Livre, page |
[4, 1125] |
ἐκ
τοῦ
μὴ
ἀξιοῦν
ἑαυτὸν
|
τῶν |
ἀγαθῶν,
καὶ
ἀγνοεῖν
δ᾽
ἑαυτόν· |
[4, 1121] |
διά
τινα
ἐπιείκειαν
καὶ
εὐλάβειαν
|
τῶν |
αἰσχρῶν
(δοκοῦσι
γὰρ
ἔνιοι
ἢ |
[4, 1128] |
εἶναι
τοιοῦτον
οἷον
πράττειν
τι
|
τῶν |
αἰσχρῶν.
Τὸ
δ᾽
οὕτως
ἔχειν |
[4, 1125] |
τοῦ
μέσου,
σχεδὸν
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ἄκρων,
ἐπὶ
τὸ
μέσον
τὴν |
[4, 1127] |
λύπην
ὁμιλοῦντες
εἴρηνται,
περὶ
δὲ
|
τῶν |
ἀληθευόντων
τε
καὶ
ψευδομένων
εἴπωμεν |
[4, 1121] |
δ᾽
αὖ
διὰ
φόβον
ἀπέχονται
|
τῶν |
ἀλλοτρίων
ὡς
οὐ
ῥᾴδιον
αὐτὸν |
[4, 1128] |
γελοίου,
καὶ
οὔτε
ἑαυτοῦ
οὔτε
|
(τῶν |
ἄλλων
ἀπεχόμενος
εἰ
γέλωτα
ποιήσει, |
[4, 1124] |
ἀρετὴν
οὐ
πράττουσι,
καταφρονοῦσι
(δὲ
|
τῶν |
ἄλλων.
Ὁ
μὲν
γὰρ
μεγαλόψυχος |
[4, 1120] |
ὅπως
ἔχῃ,
ὥσπερ
(οὐδ᾽
ἐπὶ
|
τῶν |
ἄλλων.
Οὐ
μὴν
δώσει
γε |
[4, 1124] |
(οὐ
δυνάμενοι
δὲφέρειν
καὶ
οἰόμενοι
|
τῶν |
ἄλλων
ὑπερέχειν
ἐκείνων
μὲν
καταφρονοῦσιν, |
[4, 1122] |
ὁ
λωποδύτης
καὶ
ὁ
λῃστὴς
|
τῶν |
ἀνελευθέρων
εἰσίν·
αἰσχροκερδεῖς
γάρ.
Κέρδους |
[4, 1122] |
Περὶ
μὲν
οὖν
ἐλευθεριότητος
καὶ
|
τῶν |
ἀντικειμένων
κακιῶν
τοσαῦτ᾽
εἰρήσθω.
Δόξαι |
[4, 1120] |
δὲ
σχεδὸν
μάλιστα
οἱ
ἐλευθέριοι
|
τῶν |
ἀπ᾽
ἀρετῆς·
ὠφέλιμοι
γὰρ,
τοῦτο |
[4, 1124] |
μεγαλοψυχία
οἷον
κόσμος
τις
εἶναι
|
τῶν |
ἀρετῶν·
μείζους
γὰρ
αὐτὰς
ποιεῖ, |
[4, 1121] |
οὐδ᾽
αὑτόν.
Ἀλλ᾽
οἱ
πολλοὶ
|
τῶν |
ἀσώτων,
καθάπερ
εἴρηται,
καὶ
λαμβάνουσιν |
[4, 1121] |
κίμβικες,
πάντες
τῇ
δόσει
ἐλλείπουσι,
|
τῶν |
δ᾽
ἀλλοτρίων
οὐκ
ἐφίενται
οὐδὲ |
[4, 1123] |
ἱερῷ
καὶ
τάφῳ.
Καὶ
ἐπεὶ
|
τῶν |
δαπανημάτων
ἕκαστον
μέγα
ἐν
τῷ |
[4, 1122] |
μεγαλοπρέπεια,
ἐν
μεγέθει.
