Alphabétiquement     [«   »]
ἁλιευτικὸς 1
ἀλλ 28
Ἀλλὰ 3
ἀλλὰ 28
ἄλλα 5
ἀλλαγὰς 1
ἀλλαγήν 2
Fréquences     [«    »]
28 ἀλλ
27 τι
26 ὡς
28 ἀλλὰ
28 τούτων
28 τῷ
29 ἐκ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre I

ἀλλὰ


Livre, Pages
[1, 1253]   τὸ φύσει ἄρχον οὐκ ἔχουσιν,  ἀλλὰ   γίνεται κοινωνία αὐτῶν δούλης
[1, 1259]   αὐτὸν δὲ τρόπον τῆς ἀρχῆς,  ἀλλὰ   γυναικὸς μὲν πολιτικῶς τέκνων δὲ
[1, 1258]   ἐστιν χρηματιστικὴ οὔ,  ἀλλὰ   δεῖ τοῦτο μὲν ὑπάρχειν (ὥσπερ
[1, 1257]   δ' οὐ φύσει αὐτῶν,  ἀλλὰ   δι' ἐμπειρίας τινὸς καὶ τέχνης
[1, 1258]   καπηλική, ποιητικὴ πλούτου οὐ πάντως  ἀλλὰ   διὰ χρημάτων μεταβολῆς. Καὶ δοκεῖ
[1, 1256]   ταὐτὸ ἑκάστῳ ἡδὺ κατὰ φύσιν  ἀλλὰ   ἕτερα ἑτέροις, καὶ αὐτῶν τῶν
[1, 1258]   γὰρ οὐ χρήματα ποιεῖν ἐστιν  ἀλλὰ   θάρσος, οὐδὲ στρατηγικῆς καὶ ἰατρικῆς,
[1, 1254]   οὐ μόνον ἄλλου ἐστὶ μόριον,  ἀλλὰ   καὶ ἁπλῶς ἄλλου· ὁμοίως δὲ
[1, 1254]   οὐ μόνον δεσπότου δοῦλός ἐστιν,  ἀλλὰ   καὶ ὅλως ἐκείνου. Τίς μὲν
[1, 1254]   ἄρχεσθαι οὐ μόνον τῶν ἀναγκαίων  ἀλλὰ   καὶ τῶν συμφερόντων ἐστί, καὶ
[1, 1256]   δὲ μὴ τοῦτον τὸν τρόπον,  ἀλλὰ   κατὰ νόμον καὶ βιασθεῖσι, τοὐναντίον)
[1, 1258]   ἀνθρώπους οὐ ποιεῖ πολιτική,  ἀλλὰ   λαβοῦσα παρὰ τῆς φύσεως χρῆται
[1, 1255]   κοινωνῶν λόγου τοσοῦτον ὅσον αἰσθάνεσθαι  ἀλλὰ   μὴ ἔχειν. Τὰ γὰρ ἄλλα
[1, 1258]   τὸ σπουδάζειν περὶ τὸ ζῆν,  ἀλλὰ   μὴ τὸ εὖ ζῆν· ~(Εἰς
[1, 1255]   ἄλλα ζῷα οὐ λόγῳ αἰσθανόμενα  ἀλλὰ   παθήμασιν ὑπηρετεῖ. Καὶ χρεία
[1, 1255]   οὐ μόνον παρ' αὑτοῖς εὐγενεῖς  ἀλλὰ   πανταχοῦ νομίζουσιν, τοὺς δὲ βαρβάρους
[1, 1254]   δίκαιόν τινι δουλεύειν οὔ,  ἀλλὰ   πᾶσα δουλεία παρὰ φύσιν ἐστί,
[1, 1255]   ἄνευ ἀρετῆς εἶναι τὴν βίαν,  ἀλλὰ   περὶ τοῦ δικαίου μόνον εἶναι
[1, 1260]   οὐκ αὐτοῦ πρὸς αὑτόν ἐστιν,  ἀλλὰ   πρὸς τὸ τέλος καὶ τὸν
[1, 1257]   δ' ἀγρίων, εἰ μὴ πάντα,  ἀλλὰ   τά γε πλεῖστα τῆς τροφῆς
[1, 1258]   χρῆσις, ἀλλ' οὐ κατὰ ταὐτόν,  ἀλλὰ   τῆς μὲν ἕτερον τέλος, τῆς
[1, 1258]   θάρσος, οὐδὲ στρατηγικῆς καὶ ἰατρικῆς,  ἀλλὰ   τῆς μὲν νίκην τῆς δ'
[1, 1258]   οἰκονόμου, ἔστι δ' ὡς οὔ,  ἀλλὰ   τῆς ὑπηρετικῆς· μάλιστα δέ, καθάπερ
[1, 1258]   ἰδεῖν, ἔστι δ' ὡς οὔ,  ἀλλὰ   τοῦ ἰατροῦ, οὕτω καὶ περὶ
[1, 1255]   αὐτοὺς οὐ βούλονται λέγειν δούλους,  ἀλλὰ   τοὺς βαρβάρους. Καίτοι ὅταν τοῦτο
[1, 1256]   δεσπότης οὐ λέγεται κατ' ἐπιστήμην,  ἀλλὰ   τῷ τοιόσδ' εἶναι, ὁμοίως δὲ
[1, 1258]   γὰρ τῆς ὑφαντικῆς ἔρια ποιῆσαι,  ἀλλὰ   χρήσασθαι αὐτοῖς, καὶ γνῶναι δὲ
[1, 1255]   ἄχρηστα πρὸς τὰς τοιαύτας ἐργασίας,  ἀλλὰ   χρήσιμα πρὸς πολιτικὸν βίον (οὗτος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/03/2006