HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ᾠοτοκεῖ 1
ὡρισμέναις 1
ὥρισται 1
ὡς 26
ὡσαύτως 2
ὥσθ 1
Ὥσπερ 3

Fréquences [« »]
25 δεῖ
26 ἐστιν
25 οἱ
26 ὡς
27 τι
28 ἀλλ
28 ἀλλὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre I

ὡς

Livre, Pages

[1, 1257]   δὲ καὶ περὶ τοὺς ἄλλους· ὡς ἂν ἡ χρεία συναναγκάζῃ, τοῦτον

[1, 1259]   γὰρ αὐτῷ διὰ τὴν πενίαν ὡς ἀνωφελοῦς τῆς φιλοσοφίας οὔσης, κατανοήσαντά

[1, 1259]   τῶν σιδηρείων, μετὰ δὲ ταῦτα ὡς ἀφίκοντο ἐκ τῶν ἐμπορίων οἱ

[1, 1258]   ἄλλο τι) ἐκ δὲ τούτων, ὡς δεῖ ταῦτα διαθεῖναι προσήκει τὸν

[1, 1255]   νόμοις ὥσπερ ῥήτορα γράφονται παρανόμων, ὡς δεινὸν εἰ τοῦ βιάσασθαι δυναμένου

[1, 1255]   ψυχάς· ἐπεὶ τοῦτό γε φανερόν, ὡς εἰ τοσοῦτον γένοιντο διάφοροι τὸ

[1, 1259]   γὰρ γυναικὸς ἄρχει καὶ τέκνων, ὡς ἐλευθέρων μὲν ἀμφοῖν, οὐ τὸν

[1, 1253]   πάσης ἔχουσα πέρας τῆς αὐταρκείας ὡς ἔπος εἰπεῖν, γινομένη μὲν τοῦ

[1, 1256]   ὑπηρετική, καὶ εἰ ὑπηρετική, πότερον ὡς ἡ κερκιδοποιικὴ τῇ ὑφαντικῇ ἢ

[1, 1256]   ἡ κερκιδοποιικὴ τῇ ὑφαντικῇ ἢ ὡς ἡ χαλκουργικὴ τῇ ἀνδριαντοποιίᾳ (οὐ

[1, 1257]   εἶναι πλούτου καὶ κτήσεως· ~(Ἣν ὡς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ

[1, 1255]   δεσπόζειν. Ὅλως δ' ἀντεχόμενοί τινες, ὡς οἴονται, δικαίου τινός ςὁ γὰρ

[1, 1255]   τοὺς δὲ βαρβάρους οἴκοι μόνον, ὡς ὄν τι τὸ μὲν ἁπλῶς

[1, 1255]   ἔχουσιν οὔτε πιθανὸν ἅτεροι λόγοι, ὡς οὐ δεῖ τὸ βέλτιον κατ'

[1, 1258]   ὡς τοῦ οἰκονόμου, ἔστι δ' ὡς οὔ, ἀλλὰ τῆς ὑπηρετικῆς· μάλιστα

[1, 1258]   περὶ ὑγιείας ἰδεῖν, ἔστι δ' ὡς οὔ, ἀλλὰ τοῦ ἰατροῦ, οὕτω

[1, 1252]   ἔτι πλειόνων, πολιτικὸν ἢ βασιλικόν, ὡς οὐδὲν διαφέρουσαν μεγάλην οἰκίαν ἢ

[1, 1252]   χάριν πάντα πράττουσι πάντες) δῆλον ὡς πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται,

[1, 1259]   γε ἔτι μένειν ἐν Συρακούσαις, ὡς πόρους εὑρίσκοντα τοῖς αὑτοῦ πράγμασιν

[1, 1253]   βαρβάρων δ' Ἕλληνας ἄρχειν εἰκός, ὡς ταὐτὸ φύσει βάρβαρον καὶ δοῦλον

[1, 1261]   λοιπῶν ἐν ἄλλοις λεκτέον, ἀφέντες ὡς τέλος ἔχοντας τοὺς νῦν λόγους,

[1, 1258]   περὶ τῶν χρημάτων ἔστι μὲν ὡς τοῦ οἰκονόμου, ἔστι δ' ὡς

[1, 1258]   ἀναγκαίων. Ἐπεὶ δὲ ἔστι μὲν ὡς τοῦ οἰκονόμου καὶ τοῦ ἄρχοντος

[1, 1258]   Οἱ δὲ πάσας ποιοῦσι χρηματιστικάς, ὡς τοῦτο τέλος ὄν, πρὸς δὲ

[1, 1253]   ζῴου μᾶλλον, δῆλον. Οὐθὲν γάρ, ὡς φαμέν, μάτην ἡ φύσις ποιεῖ·

[1, 1257]   ὅσοι πεφυκότες ἄρχεσθαι μὴ θέλουσιν, ὡς φύσει δίκαιον τοῦτον ὄντα τὸν

