Livre, Pages |
[1, 1253] |
καὶ
δίκης
χείριστον
πάντων.
Χαλεπωτάτη
|
γὰρ |
ἀδικία
ἔχουσα
ὅπλα·
ὁ
δὲ |
[1, 1255] |
αἰσθάνεσθαι
ἀλλὰ
μὴ
ἔχειν.
Τὰ
|
γὰρ |
ἄλλα
ζῷα
οὐ
λόγῳ
αἰσθανόμενα |
[1, 1257] |
οὐ
τὴν
οἰκείαν
χρῆσιν·
οὐ
|
γὰρ |
ἀλλαγῆς
ἕνεκεν
γέγονε.
Τὸν
αὐτὸν |
[1, 1260] |
ἤ
τι
τῶν
τοιούτων·
πολὺ
|
γὰρ |
ἄμεινον
λέγουσιν
οἱ
ἐξαριθμοῦντες
τὰς |
[1, 1253] |
ἀλλ'
ἓν
πρὸς
ἕν·
οὕτω
|
γὰρ |
ἂν
ἀποτελοῖτο
κάλλιστα
τῶν
ὀργάνων |
[1, 1256] |
οὖν
ἀργότατοι
νομάδες
εἰσίν
νἡ
|
γὰρ |
ἀπὸ
τῶν
ἡμέρων
τροφὴ
ζῴων |
[1, 1258] |
ἢ
φαῦλον
καὶ
ἀνεπιτήδειον.
Καὶ
|
γὰρ |
ἀπορήσειεν
ἄν
τις
διὰ
τί |
[1, 1260] |
παρὰ
τὰς
σωματικὰς
ὑπηρεσίας
(ἔχει
|
γὰρ |
ἀπορίαν
ἀμφοτέρως·
εἴτε
γὰρ
ἔστιν, |
[1, 1254] |
οἷον
ἀνθρώπου
ἢ
θηρίου·
τὸ
|
γὰρ |
ἀποτελούμενον
ὑπὸ
τῶν
βελτιόνων
βέλτιον |
[1, 1260] |
τέκνων
δὲ
βασιλικῶς·
~(τό
τε
|
γὰρ |
ἄρρεν
φύσει
τοῦ
θήλεος
ἡγεμονικώτερον, |
[1, 1254] |
ἐκ
τῶν
γινομένων
καταμαθεῖν.
Τὸ
|
γὰρ |
ἄρχειν
καὶ
ἄρχεσθαι
οὐ
μόνον |
[1, 1260] |
οἷόν
τε
διαφέρειν·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἄρχεσθαι
καὶ
ἄρχειν
εἴδει
διαφέρει, |
[1, 1255] |
δ'
οὔ
φασιν·
τήν
τε
|
γὰρ |
ἀρχὴν
ἐνδέχεται
μὴ
δικαίαν
εἶναι |
[1, 1253] |
καὶ
αἱ
πρῶται
κοινωνίαι.
Τέλος
|
γὰρ |
αὕτη
ἐκείνων,
ἡ
δὲ
φύσις |
[1, 1254] |
σύζευξις)
καὶ
τρίτον
τεκνοποιητική
(καὶ
|
γὰρ |
αὕτη
οὐκ
ὠνόμασται
ἰδίῳ
ὀνόματι) |
[1, 1258] |
οὖσα
ἑκατέρας
τῆς
χρηματιστικῆς.
Τῆς
|
γὰρ |
αὐτῆς
ἐστι
κτήσεως
χρῆσις,
ἀλλ' |
[1, 1256] |
κακῶς
ἀσυμφόρως
ἐστὶν
ἀμφοῖν
(τὸ
|
γὰρ |
αὐτὸ
συμφέρει
τῷ
μέρει
καὶ |
[1, 1259] |
δὲ
καθόλου
τι
ὄν.
Ὀνειδιζόντων
|
γὰρ |
αὐτῷ
διὰ
τὴν
πενίαν
ὡς |
[1, 1261] |
ὅσον
περ
καὶ
δουλείας.
