HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐθενὸς 2
οὐκ 18
οὐκέτι 1
οὖν 35
οὕς 1
οὓς 2
οὖσα 3

Fréquences [« »]
35 ἐν
35 οὐ
31 τοὺς
35 οὖν
39 τοῖς
39 τὸν
39 φύσει

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre I

οὖν

Livre, Pages

[1, 1256]   μέρος τι ἦν. Πρῶτον μὲν οὖν ἀπορήσειεν ἄν τις πότερον ἡ

[1, 1256]   οἱ τούτων βίοι. Οἱ μὲν οὖν ἀργότατοι νομάδες εἰσίν νἡ γὰρ

[1, 1256]   τῶν ἡμέρων καρπῶν. Οἱ μὲν οὖν βίοι τοσοῦτοι σχεδόν εἰσιν, ὅσοι

[1, 1256]   καὶ ἴσων ἀρχή. Ὁ μὲν οὖν δεσπότης οὐ λέγεται κατ' ἐπιστήμην,

[1, 1259]   ταλάντοις ἐπέλαβεν ἑκατόν. Τοῦτο μὲν οὖν Διονύσιος αἰσθόμενος τὰ μὲν χρήματα

[1, 1253]   δούλῳ ταὐτὸ συμφέρει. ~(Φύσει μὲν οὖν διώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ

[1, 1256]   οὖσα ἢ θηρευτική. Περὶ μὲν οὖν δούλου καὶ δεσπότου τοῦτον διωρίσθω

[1, 1257]   ὄντα τὸν πόλεμον. Ἓν μὲν οὖν εἶδος κτητικῆς κατὰ φύσιν τῆς

[1, 1253]   τοῖς πένησίν ἐστιν. Ἡ μὲν οὖν εἰς πᾶσαν ἡμέραν συνεστηκυῖα κοινωνία

[1, 1258]   τὸ εὖ ζῆν· ~(Εἰς ἄπειρον οὖν ἐκείνης τῆς ἐπιθυμίας οὔσης, καὶ

[1, 1256]   οὐ μέντοι δύναται. Ὅτι μὲν οὖν ἔχει τινὰ λόγον ἡ ἀμφισβήτησις,

[1, 1254]   οὐδὲ δίκαιον· βίαιον γάρ. Ἐπεὶ οὖν ἡ κτῆσις μέρος τῆς οἰκίας

[1, 1253]   θηρίον ἢ θεός. Φύσει μὲν οὖν ἡ ὁρμὴ ἐν πᾶσιν ἐπὶ

[1, 1253]   εἶναι ἀλλ' ὁμώνυμα. Ὅτι μὲν οὖν ἡ πόλις καὶ φύσει πρότερον

[1, 1255]   τῶν ἡμέρων ζῴων. Βούλεται μὲν οὖν ἡ φύσις καὶ τὰ σώματα

[1, 1257]   ὄργανα γίνηται ἐξ αὐτῶν. Εἰ οὖν ἡ φύσις μηθὲν μήτε ἀτελὲς

[1, 1254]   καὶ ὅλως ἐκείνου. Τίς μὲν οὖν ἡ φύσις τοῦ δούλου καὶ

[1, 1258]   ἐτέθη τοῦ ποσοῦ σημεῖον. ~(Πορισθέντος οὖν ἤδη νομίσματος ἐκ τῆς ἀναγκαίας

[1, 1259]   περὶ ὃ σπουδάζουσιν. Θαλῆς μὲν οὖν λέγεται τοῦτον τὸν τρόπον ἐπίδειξιν

[1, 1254]   τοῖς δεσπόταις δούλων. ~(Τὰ μὲν οὖν λεγόμενα ὄργανα ποιητικὰ ὄργανά ἐστι,

[1, 1259]   ἔστι τυγχάνειν βοηθείας. Τῆς μὲν οὖν οἰκειοτάτης χρηματιστικῆς ταῦτα μόρια καὶ

[1, 1252]   κοινωνία ἡ πολιτική. Ὅσοι μὲν οὖν οἴονται πολιτικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ

