Livre, Pages |
[1, 1252] |
προαιρέσεως,
ἀλλ'
ὥσπερ
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἄλλοις
ζῴοις
καὶ
φυτοῖς
φυσικὸν |
[1, 1255] |
πᾶσιν.
Πάλιν
ἐν
ἀνθρώπῳ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ζῴοις
ὡσαύτως·
τὰ
μὲν |
[1, 1252] |
πράγματα
φυόμενα
βλέψειεν,
ὥσπερ
ἐν
|
τοῖς |
ἄλλοις,
καὶ
ἐν
τούτοις
κάλλιστ' |
[1, 1253] |
μὴ
αὐτάρκης
ἕκαστος
χωρισθείς,
ὁμοίως
|
τοῖς |
ἄλλοις
μέρεσιν
ἕξει
πρὸς
τὸ |
[1, 1252] |
ὑφηγημένην
μέθοδον.
Ὥσπερ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
ἄλλοις
τὸ
σύνθετον
μέχρι
τῶν |
[1, 1253] |
ἡδέος
ἐστὶ
σημεῖον,
διὸ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ὑπάρχει
ζῴοις
(μέχρι
γὰρ |
[1, 1253] |
γὰρ
πρὸς
τὰ
ἄλλα
ζῷα
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
ἴδιον,
τὸ
μόνον
ἀγαθοῦ |
[1, 1254] |
ἐκιθάριζεν,
οὐδὲν
ἂν
ἔδει
οὔτε
|
τοῖς |
ἀρχιτέκτοσιν
ὑπηρετῶν
οὔτε
τοῖς
δεσπόταις |
[1, 1259] |
ἐν
Συρακούσαις,
ὡς
πόρους
εὑρίσκοντα
|
τοῖς |
αὑτοῦ
πράγμασιν
ἀσυμφόρους·
τὸ
μέντοι |
[1, 1253] |
ἀλλ'
ἑνὶ
δουλεῦον)
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
βαρβάροις
τὸ
θῆλυ
καὶ
τὸ |
[1, 1257] |
ἢ
ᾠοτοκεῖ·
ὅσα
δὲ
ζῳοτοκεῖ,
|
τοῖς |
γεννωμένοις
ἔχει
τροφὴν
ἐν
αὑτοῖς |
[1, 1259] |
εἴληφεν·
ὅμοια
γὰρ
τὰ
τικτόμενα
|
τοῖς |
γεννῶσιν
αὐτά
ἐστιν,
ὁ
δὲ |
[1, 1255] |
ἄνοια
δοκεῖν
τὸ
δίκαιον
εἶναι,
|
τοῖς |
δ'
αὐτὸ
τοῦτο
δίκαιον,
τὸ |
[1, 1255] |
Καὶ
τοῖς
μὲν
οὕτως
δοκεῖ
|
τοῖς |
δ'
ἐκείνως,
καὶ
τῶν
σοφῶν. |
[1, 1254] |
δοκεῖ
τοῖς
μὲν
εἶναι
οἰκονομία,
|
τοῖς |
δὲ
μέγιστον
μέρος
αὐτῆς·
ὅπως |
[1, 1256] |
ἀλλήλους
τοῖς
φύσει
τούτων
ἠξιωμένοις,
|
τοῖς |
δὲ
μὴ
τοῦτον
τὸν
τρόπον, |
[1, 1254] |
καὶ
βασιλική,
καθάπερ
εἴπομεν
ἀρχόμενοι·
|
τοῖς |
δὲ
παρὰ
φύσιν
τὸ
δεσπόζειν |
[1, 1254] |
οὔτε
τοῖς
ἀρχιτέκτοσιν
ὑπηρετῶν
οὔτε
|
τοῖς |
δεσπόταις
δούλων.
~(Τὰ
μὲν
οὖν |
[1, 1254] |
τὸ
φύσει,
καὶ
μὴ
ἐν
|
τοῖς |
διεφθαρμένοις·
διὸ
καὶ
τὸν
βέλτιστα |
[1, 1255] |
ταύτην
τὴν
ἀρχήν,
εἴπερ
καὶ
|
τοῖς |
εἰρημένοις.