Livre, Pages
[1, 1257]	δὲ καὶ περὶ τοὺς ἄλλους·	ὡς	ἂν ἡ χρεία συναναγκάζῃ, τοῦτον
[1, 1259]	γὰρ αὐτῷ διὰ τὴν πενίαν	ὡς	ἀνωφελοῦς τῆς φιλοσοφίας οὔσης, κατανοήσαντά
[1, 1259]	τῶν σιδηρείων, μετὰ δὲ ταῦτα	ὡς	ἀφίκοντο ἐκ τῶν ἐμπορίων οἱ
[1, 1258]	ἄλλο τι) ἐκ δὲ τούτων,	ὡς	δεῖ ταῦτα διαθεῖναι προσήκει τὸν
[1, 1255]	νόμοις ὥσπερ ῥήτορα γράφονται παρανόμων,	ὡς	δεινὸν εἰ τοῦ βιάσασθαι δυναμένου
[1, 1255]	ψυχάς· ἐπεὶ τοῦτό γε φανερόν,	ὡς	εἰ τοσοῦτον γένοιντο διάφοροι τὸ
[1, 1259]	γὰρ γυναικὸς ἄρχει καὶ τέκνων,	ὡς	ἐλευθέρων μὲν ἀμφοῖν, οὐ τὸν
[1, 1253]	πάσης ἔχουσα πέρας τῆς αὐταρκείας	ὡς	ἔπος εἰπεῖν, γινομένη μὲν τοῦ
[1, 1256]	ὑπηρετική, καὶ εἰ ὑπηρετική, πότερον	ὡς	ἡ κερκιδοποιικὴ τῇ ὑφαντικῇ ἢ
[1, 1256]	ἡ κερκιδοποιικὴ τῇ ὑφαντικῇ ἢ	ὡς	ἡ χαλκουργικὴ τῇ ἀνδριαντοποιίᾳ (οὐ
[1, 1257]	εἶναι πλούτου καὶ κτήσεως· ~(Ἣν	ὡς	μίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ
[1, 1255]	δεσπόζειν. Ὅλως δ' ἀντεχόμενοί τινες,	ὡς	οἴονται, δικαίου τινός ςὁ γὰρ
[1, 1255]	τοὺς δὲ βαρβάρους οἴκοι μόνον,	ὡς	ὄν τι τὸ μὲν ἁπλῶς
[1, 1255]	ἔχουσιν οὔτε πιθανὸν ἅτεροι λόγοι,	ὡς	οὐ δεῖ τὸ βέλτιον κατ'
[1, 1258]	ὡς τοῦ οἰκονόμου, ἔστι δ'	ὡς	οὔ, ἀλλὰ τῆς ὑπηρετικῆς· μάλιστα
[1, 1258]	περὶ ὑγιείας ἰδεῖν, ἔστι δ'	ὡς	οὔ, ἀλλὰ τοῦ ἰατροῦ, οὕτω
[1, 1252]	ἔτι πλειόνων, πολιτικὸν ἢ βασιλικόν,	ὡς	οὐδὲν διαφέρουσαν μεγάλην οἰκίαν ἢ
[1, 1252]	χάριν πάντα πράττουσι πάντες) δῆλον	ὡς	πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται,
[1, 1259]	γε ἔτι μένειν ἐν Συρακούσαις,	ὡς	πόρους εὑρίσκοντα τοῖς αὑτοῦ πράγμασιν
[1, 1253]	βαρβάρων δ' Ἕλληνας ἄρχειν εἰκός,	ὡς	ταὐτὸ φύσει βάρβαρον καὶ δοῦλον
[1, 1261]	λοιπῶν ἐν ἄλλοις λεκτέον, ἀφέντες	ὡς	τέλος ἔχοντας τοὺς νῦν λόγους,
[1, 1258]	περὶ τῶν χρημάτων ἔστι μὲν	ὡς	τοῦ οἰκονόμου, ἔστι δ' ὡς
[1, 1258]	ἀναγκαίων. Ἐπεὶ δὲ ἔστι μὲν	ὡς	τοῦ οἰκονόμου καὶ τοῦ ἄρχοντος
[1, 1258]	Οἱ δὲ πάσας ποιοῦσι χρηματιστικάς,	ὡς	τοῦτο τέλος ὄν, πρὸς δὲ
[1, 1253]	ζῴου μᾶλλον, δῆλον. Οὐθὲν γάρ,	ὡς	φαμέν, μάτην ἡ φύσις ποιεῖ·
[1, 1257]	ὅσοι πεφυκότες ἄρχεσθαι μὴ θέλουσιν,	ὡς	φύσει δίκαιον τοῦτον ὄντα τὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 9/03/2006