Livre, page |
[4, 1123] |
Μεγαλόψυχος
μὲν
οὖν
ὁ
εἰρημένος.
|
(Ὁ |
γὰρ
μικρῶν
ἄξιος
καὶ
τούτων |
[4, 1127] |
ἂν
ὁ
τοιοῦτος
ἐπιεικὴς
εἶναι.
|
Ὁ |
γὰρ
φιλαλήθης,
καὶ
ἐν
οἷς |
[4, 1128] |
ἔνια
δ᾽
οὐδ᾽
ἂν
ἀκούσαι.
|
Ὁ |
δ᾽
ἄγροικος
εἰς
τὰς
τοιαύτας |
[4, 1121] |
καὶ
τῷ
Σιμωνίδῃ
οὐκ
ἀρεσκόμενος.
|
Ὁ |
δ᾽
ἄσωτος
καὶ
ἐν
τούτοις |
[4, 1123] |
ἢ
ἄξιος
οὐ
πᾶς
χαῦνος.
|
Ὁ |
δ᾽
ἐλαττόνων
(ἢ
ἄξιος
μικρόψυχος, |
[4, 1122] |
ἐν
ᾧ
καὶ
περὶ
ὅ.
|
Ὁ |
δ᾽
ἐν
μικροῖς
ἢ
ἐν |
[4, 1128] |
εἴτ᾽
ἐπιδέξιος
εἴτ᾽
εὐτράπελος
λέγεται.
|
Ὁ |
δὲ
βωμολόχος
ἥττων
ἐστὶ
τοῦ |
[4, 1120] |
ἢ
ἄλυπον,
ἥκιστα
δὲ
λυπηρόν.
|
Ὁ |
δὲ
διδοὺς
οἷς
μὴ
δεῖ, |
[4, 1122] |
ὕστερον
δ᾽
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἐροῦμεν.
|
Ὁ |
δὲ
μεγαλοπρεπὴς
ἐπιστήμονι
ἔοικεν·
τὸ |
[4, 1123] |
οὐ
μὴν
τόν
γε
μεγαλόψυχον.
|
Ὁ |
δὲ
μεγαλόψυχος,
εἴπερ
τῶν
μεγίστων |
[4, 1123] |
καὶ
σύμμετροι,
καλοὶ
δ᾽
οὔ.
|
Ὁ |
δὲ
μεγάλων
ἑαυτὸν
ἀξιῶν
ἀνάξιος |
[4, 1127] |
τὸ
ἐπαχθεῖς
τὰς
ὑπερβολὰς
εἶναι.
|
Ὁ |
δὲ
μείζω
τῶν
ὑπαρχόντων
προσποιούμενος |
[4, 1123] |
δαπανῶν,
οὗ
δ᾽
ὀλίγα,
πολλά.
|
Ὁ |
δὲ
μικροπρεπὴς
περὶ
πάντα
ἐλλείψει, |
[4, 1123] |
ἀξιοῦσιν
ἑαυτούς,
κατ᾽
ἀξίαν
δέ.
|
Ὁ |
δὲ
μικρόψυχος
ἐλλείπει
καὶ
πρὸς |
[4, 1121] |
καὶ
μὴ
λαμβάνοντα,
ἠλιθίου
δέ.
|
Ὁ |
δὲ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ἄσωτος |
[4, 1123] |
πρὸς
τὸ
τοῦ
μεγαλοψύχου
ἀξίωμα.
|
Ὁ |
δὲ
χαῦνος
πρὸς
ἑαυτὸν
μὲν |
[4, 1126] |
χαλεπαίνοντας
ἀνδρώδεις
ὡς
δυναμένους
ἄρχειν.
|
Ὁ |
δὴ
πόσον
καὶ
πῶς
παρεκβαίνων |
[4, 1128] |
ἔδει
δ᾽
ἴσως
καὶ
σκώπτειν.
|
Ὁ |
δὴ
χαρίεις
καὶ
ἐλευθέριος
οὕτως |
[4, 1122] |
ἀλλ᾽
ὁ
ἐν
μεγάλοις
οὕτως.
|
Ὁ |
μὲν
γὰρ
μεγαλοπρεπὴς
ἐλευθέριος,
ὁ |
[4, 1124] |
πράττουσι,
καταφρονοῦσι
(δὲ
τῶν
ἄλλων.
|
Ὁ |
μὲν
γὰρ
μεγαλόψυχος
δικαίως
καταφρονεῖ |
[4, 1126] |
ὀρθῶς
ποιεῖ
τις
ἢ
ἁμαρτάνει.
|
(Ὁ |
μὲν
γὰρ
μικρὸν
παρεκβαίνων
οὐ |
[4, 1125] |
γὰρ
κακοποιοί
εἰσιν)
ἡμαρτημένοι
δέ.
|
Ὁ |
μὲν
γὰρ
μικρόψυχος
(ἄξιος
ὢν |
[4, 1121] |
ζῆν
πρὸς
τὰς
ἡδονὰς
ἀποκλίνουσιν.
|
Ὁ |
μὲν
οὖν
ἄσωτος
ἀπαιδαγώγητος
γενόμενος |
[4, 1125] |
δ᾽
ἐμποιοῦντα
πολλὰ
καὶ
διαφέροντα.
|
Ὁ |
μὲν
οὖν
ἐφ᾽
οἷς
δεῖ |
[4, 1127] |
τῆς
εἰσαῦθις
μεγάλης
μικρὰ
λυπήσει.
|
Ὁ |
μὲν
οὖν
μέσος
τοιοῦτός
ἐστιν, |
[4, 1122] |
μᾶλλον
καὶ
ἀσεβεῖς
καὶ
ἀδίκους.
|
Ὁ |
μέντοι
κυβευτὴς
καὶ
ὁ
λωποδύτης |