HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἁλιευτικὸς 1
ἀλλ 28
Ἀλλὰ 3
ἀλλὰ 28
ἄλλα 5
ἀλλαγὰς 1
ἀλλαγήν 2

Fréquences [« »]
28 ἀλλ
27 τι
26 ὡς
28 ἀλλὰ
28 τούτων
28 τῷ
29 ἐκ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre I

ἀλλὰ

Livre, Pages

[1, 1253]   τὸ φύσει ἄρχον οὐκ ἔχουσιν, ἀλλὰ γίνεται ἡ κοινωνία αὐτῶν δούλης

[1, 1259]   αὐτὸν δὲ τρόπον τῆς ἀρχῆς, ἀλλὰ γυναικὸς μὲν πολιτικῶς τέκνων δὲ

[1, 1258]   ἐστιν ἡ χρηματιστικὴ ἢ οὔ, ἀλλὰ δεῖ τοῦτο μὲν ὑπάρχειν (ὥσπερ

[1, 1257]   ἡ δ' οὐ φύσει αὐτῶν, ἀλλὰ δι' ἐμπειρίας τινὸς καὶ τέχνης

[1, 1258]   καπηλική, ποιητικὴ πλούτου οὐ πάντως ἀλλὰ διὰ χρημάτων μεταβολῆς. Καὶ δοκεῖ

[1, 1256]   ταὐτὸ ἑκάστῳ ἡδὺ κατὰ φύσιν ἀλλὰ ἕτερα ἑτέροις, καὶ αὐτῶν τῶν

[1, 1258]   γὰρ οὐ χρήματα ποιεῖν ἐστιν ἀλλὰ θάρσος, οὐδὲ στρατηγικῆς καὶ ἰατρικῆς,

[1, 1254]   οὐ μόνον ἄλλου ἐστὶ μόριον, ἀλλὰ καὶ ἁπλῶς ἄλλου· ὁμοίως δὲ

[1, 1254]   οὐ μόνον δεσπότου δοῦλός ἐστιν, ἀλλὰ καὶ ὅλως ἐκείνου. Τίς μὲν

[1, 1254]   ἄρχεσθαι οὐ μόνον τῶν ἀναγκαίων ἀλλὰ καὶ τῶν συμφερόντων ἐστί, καὶ

[1, 1256]   δὲ μὴ τοῦτον τὸν τρόπον, ἀλλὰ κατὰ νόμον καὶ βιασθεῖσι, τοὐναντίον)

[1, 1258]   ἀνθρώπους οὐ ποιεῖ ἡ πολιτική, ἀλλὰ λαβοῦσα παρὰ τῆς φύσεως χρῆται

[1, 1255]   κοινωνῶν λόγου τοσοῦτον ὅσον αἰσθάνεσθαι ἀλλὰ μὴ ἔχειν. Τὰ γὰρ ἄλλα

[1, 1258]   τὸ σπουδάζειν περὶ τὸ ζῆν, ἀλλὰ μὴ τὸ εὖ ζῆν· ~(Εἰς

[1, 1255]   ἄλλα ζῷα οὐ λόγῳ αἰσθανόμενα ἀλλὰ παθήμασιν ὑπηρετεῖ. Καὶ ἡ χρεία

[1, 1255]   οὐ μόνον παρ' αὑτοῖς εὐγενεῖς ἀλλὰ πανταχοῦ νομίζουσιν, τοὺς δὲ βαρβάρους

[1, 1254]   δίκαιόν τινι δουλεύειν ἢ οὔ, ἀλλὰ πᾶσα δουλεία παρὰ φύσιν ἐστί,

[1, 1255]   ἄνευ ἀρετῆς εἶναι τὴν βίαν, ἀλλὰ περὶ τοῦ δικαίου μόνον εἶναι

[1, 1260]   οὐκ αὐτοῦ πρὸς αὑτόν ἐστιν, ἀλλὰ πρὸς τὸ τέλος καὶ τὸν

[1, 1257]   δ' ἀγρίων, εἰ μὴ πάντα, ἀλλὰ τά γε πλεῖστα τῆς τροφῆς

[1, 1258]   χρῆσις, ἀλλ' οὐ κατὰ ταὐτόν, ἀλλὰ τῆς μὲν ἕτερον τέλος, τῆς

[1, 1258]   θάρσος, οὐδὲ στρατηγικῆς καὶ ἰατρικῆς, ἀλλὰ τῆς μὲν νίκην τῆς δ'

[1, 1258]   οἰκονόμου, ἔστι δ' ὡς οὔ, ἀλλὰ τῆς ὑπηρετικῆς· μάλιστα δέ, καθάπερ

[1, 1258]   ἰδεῖν, ἔστι δ' ὡς οὔ, ἀλλὰ τοῦ ἰατροῦ, οὕτω καὶ περὶ

[1, 1255]   αὐτοὺς οὐ βούλονται λέγειν δούλους, ἀλλὰ τοὺς βαρβάρους. Καίτοι ὅταν τοῦτο

[1, 1256]   δεσπότης οὐ λέγεται κατ' ἐπιστήμην, ἀλλὰ τῷ τοιόσδ' εἶναι, ὁμοίως δὲ

[1, 1258]   γὰρ τῆς ὑφαντικῆς ἔρια ποιῆσαι, ἀλλὰ χρήσασθαι αὐτοῖς, καὶ γνῶναι δὲ

[1, 1255]   ἄχρηστα πρὸς τὰς τοιαύτας ἐργασίας, ἀλλὰ χρήσιμα πρὸς πολιτικὸν βίον (οὗτος

