Livre, page
[4, 1120]	τὸ γὰρ κατ᾽ ἀρετὴν ἡδὺ	ἢ	ἄλυπον, ἥκιστα δὲ λυπηρόν. Ὁ
[4, 1120]	ὀρθῇ δόσει· καὶ ταῦτα ἡδέως	ἢ	ἀλύπως· τὸ γὰρ κατ᾽ ἀρετὴν
[4, 1126]	μέχρι τίνος ὀρθῶς ποιεῖ τις	ἢ	ἁμαρτάνει. (Ὁ μὲν γὰρ μικρὸν
[4, 1123]	πᾶς χαῦνος. Ὁ δ᾽ ἐλαττόνων	(ἢ	ἄξιος μικρόψυχος, ἐάν τε μεγάλων
[4, 1123]	ὢν χαῦνος· ὁ δὲ μειζόνων	ἢ	ἄξιος οὐ πᾶς χαῦνος. Ὁ
[4, 1126]	μὲν αὐτῷ ἐστὶ μὴ καλὸν	ἢ	βλαβερὸν συνηδύνειν, δυσχερανεῖ, καὶ προαιρήσεται
[4, 1126]	φέρῃ, καὶ ταύτην μὴ μικράν,	ἢ	βλάβην, ἡ δ᾽ ἐναντίωσις (μικρὰν
[4, 1125]	ψέγοντες δ᾽ ἐπὶ τὸ μᾶλλον	ἢ	δεῖ. Ἀνωνύμου δ᾽ οὔσης τῆς
[4, 1123]	καὶ πάντ᾽ οἰόμενος μείζω ποιεῖν	ἢ	δεῖ. Εἰσὶ μὲν οὖν αἱ
[4, 1125]	δὲ τῆς τιμῆς καὶ μᾶλλον	ἢ	(δεῖ καὶ ἧττον· ἔστι δὴ
[4, 1125]	ἐν τιμῆς ὀρέξει τὸ μᾶλλον	ἢ	δεῖ καὶ ἧττον, καὶ τὸ
[4, 1126]	οἷς οὐ δεῖ, καὶ μᾶλλον	ἢ	δεῖ, καὶ θᾶττον, καὶ πλείω
[4, 1125]	γὰρ φιλότιμον ψέγομεν ὡς μᾶλλον	ἢ	δεῖ καὶ ὅθεν οὐ δεῖ
[4, 1128]	παιδιᾷ καὶ τῷ σκώπτειν μᾶλλον	ἢ	δεῖ, καὶ οἱ βωμολόχοι (εὐτράπελοι
[4, 1126]	μὴ δεῖ χαλεπαίνοντας καὶ μᾶλλον	ἢ	δεῖ καὶ πλείω χρόνον, καὶ
[4, 1126]	οἷς οὐ δεῖ καὶ μᾶλλον	ἢ	(δεῖ, παύονται δὲ ταχέως· ὃ
[4, 1119]	ἀνελευθερίαν προσάπτομεν ἀεὶ τοῖς μᾶλλον	ἢ	δεῖ περὶ χρήματα (σπουδάζουσι, τὴν
[4, 1127]	λέγομεν, οὐδ᾽ ὅσα εἰς ἀδικίαν	ἢ	δικαιοσύνην συντείνει (ἄλλης γὰρ ἂν
[4, 1121]	οἱ γὰρ πολλοὶ φιλοχρήματοι μᾶλλον	ἢ	δοτικοί. Καὶ διατείνει δ᾽ ἐπὶ
[4, 1127]	εἴρων ἀνάπαλιν ἀρνεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα	ἢ	ἐλάττω ποιεῖν, ὁ δὲ μέσος
[4, 1122]	ὅ. Ὁ δ᾽ ἐν μικροῖς	ἢ	ἐν μετρίοις κατ᾽ ἀξίαν δαπανῶν
[4, 1128]	λέγειν· πάθει γὰρ μᾶλλον ἔοικεν	ἢ	ἕξει. Ὁρίζεται γοῦν φόβος τις