~(Ὁ
|
γὰρ |
βάναυσος
τεχνίτης
ἀφωρισμένην
τινὰ
ἔχει |
[1, 1253] |
βοῦν
τ'
ἀροτῆρα
Ωδ
ὁ
|
γὰρ |
βοῦς
ἀντ'
οἰκέτου
τοῖς
πένησίν |
[1, 1260] |
τῶν
τέκνων
ἀρχὴ
βασιλική·
τὸ
|
γὰρ |
γεννῆσαν
καὶ
κατὰ
φιλίαν
ἄρχον |
[1, 1257] |
ἐγένετ'
ἐκείνη
κατὰ
λόγον.
Ξενικωτέρας
|
γὰρ |
γενομένης
τῆς
βοηθείας
τῷ
εἰσάγεσθαι |
[1, 1261] |
Ἀναγκαῖον
δὲ
διαφέρειν·
αἱ
μὲν
|
γὰρ |
γυναῖκες
ἥμισυ
μέρος
τῶν
ἐλευθέρων, |
[1, 1259] |
πατρική,
τρίτον
δὲ
γαμική
ήκαὶ
|
γὰρ |
γυναικὸς
ἄρχει
καὶ
τέκνων,
ὡς |
[1, 1260] |
ἀρετὴ
ἢ
ἑτέρα.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
δεῖ
ἀμφοτέρους
μετέχειν
καλοκαγαθίας,
διὰ |
[1, 1256] |
ἐστὶν
ἡ
χρηστικὴ
δούλων.
Ὁ
|
γὰρ |
δεσπότης
οὐκ
ἐν
τῷ
κτᾶσθαι |
[1, 1260] |
τεχνίτας
δεήσει
ἔχειν
ἀρετήν·
πολλάκις
|
γὰρ |
δι'
ἀκολασίαν
ἐλλείπουσι
τῶν
ἔργων. |
[1, 1256] |
δὲ
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων.
Πολὺ
|
γὰρ |
διαφέρουσιν
οἱ
τούτων
βίοι.
Οἱ |
[1, 1253] |
Ἡ
δὲ
δικαιοσύνη
πολιτικόν·
ἡ
|
γὰρ |
δίκη
πολιτικῆς
κοινωνίας
τάξις
ἐστίν, |
[1, 1254] |
τῶν
νῦν
ὑπολαμβανομένων.
Τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
δοκεῖ
ἐπιστήμη
τέ
τις
εἶναι |
[1, 1260] |
διαφέρει
τοῦτο
πλεῖστον;
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
δοῦλος
κοινωνὸς
ζωῆς,
ὁ
δὲ |
[1, 1260] |
ἀλλ'
ἐνυπάρχει
διαφερόντως.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
δοῦλος
ὅλως
οὐκ
ἔχει
τὸ |
[1, 1252] |
διὰ
τὴν
σωτηρίαν.
Τὸ
μὲν
|
γὰρ |
δυνάμενον
τῇ
διανοίᾳ
προορᾶν
ἄρχον |
[1, 1259] |
καὶ
τοῦτο
ταὐτόν
ἐστιν·
ἀμφότεροι
|
γὰρ |
ἑαυτοῖς
ἐτέχνασαν
γενέσθαι
μονοπωλίαν.
Χρήσιμον |
[1, 1259] |
οὐκ
ἐφ'
ὅπερ
ἐπορίσθη.
Μεταβολῆς
|
γὰρ |
ἐγένετο
χάριν,
ὁ
δὲ
τόκος |
[1, 1259] |
πολλὰ
ἤδη
περιείληφε
γένη·
πολλὰ
|
γὰρ |
εἴδη
τῶν
ἐκ
γῆς
μεταλλευομένων |
[1, 1260] |
καὶ
τὸ
ἀρχόμενον
(ἐξ
ἴσου
|
γὰρ |
εἶναι
βούλεται
τὴν
φύσιν
καὶ |
[1, 1252] |
ἀγαθοῦ
τινος
ἕνεκεν
συνεστηκυῖαν
(τοῦ
|
γὰρ |
εἶναι
δοκοῦντος
ἀγαθοῦ
χάριν
πάντα |
[1, 1258] |
θεωρῆσαι
πόθεν
ἔσται
πλῆθος,
ποιητικὴ
|
γὰρ |
εἶναι
πλούτου
καὶ
χρημάτων.
