Livre, page |
[4, 1121] |
τὸ
ἦθος·
οὐ
γὰρ
μοχθηροῦ
|
οὐδ᾽ |
ἀγεννοῦς
τὸ
ὑπερβάλλειν
διδόντα
καὶ |
[4, 1123] |
ἂν
ἁρμόζοι
μεγαλοψύχῳ
φεύγειν
παρασείσαντι,
|
οὐδ᾽ |
ἀδικεῖν·
τίνος
γὰρ
ἕνεκα
πράξει |
[4, 1120] |
λῆψις.
Οὐκ
ἂν
εἴη
δὲ
|
οὐδ᾽ |
αἰτητικός·
οὐ
γάρ
ἐστι
τοῦ |
[4, 1128] |
εἴποι
ὁ
χαρίεις,
ἔνια
δ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἂν
ἀκούσαι.
Ὁ
δ᾽
ἄγροικος |
[4, 1123] |
δὲ
κατ᾽
ἀρετὴν
οὐδεὶς
ἠλίθιος
|
οὐδ᾽ |
ἀνόητος.
Μεγαλόψυχος
μὲν
οὖν
ὁ |
[4, 1119] |
οὐδ᾽
ἐν
οἷς
ὁ
σώφρων,
|
οὐδ᾽ |
αὖ
ἐν
ταῖς
κρίσεσιν,
(ἀλλὰ |
[4, 1125] |
οὔθ᾽
ὅπως
οἱ
ἄλλοι
ψέγωνται·
|
οὐδ᾽ |
αὖ
ἐπαινετικός
ἐστιν·
διόπερ
οὐδὲ |
[4, 1126] |
προσήκει
συνήθων
καὶ
ὀθνείων
φροντίζειν,
|
οὐδ᾽ |
αὖ
λυπεῖν.
Καθόλου
μὲν
οὖν |
[4, 1121] |
πολλούς,
ὃ
δὲ
οὐθένα,
(ἀλλ᾽
|
οὐδ᾽ |
αὑτόν.
Ἀλλ᾽
οἱ
πολλοὶ
τῶν |
[4, 1121] |
πόθεν
οὐδὲν
αὐτοῖς
διαφέρει.
Διόπερ
|
οὐδ᾽ |
ἐλευθέριοι
αἱ
δόσεις
αὐτῶν
εἰσίν· |
[4, 1123] |
ταὐτὰ
ἁρμόζει
(θεοῖς
καὶ
ἀνθρώποις,
|
οὐδ᾽ |
ἐν
ἱερῷ
καὶ
τάφῳ.
Καὶ |
[4, 1119] |
ἐλευθέριος
οὐκ
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς,
|
οὐδ᾽ |
ἐν
οἷς
ὁ
σώφρων,
οὐδ᾽ |
[4, 1120] |
εἰς
δικαιοσύνην·
οἱ
δὲ
λαμβάνοντες
|
οὐδ᾽ |
ἐπαινοῦνται
πάνυ.
Φιλοῦνται
δὲ
σχεδὸν |
[4, 1125] |
ἐφιέμενον,
τόν
τε
ἀφιλότιμον
ὡς
|
οὐδ᾽ |
ἐπὶ
τοῖς
καλοῖς
προαιρούμενον
τιμᾶσθαι. |
[4, 1120] |
μὴ
ἐπιμελόμενον
ὅπως
ἔχῃ,
ὥσπερ
|
(οὐδ᾽ |
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων.
Οὐ
μὴν |
[4, 1121] |
λαμβάνει,
οὐδέτερον
δ᾽
ὡς
δεῖ
|
οὐδ᾽ |
εὖ.
Εἰ
δὴ
τοῦτο
ἐθισθείη |
[4, 1128] |
αἰσχύνεσθαι
ἐπιεικές.
Οὐκ
ἔστι
δ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἡ
ἐγκράτεια
ἀρετή,
ἀλλά
τις |
[4, 1124] |
λέγειν
τὰς
εὐεργεσίας
τῷ
Διί,
|
οὐδ᾽ |
οἱ
Λάκωνες
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους, |
[4, 1120] |
δεῖ
οὐδ᾽
ὅτε
μὴ
δεῖ,
|
οὐδ᾽ |
ὅσα
ἄλλα
τοιαῦτα·
οὐ
γὰρ |
[4, 1127] |
ἐν
ταῖς
ὁμολογίαις
ἀληθεύοντος
λέγομεν,
|
οὐδ᾽ |
ὅσα
εἰς
ἀδικίαν
ἢ
δικαιοσύνην |
[4, 1120] |
δώσει
γε
οἷς
οὐ
δεῖ
|
οὐδ᾽ |
ὅτε
μὴ
δεῖ,
οὐδ᾽
ὅσα |
[4, 1126] |
πάντα
ἀντιτείνοντες
καὶ
τοῦ
λυπεῖν
|
οὐδ᾽ |
ὁτιοῦν
φροντίζοντες
δύσκολοι
καὶ
δυσέριδες |
[4, 1125] |
κακοὶ
μὲν
οὖν
δοκοῦσιν
εἶναι
|
οὐδ᾽ |
οὗτοι
(οὐ
γὰρ
κακοποιοί
εἰσιν) |