Livre, page |
[4, 1128] |
ἐλευθερίῳ,
ἢ
τῷ
μὴ
λυπεῖν
|
τὸν |
ἀκούοντα
ἢ
καὶ
τέρπειν;
Ἢ |
[4, 1128] |
ἣ
δ᾽
ἐν
ταῖς
κατὰ
|
τὸν |
ἄλλον
βίον
ὁμιλίαις.
(περὶ
δὲ |
[4, 1125] |
ἐπαινοῦμεν
ὡς
ἀνδρώδη
καὶ
φιλόκαλον,
|
τὸν |
δ᾽
ἀφιλότιμον
ὡς
μέτριον
καὶ |
[4, 1120] |
ποιηταί.
Πλουτεῖν
δ᾽
οὐ
ῥᾴδιον
|
τὸν |
(ἐλευθέριον,
μήτε
ληπτικὸν
ὄντα
μήτε |
[4, 1126] |
μέσην
ἕξιν
οἷον
βουλόμεθα
λέγειν
|
τὸν |
ἐπιεικῆ
φίλον,
τὸ
στέργειν
προσλαβόντα. |
[4, 1128] |
ταῦτα
(πρὸς
εὐσχημοσύνην.
Πότερον
οὖν
|
τὸν |
εὖ
σκώπτοντα
ὁριστέον
τῷ
λέγειν |
[4, 1128] |
γὰρ
οἱ
αἰσχυνόμενοι,
οἱ
δὲ
|
τὸν |
θάνατον
φοβούμενοι
ὠχριῶσιν.
Σωματικὰ
δὴ |
[4, 1126] |
πολὺν
χρόνον
ὀργίζονται·
κατέχουσι
γὰρ
|
τὸν |
θυμόν.
Παῦλα
δὲ
γίνεται
ὅταν |
[4, 1123] |
δ᾽
οὐδὲν
τὴν
ἕξιν
ἢ
|
τὸν |
κατὰ
τὴν
ἕξιν
σκοπεῖν.
Δοκεῖ |
[4, 1122] |
ἐλαχίστου.
Ἀναγκαῖον
δὴ
καὶ
ἐλευθέριον
|
τὸν |
μεγαλοπρεπῆ
εἶναι.
Καὶ
γὰρ
ὁ |
[4, 1124] |
ἂν
τύχωσι
πράττουσιν.
Μιμοῦνται
γὰρ
|
τὸν |
μεγαλόψυχον
οὐχ
ὅμοιοι
ὄντες,
τοῦτο |
[4, 1125] |
φαίνονται
διὰ
τὸ
μὴ
ὠνομάσθαι
|
τὸν |
μέσον.
Πραότης
δ᾽
ἐστὶ
μεσότης |
[4, 1123] |
οὐ
τοῦ
(καλοῦ
ἕνεκα,
ἀλλὰ
|
τὸν |
πλοῦτον
ἐπιδεικνύμενος,
καὶ
διὰ
ταῦτα |
[4, 1122] |
δ᾽
ὥσπερ
εἴρηται,
καὶ
πρὸς
|
τὸν |
πράττοντα
ἀναφέρεται
τὸ
τίς
(ὢν |
[4, 1128] |
λέγειν
εὐσχήμονα
καὶ
μὴ
λυπεῖν
|
τὸν |
σκωπτόμενον·
οἱ
δὲ
μήτ᾽
αὐτοὶ |
[4, 1120] |
Οὐθὲν
δὴ
κωλύει
(ἐλευθεριώτερον
εἶναι
|
τὸν |
τὰ
ἐλάττω
διδόντα,
ἐὰν
ἀπ᾽ |
[4, 1128] |
τὰ
αἰσχρὰ
πράττειν,
οὐδὲν
μᾶλλον
|
τὸν |
τὰ
τοιαῦτα
πράττοντα
αἰσχύνεσθαι
ἐπιεικές. |
[4, 1121] |
ἠλιθίου
δέ.
Ὁ
δὲ
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
ἄσωτος
πολὺ
δοκεῖ
βελτίων |
[4, 1125] |
προαιρούμενον
τιμᾶσθαι.
Ἔστι
δ᾽
ὅτε
|
τὸν |
φιλότιμον
ἐπαινοῦμεν
ὡς
ἀνδρώδη
καὶ |