Livre, Pages |
[1, 1253] |
ὥστε
καὶ
τὸ
δίκαιον
καὶ
|
τὸ |
ἄδικον·
τοῦτο
γὰρ
πρὸς
τὰ |
[1, 1259] |
εὐλογώτατα
μισεῖται
ἡ
ὀβολοστατικὴ
διὰ
|
τὸ |
ἀπ'
αὐτοῦ
τοῦ
νομίσματος
εἶναι |
[1, 1258] |
ἔχουσα
ὅρον.
Δῆλον
δὲ
καὶ
|
τὸ |
ἀπορούμενον
ἐξ
ἀρχῆς,
πότερον
τοῦ |
[1, 1255] |
γὰρ
σωτηρίας
οὕτως.
Ἔτι
δὲ
|
τὸ |
ἄρρεν
πρὸς
τὸ
θῆλυ
φύσει |
[1, 1260] |
ἐλεύθερον
τοῦ
δούλου
ἄρχει
καὶ
|
τὸ |
ἄρρεν
τοῦ
θήλεος
καὶ
ἀνὴρ |
[1, 1253] |
ἔτι
καὶ
νῦν
οἱ
δὲ
|
τὸ |
ἀρχαῖον
ἐβασιλεύοντο,
ὥσπερ
δὲ
καὶ |
[1, 1253] |
ἀλόχων.
Σποράδες
γάρ·
καὶ
οὕτω
|
τὸ |
ἀρχαῖον
ᾤκουν.
Καὶ
τοὺς
θεοὺς |
[1, 1254] |
τὸ
ἄρχεσθαι
τὰ
δ'
ἐπὶ
|
τὸ |
ἄρχειν.
Καὶ
εἴδη
πολλὰ
καὶ |
[1, 1254] |
ἔνια
διέστηκε
τὰ
μὲν
ἐπὶ
|
τὸ |
ἄρχεσθαι
τὰ
δ'
ἐπὶ
τὸ |
[1, 1255] |
ὅτι
κατὰ
φύσιν
καὶ
συμφέρον
|
τὸ |
ἄρχεσθαι
τῷ
σώματι
ὑπὸ
τῆς |
[1, 1260] |
πλείσταις
μεταβάλλει
τὸ
ἄρχον
καὶ
|
τὸ |
ἀρχόμενον
(ἐξ
ἴσου
γὰρ
εἶναι |
[1, 1254] |
ἅπασιν
ἐμφαίνεται
τὸ
ἄρχον
καὶ
|
τὸ |
ἀρχόμενον,
καὶ
τοῦτο
ἐκ
τῆς |
[1, 1260] |
πολιτικαῖς
ἀρχαῖς
ταῖς
πλείσταις
μεταβάλλει
|
τὸ |
ἄρχον
καὶ
τὸ
ἀρχόμενον
(ἐξ |
[1, 1254] |
ἐκ
διῃρημένων,
ἐν
ἅπασιν
ἐμφαίνεται
|
τὸ |
ἄρχον
καὶ
τὸ
ἀρχόμενον,
καὶ |
[1, 1257] |
βίον,
ᾗ
τυγχάνει
ἐλλείπων
πρὸς
|
τὸ |
αὐτάρκης
εἶναι,
οἷον
οἱ
μὲν |
[1, 1254] |
ὀργάνων
κελευσθὲν
ἢ
προαισθανόμενον
ἀποτελεῖν
|
τὸ |
αὑτοῦ
ἔργον,
καὶ
ὥσπερ
τὰ |
[1, 1260] |
τρόπον,
ἀλλ'
ὅσον
ἑκάστῳ
πρὸς
|
τὸ |
αὑτοῦ
ἔργον.
Ὥστε
φανερὸν
ὅτι |
[1, 1255] |
ἅτεροι
λόγοι,
ὡς
οὐ
δεῖ
|
τὸ |
βέλτιον
κατ'
ἀρετὴν
ἄρχειν
καὶ |
[1, 1255] |
κρείττονος
ἔσται
δοῦλον
καὶ
ἀρχόμενον
|
τὸ |
βιασθέν.
