Livre, Pages
[1, 1257]	γὰρ τῆς τοιαύτης κτήσεως αὐτάρκεια	πρὸς	ἀγαθὴν ζωὴν οὐκ ἄπειρός ἐστιν,
[1, 1256]	καὶ τῶν καρποφάγων οἱ βίοι	πρὸς	ἄλληλα διεστᾶσιν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 1259]	ζῴων (δεῖ γὰρ ἔμπειρον εἶναι	πρὸς	ἄλληλά τε τούτων τίνα λυσιτελέστατα,
[1, 1256]	καὶ φιλία δούλῳ καὶ δεσπότῃ	πρὸς	ἀλλήλους τοῖς φύσει τούτων ἠξιωμένοις,
[1, 1257]	ἀλλαγήν. Αὐτὰ γὰρ τὰ χρήσιμα	πρὸς	αὑτὰ καταλλάττονται, ἐπὶ πλέον δ'
[1, 1260]	καὶ ἡ ἀρετὴ οὐκ αὐτοῦ	πρὸς	αὑτόν ἐστιν, ἀλλὰ πρὸς τὸ
[1, 1253]	καὶ ἀγριώτατον ἄνευ ἀρετῆς, καὶ	πρὸς	ἀφροδίσια καὶ ἐδωδὴν χείριστον. Ἡ
[1, 1258]	χρηματιστικάς, ὡς τοῦτο τέλος ὄν,	πρὸς	δὲ τὸ τέλος ἅπαντα δέον
[1, 1260]	ἡγούμενον· ὁμοίως δὲ καὶ δούλου	πρὸς	δεσπότην. Ἔθεμεν δὲ πρὸς τἀναγκαῖα
[1, 1253]	Δελφικὴν μάχαιραν, πενιχρῶς, ἀλλ' ἓν	πρὸς	ἕν· οὕτω γὰρ ἂν ἀποτελοῖτο
[1, 1257]	ὑπάρχῃ ὧν ἔστι θησαυρισμὸς χρημάτων	πρὸς	ζωὴν ἀναγκαίων, καὶ χρησίμων εἰς
[1, 1254]	οὕτω καὶ τὸ κτῆμα ὄργανον	πρὸς	ζωήν ἐστι, καὶ ἡ κτῆσις
[1, 1258]	χρωμένων οὐθενὸς ἄξιον οὐδὲ χρήσιμον	πρὸς	οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων ἐστί, καὶ
[1, 1255]	τὰς τοιαύτας ἐργασίας, ἀλλὰ χρήσιμα	πρὸς	πολιτικὸν βίον (οὗτος δὲ καὶ
[1, 1257]	πλέον δ' οὐθέν, οἷον οἶνον	πρὸς	σῖτον διδόντες καὶ λαμβάνοντες, καὶ
[1, 1257]	τὰς ἀλλαγὰς τοιοῦτόν τι συνέθεντο	πρὸς	σφᾶς αὐτοὺς διδόναι καὶ λαμβάνειν,
[1, 1261]	ἕκαστον αὐτῶν ἀρετῆς καὶ τῆς	πρὸς	σφᾶς αὐτοὺς ὁμιλίας, τί τὸ
[1, 1253]	καὶ τὸ ἄδικον· τοῦτο γὰρ	πρὸς	τὰ ἄλλα ζῷα τοῖς ἀνθρώποις
[1, 1255]	δὲ παραλλάττει μικρόν· ἡ γὰρ	πρὸς	τἀναγκαῖα τῷ σώματι βοήθεια γίνεται
[1, 1260]	δούλου πρὸς δεσπότην. Ἔθεμεν δὲ	πρὸς	τἀναγκαῖα χρήσιμον εἶναι τὸν δοῦλον,
[1, 1257]	τῶν κατὰ φύσιν ἀναγκαίων. Διὸ	πρὸς	τὰς ἀλλαγὰς τοιοῦτόν τι συνέθεντο
[1, 1258]	τοῦ εὖ ζῆν ἐπιβάλλονται τὸ	πρὸς	τὰς ἀπολαύσεις τὰς σωματικὰς ζητοῦσιν,
