Livre, Pages |
[1, 1254] |
δῆλον·
ὁ
γὰρ
μὴ
αὑτοῦ
|
φύσει |
ἀλλ'
ἄλλου
ἄνθρωπος
ὤν,
οὗτος |
[1, 1260] |
εἶναι
διαφοράς,
ὥσπερ
καὶ
τῶν
|
φύσει |
ἀρχομένωνν.
Καὶ
τοῦτο
εὐθὺς
ὑφήγηται |
[1, 1253] |
τάξιν.
Αἴτιον
δ'
ὅτι
τὸ
|
φύσει |
ἄρχον
οὐκ
ἔχουσιν,
ἀλλὰ
γίνεται |
[1, 1257] |
μὲν
φύσει
ἡ
δ'
οὐ
|
φύσει |
αὐτῶν,
ἀλλὰ
δι'
ἐμπειρίας
τινὸς |
[1, 1253] |
Ἕλληνας
ἄρχειν
εἰκός,
ὡς
ταὐτὸ
|
φύσει |
βάρβαρον
καὶ
δοῦλον
ὄν.
Ἐκ |
[1, 1254] |
δοῦλον
εἶναι
τὸν
δ'
ἐλεύθερον,
|
φύσει |
δ'
οὐθὲν
διαφέρεινν·
διόπερ
οὐδὲ |
[1, 1258] |
τὸ
νόμισμα
καὶ
νόμος
παντάπασι,
|
φύσει |
δ'
οὐθέν,
ὅτι
μεταθεμένων
τε |
[1, 1252] |
ἕτερον)
ἄρχον
δὲ
καὶ
ἀρχόμενον
|
φύσει, |
διὰ
τὴν
σωτηρίαν.
Τὸ
μὲν |
[1, 1257] |
πεφυκότες
ἄρχεσθαι
μὴ
θέλουσιν,
ὡς
|
φύσει |
δίκαιον
τοῦτον
ὄντα
τὸν
πόλεμον. |
[1, 1256] |
οὐκ
εἰσί
τινες
οἱ
μὲν
|
φύσει |
δοῦλοι
οἱ
δ'
ἐλεύθεροι,
δῆλον, |
[1, 1255] |
αὐτῶν
βέλτιστον)
οὗτοι
μέν
εἰσι
|
φύσει |
δοῦλοι,
οἷς
βέλτιόν
ἐστιν
ἄρχεσθαι |
[1, 1252] |
σώματι
ταῦτα
πονεῖν
ἀρχόμενον
καὶ
|
φύσει |
δοῦλον·
διὸ
δεσπότῃ
καὶ
δούλῳ |
[1, 1255] |
οὐθὲν
ἄλλο
ζητοῦσιν
ἢ
τὸ
|
φύσει |
δοῦλον
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς
εἴπομεν· |
[1, 1254] |
ἀλλ'
ἄλλου
ἄνθρωπος
ὤν,
οὗτος
|
φύσει |
δοῦλός
ἐστιν,
ἄλλου
δ'
ἐστὶν |
[1, 1255] |
καὶ
τοῖς
εἰρημένοις.
Ἔστι
γὰρ
|
φύσει |
δοῦλος
ὁ
δυνάμενος
ἄλλου
εἶναι |
[1, 1253] |
εὖ
ζῆν.
Διὸ
πᾶσα
πόλις
|
φύσει |
ἔστιν,
εἴπερ
καὶ
αἱ
πρῶται |
[1, 1257] |
ἐκείνης.
Ἔστι
δ'
ἡ
μὲν
|
φύσει |
ἡ
δ'
οὐ
φύσει
αὐτῶν, |
[1, 1256] |
φασιν.
