Livre, page
[4, 1123]	Τὸν ὡς ἀληθῶς ἄρα μεγαλόψυχον	δεῖ	ἀγαθὸν εἶναι. Καὶ (δόξειεν ἂν>
[4, 1122]	ὑπερβάλλουσαι τῷ μεγέθει περὶ ἃ	δεῖ,	ἀλλ᾽ ἐν οἷς οὐ δεῖ
[4, 1121]	οὐδὲ τούτου (ἕνεκα, οὐδὲ ὡς	δεῖ·	ἀλλ᾽ ἐνίοτε οὓς δεῖ πένεσθαι,
[4, 1126]	ἢ ἐχθαίρειν ἀποδέχεται ἕκαστα ὡς	δεῖ,	ἀλλὰ τῷ τοιοῦτος (εἶναι. Ὁμοίως
[4, 1120]	οὐκ ἂν ἔχοι εἰς ἃ	δεῖ	ἀναλίσκειν. Ὥσπερ γὰρ εἴρηται, ἐλευθέριός
[4, 1125]	δ᾽ ἐπὶ τὸ μᾶλλον ἢ	δεῖ.	Ἀνωνύμου δ᾽ οὔσης τῆς μεσότητος,
[4, 1122]	ἀπὸ τῶν φίλων κερδαίνουσιν, οἷς	δεῖ	διδόναι. Ἀμφότεροι δὴ ὅθεν οὐ
[4, 1121]	(καὶ οὐ λήψεται ὅθεν οὐ	δεῖ.	Διὸ καὶ δοκεῖ οὐκ εἶναι
[4, 1126]	δεῖ μηδ᾽ ὅτε μηδ᾽ οἷς	δεῖ·	δοκεῖ γὰρ οὐκ αἰσθάνεσθαι οὐδὲ
[4, 1122]	μὲν ἔργον τῆς δαπάνης (ἄξιον	δεῖ	εἶναι, τὴν δὲ δαπάνην τοῦ
[4, 1126]	δὲ πέψαι (τὴν ὀργὴν χρόνου	δεῖ.	Εἰσὶ δ᾽ οἱ τοιοῦτοι ἑαυτοῖς
[4, 1123]	πάντ᾽ οἰόμενος μείζω ποιεῖν ἢ	δεῖ.	Εἰσὶ μὲν οὖν αἱ ἕξεις
[4, 1122]	δαπανήσει ἃ δεῖ καὶ ὡς	δεῖ·	ἐν τούτοις δὲ τὸ μέγα
[4, 1125]	ἧττον· ἔστι δὴ καὶ ὡς	δεῖ·	ἐπαινεῖται δ᾽ οὖν ἡ ἕξις
[4, 1120]	οὔσης μεσότητος, ποιήσει ἀμφότερα ὡς	δεῖ·	ἕπεται γὰρ τῇ ἐπιεικεῖ δόσει
[4, 1120]	τοῦ ἐλευθερίου τὸ διδόναι οἷς	δεῖ	ἢ λαμβάνειν ὅθεν δεῖ καὶ
[4, 1120]	Ὁ δὲ διδοὺς οἷς μὴ	δεῖ,	ἢ μὴ τοῦ καλοῦ ἕνεκα
[4, 1126]	γὰρ μὴ ὀργιζόμενοι ἐφ᾽ οἷς	(δεῖ	ἠλίθιοι δοκοῦσιν εἶναι, καὶ οἱ
[4, 1123]	ἀτιμίας ὁ μεγαλόψυχός ἐστιν ὡς	δεῖ.	Καὶ ἄνευ δὲ λόγου φαίνονται
[4, 1121]	εἴρηται, καὶ λαμβάνουσιν ὅθεν μὴ	δεῖ,	καὶ εἰσὶ κατὰ τοῦτο ἀνελεύθεροι.