[1, 1259]	κατὰ μέρος ἀκριβολογεῖσθαι χρήσιμον μὲν	πρὸς	τὰς ἐργασίας, φορτικὸν δὲ τὸ
[1, 1256]	δὲ παμφάγα αὐτῶν εἶναι, ὥστε	πρὸς	τὰς ῥᾳστώνας καὶ τὴν αἵρεσιν
[1, 1255]	τὰ δ' ὀρθὰ καὶ ἄχρηστα	πρὸς	τὰς τοιαύτας ἐργασίας, ἀλλὰ χρήσιμα
[1, 1254]	δούλου εἴπωμεν, ἵνα τά τε	πρὸς	τὴν ἀναγκαίαν χρείαν ἴδωμεν, κἂν
[1, 1255]	τῶν δούλων, τὰ μὲν ἰσχυρὰ	πρὸς	τὴν ἀναγκαίαν χρῆσιν, τὰ δ'
[1, 1259]	χρηματισμῶν ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ τὰ	πρὸς	τὴν γνῶσιν διωρίκαμεν ἱκανῶς, τὰ
[1, 1261]	ὅλου δεῖ βλέπειν ἀρετήν, ἀναγκαῖον	πρὸς	τὴν πολιτείαν βλέποντας παιδεύειν καὶ
[1, 1254]	καὶ ὁ δοῦλος ὑπηρέτης τῶν	πρὸς	τὴν πρᾶξιν. Τὸ δὲ κτῆμα
[1, 1261]	οἰκίας, τὴν δὲ τοῦ μέρους	πρὸς	τὴν τοῦ ὅλου δεῖ βλέπειν
[1, 1256]	δὲ σποραδικά ἐστιν, ὁποτέρως συμφέρει	πρὸς	τὴν τροφὴν αὐτοῖς διὰ τὸ
[1, 1259]	τὴν γνῶσιν διωρίκαμεν ἱκανῶς, τὰ	πρὸς	τὴν χρῆσιν δεῖ διελθεῖν. Πάντα
[1, 1257]	ἐνδεέστερον βίον, ᾗ τυγχάνει ἐλλείπων	πρὸς	τὸ αὐτάρκης εἶναι, οἷον οἱ
[1, 1260]	αὐτὸν τρόπον, ἀλλ' ὅσον ἑκάστῳ	πρὸς	τὸ αὑτοῦ ἔργον. Ὥστε φανερὸν
[1, 1254]	χρείαν ἴδωμεν, κἂν εἴ τι	πρὸς	τὸ εἰδέναι περὶ αὐτῶν δυναίμεθα
[1, 1257]	ὂν εἶχε τὴν χρείαν εὐμεταχείριστον	πρὸς	τὸ ζῆν, οἷον σίδηρος καὶ
[1, 1260]	λόγον· τὸ δ' ἄρρεν ἀεὶ	πρὸς	τὸ θῆλυ τοῦτον ἔχει τὸν
[1, 1255]	οὕτως. Ἔτι δὲ τὸ ἄρρεν	πρὸς	τὸ θῆλυ φύσει τὸ μὲν
[1, 1260]	αὐτόν· ὅπερ πέπονθε τὸ πρεσβύτερον	πρὸς	τὸ νεώτερον καὶ ὁ γεννήσας
[1, 1253]	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις μέρεσιν ἕξει	πρὸς	τὸ ὅλον, ὁ δὲ μὴ
[1, 1260]	τὸ νεώτερον καὶ ὁ γεννήσας	πρὸς	τὸ τέκνον. Φανερὸν τοίνυν ὅτι
[1, 1260]	αὐτοῦ πρὸς αὑτόν ἐστιν, ἀλλὰ	πρὸς	τὸ τέλος καὶ τὸν ἡγούμενον·
[1, 1258]	ἐκεῖνο βούλονται ποιεῖν) τῶν δὲ	πρὸς	τὸ τέλος οὐκ εἰς ἄπειρον
[1, 1261]	τὰς γυναῖκας, εἴπερ τι διαφέρει	πρὸς	τὸ τὴν πόλιν εἶναι σπουδαίαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/03/2006