>

Livre, Chap.
[4, 4]	δοκοῦσι πάντα ποιοῦντες ἀεί. Ὅτε	γοῦν	ἐβούλετο αὐτοὺς νηστεύειν, λιπαίνοντες ἐπλατύνοντο·
[4, 7]	οὐκ ἀφίεται τοῦτο ποιεῖν. Ἄκουσον	γοῦν,	καὶ διὰ τί τὰς σάλπιγγας
[4, 6]	πρὸς ἐκείνους ἐπεσπάσαντο συγγένειαν. Οὕτω	γοῦν	καὶ κύνας καλεῖ, καὶ ἵππους
[4, 2]	τέλει καὶ ταῖς αἰτίαις; Ἰδοὺ	γοῦν	καὶ ὁ βασιλεὺς αὐτῷ φησιν·
[4, 5]	ἐν τῇ ψυχῇ φιλοσοφίας. Οὗτοι	γοῦν	οἱ τῇ φιλοσοφίᾳ τῶν ἀγγέλων
[4, 2]	ἕτερος δὲ φονεύσας ηὐδοκίμησεν. Ὁ	γοῦν	Φινεὲς δύο φόνους ἐργασάμενος ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/04/2009