Καὶ |
[1, 1255] |
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς
εἴπομεν·
ἀνάγκη
|
γὰρ |
εἶναί
τινας
φάναι
τοὺς
μὲν |
[1, 1258] |
γινομένων
ὁρῶμεν
συμβαῖνον
τοὐναντίον·
πάντες
|
γὰρ |
εἰς
ἄπειρον
αὔξουσιν
οἱ
χρηματιζόμενοι |
[1, 1254] |
ἔστι
τι
τούτων
ἔργον)
Ὅσα
|
γὰρ |
ἐκ
πλειόνων
συνέστηκε
καὶ
γίνεται |
[1, 1253] |
δὲ
φύσις
τέλος
ἐστίν·
οἷον
|
γὰρ |
ἕκαστόν
ἐστι
τῆς
γενέσεως
τελεσθείσης, |
[1, 1258] |
τέλους
εἰς
ἄπειρον
(ὅτι
μάλιστα
|
γὰρ |
ἐκεῖνο
βούλονται
ποιεῖν)
τῶν
δὲ |
[1, 1252] |
τῶν
ἀσυνθέτων
ἀνάγκη
διαιρεῖν
(ταῦτα
|
γὰρ |
ἐλάχιστα
μόρια
τοῦ
παντός)
οὕτω |
[1, 1256] |
ὥσπερ
τινές
φασιν.
Ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἐλευθέρων
φύσει
ἡ
δὲ
δούλων |
[1, 1259] |
καὶ
τῶν
λοιπῶν
ζῴων
(δεῖ
|
γὰρ |
ἔμπειρον
εἶναι
πρὸς
ἄλληλά
τε |
[1, 1259] |
ποῖα
ἐν
ποίοις
τόποις·
ἄλλα
|
γὰρ |
ἐν
ἄλλαις
εὐθηνεῖ
χώραις)
εἶτα |
[1, 1252] |
κατὰ
τὴν
ὑφηγημένην
μέθοδον.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
τὸ
σύνθετον |
[1, 1254] |
φύσεως
ἐνυπάρχει
τοῖς
ἐμψύχοις·
καὶ
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
μὴ
μετέχουσι
ζωῆς |
[1, 1260] |
δεῖ
τὴν
διανοητικὴν
ἀρετήν
(τὸ
|
γὰρ |
ἔργον
ἐστὶν
ἁπλῶς
τοῦ
ἀρχιτέκτονος, |
[1, 1256] |
τῆς
δὲ
τὸ
χρήσασθαι·
τίς
|
γὰρ |
ἔσται
ἡ
χρησομένη
τοῖς
κατὰ |
[1, 1253] |
τις
λέγοι
τὴν
λιθίνην
(διαφθαρεῖσα
|
γὰρ |
ἔσται
τοιαύτη)
πάντα
δὲ
τῷ |
[1, 1260] |
(ἔχει
γὰρ
ἀπορίαν
ἀμφοτέρως·
εἴτε
|
γὰρ |
ἔστιν,
τί
διοίσουσι
τῶν
ἐλευθέρων; |
[1, 1258] |
τὴν
χρηματιστικήν,
ὀρθῶς
ζητοῦντες.
Ἔστι
|
γὰρ |
ἑτέρα
ἡ
χρηματιστικὴ
καὶ
ὁ |
[1, 1256] |
τοιαῦτα
γένη
τῆς
διακονίας.
Ἔστι
|
γὰρ |
ἕτερα
ἑτέρων
τὰ
μὲν
ἐντιμότερα |
[1, 1257] |
τοῦ
νομίσματος
ἐπορίσθη
χρῆσις.
Οὐ
|
γὰρ |
εὐβάστακτον
ἕκαστον
τῶν
κατὰ
φύσιν |
[1, 1254] |
ἐστὶ
δεσποτικὴ
καὶ
γαμική
(ἀνώνυμον
|
γὰρ |
ἡ
γυναικὸς
καὶ
ἀνδρὸς
σύζευξις) |
[1, 1258] |
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
χρηματιστικῆς.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
ἡ
ἰατρικὴ
τοῦ
ὑγιαίνειν
εἰς |
[1, 1257] |
περὶ
τῶν
ἄλλων
κτημάτων.