[1, 1256]   ἀνδριαντοποιῷ δὲ χαλκόν) Ὅτι μὲν οὖν οὐχ ἡ αὐτὴ ἡ οἰκονομικὴ

[1, 1260]   μᾶλλον ἢ δούλων. Πρῶτον μὲν οὖν περὶ δούλων ἀπορήσειεν ἄν τις,

[1, 1260]   νεωτέρου καὶ ἀτελοῦς. ἐν μὲν οὖν ταῖς πολιτικαῖς ἀρχαῖς ταῖς πλείσταις

[1, 1257]   ποιεῖσθαι τὴν ἀλλαγήν) Ἐν μὲν οὖν τῇ πρώτῃ κοινωνίᾳ (τοῦτο δ'

[1, 1258]   ἅπαντα δέον ἀπαντᾶν. Περὶ μὲν οὖν τῆς τε μὴ ἀναγκαίας χρηματιστικῆς,

[1, 1256]   δεσπότης πρὸ δεσπότου. Αἱ μὲν οὖν τοιαῦται πᾶσαι δουλικαὶ ἐπιστῆμαί εἰσι·

[1, 1257]   τὸν τρόπον διάγουσιν. Ἡ μὲν οὖν τοιαύτη κτῆσις ὑπ' αὐτῆς φαίνεται

[1, 1257]   τῶν τοιούτων ἕκαστον. Ἡ μὲν οὖν τοιαύτη μεταβλητικὴ οὔτε παρὰ φύσιν

[1, 1255]   ἐπὶ πάντων ἀνθρώπων. Ὅσοι μὲν οὖν τοσοῦτον διεστᾶσιν ὅσον ψυχὴ σώματος

