>Livre, Chap. |
[4, 2] |
σωτηρίαν
τοῦ
Σύρων
βασιλέως.
Ἐπεὶ
|
οὖν |
ἀεὶ
πρὸς
τοὺς
προφήτας
ἀπεχθῶς |
[4, 6] |
ταύτην
εἰσήγαγε
τὴν
πολιτείαν.
Πῶς
|
οὖν |
ἄρτι,
φησὶν,
ἐπέτρεψε;
Τῇ
ἀσθενείᾳ |
[4, 6] |
τὴν
θυσίαν
ἀναφέρεσθαι
ἐχρῆν.
Τί
|
οὖν; |
ἑαυτῷ
μάχεται,
φησὶ,
θῦσαι
μὲν |
[4, 3] |
αὐτοὺς
ἀπὸ
τῆς
ἀποκρίσεως.
Τί
|
οὖν; |
ἕκαστον
τῶν
τοῦτο
νοσούντων
ἐρήσομαι, |
[4, 3] |
ζηλοῖς;
Ἀλλὰ
Ἰουδαῖος
εἶ;
τίνος
|
οὖν |
ἕνεκεν
ἐνοχλεῖς
τῇ
Ἐκκλησίᾳ;
Ὁ |
[4, 3] |
νοσούντων
ἐρήσομαι,
Χριστιανὸς
εἶ;
τίνος
|
οὖν |
ἕνεκεν
τὰ
Ἰουδαίων
ζηλοῖς;
Ἀλλὰ |
[4, 6] |
Καὶ
εἰ
ἐβούλετο
γίνεσθαι,
τίνος
|
οὖν |
ἕνεκεν
τὴν
πόλιν
σου
κατέλυσε; |
[4, 2] |
καὶ
ἄδηλον
ἑαυτὸν
κατέστησε.
Τίνος
|
οὖν |
ἕνεκεν
τοῦτο
ἐποίησεν;
Ἔμελλεν
ἐλέγχειν |
[4, 3] |
τὸ
μέσον
τούτων
κἀκείνων.
Ὥσπερ
|
οὖν |
ἐπ´
ἐκείνων
οὐ
μόνον
τὰς |
[4, 2] |
ἀλλὰ
καὶ
καθαρωτέραν
εἰργάσατο.
Ὅταν
|
οὖν |
ἴδῃς
τὸν
μὲν
τυπτήσαντα
τὸν |
[4, 2] |
ἀπόφασιν
ὁ
βασιλεὺς
ἐξενέγκῃ·
ὅπερ
|
οὖν |
καὶ
ἐγένετο.
Ἐπειδὴ
γὰρ
κατεδίκασεν |
[4, 4] |
ἂν
ὁ
Θεὸς
ἐπιτάξῃ·
καθάπερ
|
οὖν |
καὶ
νῦν
ποιοῦσι.
Πόθεν
τοῦτο |
[4, 6] |
θυσιῶν
ἐπιτροπὴ
καὶ
ἐξουσία.
Ὥσπερ
|
οὖν |
ὁ
ἰατρὸς
ἵστησι
τῆς
ἀκαίρου |
[4, 7] |
ἀπέστη
ἐκεῖνος
τῆς
θεραπείας.
Πῶς
|
οὖν |
οὐκ
ἄτοπον,
τοὺς
μὲν
τῶν |
[4, 5] |
καὶ
τρεῖς
ἡμέρας
ἑτέρας.
Πῶς
|
οὖν |
οὐκ
ἐναγεῖς
οὗτοι
καὶ
μιαροὶ, |
[4, 7] |
καὶ
πάντων
ἐστὶν
οἰκειότερος.
Ὥσπερ
|
οὖν |
οὐχ
οἱ
κλέπτοντες
μόνον,
ἀλλὰ |
[4, 3] |
Ὁρᾷς
πόσον
τὸ
μέσον;
Πῶς
|
οὖν |
πρὸς
ἐκείνους
τρέχεις
τοὺς
ἀνελόντας, |
[4, 7] |
κατέλυσεν
ἅπασαν.
~ζʹ
Ἡ
μὲν
|
οὖν |
πρὸς
Ἰουδαίους
μενέτω
τέως
μάχη. |
[4, 5] |
τὰ
τῆς
αἰχμαλωσίας
λέγων.
Πῶς
|
οὖν
|
σὺ
νῦν
νηστεύεις,
εἰπέ
μοι, |
[4, 3] |
τοῦτο
αὐτὸ
πείσεται
πάλιν;
Πῶς
|
οὖν
|
σὺ
πρὸς
τὴν
παράνομον
ἐκείνην |
[4, 4] |
ἐκκλησίαν
ἀπαντᾷς
λοιπόν;
Πρὸς
μὲν
|
οὖν |
τοὺς
τὰ
ἡμέτερα
λέγοντας
φρονεῖν, |
[4, 4] |
λέγωσι
τὸν
καιρὸν
τηρεῖν.
Πόθεν
|
οὖν |
τοῦτο
ἔσται
δῆλον;
Ἀπ´
αὐτοῦ |