Ἔστι
|
γὰρ |
ἡ
μεταβλητικὴ
πάντων,
ἀρξαμένη
τὸ |
[1, 1253] |
θῆλυ
καὶ
τὸ
δοῦλον
(οὐθὲν
|
γὰρ |
ἡ
φύσις
ποιεῖ
τοιοῦτον
οἷον |
[1, 1258] |
δὲ
τὸ
σύνεγγυς
αὐτῶν.
Ἐπαλλάττει
|
γὰρ |
ἡ
χρῆσις
τοῦ
αὐτοῦ
οὖσα |
[1, 1254] |
πρὸ
ὀργάνων
πᾶς
ὑπηρέτης.
Εἰ
|
γὰρ |
ἠδύνατο
ἕκαστον
τῶν
ὀργάνων
κελευσθὲν |
[1, 1255] |
ἄλλοις
ζῴοις
ὡσαύτως·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ἥμερα
τῶν
ἀγρίων
βελτίω
τὴν |
[1, 1257] |
φύσει
κτητική
πως
ἔσται
(ἡ
|
γὰρ |
θηρευτικὴ
μέρος
αὐτῆς)
ᾗ
δεῖ |
[1, 1256] |
διαφέροντας
τῶν
ζῴων.
Τῶν
τε
|
γὰρ |
θηρίων
τὰ
μὲν
ἀγελαῖα
τὰ |
[1, 1257] |
τῆς
χρηματιστικῆς
ἡ
καπηλική·
ὅσον
|
γὰρ |
ἱκανὸν
αὐτοῖς,
ἀναγκαῖον
ἦν
ποιεῖσθαι |
[1, 1258] |
δεῖ
τοῦτο
μὲν
ὑπάρχειν
(ὥσπερ
|
γὰρ |
καὶ
ἀνθρώπους
οὐ
ποιεῖ
ἡ |
[1, 1252] |
αὐτὸν
οὐ
καλῶς
λέγουσιν
(πλήθει
|
γὰρ |
καὶ
ὀλιγότητι
νομίζουσι
διαφέρειν
ἀλλ' |
[1, 1253] |
συστήσας
μεγίστων
ἀγαθῶν
αἴτιος.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
καὶ
τελεωθὲν
βέλτιστον
τῶν
ζῴων |
[1, 1259] |
ταύτης
καὶ
τῆς
πρώτης
(ἔχει
|
γὰρ |
καὶ
τῆς
κατὰ
φύσιν
τι |
[1, 1257] |
εὐθύς,
οὕτω
καὶ
τελειωθεῖσιν.
Καὶ
|
γὰρ |
κατὰ
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
γένεσιν |
[1, 1259] |
δὲ
μεταβλητικῆς
ψεγομένης
δικαίως
(οὐ
|
γὰρ |
κατὰ
φύσιν
ἀλλ'
ἀπ'
ἀλλήλων |
[1, 1257] |
αὐτῆς
τὴν
ἀρχὴν
ἐντεῦθεν.
Ἑκάστου
|
γὰρ |
κτήματος
διττὴ
ἡ
χρῆσίς
ἐστιν, |
[1, 1256] |
ὁ
ἐν
Συρακούσαις
ἐπαίδευεν·
ἐκεῖ
|
γὰρ |
λαμβάνων
τις
μισθὸν
ἐδίδασκε
τὰ |
[1, 1255] |
ὀρθῶς,
οὐ
χαλεπὸν
ἰδεῖν.