[4, 1121]	ἐφ᾽ οἷς δεῖ καὶ ὡς	δεῖ.	Καὶ εὐκοινώνητος δ᾽ ἐστὶν ὁ
[4, 1126]	γίνεται (καὶ γὰρ οἷς οὐ	δεῖ,	(καὶ ἐφ᾽ οἷς οὐ δεῖ,
[4, 1126]	μὲν ὀργίζονται καὶ οἷς οὐ	δεῖ	καὶ ἐφ᾽ οἷς οὐ δεῖ
[4, 1125]	τῆς τιμῆς καὶ μᾶλλον ἢ	(δεῖ	καὶ ἧττον· ἔστι δὴ καὶ
[4, 1125]	τιμῆς ὀρέξει τὸ μᾶλλον ἢ	δεῖ	καὶ ἧττον, καὶ τὸ ὅθεν
[4, 1126]	οὐ δεῖ, καὶ μᾶλλον ἢ	δεῖ,	καὶ θᾶττον, καὶ πλείω χρόνον)
[4, 1126]	δεῖ, (καὶ ἐφ᾽ οἷς οὐ	δεῖ,	καὶ μᾶλλον ἢ δεῖ, καὶ
[4, 1126]	δεῖ καὶ ἐφ᾽ οἷς οὐ	δεῖ	καὶ μᾶλλον ἢ (δεῖ, παύονται
[4, 1120]	οἷς δεῖ ἢ λαμβάνειν ὅθεν	δεῖ	καὶ μὴ λαμβάνειν ὅθεν οὐ
[4, 1125]	φιλότιμον ψέγομεν ὡς μᾶλλον ἢ	δεῖ	καὶ ὅθεν οὐ δεῖ (τῆς
[4, 1128]	καὶ τῷ σκώπτειν μᾶλλον ἢ	δεῖ,	καὶ οἱ βωμολόχοι (εὐτράπελοι προσαγορεύονται
[4, 1125]	Ὁ μὲν οὖν ἐφ᾽ οἷς	δεῖ	καὶ οἷς δεῖ ὀργιζόμενος, ἔτι
[4, 1120]	δώσει καὶ δαπανήσει εἰς ἃ	δεῖ	καὶ ὅσα δεῖ, ὁμοίως ἐν
[4, 1120]	ἡδέως· καὶ λήψεται δ᾽ ὅθεν	δεῖ	καὶ ὅσα δεῖ. Τῆς ἀρετῆς
[4, 1120]	ἕνεκα (καὶ ὀρθῶς· οἷς γὰρ	δεῖ	καὶ ὅσα καὶ ὅτε, καὶ
[4, 1125]	ὀργιζόμενος, ἔτι δὲ καὶ ὡς	δεῖ	καὶ ὅτε καὶ ὅσον χρόνον,
[4, 1120]	δώσει, ἵνα ἔχῃ διδόναι οἷς	δεῖ	καὶ ὅτε καὶ οὗ καλόν.
[4, 1121]	ἂν ἐλευθέριος· δώσει γὰρ οἷς	δεῖ,	(καὶ οὐ λήψεται ὅθεν οὐ
[4, 1126]	ἐφ᾽ οἷς δεῖ καὶ ὡς	δεῖ	καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, αἱ
[4, 1126]	δεῖ χαλεπαίνοντας καὶ μᾶλλον ἢ	δεῖ	καὶ πλείω χρόνον, καὶ μὴ
[4, 1122]	γὰρ ὁ ἐλευθέριος δαπανήσει ἃ	δεῖ	καὶ ὡς δεῖ· ἐν τούτοις
[4, 1121]	ἥδεσθαι καὶ λυπεῖσθαι ἐφ᾽ οἷς	δεῖ	καὶ ὡς δεῖ. Καὶ εὐκοινώνητος
[4, 1126]	δεῖ ὀργιζόμεθα καὶ ἐφ᾽ οἷς	δεῖ	καὶ ὡς δεῖ καὶ πάντα
[4, 1126]	ἐπαινετή, καθ᾽ ἣν ἀποδέξεται ἃ	δεῖ	καὶ ὡς δεῖ, ὁμοίως δὲ
[4, 1125]	καὶ ἧττον, καὶ τὸ ὅθεν	δεῖ	καὶ ὡς δεῖ. Τόν τε
[4, 1122]	δεῖ, ἀλλ᾽ ἐν οἷς οὐ	δεῖ	καὶ ὡς οὐ δεῖ λαμπρυνόμεναι·
[4, 1122]	διδόναι. Ἀμφότεροι δὴ ὅθεν οὐ	δεῖ	κερδαίνειν βουλόμενοι αἰσχροκερδεῖς· καὶ πᾶσαι
[4, 1122]	δεῖ λαμβάνουσι, καὶ ὁπόσον οὐ	δεῖ.	Κοινὸν δ᾽ ἐπ᾽ αὐτοῖς ἡ
[4, 1122]	τὰ μεγάλα μὴ ὅθεν δὲ	δεῖ	λαμβάνοντας, μηδὲ ἃ δεῖ, οὐ
[4, 1122]	~(Πάντες γὰρ οὗτοι ὅθεν οὐ	δεῖ	λαμβάνουσι, καὶ ὁπόσον οὐ δεῖ.
