Livre, page |
[4, 1122] |
κερδαίνειν
βουλόμενοι
αἰσχροκερδεῖς·
καὶ
πᾶσαι
|
δὴ |
αἱ
τοιαῦται
λήψεις
ἀνελεύθεροι.
Εἰκότως |
[4, 1119] |
δ᾽
ἑξῆς
περὶ
ἐλευθεριότητος.
Δοκεῖ
|
δὴ |
εἶναι
ἡ
περὶ
χρήματα
μεσότης· |
[4, 1121] |
ἔσται
δὲ
προϊοῦσι
φανερώτερον.
(Εἴρηται
|
δὴ |
ἡμῖν
ὅτι
ὑπερβολαὶ
καὶ
ἐλλείψεις |
[4, 1123] |
τῶν
ἐκτὸς
ἀγαθῶν·
περὶ
τιμὰς
|
δὴ |
καὶ
ἀτιμίας
ὁ
μεγαλόψυχός
ἐστιν |
[4, 1122] |
πόσου
καὶ
(πῶς
ἐλαχίστου.
Ἀναγκαῖον
|
δὴ |
καὶ
ἐλευθέριον
τὸν
μεγαλοπρεπῆ
εἶναι. |
[4, 1122] |
δαπάναι
μεγάλαι
καὶ
πρέπουσαι.
Τοιαῦτα
|
δὴ |
καὶ
τὰ
ἔργα·
οὕτω
γὰρ |
[4, 1125] |
ἢ
(δεῖ
καὶ
ἧττον·
ἔστι
|
δὴ |
καὶ
ὡς
δεῖ·
ἐπαινεῖται
δ᾽ |
[4, 1120] |
κατὰ
τὴν
οὐσίαν
δίδωσιν.
Οὐθὲν
|
δὴ |
κωλύει
(ἐλευθεριώτερον
εἶναι
τὸν
τὰ |
[4, 1123] |
κατὰ
τὴν
ἕξιν
σκοπεῖν.
Δοκεῖ
|
δὴ |
μεγαλόψυχος
εἶναι
ὁ
μεγάλων
αὑτὸν |
[4, 1123] |
δ᾽
ὑπερβάλλουσι
καὶ
ἐλλείπουσιν.
Εἰ
|
δὴ |
μεγάλων
ἑαυτὸν
ἀξιοῖ
ἄξιος
ὤν, |
[4, 1120] |
ταῖς
δαπάναις
ὑπερβάλλειν.
Τῆς
ἐλευθεριότητος
|
δὴ |
μεσότητος
οὔσης
περὶ
χρημάτων
δόσιν |
[4, 1123] |
μὴ
τοσούτων
ἦν
ἄξιος;
Ἔστι
|
δὴ |
ὁ
μεγαλόψυχος
τῷ
μὲν
μεγέθει |
[4, 1127] |
πράξεσι
καὶ
τῷ
προσποιήματι.
Δοκεῖ
|
δὴ |
ὁ
μὲν
ἀλαζὼν
προσποιητικὸς
τῶν |
[4, 1122] |
κερδαίνουσιν,
οἷς
δεῖ
διδόναι.
Ἀμφότεροι
|
δὴ |
ὅθεν
οὐ
δεῖ
κερδαίνειν
βουλόμενοι |
[4, 1119] |
γὰρ
ἅμα
κακίας
ἔχουσιν.
Οὐ
|
δὴ |
οἰκείως
προσαγορεύονται·
~βούλεται
γὰρ
ἄσωτος |
[4, 1125] |
καὶ
ὅσον
χρόνον,
ἐπαινεῖται·
πρᾶος
|
δὴ |
οὗτος
ἂν
εἴη,
εἴπερ
ἡ |
[4, 1128] |
ταῦτα
καὶ
ποιεῖν
δοκεῖ.
Οὐ
|
δὴ |
πᾶν
ποιήσει·
(τὸ
γὰρ
σκῶμμα |
[4, 1126] |
ἀνδρώδεις
ὡς
δυναμένους
ἄρχειν.
Ὁ
|
δὴ |
πόσον
καὶ
πῶς
παρεκβαίνων
ψεκτός, |
[4, 1122] |
τριηράρχῳ
(καὶ
ἀρχιθεωρῷ.
Τὸ
πρέπον
|
δὴ |
πρὸς
αὐτόν,
καὶ
ἐν
ᾧ |
[4, 1120] |
ζῆν
διὰ
τούτων
ὄντος.
Οὕτω
|
δὴ |
τὴν
ἀσωτίαν
ἐκδεχόμεθα.
Ὧν
δ᾽ |
[4, 1122] |
ὁρίζεται,
καὶ
ὧν
ἐστίν.
Αἱ
|
δὴ |
τοῦ
μεγαλοπρεποῦς
δαπάναι
μεγάλαι
καὶ |
[4, 1121] |
ὡς
δεῖ
οὐδ᾽
εὖ.
Εἰ
|
δὴ |
τοῦτο
ἐθισθείη
ἤ
πως
ἄλλως |
[4, 1123] |
δ᾽
ἡ
τιμή·
μέγιστον
γὰρ
|
δὴ |
τοῦτο
τῶν
ἐκτὸς
ἀγαθῶν·
περὶ |
[4, 1127] |
πάντων
οὕτως
ἔχον
συνιδόντες.
Ἐν
|
δὴ |
τῷ
συζῆν
οἱ
μὲν
πρὸς |
[4, 1128] |
τὸν
θάνατον
φοβούμενοι
ὠχριῶσιν.
Σωματικὰ
|
δὴ |
φαίνεταί
πως
εἶναι
(ἀμφότερα,
ὅπερ |
[4, 1128] |
δ᾽
ἴσως
καὶ
σκώπτειν.
Ὁ
|
δὴ |
χαρίεις
καὶ
ἐλευθέριος
οὕτως
ἕξει, |
[4, 1120] |
περὶ
τοῦτο
ἀρετήν·
καὶ
πλούτῳ
|
δὴ |
χρήσεται
ἄριστα
ὁ
ἔχων
τὴν |