Livre, page |
[4, 1122] |
κακιῶν
τοσαῦτ᾽
εἰρήσθω.
Δόξαι
δ᾽
|
ἂν |
ἀκόλουθον
εἶναι
καὶ
περὶ
μεγαλοπρεπείας |
[4, 1128] |
ὁ
χαρίεις,
ἔνια
δ᾽
οὐδ᾽
|
ἂν |
ἀκούσαι.
Ὁ
δ᾽
ἄγροικος
εἰς |
[4, 1123] |
ἑκάστῃ
ἀρετῇ
μέγα.
Οὐδαμῶς
τ᾽
|
ἂν |
ἁρμόζοι
μεγαλοψύχῳ
φεύγειν
παρασείσαντι,
οὐδ᾽ |
[4, 1124] |
ἐλαττόνων·
ἀρετῆς
γὰρ
παντελοῦς
οὐκ
|
ἂν |
γένοιτο
ἀξία
τιμή,
οὐ
μὴν |
[4, 1124] |
καὶ
ἀτυχίαν
(μετρίως
ἕξει,
ὅπως
|
ἂν |
γίνηται,
καὶ
οὔτ᾽
εὐτυχῶν
περιχαρὴς |
[4, 1121] |
μὲν
μετρίοις
τὰ
ἤθη
οὐδὲν
|
ἂν |
δοῖεν,
τοῖς
δὲ
κόλαξιν
ἤ |
[4, 1123] |
ἐλαττόνων
αὑτὸν
ἀξιοῖ.
Καὶ
μάλιστ᾽
|
ἂν |
δόξειεν
ὁ
μεγάλων
ἄξιος·
τί |
[4, 1121] |
ἀπὸ
τῆς
ὑπερβολῆς
τοῦ
μηδὲν
|
ἂν |
δοῦναι)
οἳ
δ᾽
αὖ
διὰ |
[4, 1126] |
τῷ
αὐτῷ
ὑπάρχει.
Οὐ
γὰρ
|
ἂν |
δύναιτ᾽
εἶναι·
τὸ
γὰρ
κακὸν |
[4, 1127] |
τοιαύτας
ἐπελθεῖν·
μᾶλλόν
τε
γὰρ
|
ἂν |
εἰδείημεν
τὰ
περὶ
τὸ
ἦθος, |
[4, 1120] |
χρήματα
ἡ
τοιαύτη
λῆψις.
Οὐκ
|
ἂν |
εἴη
δὲ
οὐδ᾽
αἰτητικός·
οὐ |
[4, 1125] |
χρόνον,
ἐπαινεῖται·
πρᾶος
δὴ
οὗτος
|
ἂν |
εἴη,
εἴπερ
ἡ
πραότης
ἐπαινεῖται. |
[4, 1123] |
τῶν
μεγίστων,
περὶ
ἓν
μάλιστ᾽
|
ἂν |
εἴη.
Ἡ
δ᾽
ἀξία
λέγεται |
[4, 1122] |
πρέπειν.
Διὸ
πένης
μὲν
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
μεγαλοπρεπής·
οὐ
γὰρ
ἔστιν |
[4, 1123] |
εἴπερ
τῶν
μεγίστων
ἄξιος,
ἄριστος
|
ἂν |
εἴη·
μείζονος
γὰρ
ἀεὶ
ὁ |
[4, 1127] |
ἢ
δικαιοσύνην
συντείνει
(ἄλλης
γὰρ
|
ἂν |
εἴη
ταῦτ᾽
ἀρετῆς)
ἀλλ᾽
ἐν |
[4, 1123] |
δεῖ
ἀγαθὸν
εἶναι.