Ἔστι
γὰρ
φύσει
δοῦλος |
[1, 1254] |
καὶ
ἐλευθέρων.
Ἐπεὶ
δ'
ἐν
|
τοῖς |
ἐλαχίστοις
πρῶτον
ἕκαστον
ζητητέον,
πρῶτα |
[1, 1254] |
ἐκ
τῆς
ἁπάσης
φύσεως
ἐνυπάρχει
|
τοῖς |
ἐμψύχοις·
καὶ
γὰρ
ἐν
τοῖς |
[1, 1256] |
τίς
γὰρ
ἔσται
ἡ
χρησομένη
|
τοῖς |
κατὰ
τὴν
οἰκίαν
παρὰ
τὴν |
[1, 1254] |
ἀρχόμενον.
Δεῖ
δὲ
σκοπεῖν
ἐν
|
τοῖς |
κατὰ
φύσιν
ἔχουσι
μᾶλλον
τὸ |
[1, 1256] |
σχολάζουσιν·
ἀναγκαίου
δ'
ὄντος
μεταβάλλειν
|
τοῖς |
κτήνεσι
διὰ
τὰς
νομὰς
καὶ |
[1, 1255] |
τὴν
ἀμφισβήτησιν
(διὰ
γὰρ
τοῦτο
|
τοῖς |
μὲν
ἄνοια
δοκεῖν
τὸ
δίκαιον |
[1, 1254] |
δέ
τι
μέρος
ὃ
δοκεῖ
|
τοῖς |
μὲν
εἶναι
οἰκονομία,
τοῖς
δὲ |
[1, 1255] |
καὶ
ἀρχόμενον
τὸ
βιασθέν.
Καὶ
|
τοῖς |
μὲν
οὕτως
δοκεῖ
τοῖς
δ' |
[1, 1254] |
τοῖς
ἐμψύχοις·
καὶ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
μὴ
μετέχουσι
ζωῆς
ἔστι
τις |
[1, 1255] |
τὸ
δίκαιον
πολλοὶ
τῶν
ἐν
|
τοῖς |
νόμοις
ὥσπερ
ῥήτορα
γράφονται
παρανόμων, |
[1, 1257] |
ἔστι
τις
κτητικὴ
κατὰ
φύσιν
|
τοῖς |
οἰκονόμοις
καὶ
τοῖς
πολιτικοῖς,
καὶ |
[1, 1253] |
ὁ
γὰρ
βοῦς
ἀντ'
οἰκέτου
|
τοῖς |
πένησίν
ἐστιν.
Ἡ
μὲν
οὖν |
[1, 1259] |
τῆς
τιμῆς·
ἀλλ'
ὅμως
ἐπὶ
|
τοῖς |
πεντήκοντα
ταλάντοις
ἐπέλαβεν
ἑκατόν.
Τοῦτο |
[1, 1261] |
τὸ
δὲ
κακῶς
φεύγειν,
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
τὰς
πολιτείας
ἀναγκαῖον
ἐπελθεῖν. |
[1, 1257] |
κατὰ
φύσιν
τοῖς
οἰκονόμοις
καὶ
|
τοῖς |
πολιτικοῖς,
καὶ
δι'
ἣν
αἰτίαν, |
[1, 1259] |
Χρήσιμον
δὲ
γνωρίζειν
ταῦτα
καὶ
|
τοῖς |
πολιτικοῖς.
Πολλαῖς
γὰρ
πόλεσι
δεῖ |
[1, 1259] |
Πάντα
γὰρ
ὠφέλιμα
ταῦτ'
ἐστὶ
|
τοῖς |
τιμῶσι
τὴν
χρηματιστικήν,
οἷον
καὶ |
[1, 1259] |
ἐπιδεῖξαι
ὅτι
ῥᾴδιόν
ἐστι
πλουτεῖν
|
τοῖς |
φιλοσόφοις,
ἂν
βούλωνται,
ἀλλ'
οὐ |
[1, 1256] |
δούλῳ
καὶ
δεσπότῃ
πρὸς
ἀλλήλους
|
τοῖς |
φύσει
τούτων
ἠξιωμένοις,
τοῖς
δὲ |