Διχῶς
|
γὰρ |
λέγεται
τὸ
δουλεύειν
καὶ
ὁ |
[1, 1261] |
φάσκοντες
ἐπιτάξει
χρῆσθαι
μόνον·
νουθετητέον
|
γὰρ |
μᾶλλον
τοὺς
δούλους
ἢ
τοὺς |
[1, 1253] |
πρότερον
ἢ
ἕκαστος,
δῆλον·
εἰ
|
γὰρ |
μὴ
αὐτάρκης
ἕκαστος
χωρισθείς,
ὁμοίως |
[1, 1254] |
δύναμις,
ἐκ
τούτων
δῆλον·
ὁ
|
γὰρ |
μὴ
αὑτοῦ
φύσει
ἀλλ'
ἄλλου |
[1, 1254] |
ὥσπερ
καὶ
τὸ
μόριον.
Τό
|
γὰρ |
μόριον
οὐ
μόνον
ἄλλου
ἐστὶ |
[1, 1255] |
ἐν
ᾧ
τοῦτο
δῆλον.
~(Τῶν
|
γὰρ |
μοχθηρῶν
ἢ
μοχθηρῶς
ἐχόντων
δόξειεν |
[1, 1258] |
τὸ
νόμισμα
αὕτη
εἶναι·
τὸ
|
γὰρ |
νόμισμα
στοιχεῖον
καὶ
πέρας
τῆς |
[1, 1255] |
ὡς
οἴονται,
δικαίου
τινός
ςὁ
|
γὰρ |
νόμος
δίκαιόν
τἰ
τὴν
κατὰ |
[1, 1255] |
νόμον
δοῦλος
καὶ
δουλεύων·
ὁ
|
γὰρ |
νόμος
ὁμολογία
τίς
ἐστιν
ἐν |
[1, 1257] |
Ἀμφότεραι
γὰρ
ὑποδήματος
χρήσεις·
καὶ
|
γὰρ |
ὁ
ἀλλαττόμενος
τῷ
δεομένῳ
ὑποδήματος |
[1, 1260] |
τὸν
δὲ
μή,
θαυμαστόν.
Εἴτε
|
γὰρ |
ὁ
ἄρχων
μὴ
ἔσται
σώφρων |
[1, 1260] |
κατὰ
μέρος
μᾶλλον
ἐπισκοποῦσιν·
καθόλου
|
γὰρ |
οἱ
λέγοντες
ἐξαπατῶσιν
ἑαυτοὺς
ὅτι |
[1, 1253] |
ἐκ
βασιλευομένων
γὰρ
συνῆλθον·
πᾶσα
|
γὰρ |
οἰκία
βασιλεύεται
ὑπὸ
τοῦ
πρεσβυτάτου, |
[1, 1261] |
τὰς
πολιτείας
ἀναγκαῖον
ἐπελθεῖν.
Ἐπεὶ
|
γὰρ |
οἰκία
μὲν
πᾶσα
μέρος
πόλεως, |
[1, 1256] |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
εἰσίν·
οὐ
|
γὰρ |
οἷόν
τε
ζῆν
ἄνευ
τροφῆς, |
[1, 1253] |
καὶ
ἕκαστος
ἡμῶν
ἐστιν.
Τὸ
|
γὰρ |
ὅλον
πρότερον
ἀναγκαῖον
εἶναι
τοῦ |
[1, 1257] |
καὶ
ταῖς
ἄλλαις
τέχναις·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ὄργανον
ἄπειρον
οὐδεμιᾶς
ἐστι
τέχνης |
[1, 1255] |
καὶ
περὶ
εὐγενείας·
αὑτοὺς
μὲν
|
γὰρ |
οὐ
μόνον
παρ'
αὑτοῖς
εὐγενεῖς |
[1, 1258] |
δυνάμεων
οὐ
κατὰ
φύσιν.
Ἀνδρείας
|
γὰρ |
οὐ
χρήματα
ποιεῖν
ἐστιν
ἀλλὰ |
[1, 1258] |
διὰ
τοῦτ'
ἐλήλυθεν.
Ἐν
ὑπερβολῇ
|
γὰρ |
οὔσης
τῆς
ἀπολαύσεως,
τὴν
τῆς |
[1, 1256] |
ἡ
μὲν
οἰκονομικὴ
μοναρχία
αμοναρχεῖται
|
γὰρ |
πᾶς
οἶκος)
ἡ
δὲ
πολιτικὴ |
[1, 1259] |
ταῦτα
καὶ
τοῖς
πολιτικοῖς.
