Livre, Pages
[1, 1253]	ὄντα οὐ λεκτέον τὰ αὐτὰ	εἶναι	ἀλλ' ὁμώνυμα. Ὅτι μὲν οὖν
[1, 1260]	δ' ἀρχόμενον, ὧν ἑτέραν φαμὲν	εἶναι	ἀρετήν, οἷον τοῦ λόγον ἔχοντος
[1, 1260]	τὸ ἀρχόμενον (ἐξ ἴσου γὰρ	εἶναι	βούλεται τὴν φύσιν καὶ διαφέρειν
[1, 1261]	ὅτι τῆς τοιαύτης ἀρετῆς αἴτιον	εἶναι	δεῖ τῷ δούλῳ τὸν δεσπότην,
[1, 1260]	μετέχειν ἀμφοτέρους ἀρετῆς, ταύτης δ'	εἶναι	διαφοράς, ὥσπερ καὶ τῶν φύσει
[1, 1255]	φύσει δοῦλος ὁ δυνάμενος ἄλλου	εἶναι	(διὸ καὶ ἄλλου ἐστίν) καὶ
[1, 1258]	καπηλικήν. Ὁτὲ δὲ πάλιν λῆρος	εἶναι	δοκεῖ τὸ νόμισμα καὶ νόμος
[1, 1255]	δὲ μή, συμβήσεται τοὺς εὐγενεστάτους	εἶναι	δοκοῦντας δούλους εἶναι καὶ ἐκ
[1, 1252]	τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ γὰρ	εἶναι	δοκοῦντος ἀγαθοῦ χάριν πάντα πράττουσι
[1, 1255]	οὐδαμῶς ἂν φαίη τις δοῦλον	εἶναι·	εἰ δὲ μή, συμβήσεται τοὺς
[1, 1253]	τελεσθείσης, ταύτην φαμὲν τὴν φύσιν	εἶναι	ἑκάστου, ὥσπερ ἀνθρώπου ἵππου οἰκίας.
[1, 1257]	γ' ἀληθινὸς πλοῦτος ἐκ τούτων	εἶναι.	Ἡ γὰρ τῆς τοιαύτης κτήσεως
[1, 1254]	γὰρ δοκεῖ ἐπιστήμη τέ τις	εἶναι	ἡ δεσποτεία, καὶ ἡ αὐτὴ
[1, 1255]	τοὺς εὐγενεστάτους εἶναι δοκοῦντας δούλους	εἶναι	καὶ ἐκ δούλων, ἐὰν συμβῇ
[1, 1255]	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἀναγκαῖον	εἶναι	καὶ ἐπὶ πάντων ἀνθρώπων. Ὅσοι
[1, 1258]	χρηματιστικὴ μάλιστα περὶ τὸ νόμισμα	εἶναι,	καὶ ἔργον αὐτῆς τὸ δύνασθαι
[1, 1260]	τὸ δ' ἄρχηται, ζητεῖ διαφορὰν	εἶναι	καὶ σχήμασι καὶ λόγοις καὶ
[1, 1257]	τε φυτὰ τῶν ζῴων ἕνεκεν	εἶναι	καὶ τὰ ἄλλα ζῷα τῶν
[1, 1257]	ζῴων τοσαύτην τροφὴν ὥσθ' ἱκανὴν	εἶναι	μέχρις οὗ ἂν δύνηται αὐτὸ
[1, 1254]	μέρος ὃ δοκεῖ τοῖς μὲν	εἶναι	οἰκονομία, τοῖς δὲ μέγιστον μέρος
[1, 1252]	τοὺς ἄνευ ἀλλήλων μὴ δυναμένους	εἶναι,	οἷον θῆλυ μὲν καὶ ἄρρεν
[1, 1257]	τυγχάνει ἐλλείπων πρὸς τὸ αὐτάρκης	εἶναι,	οἷον οἱ μὲν νομαδικὸν ἅμα
[1, 1256]	κατ' ἐπιστήμην, ἀλλὰ τῷ τοιόσδ'	εἶναι,	ὁμοίως δὲ καὶ ὁ δοῦλος
[1, 1253]	ἔοικεν ἡ κώμη ἀποικία οἰκίας	εἶναι,	οὓς καλοῦσί τινες ὁμογάλακτας, παῖδάς
[1, 1258]	Διὸ τῇ μὲν φαίνεται ἀναγκαῖον	εἶναι	παντὸς πλούτου πέρας, ἐπὶ δὲ
[1, 1258]	ἀναγκαίας τροφῆς· καίτοι ἄτοπον τοιοῦτον	εἶναι	πλοῦτον οὗ εὐπορῶν λιμῷ ἀπολεῖται,
[1, 1257]	δι' ἣν οὐδὲν δοκεῖ πέρας	εἶναι	πλούτου καὶ κτήσεως· ~(Ἣν ὡς
[1, 1258]	πόθεν ἔσται πλῆθος, ποιητικὴ γὰρ	εἶναι	πλούτου καὶ χρημάτων. Καὶ γὰρ
[1, 1259]	τὸ περὶ τὰ κτήματα ἔμπειρον	εἶναι,	ποῖα λυσιτελέστατα καὶ ποῦ καὶ
[1, 1259]	λοιπῶν ζῴων (δεῖ γὰρ ἔμπειρον	εἶναι	πρὸς ἄλληλά τε τούτων τίνα
[1, 1261]	διαφέρει πρὸς τὸ τὴν πόλιν	εἶναι	σπουδαίαν καὶ τοὺς παῖδας εἶναι
[1, 1261]	εἶναι σπουδαίαν καὶ τοὺς παῖδας	εἶναι	σπουδαίους καὶ τὰς γυναῖκας σπουδαίας.
