Livre, Pages |
[1, 1255] |
δικαίαν
εἶναι
τῶν
πολέμων,
καὶ
|
τὸν |
ἀνάξιον
δουλεύειν
οὐδαμῶς
ἂν
φαίη |
[1, 1259] |
ὡς
ἐλευθέρων
μὲν
ἀμφοῖν,
οὐ
|
τὸν |
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
τῆς
ἀρχῆς, |
[1, 1260] |
δεῖ,
τῷ
γένει
δ'
εἶναι
|
τὸν |
αὐτόν·
ὅπερ
πέπονθε
τὸ
πρεσβύτερον |
[1, 1252] |
καὶ
οἰκονομικὸν
καὶ
δεσποτικὸν
εἶναι
|
τὸν |
αὐτὸν
οὐ
καλῶς
λέγουσιν
(πλήθει |
[1, 1260] |
μὲν
μετέχειν
πάντας,
ἀλλ'
οὐ
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον,
ἀλλ'
ὅσον
ἑκάστῳ |
[1, 1260] |
τοῦ
ἀλόγου.
Δῆλον
τοίνυν
ὅτι
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ἔχει
καὶ
ἐπὶ |
[1, 1260] |
βασιλέα
τούτων
ἁπάντων.
Φύσει
γὰρ
|
τὸν |
βασιλέα
διαφέρειν
μὲν
δεῖ,
τῷ |
[1, 1254] |
ἐν
τοῖς
διεφθαρμένοις·
διὸ
καὶ
|
τὸν |
βέλτιστα
διακείμενον
καὶ
κατὰ
σῶμα |
[1, 1254] |
γὰρ
τὸν
μὲν
δοῦλον
εἶναι
|
τὸν |
δ'
ἐλεύθερον,
φύσει
δ'
οὐθὲν |
[1, 1260] |
τὸν
μὲν
ἄρχειν
δέοι
ἂν
|
τὸν |
δὲ
ἄρχεσθαι
καθάπαξ;
Οὐδὲ
γὰρ |
[1, 1260] |
Εἰ
δὲ
τὸν
μὲν
δεῖ
|
τὸν |
δὲ
μή,
θαυμαστόν.
Εἴτε
γὰρ |
[1, 1261] |
αἴτιον
εἶναι
δεῖ
τῷ
δούλῳ
|
τὸν |
δεσπότην,
ἀλλ'
οὐ
τὴν
διδασκαλικὴν |
[1, 1260] |
εἶδος
ἀρχῆς.
Διὸ
καλῶς
Ὅμηρος
|
τὸν |
Δία
προσηγόρευσεν
εἰπὼν
Πατὴρ
ἀνδρῶν |
[1, 1256] |
ἔχουσα
οὐδὲ
σεμνόν·
ἃ
γὰρ
|
τὸν |
δοῦλον
ἐπίστασθαι
δεῖ
ποιεῖν,
ἐκεῖνον |
[1, 1260] |
δὲ
πρὸς
τἀναγκαῖα
χρήσιμον
εἶναι
|
τὸν |
δοῦλον,
ὥστε
δῆλον
ὅτι
καὶ |
[1, 1257] |
ἐκ
τούτων
ἡδέως
ζῶσι,
προσαναπληροῦντες
|
τὸν |
ἐνδεέστερον
βίον,
ᾗ
τυγχάνει
ἐλλείπων |
[1, 1260] |
ἀλλὰ
πρὸς
τὸ
τέλος
καὶ
|
τὸν |
ἡγούμενον·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
δούλου |
[1, 1255] |
δ'
αὐτὸ
τοῦτο
δίκαιον,
τὸ
|
τὸν |
κρείττονα
ἄρχειν)
ἐπεὶ
διαστάντων
γε |
[1, 1260] |
ἀμφοτέρους
μετέχειν
καλοκαγαθίας,
διὰ
τί
|
τὸν |
μὲν
ἄρχειν
δέοι
ἂν
τὸν |
[1, 1260] |
ἔχει
μέν,
ἀλλ'
ἀτελές.