Καὶ
τοῖς
μὲν
οὕτως |
[1, 1253] |
δηλοῦν
ἐστι
τὸ
συμφέρον
καὶ
|
τὸ |
βλαβερόν,
ὥστε
καὶ
τὸ
δίκαιον |
[1, 1260] |
γὰρ
δοῦλος
ὅλως
οὐκ
ἔχει
|
τὸ |
βουλευτικόν,
τὸ
δὲ
θῆλυ
ἔχει |
[1, 1254] |
ἀρχομένων,
οἷον
ἀνθρώπου
ἢ
θηρίου·
|
τὸ |
γὰρ
ἀποτελούμενον
ὑπὸ
τῶν
βελτιόνων |
[1, 1256] |
δὲ
κακῶς
ἀσυμφόρως
ἐστὶν
ἀμφοῖν
|
(τὸ |
γὰρ
αὐτὸ
συμφέρει
τῷ
μέρει |
[1, 1260] |
δὲ
τῶν
τέκνων
ἀρχὴ
βασιλική·
|
τὸ |
γὰρ
γεννῆσαν
καὶ
κατὰ
φιλίαν |
[1, 1260] |
ἔχειν
δεῖ
τὴν
διανοητικὴν
ἀρετήν
|
(τὸ |
γὰρ
ἔργον
ἐστὶν
ἁπλῶς
τοῦ |
[1, 1258] |
περὶ
τὸ
νόμισμα
αὕτη
εἶναι·
|
τὸ |
γὰρ
νόμισμα
στοιχεῖον
καὶ
πέρας |
[1, 1257] |
ἂν
δύνηται
αὐτὸ
αὑτῷ
πορίζειν
|
τὸ |
γεννηθέν,
οἷον
ὅσα
σκωληκοτοκεῖ
ἢ |
[1, 1260] |
τὸν
περὶ
τοῦ
ποδανιπτῆρος
λόγον·
|
τὸ |
δ'
ἄρρεν
ἀεὶ
πρὸς
τὸ |
[1, 1256] |
καὶ
δεῖ
τὸ
μὲν
ἄρχεσθαι
|
τὸ |
δ'
ἄρχειν
ἣν
πεφύκασιν
ἀρχὴν |
[1, 1254] |
ὅπου
δὲ
τὸ
μὲν
ἄρχει
|
τὸ |
δ'
ἄρχεται,
ἔστι
τι
τούτων |
[1, 1260] |
δέ,
ὅταν
τὸ
μὲν
ἄρχῃ
|
τὸ |
δ'
ἄρχηται,
ζητεῖ
διαφορὰν
εἶναι |
[1, 1254] |
τὸ
μὲν
ἄρχον
ἐστὶ
φύσει
|
τὸ |
δ'
ἀρχόμενον.
Δεῖ
δὲ
σκοπεῖν |
[1, 1255] |
χεῖρον,
καὶ
τὸ
μὲν
ἄρχον
|
τὸ |
δ'
ἀρχόμενον.