[4, 1128]	(ἀμφότερα, ὅπερ δοκεῖ πάθους μᾶλλον	ἢ	ἕξεως εἶναι. Οὐ πάσῃ δ᾽
[4, 1124]	ἀλλ᾽ ἢ ὅπου (τιμὴ μεγάλη	ἢ	ἔργον, καὶ ὀλίγων μὲν πρακτικόν,
[4, 1127]	τοιαῦτα προσποιοῦνται ἐφ᾽ οἷς ἔπαινος	ἢ	εὐδαιμονισμός, οἱ δὲ κέρδους, ὧν
[4, 1126]	ὁμιλεῖ· οὐ γὰρ τῷ φιλεῖν	ἢ	ἐχθαίρειν ἀποδέχεται ἕκαστα ὡς δεῖ,
[4, 1127]	καὶ τοῖς τυχοῦσι, (καὶ μᾶλλον	ἢ	ἧττον γνωρίμοις, ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 1124]	ἡσθήσεται, ὡς τῶν οἰκείων τυγχάνων	ἢ	καὶ ἐλαττόνων· ἀρετῆς γὰρ παντελοῦς
[4, 1122]	οἴονται δεῖν λαμπρῶς ἢ τριηραρχεῖν	ἢ	καὶ ἑστιᾶν τὴν πόλιν. Ἐν
[4, 1128]	τῷ μὴ λυπεῖν τὸν ἀκούοντα	ἢ	καὶ τέρπειν; Ἢ καὶ τό
[4, 1122]	τὴν δὲ δαπάνην τοῦ ἔργου,	ἢ	καὶ ὑπερβάλλειν. Δαπανήσει δὲ τὰ
[4, 1127]	ψεύδει) μάταιος δὲ φαίνεται μᾶλλον	ἢ	κακός· εἰ δ᾽ ἕνεκά τινος,
[4, 1122]	καὶ μᾶλλον ἐπὶ ταύτην ἁμαρτάνουσιν	ἢ	κατὰ τὴν λεχθεῖσαν ἀσωτίαν. Περὶ
[4, 1127]	χαίρων, ὃ δὲ δόξης ὀρεγόμενος	ἢ	κέρδους. Οἱ μὲν οὖν δόξης
[4, 1126]	καὶ μὴ διαλλαττομένους ἄνευ τιμωρίας	ἢ	κολάσεως. Τῇ πραότητι δὲ μᾶλλον
[4, 1120]	ἐλευθερίου τὸ διδόναι οἷς δεῖ	ἢ	λαμβάνειν ὅθεν δεῖ καὶ μὴ
[4, 1123]	σφαῖρα μὲν γὰρ ἡ καλλίστη	ἢ	λήκυθος μεγαλοπρέπειαν (ἔχει παιδικοῦ δώρου,
[4, 1121]	εἴ τι δέον μὴ ἀνάλωσεν	ἢ	λυπούμενος εἰ μὴ δέον τι
[4, 1120]	δὲ λήψει (τὸ εὖ πάσχειν	ἢ	μὴ αἰσχροπραγεῖν. Καὶ ἡ χάρις
[4, 1120]	δὲ διδοὺς οἷς μὴ δεῖ,	ἢ	μὴ τοῦ καλοῦ ἕνεκα ἀλλὰ
[4, 1125]	δι᾽ ὕβριν. Καὶ περὶ ἀναγκαίων	ἢ	μικρῶν ἥκιστα ὀλοφυρτικὸς (καὶ δεητικός·
[4, 1124]	δὲ καὶ τὸ μηδενὸς δεῖσθαι	ἢ	μόλις, ὑπηρετεῖν δὲ προθύμως, καὶ
[4, 1123]	τι ἡ πᾶσα πόλις σπουδάζει	ἢ	οἱ ἐν ἀξιώματι, καὶ περὶ
[4, 1125]	ἐπαινοῦντες μὲν ἐπὶ τὸ μᾶλλον	ἢ	οἱ πολλοί, ψέγοντες δ᾽ ἐπὶ