Πολλαῖς
|
γὰρ |
πόλεσι
δεῖ
χρηματισμοῦ
καὶ
τοιούτων |
[1, 1253] |
δίκαιον
καὶ
τὸ
ἄδικον·
τοῦτο
|
γὰρ |
πρὸς
τὰ
ἄλλα
ζῷα
τοῖς |
[1, 1255] |
χρεία
δὲ
παραλλάττει
μικρόν·
ἡ
|
γὰρ |
πρὸς
τἀναγκαῖα
τῷ
σώματι
βοήθεια |
[1, 1254] |
πρῶτον
περὶ
οἰκονομίας
εἰπεῖν·
πᾶσα
|
γὰρ |
σύγκειται
πόλις
ἐξ
οἰκιῶν.
Οἰκονομίας |
[1, 1253] |
ἔτι
τὰ
ἔθνη·
ἐκ
βασιλευομένων
|
γὰρ |
συνῆλθον·
πᾶσα
γὰρ
οἰκία
βασιλεύεται |
[1, 1255] |
βέλτιον
ἄρχεσθαι
ὑπ'
ἀνθρώπου·
τυγχάνει
|
γὰρ |
σωτηρίας
οὕτως.
Ἔτι
δὲ
τὸ |
[1, 1259] |
καὶ
τοὔνομα
τοῦτ'
εἴληφεν·
ὅμοια
|
γὰρ |
τὰ
τικτόμενα
τοῖς
γεννῶσιν
αὐτά |
[1, 1257] |
ἐθνῶν,
κατὰ
τὴν
ἀλλαγήν.
Αὐτὰ
|
γὰρ |
τὰ
χρήσιμα
πρὸς
αὑτὰ
καταλλάττονται, |
[1, 1257] |
ἐστιν
εἶδος
οὐδέν
νεἰς
ἀναπλήρωσιν
|
γὰρ |
τῆς
κατὰ
φύσιν
αὐταρκείας
ἦνν· |
[1, 1254] |
δὲ
κτῆμα
πρακτικόν·
ἀπὸ
μὲν
|
γὰρ |
τῆς
κερκίδος
ἕτερόν
τι
γίνεται |
[1, 1257] |
πλοῦτος
ἐκ
τούτων
εἶναι.
Ἡ
|
γὰρ |
τῆς
τοιαύτης
κτήσεως
αὐτάρκεια
πρὸς |
[1, 1258] |
διαθεῖναι
προσήκει
τὸν
οἰκονόμον.
Οὐ
|
γὰρ |
τῆς
ὑφαντικῆς
ἔρια
ποιῆσαι,
ἀλλὰ |
[1, 1256] |
τῇ
χρηματιστικῇ,
δῆλον
(τῆς
μὲν
|
γὰρ |
τὸ
πορίσασθαι,
τῆς
δὲ
τὸ |
[1, 1258] |
τέλος
οὐκ
εἰς
ἄπειρον
(πέρας
|
γὰρ |
τὸ
τέλος
πάσαις)
οὕτω
καὶ |
[1, 1260] |
Τὸν
βασιλέα
τούτων
ἁπάντων.
Φύσει
|
γὰρ |
τὸν
βασιλέα
διαφέρειν
μὲν
δεῖ, |
[1, 1256] |
μέγα
ἔχουσα
οὐδὲ
σεμνόν·
ἃ
|
γὰρ |
τὸν
δοῦλον
ἐπίστασθαι
δεῖ
ποιεῖν, |
[1, 1254] |
παρὰ
φύσιν
τὸ
δεσπόζειν
ννόμῳ
|
γὰρ |
τὸν
μὲν
δοῦλον
εἶναι
τὸν |
[1, 1258] |
εἶναι
πλούτου
καὶ
χρημάτων.
Καὶ
|
γὰρ |
τὸν
πλοῦτον
πολλάκις
τιθέασι
νομίσματος |
[1, 1253] |
ἀναγκαῖον
εἶναι
τοῦ
μέρους·
ἀναιρουμένου
|
γὰρ |
τοῦ
ὅλου
οὐκ
ἔσται
ποὺς |
[1, 1258] |
οἰκονομικῆς
χρηματιστικῆς
ἔστι
πέρας·
οὐ
|
γὰρ |
τοῦτο
τῆς
οἰκονομικῆς
ἔργον.