Τὸν
αὐτὸν
δὲ |
[1, 1260] |
ἐστι
φύσει
τὸ
μὲν
ἄρχον
|
τὸ |
δ'
ἀρχόμενον,
ὧν
ἑτέραν
φαμὲν |
[1, 1255] |
τοῦ
μορίου
τοῦ
λόγον
ἔχοντος,
|
τὸ |
δ'
ἐξ
ἴσου
ἢ
ἀνάπαλιν |
[1, 1255] |
μὲν
ἁπλῶς
εὐγενὲς
καὶ
ἐλεύθερον
|
τὸ |
δ'
οὐχ
ἁπλῶς,
ὥσπερ
καὶ |
[1, 1252] |
ἄρχον
φύσει
καὶ
δεσπόζον
φύσει,
|
τὸ |
δὲ
δυνάμενον
τῷ
σώματι
ταῦτα |
[1, 1260] |
ὅλως
οὐκ
ἔχει
τὸ
βουλευτικόν,
|
τὸ |
δὲ
θῆλυ
ἔχει
μέν,
ἀλλ' |
[1, 1256] |
ἀρχὴν
ἄρχειν,
ὥστε
καὶ
δεσπόζειν,
|
τὸ |
δὲ
κακῶς
ἀσυμφόρως
ἐστὶν
ἀμφοῖν |
[1, 1261] |
δεῖ
τὸ
μὲν
εὖ
διώκειν
|
τὸ |
δὲ
κακῶς
φεύγειν,
ἐν
τοῖς |
[1, 1259] |
καθόλου
μὲν
εἴρηται
καὶ
νῦν,
|
τὸ |
δὲ
κατὰ
μέρος
ἀκριβολογεῖσθαι
χρήσιμον |
[1, 1254] |
λεγόμενα
ὄργανα
ποιητικὰ
ὄργανά
ἐστι,
|
τὸ |
δὲ
κτῆμα
πρακτικόν·
ἀπὸ
μὲν |
[1, 1260] |
ἄρχεσθαι
καὶ
ἄρχειν
εἴδει
διαφέρει,
|
τὸ |
δὲ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
οὐδέν. |
[1, 1256] |
ἀπ'
ὀρνίθων
ἢ
θηρίων
ἀγρίων·
|
τὸ |
δὲ
πλεῖστον
γένος
τῶν
ἀνθρώπων |
[1, 1257] |
ἁπλῶς
ὁρισθὲν
μεγέθει
καὶ
σταθμῷ,
|
τὸ |
δὲ
τελευταῖον
καὶ
χαρακτῆρα
ἐπιβαλλόντων, |
[1, 1255] |
θῆλυ
φύσει
τὸ
μὲν
κρεῖττον
|
τὸ |
δὲ
χεῖρον,
καὶ
τὸ
μὲν |
[1, 1256] |
μὲν
τὸ
δουλεύειν
τῷ
δὲ
|
τὸ |
δεσπόζειν
καὶ
δίκαιον,
καὶ
δεῖ |
[1, 1254] |
ἀρχόμενοι·
τοῖς
δὲ
παρὰ
φύσιν
|
τὸ |
δεσπόζειν
ννόμῳ
γὰρ
τὸν
μὲν |
[1, 1255] |
τοῦτο
τοῖς
μὲν
ἄνοια
δοκεῖν
|
τὸ |
δίκαιον
εἶναι,
τοῖς
δ'
αὐτὸ |
[1, 1253] |
καὶ
τὸ
βλαβερόν,
ὥστε
καὶ
|
τὸ |
δίκαιον
καὶ
τὸ
ἄδικον·
τοῦτο |
[1, 1255] |
κρατούντων
εἶναί
φασιν.
Τοῦτο
δὴ
|
τὸ |
δίκαιον
πολλοὶ
τῶν
ἐν
τοῖς |
[1, 1255] |
δοῦλοι,
φανερόν,
οἷς
καὶ
συμφέρει
|
τὸ |
δουλεύειν
καὶ
δίκαιόν
ἐστιν.
ὅτι |
[1, 1255] |
χαλεπὸν
ἰδεῖν.
Διχῶς
γὰρ
λέγεται
|
τὸ |
δουλεύειν
καὶ
ὁ
δοῦλος.
Ἔστι |
[1, 1256] |
τοιοῦτον,
ὧν
συμφέρει
τῷ
μὲν
|
τὸ |
δουλεύειν
τῷ
δὲ
τὸ
δεσπόζειν |
[1, 1255] |
ἢ
ἀρετῇ
καὶ
κακίᾳ
διορίζουσι
|
τὸ |
δοῦλον
καὶ
ἐλεύθερον,
καὶ
τοὺς |
[1, 1253] |
οὖν
διώρισται
τὸ
θῆλυ
καὶ
|
τὸ |
δοῦλον
(οὐθὲν
γὰρ
ἡ
φύσις |
[1, 1253] |
τοῖς
βαρβάροις
τὸ
θῆλυ
καὶ
|
τὸ |
δοῦλον
τὴν
αὐτὴν
ἔχει
τάξιν. |
[1, 1258] |
νόμισμα
εἶναι,
καὶ
ἔργον
αὐτῆς
|
τὸ |
δύνασθαι
θεωρῆσαι
πόθεν
ἔσται
πλῆθος, |
[1, 1254] |
ἴδωμεν,
κἂν
εἴ
τι
πρὸς
|
τὸ |
εἰδέναι
περὶ
αὐτῶν
δυναίμεθα
λαβεῖν |
[1, 1260] |
καὶ
ἀρχόμενα.
