Livre, Pages |
[1, 1258] |
Περὶ
μὲν
οὖν
τῆς
τε
|
μὴ |
ἀναγκαίας
χρηματιστικῆς,
καὶ
τίς,
καὶ |
[1, 1255] |
ὑπεροχῇ
ἀγαθοῦ
τινος,
ὥστε
δοκεῖν
|
μὴ |
ἄνευ
ἀρετῆς
εἶναι
τὴν
βίαν, |
[1, 1253] |
ἢ
ἕκαστος,
δῆλον·
εἰ
γὰρ
|
μὴ |
αὐτάρκης
ἕκαστος
χωρισθείς,
ὁμοίως
τοῖς |
[1, 1254] |
ἐκ
τούτων
δῆλον·
ὁ
γὰρ
|
μὴ |
αὑτοῦ
φύσει
ἀλλ'
ἄλλου
ἄνθρωπος |
[1, 1256] |
ἐπίστασθαι
ἐπιτάττειν.
Διὸ
ὅσοις
ἐξουσία
|
μὴ |
αὐτοὺς
κακοπαθεῖν,
ἐπίτροπός
τις
λαμβάνει |
[1, 1256] |
αὐτόφυτον
ἔχουσι
τὴν
ἐργασίαν
καὶ
|
μὴ |
δι'
ἀλλαγῆς
καὶ
καπηλείας
πορίζονται |
[1, 1258] |
ἀπολαυστικῆς
ὑπερβολῆς
ποιητικὴν
ζητοῦσιν·
κἂν
|
μὴ |
διὰ
τῆς
χρηματιστικῆς
δύνωνται
πορίζειν, |
[1, 1255] |
τήν
τε
γὰρ
ἀρχὴν
ἐνδέχεται
|
μὴ |
δικαίαν
εἶναι
τῶν
πολέμων,
καὶ |
[1, 1253] |
πρὸς
τὸ
ὅλον,
ὁ
δὲ
|
μὴ |
δυνάμενος
κοινωνεῖν
ἢ
μηδὲν
δεόμενος |
[1, 1252] |
πρῶτον
συνδυάζεσθαι
τοὺς
ἄνευ
ἀλλήλων
|
μὴ |
δυναμένους
εἶναι,
οἷον
θῆλυ
μὲν |
[1, 1254] |
ἔχουσι
μᾶλλον
τὸ
φύσει,
καὶ
|
μὴ |
ἐν
τοῖς
διεφθαρμένοις·
διὸ
καὶ |
[1, 1260] |
θαυμαστόν.
Εἴτε
γὰρ
ὁ
ἄρχων
|
μὴ |
ἔσται
σώφρων
καὶ
δίκαιος,
πῶς |
[1, 1260] |
τί
διοίσουσι
τῶν
ἐλευθέρων;
Εἴτε
|
μὴ |
ἔστιν,
ὄντων
ἀνθρώπων
καὶ
λόγου |
[1, 1253] |
οἰκιῶν
κοινωνία
πρώτη
χρήσεως
ἕνεκεν
|
μὴ |
ἐφημέρου
κώμη.
Μάλιστα
δὲ
κατὰ |
[1, 1255] |
λόγου
τοσοῦτον
ὅσον
αἰσθάνεσθαι
ἀλλὰ
|
μὴ |
ἔχειν.
Τὰ
γὰρ
ἄλλα
ζῷα |
[1, 1257] |
τῶν
ἀνθρώπων
ὅσοι
πεφυκότες
ἄρχεσθαι
|
μὴ |
θέλουσιν,
ὡς
φύσει
δίκαιον
τοῦτον |
[1, 1261] |
ὁμιλίας,
τί
τὸ
καλῶς
καὶ
|
μὴ |
καλῶς
ἐστι,
καὶ
πῶς
δεῖ |
[1, 1259] |
τὰ
μὲν
χρήματα
ἐκέλευσεν
ἐκκομίσασθαι,
|
μὴ |
μέντοι
γε
ἔτι
μένειν
ἐν |
[1, 1254] |
ἐμψύχοις·
καὶ
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
μὴ |
μετέχουσι
ζωῆς
ἔστι
τις
ἀρχή, |
[1, 1253] |
ἔσται
ποὺς
οὐδὲ
χείρ,
εἰ
|
μὴ |
ὁμωνύμως,
ὥσπερ
εἴ
τις
λέγοι |
[1, 1257] |
τροφήν,
τῶν
δ'
ἀγρίων,
εἰ
|
μὴ |
πάντα,
ἀλλὰ
τά
γε
πλεῖστα |
[1, 1253] |
ἀποτελοῖτο
κάλλιστα
τῶν
ὀργάνων
ἕκαστον,
|
μὴ |
πολλοῖς
ἔργοις
ἀλλ'
ἑνὶ
δουλεῦον) |
[1, 1258] |
σπουδάζειν
περὶ
τὸ
ζῆν,
ἀλλὰ
|
μὴ |
τὸ
εὖ
ζῆν·
~(Εἰς
ἄπειρον |
[1, 1256] |
φύσει
τούτων
ἠξιωμένοις,
τοῖς
δὲ
|
μὴ |
τοῦτον
τὸν
τρόπον,
ἀλλὰ
κατὰ |