Ἡ
μὲν
γὰρ
ἐλευθέρων
|
φύσει |
ἡ
δὲ
δούλων
ἐστίν,
καὶ |
[1, 1253] |
τούτων
οὖν
φανερὸν
ὅτι
τῶν
|
φύσει |
ἡ
πόλις
ἐστί,
καὶ
ὅτι |
[1, 1260] |
τοῦτ'
ἐστὶν
ἐπισκεπτέον
περὶ
ἀρχομένου
|
φύσει |
καὶ
ἄρχοντος,
πότερον
ἡ
αὐτὴ |
[1, 1252] |
δυνάμενον
τῇ
διανοίᾳ
προορᾶν
ἄρχον
|
φύσει |
καὶ
δεσπόζον
φύσει,
τὸ
δὲ |
[1, 1254] |
κατὰ
φύσιν
ἔχουσι
μᾶλλον
τὸ
|
φύσει, |
καὶ
μὴ
ἐν
τοῖς
διεφθαρμένοις· |
[1, 1257] |
φύσιν.
Διὸ
καὶ
ἡ
πολεμικὴ
|
φύσει |
κτητική
πως
ἔσται
(ἡ
γὰρ |
[1, 1260] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων,
ὥστε
|
φύσει |
πλείω
τὰ
ἄρχοντα
καὶ
ἀρχόμενα. |
[1, 1253] |
πόλιν.
Καὶ
πρότερον
δὲ
τῇ
|
φύσει |
πόλις
ἢ
οἰκία
καὶ
ἕκαστος |
[1, 1253] |
ἐστί,
καὶ
ὅτι
ὁ
ἄνθρωπος
|
φύσει |
πολιτικὸν
ζῷον,
καὶ
ὁ
ἄπολις |
[1, 1253] |
μὲν
οὖν
ἡ
πόλις
καὶ
|
φύσει |
πρότερον
ἢ
ἕκαστος,
δῆλον·
εἰ |
[1, 1261] |
καὶ
ὁ
μὲν
δοῦλος
τῶν
|
φύσει, |
σκυτοτόμος
δ'
οὐθείς,
οὐδὲ
τῶν |
[1, 1257] |
καὶ
δῆλον
ὅτι
οὐκ
ἔστι
|
φύσει |
τῆς
χρηματιστικῆς
ἡ
καπηλική·
ὅσον |
[1, 1255] |
σώματος.
~(Ὅτι
μὲν
τοίνυν
εἰσὶ
|
φύσει |
τινὲς
οἱ
μὲν
ἐλεύθεροι
οἱ |
[1, 1254] |
ὧν
τὸ
μὲν
ἄρχον
ἐστὶ
|
φύσει |
τὸ
δ'
ἀρχόμενον.
Δεῖ
δὲ |
[1, 1252] |
προορᾶν
ἄρχον
φύσει
καὶ
δεσπόζον
|
φύσει, |
τὸ
δὲ
δυνάμενον
τῷ
σώματι |
[1, 1260] |
ψυχήν·
ἐν
ταύτῃ
γάρ
ἐστι
|
φύσει |
τὸ
μὲν
ἄρχον
τὸ
δ' |
[1, 1255] |
τὸ
ἄρρεν
πρὸς
τὸ
θῆλυ
|
φύσει |
τὸ
μὲν
κρεῖττον
τὸ
δὲ |
[1, 1254] |
χωριστόν.
Πότερον
δ'
ἔστι
τις
|
φύσει |
τοιοῦτος
ἢ
οὔ,
καὶ
πότερον |
[1, 1253] |
Ἀφρήτωρ
ἀθέμιστος
ἀνέστιος·
Ἅμα
γὰρ
|
φύσει |
τοιοῦτος
καὶ
πολέμου
ἐπιθυμητής,
ἅτε |
[1, 1260] |
βασιλικῶς·
~(τό
τε
γὰρ
ἄρρεν
|
φύσει |
τοῦ
θήλεος
ἡγεμονικώτερον,
εἰ
μή |
[1, 1258] |
δέ,
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον,
δεῖ
|
φύσει |
τοῦτο
ὑπάρχειν.
Φύσεως
γάρ
ἐστιν |
[1, 1256] |
καὶ
δεσπότῃ
πρὸς
ἀλλήλους
τοῖς
|
φύσει |
τούτων
ἠξιωμένοις,
τοῖς
δὲ
μὴ |