Ἄλλον
γὰρ
τρόπον
|
τὸ |
ἐλεύθερον
τοῦ
δούλου
ἄρχει
καὶ |
[1, 1259] |
πρὸς
τὰς
ἐργασίας,
φορτικὸν
δὲ
|
τὸ |
ἐνδιατρίβειν.
~Ἐπεὶ
δ'
ἔστιν
ἐνίοις |
[1, 1254] |
οἰκεῖα
ὄργανα,
εἰ
μέλλει
ἀποτελεσθήσεσθαι
|
τὸ |
ἔργον,
οὕτω
καὶ
τῷ
οἰκονομικῷ. |
[1, 1258] |
περὶ
τὸν
χρηματισμόν
ἐστι,
καὶ
|
τὸ |
ἕτερον
εἶδος
τῆς
χρηματιστικῆς
διὰ |
[1, 1260] |
οἱ
λέγοντες
ἐξαπατῶσιν
ἑαυτοὺς
ὅτι
|
τὸ |
εὖ
ἔχειν
τὴν
ψυχὴν
ἀρετή, |
[1, 1258] |
περὶ
τὸ
ζῆν,
ἀλλὰ
μὴ
|
τὸ |
εὖ
ζῆν·
~(Εἰς
ἄπειρον
οὖν |
[1, 1252] |
ἄλλοις
ζῴοις
καὶ
φυτοῖς
φυσικὸν
|
τὸ |
ἐφίεσθαι,
οἷον
αὐτό,
τοιοῦτον
καταλιπεῖν |
[1, 1258] |
τῆς
διαθέσεως
τὸ
σπουδάζειν
περὶ
|
τὸ |
ζῆν,
ἀλλὰ
μὴ
τὸ
εὖ |
[1, 1257] |
εἶχε
τὴν
χρείαν
εὐμεταχείριστον
πρὸς
|
τὸ |
ζῆν,
οἷον
σίδηρος
καὶ
ἄργυρος |
[1, 1260] |
ἄτοπον)
Σχεδὸν
δὲ
ταὐτόν
ἐστι
|
τὸ |
ζητούμενον
καὶ
περὶ
γυναικὸς
καὶ |
[1, 1259] |
τιμῶσι
τὴν
χρηματιστικήν,
οἷον
καὶ
|
τὸ |
Θάλεω
τοῦ
Μιλησίου·
τοῦτο
γάρ |
[1, 1253] |
συμφέρει.
~(Φύσει
μὲν
οὖν
διώρισται
|
τὸ |
θῆλυ
καὶ
τὸ
δοῦλον
(οὐθὲν |
[1, 1253] |
δουλεῦον)
ἐν
δὲ
τοῖς
βαρβάροις
|
τὸ |
θῆλυ
καὶ
τὸ
δοῦλον
τὴν |
[1, 1260] |
τὸ
δ'
ἄρρεν
ἀεὶ
πρὸς
|
τὸ |
θῆλυ
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον. |
[1, 1255] |
Ἔτι
δὲ
τὸ
ἄρρεν
πρὸς
|
τὸ |
θῆλυ
φύσει
τὸ
μὲν
κρεῖττον |
[1, 1261] |
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς
ὁμιλίας,
τί
|
τὸ |
καλῶς
καὶ
μὴ
καλῶς
ἐστι, |
[1, 1258] |
θάτερον
εἶδος
τῆς
χρηματιστικῆς
ἐγένετο,
|
τὸ |
καπηλικόν,
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἁπλῶς |
[1, 1255] |
δύναται
μάλιστα,
καὶ
ἔστιν
ἀεὶ
|
τὸ |
κρατοῦν
ἐν
ὑπεροχῇ
ἀγαθοῦ
τινος, |
[1, 1254] |
ἁπλῶς
ἄλλου·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
τὸ |
κτῆμα.
