Livre, page
[4, 1128]	ἐλευθερίῳ, ἢ τῷ μὴ λυπεῖν	τὸν	ἀκούοντα ἢ καὶ τέρπειν; Ἢ
[4, 1128]	ἣ δ᾽ ἐν ταῖς κατὰ	τὸν	ἄλλον βίον ὁμιλίαις. (περὶ δὲ
[4, 1125]	ἐπαινοῦμεν ὡς ἀνδρώδη καὶ φιλόκαλον,	τὸν	δ᾽ ἀφιλότιμον ὡς μέτριον καὶ
[4, 1120]	ποιηταί. Πλουτεῖν δ᾽ οὐ ῥᾴδιον	τὸν	(ἐλευθέριον, μήτε ληπτικὸν ὄντα μήτε
[4, 1126]	μέσην ἕξιν οἷον βουλόμεθα λέγειν	τὸν	ἐπιεικῆ φίλον, τὸ στέργειν προσλαβόντα.
[4, 1128]	ταῦτα (πρὸς εὐσχημοσύνην. Πότερον οὖν	τὸν	εὖ σκώπτοντα ὁριστέον τῷ λέγειν
[4, 1128]	γὰρ οἱ αἰσχυνόμενοι, οἱ δὲ	τὸν	θάνατον φοβούμενοι ὠχριῶσιν. Σωματικὰ δὴ
[4, 1126]	πολὺν χρόνον ὀργίζονται· κατέχουσι γὰρ	τὸν	θυμόν. Παῦλα δὲ γίνεται ὅταν
[4, 1123]	δ᾽ οὐδὲν τὴν ἕξιν ἢ	τὸν	κατὰ τὴν ἕξιν σκοπεῖν. Δοκεῖ
[4, 1122]	ἐλαχίστου. Ἀναγκαῖον δὴ καὶ ἐλευθέριον	τὸν	μεγαλοπρεπῆ εἶναι. Καὶ γὰρ ὁ
[4, 1124]	ἂν τύχωσι πράττουσιν. Μιμοῦνται γὰρ	τὸν	μεγαλόψυχον οὐχ ὅμοιοι ὄντες, τοῦτο
[4, 1125]	φαίνονται διὰ τὸ μὴ ὠνομάσθαι	τὸν	μέσον. Πραότης δ᾽ ἐστὶ μεσότης
[4, 1123]	οὐ τοῦ (καλοῦ ἕνεκα, ἀλλὰ	τὸν	πλοῦτον ἐπιδεικνύμενος, καὶ διὰ ταῦτα
[4, 1122]	δ᾽ ὥσπερ εἴρηται, καὶ πρὸς	τὸν	πράττοντα ἀναφέρεται τὸ τίς (ὢν
[4, 1128]	λέγειν εὐσχήμονα καὶ μὴ λυπεῖν	τὸν	σκωπτόμενον· οἱ δὲ μήτ᾽ αὐτοὶ
[4, 1120]	Οὐθὲν δὴ κωλύει (ἐλευθεριώτερον εἶναι	τὸν	τὰ ἐλάττω διδόντα, ἐὰν ἀπ᾽
[4, 1128]	τὰ αἰσχρὰ πράττειν, οὐδὲν μᾶλλον	τὸν	τὰ τοιαῦτα πράττοντα αἰσχύνεσθαι ἐπιεικές.
[4, 1121]	ἠλιθίου δέ. Ὁ δὲ τοῦτον	τὸν	τρόπον ἄσωτος πολὺ δοκεῖ βελτίων
[4, 1125]	προαιρούμενον τιμᾶσθαι. Ἔστι δ᾽ ὅτε	τὸν	φιλότιμον ἐπαινοῦμεν ὡς ἀνδρώδη καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/05/2008