, 5] |
γὰρ
ἀπὸ
τῆς
τρίτης
ἡμέρας
|
τοῦ |
πρώτου
μηνὸς,
εἶτα
εἴκοσι
καὶ |
[4, 5] |
Ἀρξάμενοι
γὰρ
ἀπὸ
τῆς
τεσσαρεσκαιδεκάτης
|
τοῦ |
πρώτου
μηνὸς,
εἶτα
ἡμέρας
ἑπτὰ |
[4, 5] |
εἶπεν,
ὅτι
τετάρτῃ
καὶ
εἰκάδι
|
τοῦ
|
πρώτου
μηνός.
Καίτοι
γε
τὸ |
[4, 4] |
Ἀλλ´
ὥσπερ
ἐν
τῇ
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ
|
τοῦ |
πρώτου
μηνὸς,
οὕτω
καὶ
ἐν |
[4, 6] |
ὥσπερ
ὁ
ἰατρὸς
διὰ
τῆς
|
τοῦ
|
σκεύους
συντριβῆς,
οὕτω
καὶ
ὁ |
[4, 2] |
κατ´
αὐτοῦ,
διὰ
τὴν
σωτηρίαν
|
τοῦ |
Σύρων
βασιλέως.
Ἐπεὶ
οὖν
ἀεὶ |
[4, 7] |
ἀλλ´
ἓν
μόνον
ἐπιθυμοῦμεν
ἰδεῖν,
|
τοῦ |
τὰ
τοιαῦτα
ἀσχημονοῦντος
τὴν
ὑγίειαν. |
[4, 4] |
ἀμφότερα
μὴ
ἐξῇ
σῶσαι,
(πότερον
|
τοῦ |
τόπου
δεῖ
καταφρονῆσαι,
τὸν
καιρὸν
|
[4, 4] |
ἀπ´
αὐτοῦ
δεικνὺς,
ὅτι
ἡ
|
τοῦ |
τόπου
παρατήρησις
τῆς
τοῦ
καιροῦ
|
[4, 4] |
ἀμφοτέρων
τούτων,
τοῦ
καιροῦ
καὶ
|
τοῦ |
τόπου,
τί
ποτέ
ἐστιν
ἀναγκαιότερον, |
[4, 1] |
γεωργίας,
οὐκ
ἐν
τῷ
(καιρῷ
|
τοῦ |
χειμῶνος,
ἀλλὰ
πρὸ
τῆς
ὥρας |
[4, 7] |
πῶς
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
στήσῃ
|
τοῦ |
Χριστοῦ
μετὰ
παῤῥησίας,
εἰπέ
μοι, |
[4, 1] |
Ἰουδαῖοι,
καὶ
πάλιν
ἀσφαλίσασθαι
τὴν
|
τοῦ |
Χριστοῦ
ποίμνην
ἀναγκαῖον.
Ἐπεὶ
καὶ |
[4, 6] |
ἡ
αἰτία,
καὶ
ἀπ´
αὐτοῦ
|
τοῦ
|
χρόνου
γένοιτ´
ἂν
καταφανὲς
τὸ |
[4, 1] |
αὐτοῦ
τὰς
ἐπιβολὰς
πρὸ
πολλοῦ
|
τοῦ |
χρόνου,
πᾶσαν
πανταχόθεν
ἐπινοοῦντες
ἀσφάλειαν. |