Διὸ
ὁ
μὲν
δεσπότης |
[1, 1254] |
ταῖς
τέχναις
ἐστίνν·
οὕτω
καὶ
|
τὸ |
κτῆμα
ὄργανον
πρὸς
ζωήν
ἐστι, |
[1, 1252] |
ἔστιν
ἀληθῆ)
δῆλον
δ'
ἔσται
|
τὸ |
λεγόμενον
ἐπισκοποῦσι
κατὰ
τὴν
ὑφηγημένην |
[1, 1258] |
γάρ,
ἐξ
οὗ
γίνεται,
τροφὴ
|
τὸ |
λειπόμενόν
ἐστι.
Διὸ
κατὰ
φύσιν |
[1, 1255] |
οἴκοι
μόνον,
ὡς
ὄν
τι
|
τὸ |
μὲν
ἁπλῶς
εὐγενὲς
καὶ
ἐλεύθερον |
[1, 1254] |
βελτιόνων
βέλτιον
ἔργον·
ὅπου
δὲ
|
τὸ |
μὲν
ἄρχει
τὸ
δ'
ἄρχεται, |
[1, 1256] |
δεσπόζειν
καὶ
δίκαιον,
καὶ
δεῖ
|
τὸ |
μὲν
ἄρχεσθαι
τὸ
δ'
ἄρχειν |
[1, 1260] |
διαφέρειν
μηδέν)
ὅμως
δέ,
ὅταν
|
τὸ |
μὲν
ἄρχῃ
τὸ
δ'
ἄρχηται, |
[1, 1254] |
ἐκ
ψυχῆς
καὶ
σώματος,
ὧν
|
τὸ |
μὲν
ἄρχον
ἐστὶ
φύσει
τὸ |
[1, 1255] |
κρεῖττον
τὸ
δὲ
χεῖρον,
καὶ
|
τὸ |
μὲν
ἄρχον
τὸ
δ'
ἀρχόμενον. |
[1, 1260] |
ἐν
ταύτῃ
γάρ
ἐστι
φύσει
|
τὸ |
μὲν
ἄρχον
τὸ
δ'
ἀρχόμενον, |
[1, 1260] |
καὶ
ἧττον
οἷόν
τε
διαφέρειν·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ἄρχεσθαι
καὶ
ἄρχειν |
[1, 1261] |
καλῶς
ἐστι,
καὶ
πῶς
δεῖ
|
τὸ |
μὲν
εὖ
διώκειν
τὸ
δὲ |
[1, 1255] |
ἄρρεν
πρὸς
τὸ
θῆλυ
φύσει
|
τὸ |
μὲν
κρεῖττον
τὸ
δὲ
χεῖρον, |
[1, 1258] |
τῆς
χρηματιστικῆς
ἐγένετο,
τὸ
καπηλικόν,
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
ἁπλῶς
ἴσως
γινόμενον, |
[1, 1257] |
κἂν
εἴ
τι
τοιοῦτον
ἕτερον,
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
ἁπλῶς
ὁρισθὲν
μεγέθει |
[1, 1257] |
γὰρ
ἡ
μεταβλητικὴ
πάντων,
ἀρξαμένη
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
ἐκ
τοῦ
κατὰ |
[1, 1259] |
εὑρίσκοντα
τοῖς
αὑτοῦ
πράγμασιν
ἀσυμφόρους·
|
τὸ |
μέντοι
ὅραμα
Θάλεω
καὶ
τοῦτο |
[1, 1253] |
ἄλλα
ζῷα
τοῖς
ἀνθρώποις
ἴδιον,
|
τὸ |
μόνον
ἀγαθοῦ
καὶ
κακοῦ
καὶ |
[1, 1254] |
δὲ
κτῆμα
λέγεται
ὥσπερ
καὶ
|
τὸ |
μόριον.
Τό
γὰρ
μόριον
οὐ |
[1, 1260] |
ὅπερ
πέπονθε
τὸ
πρεσβύτερον
πρὸς
|
τὸ |
νεώτερον
καὶ
ὁ
γεννήσας
πρὸς |
[1, 1258] |
εἰς
ἄπειρον
αὔξουσιν
οἱ
χρηματιζόμενοι
|
τὸ |
νόμισμα.