Διὸ |
[1, 1255] |
μόνον
εἶναι
τὴν
ἀμφισβήτησιν
(διὰ
|
γὰρ |
τοῦτο
τοῖς
μὲν
ἄνοια
δοκεῖν |
[1, 1253] |
τοῖς
ἄλλοις
ὑπάρχει
ζῴοις
(μέχρι
|
γὰρ |
τούτου
ἡ
φύσις
αὐτῶν
ἐλήλυθε, |
[1, 1260] |
τὰ
ἄρχοντα
καὶ
ἀρχόμενα.
Ἄλλον
|
γὰρ |
τρόπον
τὸ
ἐλεύθερον
τοῦ
δούλου |
[1, 1260] |
τὸν
δὲ
ἄρχεσθαι
καθάπαξ;
Οὐδὲ
|
γὰρ |
τῷ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
οἷόν |
[1, 1254] |
κτητικὴ
μέρος
τῆς
οἰκονομίας
(ἄνευ
|
γὰρ |
τῶν
ἀναγκαίων
ἀδύνατον
καὶ
ζῆν |
[1, 1257] |
τῆς
κοινωνίας
οὔσης.
Οἱ
μὲν
|
γὰρ |
τῶν
αὑτῶν
ἐκοινώνουν
πάντων,
οἱ |
[1, 1259] |
πόρον,
ὅταν
ἀπορῶσι
χρημάτων·
μονοπωλίαν
|
γὰρ |
τῶν
ὠνίων
ποιοῦσιν.
Ἐν
Σικελίᾳ |
[1, 1254] |
ὁ
δὲ
πρῳρεὺς
ἔμψυχον·
ὁ
|
γὰρ |
ὑπηρέτης
ἐν
ὀργάνου
εἴδει
ταῖς |
[1, 1257] |
ὑπόδεσις
καὶ
ἡ
μεταβλητική.
Ἀμφότεραι
|
γὰρ |
ὑποδήματος
χρήσεις·
καὶ
γὰρ
ὁ |
[1, 1255] |
εἴπερ
καὶ
τοῖς
εἰρημένοις.
Ἔστι
|
γὰρ |
φύσει
δοῦλος
ὁ
δυνάμενος
ἄλλου |
[1, 1253] |
λοιδορηθεὶς
Ἀφρήτωρ
ἀθέμιστος
ἀνέστιος·
Ἅμα
|
γὰρ |
φύσει
τοιοῦτος
καὶ
πολέμου
ἐπιθυμητής, |
[1, 1257] |
ἀπολύσῃ
τῆς
μετρήσεως
αὑτούς·
ὁ
|
γὰρ |
χαρακτὴρ
ἐτέθη
τοῦ
ποσοῦ
σημεῖον. |
[1, 1255] |
ἀρχὴν
καὶ
πολιτικήν·
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ψυχὴ
τοῦ
σώματος
ἄρχει
δεσποτικὴν |
[1, 1260] |
ἀρχόμενος,
πῶς
ἀρχθήσεται
καλῶς;
~(Ἀκόλαστος
|
γὰρ |
ὢν
καὶ
δειλὸς
οὐδὲν
ποιήσει |
[1, 1256] |
ἡ
χαλκουργικὴ
τῇ
ἀνδριαντοποιίᾳ
(οὐ
|
γὰρ |
ὡσαύτως
ὑπηρετοῦσιν,
ἀλλ'
ἡ
μὲν |
[1, 1257] |
τέρμα
πεφασμένον
ἀνδράσι
κεῖται.
Κεῖται
|
γὰρ |
ὥσπερ
καὶ
ταῖς
ἄλλαις
τέχναις· |
[1, 1259] |
ἔνιοι
χρηματιζόμενοι,
δεῖ
συλλέγειν.
Πάντα
|
γὰρ |
ὠφέλιμα
ταῦτ'
ἐστὶ
τοῖς
τιμῶσι |