Livre, page |
[4, 1124] |
Οἱ
δ᾽
ἄνευ
ἀρετῆς
τὰ
|
τοιαῦτα |
ἀγαθὰ
ἔχοντες
οὔτε
δικαίως
ἑαυτοὺς |
[4, 1126] |
ὡς
δεῖ
καὶ
πάντα
τὰ
|
τοιαῦτα, |
αἱ
δ᾽
ὑπερβολαὶ
καὶ
ἐλλείψεις |
[4, 1128] |
φαύλοις
(οὐ
γὰρ
πρακτέον
τὰ
|
τοιαῦτα· |
εἰ
δ᾽
ἐστὶ
τὰ
μὲν |
[4, 1124] |
καὶ
ὑβρισταὶ
καὶ
οἱ
(τὰ
|
τοιαῦτα |
ἔχοντες
ἀγαθὰ
γίνονται.
Ἄνευ
γὰρ |
[4, 1127] |
τοῦτο
οἱ
πλεῖστοι
προσποιοῦνται
τὰ
|
τοιαῦτα |
καὶ
ἀλαζονεύονται·
ἔστι
γὰρ
ἐν |
[4, 1127] |
μηδενός.
Ἕκαστος
δ᾽
οἷός
ἐστι,
|
τοιαῦτα |
λέγει
καὶ
πράττει
καὶ
οὕτω |
[4, 1128] |
ἐστίν·
τοῦ
δ᾽
ἐπιδεξίου
ἐστὶ
|
τοιαῦτα |
λέγειν
καὶ
ἀκούειν
οἷα
τῷ |
[4, 1128] |
ἀπεχόμενος
εἰ
γέλωτα
ποιήσει,
καὶ
|
τοιαῦτα |
λέγων
(ὧν
οὐδὲν
ἂν
εἴποι |
[4, 1124] |
πᾶν
ἐντιμότερον.
Διὸ
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
μεγαλοψυχοτέρους
ποιεῖ·
τιμῶνται
γὰρ
ὑπὸ |
[4, 1122] |
καὶ
ὑπερβάλλειν.
Δαπανήσει
δὲ
τὰ
|
τοιαῦτα |
ὁ
μεγαλοπρεπὴς
τοῦ
καλοῦ
ἕνεκα· |
[4, 1120] |
μὴ
δεῖ,
οὐδ᾽
ὅσα
ἄλλα
|
τοιαῦτα· |
οὐ
γὰρ
ἂν
ἔτι
πράττοι |
[4, 1122] |
καὶ
τοῖς
ἐνδόξοις
καὶ
ὅσα
|
τοιαῦτα· |
πάντα
γὰρ
ταῦτα
μέγεθος
ἔχει |
[4, 1123] |
οἱ
Μεγαροῖ.
Καὶ
πάντα
τὰ
|
τοιαῦτα |
ποιήσει
οὐ
τοῦ
(καλοῦ
ἕνεκα, |
[4, 1128] |
πράττειν,
οὐδὲν
μᾶλλον
τὸν
τὰ
|
τοιαῦτα |
πράττοντα
αἰσχύνεσθαι
ἐπιεικές.
Οὐκ
ἔστι |
[4, 1127] |
οὖν
δόξης
χάριν
ἀλαζονευόμενοι
τὰ
|
τοιαῦτα |
προσποιοῦνται
ἐφ᾽
οἷς
ἔπαινος
ἢ |
[4, 1122] |
ὀρθῶς.
Πρέπει
(δὲ
(καὶ)
οἷς
|
τοιαῦτα |
προϋπάρχει
δι᾽
αὐτῶν
ἢ
τῶν |