Αἴτιον
δὲ
τὸ
σύνεγγυς |
[1, 1258] |
χρημάτων
μεταβολῆς.
Καὶ
δοκεῖ
περὶ
|
τὸ |
νόμισμα
αὕτη
εἶναι·
τὸ
γὰρ |
[1, 1258] |
δοκεῖ
ἡ
χρηματιστικὴ
μάλιστα
περὶ
|
τὸ |
νόμισμα
εἶναι,
καὶ
ἔργον
αὐτῆς |
[1, 1258] |
δὲ
πάλιν
λῆρος
εἶναι
δοκεῖ
|
τὸ |
νόμισμα
καὶ
νόμος
παντάπασι,
φύσει |
[1, 1260] |
ἔργων.
Ἀπορήσειε
δ'
ἄν
τις,
|
τὸ |
νῦν
εἰρημένον
εἰ
ἀληθές,
ἆρα |
[1, 1253] |
τοῖς
ἄλλοις
μέρεσιν
ἕξει
πρὸς
|
τὸ |
ὅλον,
ὁ
δὲ
μὴ
δυνάμενος |
[1, 1260] |
ἔχειν
τὴν
ψυχὴν
ἀρετή,
ἢ
|
τὸ |
ὀρθοπραγεῖν,
ἤ
τι
τῶν
τοιούτων· |
[1, 1253] |
ὥσπερ
ἀνθρώπου
ἵππου
οἰκίας.
Ἔτι
|
τὸ |
οὗ
ἕνεκα
καὶ
τὸ
τέλος |
[1, 1259] |
Ἔστι
δὲ
χρηματιστικῆς
μέρη
χρήσιμα·
|
τὸ |
περὶ
τὰ
κτήματα
ἔμπειρον
εἶναι, |
[1, 1258] |
πολλάκις
τιθέασι
νομίσματος
πλῆθος,
διὰ
|
τὸ |
περὶ
τοῦτ'
εἶναι
τὴν
χρηματιστικὴν |
[1, 1258] |
χρήσασθαι
αὐτοῖς,
καὶ
γνῶναι
δὲ
|
τὸ |
ποῖον
χρηστὸν
καὶ
ἐπιτήδειον,
ἢ |
[1, 1256] |
χρηματιστικῇ,
δῆλον
(τῆς
μὲν
γὰρ
|
τὸ |
πορίσασθαι,
τῆς
δὲ
τὸ
χρήσασθαι· |
[1, 1260] |
που
συνέστηκε
παρὰ
φύσιν,
καὶ
|
τὸ |
πρεσβύτερον
καὶ
τέλειον
τοῦ
νεωτέρου |
[1, 1260] |
εἶναι
τὸν
αὐτόν·
ὅπερ
πέπονθε
|
τὸ |
πρεσβύτερον
πρὸς
τὸ
νεώτερον
καὶ |
[1, 1258] |
καὶ
τοῦ
εὖ
ζῆν
ἐπιβάλλονται
|
τὸ |
πρὸς
τὰς
ἀπολαύσεις
τὰς
σωματικὰς |
[1, 1253] |
καὶ
παίδων
παῖδας.
Διὸ
καὶ
|
τὸ |
πρῶτον
ἐβασιλεύοντο
αἱ
πόλεις,
καὶ |
[1, 1258] |
Αἴτιον
δὲ
ταύτης
τῆς
διαθέσεως
|
τὸ |
σπουδάζειν
περὶ
τὸ
ζῆν,
ἀλλὰ |
[1, 1253] |
λόγος
ἐπὶ
τῷ
δηλοῦν
ἐστι
|
τὸ |
συμφέρον
καὶ
τὸ
βλαβερόν,
ὥστε |
[1, 1258] |
χρηματιζόμενοι
τὸ
νόμισμα.
Αἴτιον
δὲ
|
τὸ |
σύνεγγυς
αὐτῶν.