Διὸ
|
τὸν |
μὲν
ἄρχοντα
τελέαν
ἔχειν
δεῖ |
[1, 1260] |
καὶ
ἧττον
οὐδέν.
Εἰ
δὲ
|
τὸν |
μὲν
δεῖ
τὸν
δὲ
μή, |
[1, 1254] |
φύσιν
τὸ
δεσπόζειν
ννόμῳ
γὰρ
|
τὸν |
μὲν
δοῦλον
εἶναι
τὸν
δ' |
[1, 1258] |
εὐπορῶν
λιμῷ
ἀπολεῖται,
καθάπερ
καὶ
|
τὸν |
Μίδαν
ἐκεῖνον
μυθολογοῦσι
διὰ
τὴν |
[1, 1258] |
ὡς
δεῖ
ταῦτα
διαθεῖναι
προσήκει
|
τὸν |
οἰκονόμον.
Οὐ
γὰρ
τῆς
ὑφαντικῆς |
[1, 1260] |
τιμαῖς,
ὥσπερ
καὶ
Ἄμασις
εἶπε
|
τὸν |
περὶ
τοῦ
ποδανιπτῆρος
λόγον·
τὸ |
[1, 1258] |
χρυσῶν.
Διὸ
ζητοῦσιν
ἕτερόν
τι
|
τὸν |
πλοῦτον
καὶ
τὴν
χρηματιστικήν,
ὀρθῶς |
[1, 1258] |
πλούτου
καὶ
χρημάτων.
Καὶ
γὰρ
|
τὸν |
πλοῦτον
πολλάκις
τιθέασι
νομίσματος
πλῆθος, |
[1, 1257] |
ὡς
φύσει
δίκαιον
τοῦτον
ὄντα
|
τὸν |
πόλεμον.
Ἓν
μὲν
οὖν
εἶδος |
[1, 1259] |
τῶν
πόλεων
ἔνιαι
τοῦτον
ποιοῦνται
|
τὸν |
πόρον,
ὅταν
ἀπορῶσι
χρημάτων·
μονοπωλίαν |
[1, 1259] |
παρ'
αὐτῷ
νομίσματος
συνεπρίατο
πάντα
|
τὸν |
σίδηρον
ἐκ
τῶν
σιδηρείων,
μετὰ |
[1, 1256] |
ἠξιωμένοις,
τοῖς
δὲ
μὴ
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον,
ἀλλὰ
κατὰ
νόμον
καὶ |
[1, 1257] |
ἂν
ἡ
χρεία
συναναγκάζῃ,
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
διάγουσιν.
Ἡ
μὲν
οὖν |
[1, 1259] |
Θαλῆς
μὲν
οὖν
λέγεται
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
ἐπίδειξιν
ποιήσασθαι
τῆς
σοφίας· |
[1, 1260] |
πρὸς
τὸ
θῆλυ
τοῦτον
ἔχει
|
τὸν |
τρόπον.
Ἡ
δὲ
τῶν
τέκνων |
[1, 1256] |
δούλου
καὶ
δεσπότου
τοῦτον
διωρίσθω
|
τὸν |
τρόπον.
~(Ὅλως
δὲ
περὶ
πάσης |
[1, 1255] |
ἄνθρωπος
θηρίου
(διάκεινται
δὲ
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
ὅσων
ἐστὶν
ἔργον
ἡ |
[1, 1261] |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
διωρίσθω
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον·
περὶ
δ'
ἀνδρὸς |
[1, 1256] |
κτήσεως
καὶ
χρηματιστικῆς
θεωρήσωμεν
κατὰ
|
τὸν |
ὑφηγημένον
τρόπον,
ἐπείπερ
καὶ
ὁ |
[1, 1258] |
ὑπάρχειν,
πᾶσα
ἡ
διατριβὴ
περὶ
|
τὸν |
χρηματισμόν
ἐστι,
καὶ
τὸ
ἕτερον |