Ἔστι
δὲ
|
τῶν |
δαπανημάτων
οἷα
λέγομεν
τὰ
τίμια, |
[4, 1123] |
εἴρηται.
Ἐν
γὰρ
τοῖς
μικροῖς
|
τῶν |
δαπανημάτων
πολλὰ
ἀναλίσκει
καὶ
λαμπρύνεται |
[4, 1123] |
(εἴρηται·
μέγιστα
γὰρ
καὶ
ἐντιμότατα·
|
~τῶν |
δὲ
ἰδίων
ὅσα
εἰσάπαξ
γίνεται, |
[4, 1123] |
κατ᾽
ἀξίαν
αὐτὸ
ποιῶν
ἠλίθιος,
|
τῶν |
δὲ
κατ᾽
ἀρετὴν
οὐδεὶς
ἠλίθιος |
[4, 1124] |
γὰρ
ὑπερέχειν
χαλεπὸν
καὶ
σεμνόν,
|
τῶν |
δὲ
ῥᾴδιον,
καὶ
ἐπ᾽
ἐκείνοις |
[4, 1120] |
οὐ
γὰρ
ἐν
τῷ
πλήθει
|
τῶν |
διδομένων
τὸ
ἐλευθέριον,
ἀλλ᾽
ἐν |
[4, 1128] |
διαφέρουσι,
καὶ
οὐ
μικρόν,
ἐκ
|
τῶν |
εἰρημένων
δῆλον.
Τῇ
μέσῃ
δ᾽ |
[4, 1125] |
ἀνάξιοι
ὄντες,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ἐκτὸς
ἀγαθῶν.
Οἱ
δὲ
χαῦνοι |
[4, 1123] |
τιμή·
μέγιστον
γὰρ
δὴ
τοῦτο
|
τῶν |
ἐκτὸς
ἀγαθῶν·
περὶ
τιμὰς
δὴ |
[4, 1127] |
δὴ
ὁ
μὲν
ἀλαζὼν
προσποιητικὸς
|
τῶν |
ἐνδόξων
εἶναι
καὶ
μὴ
ὑπαρχόντων |
[4, 1125] |
τῶν
πράξεων
τῶν
καλῶν
καὶ
|
τῶν |
ἐπιτηδευμάτων
ὡς
ἀνάξιοι
ὄντες,
ὁμοίως |
[4, 1123] |
ταῦτα
μᾶλλον
δαπανᾶν
ὅσα
πολυχρόνια
|
τῶν |
ἔργων
(κάλλιστα
γὰρ
ταῦτα)
καὶ |
[4, 1125] |
ἐστιν·
διόπερ
οὐδὲ
κακολόγος,
οὐδὲ
|
τῶν |
ἐχθρῶν,
εἰ
μὴ
δι᾽
ὕβριν. |
[4, 1120] |
ὅπως
ἔχῃ
διδόναι.
Οὐδ᾽
ἀμελήσει
|
τῶν |
ἰδίων,
βουλόμενός
γε
διὰ
τούτων |
[4, 1120] |
δὲ
δεῖ,
λήψεται,
(οἷον
ἀπὸ
|
τῶν |
ἰδίων
κτημάτων,
οὐχ
ὡς
καλὸν |
[4, 1128] |
τῶν
κωμῳδιῶν
τῶν
παλαιῶν
καὶ
|
τῶν |
καινῶν·
τοῖς
μὲν
γὰρ
ἦν |
[4, 1125] |
ἀφίστανται
δὲ
καὶ
τῶν
πράξεων
|
τῶν |
καλῶν
καὶ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
ὡς |
[4, 1125] |
μᾶλλον
τὰ
καλὰ
καὶ
ἄκαρπα
|
τῶν |
καρπίμων
καὶ
ὠφελίμων·
αὐτάρκους
γὰρ |
[4, 1125] |
χείρους
ποιεῖν·
(ἕκαστοι
γὰρ
ἐφίενται
|
τῶν |
κατ᾽
ἀξίαν,
ἀφίστανται
δὲ
καὶ |
[4, 1128] |
ὥσπερ
δὲ
τὰ
σώματα
ἐκ
|
τῶν |
κινήσεων
κρίνεται,
οὕτω
καὶ
τὰ |
[4, 1128] |
δ᾽
ἄν
τις
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
κωμῳδιῶν
τῶν
παλαιῶν
καὶ
τῶν |
[4, 1127] |
ἐνίοτε
ἀλαζονεία
φαίνεται,
οἷον
ἡ
|
τῶν |
Λακώνων
ἐσθής·
καὶ
γὰρ
ἡ |
[4, 1126] |
τοῖς
πρότερον
εἴρηται,
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
λεγομένων
δῆλον·
οὐ
γὰρ
ῥᾴδιον |
[4, 1123] |
μεγαλόψυχον.
