Livre, Pages
[1, 1256]	ὥστε πρὸς τὰς ῥᾳστώνας καὶ	τὴν	αἵρεσιν τὴν τούτων ἡ φύσις
[1, 1257]	καὶ τῶν βαρβαρικῶν ἐθνῶν, κατὰ	τὴν	ἀλλαγήν. Αὐτὰ γὰρ τὰ χρήσιμα
[1, 1257]	ἱκανὸν αὐτοῖς, ἀναγκαῖον ἦν ποιεῖσθαι	τὴν	ἀλλαγήν) Ἐν μὲν οὖν τῇ
[1, 1255]	περὶ τοῦ δικαίου μόνον εἶναι	τὴν	ἀμφισβήτησιν (διὰ γὰρ τοῦτο τοῖς
[1, 1254]	εἴπωμεν, ἵνα τά τε πρὸς	τὴν	ἀναγκαίαν χρείαν ἴδωμεν, κἂν εἴ
[1, 1255]	δούλων, τὰ μὲν ἰσχυρὰ πρὸς	τὴν	ἀναγκαίαν χρῆσιν, τὰ δ' ὀρθὰ
[1, 1258]	τὸν Μίδαν ἐκεῖνον μυθολογοῦσι διὰ	τὴν	ἀπληστίαν τῆς εὐχῆς πάντων αὐτῷ
[1, 1260]	τῶν ἀψύχων κτῆσιν, καὶ περὶ	τὴν	ἀρετὴν τούτων ἢ περὶ τὴν
[1, 1255]	οἷς βέλτιόν ἐστιν ἄρχεσθαι ταύτην	τὴν	ἀρχήν, εἴπερ καὶ τοῖς εἰρημένοις.
[1, 1257]	μᾶλλον. Λάβωμεν δὲ περὶ αὐτῆς	τὴν	ἀρχὴν ἐντεῦθεν. Ἑκάστου γὰρ κτήματος
[1, 1253]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ δοῦλον	τὴν	αὐτὴν ἔχει τάξιν. Αἴτιον δ'
[1, 1254]	ἀμφότεραι ὀργάνων, ἀνάγκη καὶ ταῦτα	τὴν	αὐτὴν ἔχειν διαφοράν. Ὁ δὲ
[1, 1257]	κτήσεως· ~(Ἣν ὡς μίαν καὶ	τὴν	αὐτὴν τῇ λεχθείσῃ πολλοὶ νομίζουσι
[1, 1255]	δοκεῖν μὴ ἄνευ ἀρετῆς εἶναι	τὴν	βίαν, ἀλλὰ περὶ τοῦ δικαίου
[1, 1257]	τῇ λεχθείσῃ πολλοὶ νομίζουσι διὰ	τὴν	γειτνίασιν· ἔστι δ' οὔτε ἡ
[1, 1259]	ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ τὰ πρὸς	τὴν	γνῶσιν διωρίκαμεν ἱκανῶς, τὰ πρὸς
[1, 1260]	τούτων εἰσὶν ἀρεταί, καὶ δεῖ	τὴν	γυναῖκα εἶναι σώφρονα καὶ ἀνδρείαν
[1, 1259]	τὴν μὲν θεωρίαν ἐλευθέραν ἔχει,	τὴν	δ' ἐμπειρίαν ἀναγκαίαν. Ἔστι δὲ
[1, 1261]	μέρος πόλεως, ταῦτα δ' οἰκίας,	τὴν	δὲ τοῦ μέρους πρὸς τὴν
[1, 1253]	ποιεῖ τοιοῦτον οἷον οἱ χαλκοτύποι	τὴν	Δελφικὴν μάχαιραν, πενιχρῶς, ἀλλ' ἓν
[1, 1260]	μὲν ἄρχοντα τελέαν ἔχειν δεῖ	τὴν	διανοητικὴν ἀρετήν (τὸ γὰρ ἔργον
[1, 1261]	δούλῳ τὸν δεσπότην, ἀλλ' οὐ	τὴν	διδασκαλικὴν ἔχοντα τῶν ἔργων δεσποτικήν.
