Livre, page |
[4, 1128] |
τῷ
βίῳ
εἶναι
ἀναγκαῖον.
Τρεῖς
|
οὖν |
αἱ
εἰρημέναι
(ἐν
τῷ
βίῳ |
[4, 1126] |
καὶ
δυσέριδες
καλοῦνται.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
αἱ
εἰρημέναι
ἕξεις
ψεκταί
εἰσιν, |
[4, 1123] |
ποιεῖν
ἢ
δεῖ.
Εἰσὶ
μὲν
|
οὖν |
αἱ
ἕξεις
αὗται
κακίαι,
οὐ |
[4, 1121] |
τὴν
δόσιν
τίθεμεν.
Ἡ
μὲν
|
οὖν |
ἀσωτία
τῷ
διδόναι
καὶ
μὴ |
[4, 1121] |
τὰς
ἡδονὰς
ἀποκλίνουσιν.
Ὁ
μὲν
|
οὖν |
ἄσωτος
ἀπαιδαγώγητος
γενόμενος
εἰς
ταῦτα |
[4, 1121] |
δ᾽
αὐτοῦ
ἑτέρους
μή·
ἀρέσκει
|
οὖν |
αὐτοῖς
τὸ
μήτε
λαμβάνειν
μήτε |
[4, 1125] |
ὑπερβάλλων
χαῦνος.
Οὐ
κακοὶ
μὲν
|
οὖν |
δοκοῦσιν
εἶναι
οὐδ᾽
οὗτοι
(οὐ |
[4, 1127] |
ὀρεγόμενος
ἢ
κέρδους.
Οἱ
μὲν
|
οὖν |
δόξης
χάριν
ἀλαζονευόμενοι
τὰ
τοιαῦτα |
[4, 1120] |
καλοῦ
ἕνεκα.
Καὶ
ὁ
ἐλευθέριος
|
οὖν |
δώσει
τοῦ
καλοῦ
ἕνεκα
(καὶ |
[4, 1126] |
οὐδ᾽
αὖ
λυπεῖν.
Καθόλου
μὲν
|
οὖν |
εἴρηται
ὅτι
ὡς
δεῖ
ὁμιλήσει, |
[4, 1122] |
τὴν
λεχθεῖσαν
ἀσωτίαν.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
ἐλευθεριότητος
καὶ
τῶν
ἀντικειμένων
κακιῶν |
[4, 1120] |
τοιαύτη
ἐναντία
ἐστίν.
Αἱ
μὲν
|
οὖν |
ἑπόμεναι
γίνονται
ἅμα
ἐν
τῷ |
[4, 1124] |
δικαίως
περὶ
αὐτόν.
Μάλιστα
μὲν
|
οὖν |
ἐστίν,
ὥσπερ
εἴρηται,
ὁ
μεγαλόψυχος |
[4, 1121] |
ἐπιλείπει
αὐτοὺς
τὰ
ὑπάρχοντα.
Ἀναγκάζονται
|
οὖν |
ἑτέρωθεν
πορίζειν.
(Ἅμα
δὲ
καὶ |
[4, 1125] |
πολλὰ
καὶ
διαφέροντα.
Ὁ
μὲν
|
οὖν |
ἐφ᾽
οἷς
δεῖ
καὶ
οἷς |
[4, 1125] |
καὶ
ὡς
δεῖ·
ἐπαινεῖται
δ᾽
|
οὖν |
ἡ
ἕξις
αὕτη,
μεσότης
οὖσα |
[4, 1124] |
ἀπονέμεται
τοῖς
ἀγαθοῖς.
~(Ἔοικε
μὲν
|
οὖν |
ἡ
μεγαλοψυχία
οἷον
κόσμος
τις |
[4, 1124] |
ἐν
οἷς
δύνανται·
τὰ
μὲν
|
οὖν |
κατ᾽
ἀρετὴν
οὐ
πράττουσι,
καταφρονοῦσι |
[4, 1125] |
καὶ
χεῖρόν
ἐστιν.
Ἡ
μὲν
|
οὖν |
μεγαλοψυχία
(περὶ
τιμήν
ἐστι
μεγάλην, |
[4, 1127] |
μεγάλης
μικρὰ
λυπήσει.
Ὁ
μὲν
|
οὖν |
μέσος
τοιοῦτός
ἐστιν,
οὐκ
ὠνόμασται |
[4, 1123] |
ἠλίθιος
οὐδ᾽
ἀνόητος.
Μεγαλόψυχος
μὲν
|
οὖν |
ὁ
εἰρημένος.
(Ὁ
γὰρ
μικρῶν |
[4, 1123] |
ἀξίαν
τοῦ
δαπανήματος.
Τοιοῦτος
μὲν
|
οὖν |
ὁ
μεγαλοπρεπής·
ὁ
δ᾽
ὑπερβάλλων |
[4, 1125] |
ταχυτὴς
διὰ
τούτων.
Τοιοῦτος
μὲν
|
οὖν |
ὁ
μεγαλόψυχος·
ὁ
δ᾽
ἐλλείπων |
[4, 1128] |
νόμος
ὢν
ἑαυτῷ.
Τοιοῦτος
μὲν
|
οὖν |
ὁ
μέσος
ἐστίν,
εἴτ᾽
ἐπιδέξιος |
[4, 1126] |
ᾖ,
ἀφόρητον
γίνεται.
Οἱ
μὲν
|
οὖν |
ὀργίλοι
ταχέως
μὲν
ὀργίζονται
καὶ |
[4, 1126] |
ἐπὶ
πολὺ
δὲ
σφόδρα.
Δῆλον
|
οὖν |
ὅτι
τῆς
μέσης
ἕξεως
ἀνθεκτέον. |
[4, 1126] |
μέσης
ἕξεως
ἀνθεκτέον.
Αἱ
μὲν
|
οὖν |
(περὶ
τὴν
ὀργὴν
ἕξεις
εἰρήσθωσαν. |
[4, 1124] |
τε
ἄνευ
καλοκαγαθίας.
Μάλιστα
(μὲν
|
οὖν |
περὶ
τιμὰς
καὶ
ἀτιμίας
ὁ |
[4, 1121] |
πλὴν
ἐν
μικροῖς.
Τὰ
μὲν
|
οὖν |
τῆς
ἀσωτίας
οὐ
πάνυ
συνδυάζεται· |
[4, 1122] |
ἔχει
καὶ
ἀξίωμα.
Μάλιστα
μὲν
|
οὖν |
τοιοῦτος
ὁ
μεγαλοπρεπής,
καὶ
ἐν |
[4, 1128] |
μικρὸν
ταῦτα
(πρὸς
εὐσχημοσύνην.
Πότερον
|
οὖν |
τὸν
εὖ
σκώπτοντα
ὁριστέον
τῷ |
[4, 1128] |
ἔλλειψις
τοῦ
μέσου.
Οἱ
μὲν
|
οὖν |
τῷ
γελοίῳ
ὑπερβάλλοντες
βωμολόχοι
(δοκοῦσιν |