Livre, Pages
[1, 1253]	τὸ φύσει ἄρχον οὐκ ἔχουσιν,	ἀλλὰ	γίνεται ἡ κοινωνία αὐτῶν δούλης
[1, 1259]	αὐτὸν δὲ τρόπον τῆς ἀρχῆς,	ἀλλὰ	γυναικὸς μὲν πολιτικῶς τέκνων δὲ
[1, 1258]	ἐστιν ἡ χρηματιστικὴ ἢ οὔ,	ἀλλὰ	δεῖ τοῦτο μὲν ὑπάρχειν (ὥσπερ
[1, 1257]	ἡ δ' οὐ φύσει αὐτῶν,	ἀλλὰ	δι' ἐμπειρίας τινὸς καὶ τέχνης
[1, 1258]	καπηλική, ποιητικὴ πλούτου οὐ πάντως	ἀλλὰ	διὰ χρημάτων μεταβολῆς. Καὶ δοκεῖ
[1, 1256]	ταὐτὸ ἑκάστῳ ἡδὺ κατὰ φύσιν	ἀλλὰ	ἕτερα ἑτέροις, καὶ αὐτῶν τῶν
[1, 1258]	γὰρ οὐ χρήματα ποιεῖν ἐστιν	ἀλλὰ	θάρσος, οὐδὲ στρατηγικῆς καὶ ἰατρικῆς,
[1, 1254]	οὐ μόνον ἄλλου ἐστὶ μόριον,	ἀλλὰ	καὶ ἁπλῶς ἄλλου· ὁμοίως δὲ
[1, 1254]	οὐ μόνον δεσπότου δοῦλός ἐστιν,	ἀλλὰ	καὶ ὅλως ἐκείνου. Τίς μὲν
[1, 1254]	ἄρχεσθαι οὐ μόνον τῶν ἀναγκαίων	ἀλλὰ	καὶ τῶν συμφερόντων ἐστί, καὶ
[1, 1256]	δὲ μὴ τοῦτον τὸν τρόπον,	ἀλλὰ	κατὰ νόμον καὶ βιασθεῖσι, τοὐναντίον)
[1, 1258]	ἀνθρώπους οὐ ποιεῖ ἡ πολιτική,	ἀλλὰ	λαβοῦσα παρὰ τῆς φύσεως χρῆται
[1, 1255]	κοινωνῶν λόγου τοσοῦτον ὅσον αἰσθάνεσθαι	ἀλλὰ	μὴ ἔχειν. Τὰ γὰρ ἄλλα
[1, 1258]	τὸ σπουδάζειν περὶ τὸ ζῆν,	ἀλλὰ	μὴ τὸ εὖ ζῆν· ~(Εἰς
[1, 1255]	ἄλλα ζῷα οὐ λόγῳ αἰσθανόμενα	ἀλλὰ	παθήμασιν ὑπηρετεῖ. Καὶ ἡ χρεία
[1, 1255]	οὐ μόνον παρ' αὑτοῖς εὐγενεῖς	ἀλλὰ	πανταχοῦ νομίζουσιν, τοὺς δὲ βαρβάρους
[1, 1254]	δίκαιόν τινι δουλεύειν ἢ οὔ,	ἀλλὰ	πᾶσα δουλεία παρὰ φύσιν ἐστί,
[1, 1255]	ἄνευ ἀρετῆς εἶναι τὴν βίαν,	ἀλλὰ	περὶ τοῦ δικαίου μόνον εἶναι
[1, 1260]	οὐκ αὐτοῦ πρὸς αὑτόν ἐστιν,	ἀλλὰ	πρὸς τὸ τέλος καὶ τὸν
[1, 1257]	δ' ἀγρίων, εἰ μὴ πάντα,	ἀλλὰ	τά γε πλεῖστα τῆς τροφῆς
[1, 1258]	χρῆσις, ἀλλ' οὐ κατὰ ταὐτόν,	ἀλλὰ	τῆς μὲν ἕτερον τέλος, τῆς
[1, 1258]	θάρσος, οὐδὲ στρατηγικῆς καὶ ἰατρικῆς,	ἀλλὰ	τῆς μὲν νίκην τῆς δ'
[1, 1258]	οἰκονόμου, ἔστι δ' ὡς οὔ,	ἀλλὰ	τῆς ὑπηρετικῆς· μάλιστα δέ, καθάπερ
[1, 1258]	ἰδεῖν, ἔστι δ' ὡς οὔ,	ἀλλὰ	τοῦ ἰατροῦ, οὕτω καὶ περὶ
[1, 1255]	αὐτοὺς οὐ βούλονται λέγειν δούλους,	ἀλλὰ	τοὺς βαρβάρους. Καίτοι ὅταν τοῦτο
[1, 1256]	δεσπότης οὐ λέγεται κατ' ἐπιστήμην,	ἀλλὰ	τῷ τοιόσδ' εἶναι, ὁμοίως δὲ
[1, 1258]	γὰρ τῆς ὑφαντικῆς ἔρια ποιῆσαι,	ἀλλὰ	χρήσασθαι αὐτοῖς, καὶ γνῶναι δὲ
[1, 1255]	ἄχρηστα πρὸς τὰς τοιαύτας ἐργασίας,	ἀλλὰ	χρήσιμα πρὸς πολιτικὸν βίον (οὗτος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 9/03/2006