[1, 1260]	ἀρεταί, καὶ δεῖ τὴν γυναῖκα	εἶναι	σώφρονα καὶ ἀνδρείαν καὶ δικαίαν,
[1, 1259]	ἑτέρων τῷ τὰ μὲν ἀσφαλέστερα	εἶναι,	τὰ δὲ πλείω πορίζειν τὴν
[1, 1254]	τί ἕκαστον καὶ ποῖον δεῖ	εἶναι.	Ταῦτα δ' ἐστὶ δεσποτικὴ καὶ
[1, 1255]	ἀλλὰ περὶ τοῦ δικαίου μόνον	εἶναι	τὴν ἀμφισβήτησιν (διὰ γὰρ τοῦτο
[1, 1255]	ὥστε δοκεῖν μὴ ἄνευ ἀρετῆς	εἶναι	τὴν βίαν, ἀλλὰ περὶ τοῦ
[1, 1259]	τὸ ἀπ' αὐτοῦ τοῦ νομίσματος	εἶναι	τὴν κτῆσιν καὶ οὐκ ἐφ'
[1, 1258]	πλῆθος, διὰ τὸ περὶ τοῦτ'	εἶναι	τὴν χρηματιστικὴν καὶ τὴν καπηλικήν.
[1, 1258]	αὔξησις. Ὥστε δοκεῖ τισι τοῦτ'	εἶναι	τῆς οἰκονομικῆς ἔργον, καὶ διατελοῦσιν
[1, 1258]	δοκεῖ περὶ τὸ νόμισμα αὕτη	εἶναι·	τὸ γὰρ νόμισμα στοιχεῖον καὶ
[1, 1255]	μὲν ἄνοια δοκεῖν τὸ δίκαιον	εἶναι,	τοῖς δ' αὐτὸ τοῦτο δίκαιον,
[1, 1260]	μὲν δεῖ, τῷ γένει δ'	εἶναι	τὸν αὐτόν· ὅπερ πέπονθε τὸ
[1, 1252]	βασιλικὸν καὶ οἰκονομικὸν καὶ δεσποτικὸν	εἶναι	τὸν αὐτὸν οὐ καλῶς λέγουσιν
[1, 1254]	ννόμῳ γὰρ τὸν μὲν δοῦλον	εἶναι	τὸν δ' ἐλεύθερον, φύσει δ'
[1, 1260]	Ἔθεμεν δὲ πρὸς τἀναγκαῖα χρήσιμον	εἶναι	τὸν δοῦλον, ὥστε δῆλον ὅτι
[1, 1253]	Τὸ γὰρ ὅλον πρότερον ἀναγκαῖον	εἶναι	τοῦ μέρους· ἀναιρουμένου γὰρ τοῦ
[1, 1255]	ὑπολειπομένους πάντες φαῖεν ἂν ἀξίους	εἶναι	τούτοις δουλεύειν. Εἰ δ' ἐπὶ
[1, 1255]	γὰρ ἀρχὴν ἐνδέχεται μὴ δικαίαν	εἶναι	τῶν πολέμων, καὶ τὸν ἀνάξιον
[1, 1256]	καρποφάγα τὰ δὲ παμφάγα αὐτῶν	εἶναι,	ὥστε πρὸς τὰς ῥᾳστώνας καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/03/2006