[4, 1122]	οὐ δεῖ καὶ ὡς οὐ	δεῖ	λαμπρυνόμεναι· ὕστερον δ᾽ ὑπὲρ αὐτῶν
[4, 1128]	ὁμιλία τις ἐμμελής, ~(καὶ οἷα	δεῖ	λέγειν καὶ ὥς, ὁμοίως δὲ
[4, 1120]	ποιοῦντος εὐχερῶς εὐεργετεῖσθαι. Ὅθεν δὲ	δεῖ,	λήψεται, (οἷον ἀπὸ τῶν ἰδίων
[4, 1123]	μεγέθει ἄκρος, τῷ δὲ ὡς	δεῖ	μέσος· τοῦ γὰρ κατ᾽ ἀξίαν
[4, 1126]	εἶναι, καὶ οἱ μὴ ὡς	δεῖ	μηδ᾽ ὅτε μηδ᾽ οἷς δεῖ·
[4, 1120]	οὐσίαν δαπανῶν καὶ εἰς ἃ	δεῖ·	ὁ δ᾽ ὑπερβάλλων (ἄσωτος. Διὸ
[4, 1126]	μὲν οὖν εἴρηται ὅτι ὡς	δεῖ	ὁμιλήσει, ἀναφέρων δὲ πρὸς τὸ
[4, 1126]	ἀποδέξεται ἃ δεῖ καὶ ὡς	δεῖ,	ὁμοίως δὲ καὶ δυσχερανεῖ· ὄνομα
[4, 1120]	εἰς ἃ δεῖ καὶ ὅσα	δεῖ,	ὁμοίως ἐν μικροῖς (καὶ μεγάλοις,
[4, 1126]	ἕξις ἐπαινετή, καθ᾽ ἣν οἷς	δεῖ	ὀργιζόμεθα καὶ ἐφ᾽ οἷς δεῖ
[4, 1125]	ἐφ᾽ οἷς δεῖ καὶ οἷς	δεῖ	ὀργιζόμενος, ἔτι δὲ καὶ ὡς
[4, 1120]	Οὐδὲ λήψεται δὲ ὅθεν μὴ	δεῖ·	οὐ γάρ ἐστι τοῦ μὴ
[4, 1122]	δὲ δεῖ λαμβάνοντας, μηδὲ ἃ	δεῖ,	οὐ (λέγομεν ἀνελευθέρους, οἷον τοὺς
[4, 1121]	οὐ λαμβάνει, οὐδέτερον δ᾽ ὡς	δεῖ	οὐδ᾽ εὖ. Εἰ δὴ τοῦτο
[4, 1120]	οὐ δεῖ οὐδ᾽ ὅτε μὴ	δεῖ,	οὐδ᾽ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα· οὐ
[4, 1120]	μὴν δώσει γε οἷς οὐ	δεῖ	οὐδ᾽ ὅτε μὴ δεῖ, οὐδ᾽
[4, 1121]	οὔτε γὰρ ἥδεται ἐφ᾽ οἷς	δεῖ	οὐδὲ ὡς δεῖ οὔτε λυπεῖται·
[4, 1121]	ἐφ᾽ οἷς δεῖ οὐδὲ ὡς	δεῖ	οὔτε λυπεῖται· ἔσται δὲ προϊοῦσι
[4, 1126]	οὐ δεῖ καὶ μᾶλλον ἢ	(δεῖ,	παύονται δὲ ταχέως· ὃ καὶ
[4, 1121]	ὡς δεῖ· ἀλλ᾽ ἐνίοτε οὓς	δεῖ	πένεσθαι, τούτους πλουσίους ποιοῦσι, καὶ
[4, 1119]	προσάπτομεν ἀεὶ τοῖς μᾶλλον ἢ	δεῖ	περὶ χρήματα (σπουδάζουσι, τὴν δ᾽
[4, 1123]	οἰόμενος θαυμάζεσθαι, καὶ οὗ μὲν	δεῖ	πολλὰ ἀναλῶσαι, ὀλίγα δαπανῶν, οὗ
[4, 1121]	λυπήσεται, μετρίως δὲ καὶ ὡς	δεῖ·	τῆς ἀρετῆς γὰρ καὶ ἥδεσθαι
[4, 1120]	δ᾽ ὅθεν δεῖ καὶ ὅσα	δεῖ.	Τῆς ἀρετῆς γὰρ περὶ ἄμφω
[4, 1120]	καὶ μὴ λαμβάνειν ὅθεν οὐ	δεῖ.	Τῆς γὰρ ἀρετῆς μᾶλλον τὸ
[4, 1125]	ἢ δεῖ καὶ ὅθεν οὐ	δεῖ	(τῆς τιμῆς ἐφιέμενον, τόν τε
[4, 1125]	τὸ ὅθεν δεῖ καὶ ὡς	δεῖ.	Τόν τε γὰρ φιλότιμον ψέγομεν
[4, 1122]	καὶ τίνων ὑπαρχόντων· ἄξια γὰρ	δεῖ	τούτων εἶναι, καὶ μὴ μόνον
[4, 1126]	τοὺς ἐφ᾽ οἷς τε μὴ	δεῖ	χαλεπαίνοντας καὶ μᾶλλον ἢ δεῖ
[4, 1125]	καὶ μικρὰ διατιθέασιν ἡμᾶς ὡς	δεῖ·	ὥσπερ δ᾽ ἐν λήψει καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/05/2008