Καὶ
(δόξειεν
|
ἂν> |
εἶναι
μεγαλοψύχου
τὸ
ἐν
ἑκάστῃ |
[4, 1128] |
καὶ
τοιαῦτα
λέγων
(ὧν
οὐδὲν
|
ἂν |
εἴποι
ὁ
χαρίεις,
ἔνια
δ᾽ |
[4, 1128] |
σκωπτόμενον·
οἱ
δὲ
μήτ᾽
αὐτοὶ
|
ἂν |
εἰπόντες
μηδὲν
γελοῖον
τοῖς
τε |
[4, 1123] |
ποιῇ
μέλλων
καὶ
(σκοπῶν
πῶς
|
ἂν |
ἐλάχιστον
ἀναλώσαι,
καὶ
ταῦτ᾽
ὀδυρόμενος, |
[4, 1121] |
ἤ
πως
ἄλλως
μεταβάλοι,
εἴη
|
ἂν |
ἐλευθέριος·
δώσει
γὰρ
οἷς
δεῖ, |
[4, 1128] |
τοὺς
αἰδήμονας,
πρεσβύτερον
δ᾽
(οὐδεὶς
|
ἂν |
ἐπαινέσειεν
ὅτι
αἰσχυντηλός·
οὐδὲν
γὰρ |
[4, 1123] |
ὁ
μεγάλων
ἄξιος·
τί
γὰρ
|
ἂν |
ἐποίει,
εἰ
μὴ
τοσούτων
ἦν |
[4, 1120] |
ὅσα
ἄλλα
τοιαῦτα·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἔτι
πράττοι
κατὰ
τὴν
ἐλευθεριότητα, |
[4, 1127] |
φαύλῳ
μὲν
ἔοικεν
(οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἔχαιρε
τῷ
ψεύδει)
μάταιος
δὲ |
[4, 1120] |
καὶ
εἰς
ταῦτα
ἀναλώσας
οὐκ
|
ἂν |
ἔχοι
εἰς
ἃ
δεῖ
ἀναλίσκειν. |
[4, 1128] |
πράξει
τὰ
φαῦλα.
Εἴη
δ᾽
|
ἂν |
ἡ
αἰδὼς
ἐξ
(ὑποθέσεως
ἐπιεικές· |
[4, 1123] |
ἐκτὸς
ἀγαθά·
μέγιστον
δὲ
τοῦτ᾽
|
ἂν |
θείημεν
ὃ
τοῖς
θεοῖς
ἀπονέμομεν, |
[4, 1122] |
πῶς
κάλλιστον
καὶ
πρεπωδέστατον,
σκέψαιτ᾽
|
ἂν |
μᾶλλον
ἢ
πόσου
καὶ
(πῶς |
[4, 1125] |
ὑπὸ
τοῦ
πάθους,
(ἀλλ᾽
ὡς
|
ἂν |
ὁ
λόγος
τάξῃ,
οὕτω
καὶ |
[4, 1123] |
δ᾽
ἐπισκοποῦντι
πάμπαν
γελοῖος
φαίνοιτ᾽
|
ἂν |
ὁ
μεγαλόψυχος
μὴ
ἀγαθὸς
ὤν. |
[4, 1127] |
ἕξιν
τοιοῦτος
εἶναι.
Δόξειε
δ᾽
|
ἂν |
ὁ
τοιοῦτος
ἐπιεικὴς
εἶναι.
Ὁ |
[4, 1121] |
ἐπεὶ
ὅ
γε
τοιοῦτος
δόξειεν
|
ἂν |
οὐ
μικρῷ
βελτίων
εἶναι
(τοῦ |
[4, 1123] |
ἀγαθὸς
ὤν.
Οὐκ
εἴη
δ᾽
|
ἂν |
οὐδὲ
τιμῆς
ἄξιος
(φαῦλος
ὤν· |
[4, 1124] |
ἂν
ποιήσωσιν
εὖ,
ὧν
δ᾽
|
ἂν |
πάθωσιν
οὔ
(ἐλάττων
γὰρ
ὁ |
[4, 1125] |
τοῖς
πρώτοις
ἐλέχθη,
ἣ
δόξειεν
|
ἂν |
παραπλησίως
ἔχειν
πρὸς
τὴν
μεγαλοψυχίαν |
[4, 1123] |
ἐστι
τοῦ
μεγαλοπρεποῦς,
ἐν
ᾧ
|
ἂν |
ποιῇ
γένει,
μεγαλοπρεπῶς
ποιεῖν
(τὸ |
[4, 1123] |
καλὸν
ἀπολεῖ,
καὶ
ὅ
τι
|
ἂν |
ποιῇ
μέλλων
καὶ
(σκοπῶν
πῶς |
[4, 1124] |
Δοκοῦσι
δὲ
καὶ
μνημονεύειν
οὗ
|
ἂν |
ποιήσωσιν
εὖ,
ὧν
δ᾽
ἂν |
[4, 1120] |
ὁ
λυπηρῶς·
(μᾶλλον
γὰρ
ἕλοιτ᾽
|
ἂν |
τὰ
χρήματα
τῆς
καλῆς
πράξεως, |
[4, 1124] |
καταφρονοῦσιν,
αὐτοὶ
δ᾽
ὅ
τι
|
ἂν |
τύχωσι
πράττουσιν.
Μιμοῦνται
γὰρ
τὸν |
[4, 1125] |
ἀγνοεῖν
δ᾽
ἑαυτόν·
ὠρέγετο
γὰρ
|
ἂν |
ὧν
ἄξιος
ἦν,
ἀγαθῶν
γε |