Livre, Pages |
[1, 1260] |
ποιήσει
τῶν
προσηκόντων.
Φανερὸν
τοίνυν
|
ὅτι |
ἀνάγκη
μὲν
μετέχειν
ἀμφοτέρους
ἀρετῆς, |
[1, 1255] |
τὸ
δουλεύειν
καὶ
δίκαιόν
ἐστιν.
|
ὅτι |
δὲ
καὶ
οἱ
τἀναντία
φάσκοντες |
[1, 1256] |
οἱ
δ'
ἐλεύθεροι,
δῆλον,
καὶ
|
ὅτι |
ἔν
τισι
διώρισται
τὸ
τοιοῦτον, |
[1, 1260] |
τὸ
αὑτοῦ
ἔργον.
Ὥστε
φανερὸν
|
ὅτι |
ἔστιν
ἠθικὴ
ἀρετὴ
τῶν
εἰρημένων |
[1, 1258] |
εἴρηται,
καὶ
περὶ
τῆς
ἀναγκαίας,
|
ὅτι |
ἑτέρα
μὲν
αὐτῆς
οἰκονομικὴ
δὲ |
[1, 1260] |
εἶναι
τὸν
δοῦλον,
ὥστε
δῆλον
|
ὅτι |
καὶ
ἀρετῆς
δεῖται
μικρᾶς,
καὶ |
[1, 1253] |
διὰ
τοῦτο
πάντες
φασὶ
βασιλεύεσθαι,
|
ὅτι |
καὶ
αὐτοὶ
οἱ
μὲν
ἔτι |
[1, 1257] |
γάλακτος
φύσιν.
Ὥστε
ὁμοίως
δῆλον
|
ὅτι |
καὶ
γενομένοις
οἰητέον
τά
τε |
[1, 1255] |
βασιλικήν·
ἐν
οἷς
φανερόν
ἐστιν
|
ὅτι |
κατὰ
φύσιν
καὶ
συμφέρον
τὸ |
[1, 1258] |
τεχνῶν
τοῦ
τέλους
εἰς
ἄπειρον
|
(ὅτι |
μάλιστα
γὰρ
ἐκεῖνο
βούλονται
ποιεῖν) |
[1, 1258] |
νόμος
παντάπασι,
φύσει
δ'
οὐθέν,
|
ὅτι |
μεταθεμένων
τε
τῶν
χρωμένων
οὐθενὸς |
[1, 1253] |
φύσει
ἡ
πόλις
ἐστί,
καὶ
|
ὅτι |
ὁ
ἄνθρωπος
φύσει
πολιτικὸν
ζῷον, |
[1, 1256] |
Φανερὸν
δὲ
καὶ
ἐκ
τούτων
|
ὅτι |
οὐ
(αὐτόν
ἐστι
δεσποτεία
καὶ |
[1, 1257] |
(τοῦτο
δ'
ἐστὶν
οἰκία)
φανερὸν
|
ὅτι |
οὐδὲν
ἔστιν
ἔργον
αὐτῆς,
ἀλλ' |
[1, 1257] |
τοὺς
ἀνθρώπους
(ᾗ
καὶ
δῆλον
|
ὅτι |
οὐκ
ἔστι
φύσει
τῆς
χρηματιστικῆς |
[1, 1260] |
πρὸς
τὸ
τέκνον.
Φανερὸν
τοίνυν
|
ὅτι |
πλείων
ἡ
σπουδὴ
τῆς
οἰκονομίας |
[1, 1259] |
ἠβούλετο,
πολλὰ
χρήματα
συλλέξαντα
ἐπιδεῖξαι
|
ὅτι |
ῥᾴδιόν
ἐστι
πλουτεῖν
τοῖς
φιλοσόφοις, |
[1, 1261] |
τῶν
ἄλλων
τεχνιτῶν.
Φανερὸν
τοίνυν
|
ὅτι |
τῆς
τοιαύτης
ἀρετῆς
αἴτιον
εἶναι |
[1, 1260] |
γὰρ
οἱ
λέγοντες
ἐξαπατῶσιν
ἑαυτοὺς
|
ὅτι |
τὸ
εὖ
ἔχειν
τὴν
ψυχὴν |
[1, 1253] |
αὐτὴν
ἔχει
τάξιν.
Αἴτιον
δ'
|
ὅτι |
τὸ
φύσει
ἄρχον
οὐκ
ἔχουσιν, |
[1, 1260] |
καὶ
τοῦ
ἀλόγου.
Δῆλον
τοίνυν
|
ὅτι |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἔχει
καὶ |
[1, 1260] |
δ'
ὁ
παῖς
ἀτελής,
δῆλον
|
ὅτι |
τούτου
μὲν
καὶ
ἡ
ἀρετὴ |
[1, 1255] |
ὃ
ποιεῖ
τοὺς
λόγους
ἐπαλλάττειν,
|
ὅτι |
τρόπον
τινὰ
ἀρετὴ
τυγχάνουσα
χορηγίας |
[1, 1253] |
βέλτιστον.
Ἐκ
τούτων
οὖν
φανερὸν
|
ὅτι |
τῶν
φύσει
ἡ
πόλις
ἐστί, |