Ὁ
δὲ
μεγαλόψυχος,
εἴπερ
|
τῶν |
μεγίστων
ἄξιος,
ἄριστος
ἂν
εἴη· |
[4, 1123] |
ἀξιοῖ
ἄξιος
ὤν,
καὶ
μάλιστα
|
τῶν |
μεγίστων,
περὶ
ἓν
μάλιστ᾽
ἂν |
[4, 1124] |
πρὸς
δὲ
(τοὺς
μέσους
μέτριον·
|
τῶν |
μὲν
γὰρ
ὑπερέχειν
χαλεπὸν
καὶ |
[4, 1128] |
αἰδοῦς
δὲ
κωλύεσθαι·
καὶ
ἐπαινοῦμεν
|
τῶν |
μὲν
νέων
τοὺς
αἰδήμονας,
πρεσβύτερον |
[4, 1124] |
τῶν
σπουδαίων
μετρίως
ἡσθήσεται,
ὡς
|
τῶν |
οἰκείων
τυγχάνων
ἢ
καὶ
ἐλαττόνων· |
[4, 1128] |
τις
καὶ
ἐκ
τῶν
κωμῳδιῶν
|
τῶν |
παλαιῶν
καὶ
τῶν
καινῶν·
τοῖς |
[4, 1128] |
Ἐπιπολάζοντος
δὲ
τοῦ
γελοίου,
καὶ
|
τῶν |
πλείστων
χαιρόντων
τῇ
παιδιᾷ
καὶ |
[4, 1125] |
κατ᾽
ἀξίαν,
ἀφίστανται
δὲ
καὶ
|
τῶν |
πράξεων
τῶν
καλῶν
καὶ
τῶν |
[4, 1122] |
τοιαῦτα
προϋπάρχει
δι᾽
αὐτῶν
ἢ
|
τῶν |
προγόνων
ἢ
ὧν
αὐτοῖς
μέτεστιν, |
[4, 1124] |
μὲν
ταῖς
μεγάλαις
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
σπουδαίων
μετρίως
ἡσθήσεται,
ὡς
τῶν |
[4, 1128] |
ἔχειν
ὥστ᾽
εἰ
πράξαι
τι
|
τῶν |
τοιούτων
αἰσχύνεσθαι,
καὶ
διὰ
τοῦτ᾽ |
[4, 1124] |
αὐτῷ
ἀπονέμειν·
(τῆς
δὲ
παρὰ
|
τῶν |
τυχόντων
καὶ
ἐπὶ
μικροῖς
πάμπαν |
[4, 1127] |
ὑπερβολὰς
εἶναι.
Ὁ
δὲ
μείζω
|
τῶν |
ὑπαρχόντων
προσποιούμενος
(μηδενὸς
ἕνεκα
φαύλῳ |
[4, 1122] |
τοῦ
λήμματος,
οἳ
δ᾽
ἀπὸ
|
τῶν |
φίλων
κερδαίνουσιν,
οἷς
δεῖ
διδόναι. |
[4, 1120] |
κακῶς·
(ὁ
πλοῦτος
δ᾽
ἐστὶ
|
τῶν |
χρησίμων·
ἑκάστῳ
δ᾽
ἄριστα
χρῆται |