[4, 1124]	ἀργὸν εἶναι καὶ μελλητὴν ἀλλ᾽	ἢ	ὅπου (τιμὴ μεγάλη ἢ ἔργον,
[4, 1127]	ὁ ἀλαζών” ὁ δὲ ἀργυρίου,	ἢ	ὅσα εἰς ἀργύριον, ἀσχημονέστερος (οὐκ
[4, 1120]	γὰρ οἰκεῖον ἧττον προΐενται μᾶλλον	ἢ	οὐ λαμβάνουσι τὸ ἀλλότριον. Καὶ
[4, 1124]	εἰς τὰ ἔντιμα μὴ ἰέναι,	ἢ	οὗ πρωτεύουσιν ἄλλοι· καὶ ἀργὸν
[4, 1124]	ἀξιοῦνται τιμῆς καὶ οἱ δυναστεύοντες	ἢ	πλουτοῦντες· ἐν ὑπεροχῇ γάρ, τὸ
[4, 1121]	γὰρ ἐπιθυμοῦσι, τὸ δὲ πῶς	ἢ	πόθεν οὐδὲν αὐτοῖς διαφέρει. Διόπερ
[4, 1122]	καὶ πρεπωδέστατον, σκέψαιτ᾽ ἂν μᾶλλον	ἢ	πόσου καὶ (πῶς ἐλαχίστου. Ἀναγκαῖον
[4, 1126]	συμφέρον στοχάσεται (τοῦ μὴ λυπεῖν	ἢ	συνηδύνειν. Ἔοικε μὲν γὰρ περὶ
[4, 1120]	καὶ τὰ καλὰ πράττειν μᾶλλον	ἢ	τὰ αἰσχρὰ μὴ πράττειν· οὐκ
[4, 1124]	καὶ ἀμελεῖν τῆς ἀληθείας μᾶλλον	ἢ	τῆς δόξης) καὶ λέγειν καὶ
[4, 1127]	ἕνεκά τινος, ὁ μὲν δόξης	ἢ	τιμῆς οὐ λίαν ψεκτός, ὡς
[4, 1120]	ἀρετῆς μᾶλλον τὸ εὖ ποιεῖν	ἢ	τὸ εὖ πάσχειν, καὶ τὰ
[4, 1128]	καὶ τὸ ἐν τοιούτοις λέγειν	ἢ	τοιούτων ἀκούειν. Δῆλον δ᾽ ὡς
[4, 1123]	(διαφέρει δ᾽ οὐδὲν τὴν ἕξιν	ἢ	τὸν κατὰ τὴν ἕξιν σκοπεῖν.
[4, 1128]	μᾶλλον στοχαζόμενοι τοῦ γέλωτα ποιῆσαι	ἢ	τοῦ λέγειν εὐσχήμονα καὶ μὴ
[4, 1122]	που χορηγεῖν οἴονται δεῖν λαμπρῶς	ἢ	τριηραρχεῖν ἢ καὶ ἑστιᾶν τὴν
[4, 1128]	τῷ λέγειν μὴ ἀπρεπῆ ἐλευθερίῳ,	ἢ	τῷ μὴ λυπεῖν τὸν ἀκούοντα
[4, 1122]	οἷς τοιαῦτα προϋπάρχει δι᾽ αὐτῶν	ἢ	τῶν προγόνων ἢ ὧν αὐτοῖς
[4, 1127]	καὶ μὴ ὑπαρχόντων καὶ μειζόνων	ἢ	ὑπάρχει, ὁ δὲ εἴρων ἀνάπαλιν
[4, 1121]	τῶν αἰσχρῶν (δοκοῦσι γὰρ ἔνιοι	ἢ	φασί γε διὰ τοῦτο φυλάττειν,
[4, 1124]	ἄλλον μὴ δύνασθαι ζῆν ἀλλ᾽	ἢ	φίλον· ~(δουλικὸν γάρ· διὸ καὶ
[4, 1122]	δι᾽ αὐτῶν ἢ τῶν προγόνων	ἢ	ὧν αὐτοῖς μέτεστιν, καὶ τοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/05/2008