[1, 1255]	τε τὴν πολεμικὴν χρείαν καὶ	τὴν	εἰρηνικήν) συμβαίνει δὲ πολλάκις καὶ
[1, 1257]	καὶ τελειωθεῖσιν. Καὶ γὰρ κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς γένεσιν τὰ μὲν
[1, 1259]	εἶναι, τὰ δὲ πλείω πορίζειν	τὴν	ἐπικαρπίαν) δεύτερον δὲ τοκισμός, τρίτον
[1, 1256]	εἰσιν, ὅσοι γε αὐτόφυτον ἔχουσι	τὴν	ἐργασίαν καὶ μὴ δι' ἀλλαγῆς
[1, 1258]	τοῦτ' εἶναι τὴν χρηματιστικὴν καὶ	τὴν	καπηλικήν. Ὁτὲ δὲ πάλιν λῆρος
[1, 1255]	ςὁ γὰρ νόμος δίκαιόν τἰ	τὴν	κατὰ πόλεμον δουλείαν τιθέασι δικαίαν,
[1, 1259]	ἀπ' αὐτοῦ τοῦ νομίσματος εἶναι	τὴν	κτῆσιν καὶ οὐκ ἐφ' ὅπερ
[1, 1253]	ὁμωνύμως, ὥσπερ εἴ τις λέγοι	τὴν	λιθίνην (διαφθαρεῖσα γὰρ ἔσται τοιαύτη)
[1, 1259]	διελθεῖν. Πάντα δὲ τὰ τοιαῦτα	τὴν	μὲν θεωρίαν ἐλευθέραν ἔχει, τὴν
[1, 1257]	ὑποδήματι ᾗ ὑπόδημα, ἀλλ' οὐ	τὴν	οἰκείαν χρῆσιν· οὐ γὰρ ἀλλαγῆς
[1, 1256]	ἔσται ἡ χρησομένη τοῖς κατὰ	τὴν	οἰκίαν παρὰ τὴν οἰκονομικήν; Πότερον
[1, 1258]	καίτοι δεῖ ὑγιαίνειν τοὺς κατὰ	τὴν	οἰκίαν, ὥσπερ ζῆν ἢ ἄλλο
[1, 1256]	τοῖς κατὰ τὴν οἰκίαν παρὰ	τὴν	οἰκονομικήν; Πότερον δὲ μέρος αὐτῆς
[1, 1256]	τὰ δ' ἀναγκαιότερα, καὶ κατὰ	τὴν	παροιμίαν Δοῦλος πρὸ δούλου, δεσπότης
[1, 1259]	ὄν. Ὀνειδιζόντων γὰρ αὐτῷ διὰ	τὴν	πενίαν ὡς ἀνωφελοῦς τῆς φιλοσοφίας
[1, 1255]	καὶ γίνεται διῃρημένος εἴς τε	τὴν	πολεμικὴν χρείαν καὶ τὴν εἰρηνικήν)
[1, 1261]	εἴπερ τι διαφέρει πρὸς τὸ	τὴν	πόλιν εἶναι σπουδαίαν καὶ τοὺς
[1, 1261]	δεῖ βλέπειν ἀρετήν, ἀναγκαῖον πρὸς	τὴν	πολιτείαν βλέποντας παιδεύειν καὶ τοὺς
[1, 1254]	ὁ δοῦλος ὑπηρέτης τῶν πρὸς	τὴν	πρᾶξιν. Τὸ δὲ κτῆμα λέγεται
[1, 1257]	φύσεως διδομένη πᾶσιν, ὥσπερ κατὰ	τὴν	πρώτην γένεσιν εὐθύς, οὕτω καὶ
[1, 1259]	χρηματιστικόν, ἀλλ' ἐκείνῳ μὲν διὰ	τὴν	σοφίαν προσάπτουσι, τυγχάνει δὲ καθόλου
[1, 1253]	ὥστε καὶ αἱ ἀποικίαι, διὰ	τὴν	συγγένειαν. Καὶ τοῦτ' ἐστὶν ὃ
[1, 1252]	δὲ καὶ ἀρχόμενον φύσει, διὰ	τὴν	σωτηρίαν. Τὸ μὲν γὰρ δυνάμενον
[1, 1258]	ὑπερβολῇ γὰρ οὔσης τῆς ἀπολαύσεως,	τὴν	τῆς ἀπολαυστικῆς ὑπερβολῆς ποιητικὴν ζητοῦσιν·
[1, 1260]	τὴν ἀρετὴν τούτων ἢ περὶ	τὴν	τῆς κτήσεως, ὃν καλοῦμεν πλοῦτον,
[1, 1256]	κακοπαθεῖν, ἐπίτροπός τις λαμβάνει ταύτην	τὴν	τιμήν, αὐτοὶ δὲ πολιτεύονται ἢ
[1, 1253]	ἡ ὁρμὴ ἐν πᾶσιν ἐπὶ	τὴν	τοιαύτην κοινωνίαν· ὁ δὲ πρῶτος
[1, 1257]	τροφὴν ἐν αὑτοῖς μέχρι τινός,	τὴν	τοῦ καλουμένου γάλακτος φύσιν. Ὥστε
[1, 1258]	σῴζειν οἰόμενοι δεῖν ἢ αὔξειν	τὴν	τοῦ νομίσματος οὐσίαν εἰς ἄπειρον.