Ἐπαλλάττει
γὰρ
ἡ |
[1, 1252] |
Ὥσπερ
γὰρ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
|
τὸ |
σύνθετον
μέχρι
τῶν
ἀσυνθέτων
ἀνάγκη |
[1, 1255] |
ὡς
εἰ
τοσοῦτον
γένοιντο
διάφοροι
|
τὸ |
σῶμα
μόνον
ὅσον
αἱ
τῶν |
[1, 1255] |
ἐχόντων
δόξειεν
ἂν
ἄρχειν
πολλάκις
|
τὸ |
σῶμα
τῆς
ψυχῆς
διὰ
τὸ |
[1, 1256] |
πρὸς
τὴν
τροφὴν
αὐτοῖς
διὰ
|
τὸ |
τὰ
μὲν
ζῳοφάγα
τὰ
δὲ |
[1, 1260] |
νεώτερον
καὶ
ὁ
γεννήσας
πρὸς
|
τὸ |
τέκνον.
Φανερὸν
τοίνυν
ὅτι
πλείων |
[1, 1258] |
τοῦτο
τέλος
ὄν,
πρὸς
δὲ
|
τὸ |
τέλος
ἅπαντα
δέον
ἀπαντᾶν.
Περὶ |
[1, 1253] |
Ἔτι
τὸ
οὗ
ἕνεκα
καὶ
|
τὸ |
τέλος
βέλτιστον·
~(Ἡ
δ'
αὐτάρκεια |
[1, 1260] |
πρὸς
αὑτόν
ἐστιν,
ἀλλὰ
πρὸς
|
τὸ |
τέλος
καὶ
τὸν
ἡγούμενον·
ὁμοίως |
[1, 1258] |
βούλονται
ποιεῖν)
τῶν
δὲ
πρὸς
|
τὸ |
τέλος
οὐκ
εἰς
ἄπειρον
(πέρας |
[1, 1258] |
οὐκ
εἰς
ἄπειρον
(πέρας
γὰρ
|
τὸ |
τέλος
πάσαις)
οὕτω
καὶ
ταύτης |
[1, 1261] |
γυναῖκας,
εἴπερ
τι
διαφέρει
πρὸς
|
τὸ |
τὴν
πόλιν
εἶναι
σπουδαίαν
καὶ |
[1, 1259] |
ἔστι
δ'
ὥσπερ
εἴπομεν,
καθόλου
|
τὸ |
τοιοῦτον
χρηματιστικόν,
ἐάν
τις
δύνηται |
[1, 1256] |
καὶ
ὅτι
ἔν
τισι
διώρισται
|
τὸ |
τοιοῦτον,
ὧν
συμφέρει
τῷ
μὲν |
[1, 1255] |
τοῖς
δ'
αὐτὸ
τοῦτο
δίκαιον,
|
τὸ |
τὸν
κρείττονα
ἄρχειν)
ἐπεὶ
διαστάντων |
[1, 1255] |
τε
τῆς
ψυχῆς
κάλλος
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
σώματος.
~(Ὅτι
μὲν
τοίνυν |
[1, 1256] |
τὴν
ὕλην·
λέγω
δὲ
ὕλην
|
τὸ |
ὑποκείμενον
ἐξ
οὗ
τι
ἀποτελεῖται |
[1, 1255] |
τὸ
σῶμα
τῆς
ψυχῆς
διὰ
|
τὸ |
φαύλως
καὶ
παρὰ
φύσιν
ἔχειν. |
[1, 1253] |
ἔχει
τάξιν.
Αἴτιον
δ'
ὅτι
|
τὸ |
φύσει
ἄρχον
οὐκ
ἔχουσιν,
ἀλλὰ |
[1, 1255] |
λέγωσιν,
οὐθὲν
ἄλλο
ζητοῦσιν
ἢ
|
τὸ |
φύσει
δοῦλον
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς |
[1, 1254] |
τοῖς
κατὰ
φύσιν
ἔχουσι
μᾶλλον
|
τὸ |
φύσει,
καὶ
μὴ
ἐν
τοῖς |
[1, 1256] |
γὰρ
τὸ
πορίσασθαι,
τῆς
δὲ
|
τὸ |
χρήσασθαι·
τίς
γὰρ
ἔσται
ἡ |