[1, 1253]   καὶ δοῦλον ὄν. Ἐκ μὲν οὖν τούτων τῶν δύο κοινωνιῶν οἰκία

[1, 1253]   τέλος καὶ βέλτιστον. Ἐκ τούτων οὖν φανερὸν ὅτι τῶν φύσει ἡ

[1, 1253]   ἔχει τῶν ζῴων· ἡ μὲν οὖν φωνὴ τοῦ λυπηροῦ καὶ ἡδέος

[1, 1255]   παρὰ φύσιν ἔχειν. Ἔστι δ' οὖν, ὥσπερ λέγομεν, πρῶτον ἐν ζῴῳ

Livre, Pages
[1, 1256]	μέρος τι ἦν. Πρῶτον μὲν	οὖν	ἀπορήσειεν ἄν τις πότερον ἡ
[1, 1256]	οἱ τούτων βίοι. Οἱ μὲν	οὖν	ἀργότατοι νομάδες εἰσίν νἡ γὰρ
[1, 1256]	τῶν ἡμέρων καρπῶν. Οἱ μὲν	οὖν	βίοι τοσοῦτοι σχεδόν εἰσιν, ὅσοι
[1, 1256]	καὶ ἴσων ἀρχή. Ὁ μὲν	οὖν	δεσπότης οὐ λέγεται κατ' ἐπιστήμην,
[1, 1259]	ταλάντοις ἐπέλαβεν ἑκατόν. Τοῦτο μὲν	οὖν	Διονύσιος αἰσθόμενος τὰ μὲν χρήματα
[1, 1253]	δούλῳ ταὐτὸ συμφέρει. ~(Φύσει μὲν	οὖν	διώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 1256]	οὖσα ἢ θηρευτική. Περὶ μὲν	οὖν	δούλου καὶ δεσπότου τοῦτον διωρίσθω
[1, 1257]	ὄντα τὸν πόλεμον. Ἓν μὲν	οὖν	εἶδος κτητικῆς κατὰ φύσιν τῆς
[1, 1253]	τοῖς πένησίν ἐστιν. Ἡ μὲν	οὖν	εἰς πᾶσαν ἡμέραν συνεστηκυῖα κοινωνία
[1, 1258]	τὸ εὖ ζῆν· ~(Εἰς ἄπειρον	οὖν	ἐκείνης τῆς ἐπιθυμίας οὔσης, καὶ
[1, 1256]	οὐ μέντοι δύναται. Ὅτι μὲν	οὖν	ἔχει τινὰ λόγον ἡ ἀμφισβήτησις,
[1, 1254]	οὐδὲ δίκαιον· βίαιον γάρ. Ἐπεὶ	οὖν	ἡ κτῆσις μέρος τῆς οἰκίας
[1, 1253]	θηρίον ἢ θεός. Φύσει μὲν	οὖν	ἡ ὁρμὴ ἐν πᾶσιν ἐπὶ
[1, 1253]	εἶναι ἀλλ' ὁμώνυμα. Ὅτι μὲν	οὖν	ἡ πόλις καὶ φύσει πρότερον
[1, 1255]	τῶν ἡμέρων ζῴων. Βούλεται μὲν	οὖν	ἡ φύσις καὶ τὰ σώματα
[1, 1257]	ὄργανα γίνηται ἐξ αὐτῶν. Εἰ	οὖν	ἡ φύσις μηθὲν μήτε ἀτελὲς
[1, 1254]	καὶ ὅλως ἐκείνου. Τίς μὲν	οὖν	ἡ φύσις τοῦ δούλου καὶ
[1, 1258]	ἐτέθη τοῦ ποσοῦ σημεῖον. ~(Πορισθέντος	οὖν	ἤδη νομίσματος ἐκ τῆς ἀναγκαίας
[1, 1259]	περὶ ὃ σπουδάζουσιν. Θαλῆς μὲν	οὖν	λέγεται τοῦτον τὸν τρόπον ἐπίδειξιν
[1, 1254]	τοῖς δεσπόταις δούλων. ~(Τὰ μὲν	οὖν	λεγόμενα ὄργανα ποιητικὰ ὄργανά ἐστι,
[1, 1259]	ἔστι τυγχάνειν βοηθείας. Τῆς μὲν	οὖν	οἰκειοτάτης χρηματιστικῆς ταῦτα μόρια καὶ
[1, 1252]	κοινωνία ἡ πολιτική. Ὅσοι μὲν	οὖν	οἴονται πολιτικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ
[1, 1256]	ἀνδριαντοποιῷ δὲ χαλκόν) Ὅτι μὲν	οὖν	οὐχ ἡ αὐτὴ ἡ οἰκονομικὴ
[1, 1260]	μᾶλλον ἢ δούλων. Πρῶτον μὲν	οὖν	περὶ δούλων ἀπορήσειεν ἄν τις,
[1, 1260]	νεωτέρου καὶ ἀτελοῦς. ἐν μὲν	οὖν	ταῖς πολιτικαῖς ἀρχαῖς ταῖς πλείσταις
[1, 1257]	ποιεῖσθαι τὴν ἀλλαγήν) Ἐν μὲν	οὖν	τῇ πρώτῃ κοινωνίᾳ (τοῦτο δ'
[1, 1258]	ἅπαντα δέον ἀπαντᾶν. Περὶ μὲν	οὖν	τῆς τε μὴ ἀναγκαίας χρηματιστικῆς,
[1, 1256]	δεσπότης πρὸ δεσπότου. Αἱ μὲν	οὖν	τοιαῦται πᾶσαι δουλικαὶ ἐπιστῆμαί εἰσι·
[1, 1257]	τὸν τρόπον διάγουσιν. Ἡ μὲν	οὖν	τοιαύτη κτῆσις ὑπ' αὐτῆς φαίνεται
[1, 1257]	τῶν τοιούτων ἕκαστον. Ἡ μὲν	οὖν	τοιαύτη μεταβλητικὴ οὔτε παρὰ φύσιν
[1, 1255]	ἐπὶ πάντων ἀνθρώπων. Ὅσοι μὲν	οὖν	τοσοῦτον διεστᾶσιν ὅσον ψυχὴ σώματος
[1, 1253]	καὶ δοῦλον ὄν. Ἐκ μὲν	οὖν	τούτων τῶν δύο κοινωνιῶν οἰκία
[1, 1253]	τέλος καὶ βέλτιστον. Ἐκ τούτων	οὖν	φανερὸν ὅτι τῶν φύσει ἡ
[1, 1253]	ἔχει τῶν ζῴων· ἡ μὲν	οὖν	φωνὴ τοῦ λυπηροῦ καὶ ἡδέος
[1, 1255]	παρὰ φύσιν ἔχειν. Ἔστι δ'	οὖν,	ὥσπερ λέγομεν, πρῶτον ἐν ζῴῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 9/03/2006