[1, 1261]	τὴν δὲ τοῦ μέρους πρὸς	τὴν	τοῦ ὅλου δεῖ βλέπειν ἀρετήν,
[1, 1256]	τὰς ῥᾳστώνας καὶ τὴν αἵρεσιν	τὴν	τούτων ἡ φύσις τοὺς βίους
[1, 1256]	σποραδικά ἐστιν, ὁποτέρως συμφέρει πρὸς	τὴν	τροφὴν αὐτοῖς διὰ τὸ τὰ
[1, 1256]	γένος, καὶ καθόλου ἡ περὶ	τὴν	τροφὴν ἐπιμέλεια καὶ κτῆσις; Ἀλλὰ
[1, 1256]	δι' ἀλλαγῆς καὶ καπηλείας πορίζονται	τὴν	τροφήν, ~(Νομαδικὸς, λῃστρικὸς, ἁλιευτικὸς, θηρευτικὸς,
[1, 1258]	δὲ κατὰ φύσιν ἡ περὶ	τὴν	τροφήν, οὐχ ὥσπερ αὕτη ἄπειρος
[1, 1257]	διὰ τὴν χρῆσιν καὶ διὰ	τὴν	τροφήν, τῶν δ' ἀγρίων, εἰ
[1, 1260]	περὶ τοὺς ἀνθρώπους ἢ περὶ	τὴν	τῶν ἀψύχων κτῆσιν, καὶ περὶ
[1, 1256]	μὲν ὄργανα παρέχει, ἡ δὲ	τὴν	ὕλην· λέγω δὲ ὕλην τὸ
[1, 1252]	ἔσται τὸ λεγόμενον ἐπισκοποῦσι κατὰ	τὴν	ὑφηγημένην μέθοδον. Ὥσπερ γὰρ ἐν
[1, 1258]	χρῆται αὐτοῖς, οὕτω καὶ τροφὴν	τὴν	φύσιν δεῖ παραδοῦναι γῆν ἢ
[1, 1257]	ἀνθρώπων ἕνεκεν αὐτὰ πάντα πεποιηκέναι	τὴν	φύσιν. Διὸ καὶ ἡ πολεμικὴ
[1, 1253]	τῆς γενέσεως τελεσθείσης, ταύτην φαμὲν	τὴν	φύσιν εἶναι ἑκάστου, ὥσπερ ἀνθρώπου
[1, 1260]	(ἐξ ἴσου γὰρ εἶναι βούλεται	τὴν	φύσιν καὶ διαφέρειν μηδέν) ὅμως
[1, 1255]	γὰρ ἥμερα τῶν ἀγρίων βελτίω	τὴν	φύσιν, τούτοις δὲ πᾶσι βέλτιον
[1, 1257]	τῶν χρησίμων αὐτὸ ὂν εἶχε	τὴν	χρείαν εὐμεταχείριστον πρὸς τὸ ζῆν,
[1, 1258]	διὰ τὸ περὶ τοῦτ' εἶναι	τὴν	χρηματιστικὴν καὶ τὴν καπηλικήν. Ὁτὲ
[1, 1259]	ὠφέλιμα ταῦτ' ἐστὶ τοῖς τιμῶσι	τὴν	χρηματιστικήν, οἷον καὶ τὸ Θάλεω
[1, 1258]	ἕτερόν τι τὸν πλοῦτον καὶ	τὴν	χρηματιστικήν, ὀρθῶς ζητοῦντες. Ἔστι γὰρ
[1, 1254]	κερκίδος ἕτερόν τι γίνεται παρὰ	τὴν	χρῆσιν αὐτῆς, ἀπὸ δὲ τῆς
[1, 1259]	γνῶσιν διωρίκαμεν ἱκανῶς, τὰ πρὸς	τὴν	χρῆσιν δεῖ διελθεῖν. Πάντα δὲ
[1, 1257]	τὰ μὲν ἥμερα καὶ διὰ	τὴν	χρῆσιν καὶ διὰ τὴν τροφήν,
[1, 1260]	ἑαυτοὺς ὅτι τὸ εὖ ἔχειν	τὴν	ψυχὴν ἀρετή, ἢ τὸ ὀρθοπραγεῖν,
[1, 1260]	τοῦτο εὐθὺς ὑφήγηται τὰ περὶ	τὴν	ψυχήν· ἐν ταύτῃ γάρ ἐστι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/03/2006