Livre, page |
[4, 1122] |
τοιαῦται,
οὐχ
ὑπερβάλλουσαι
τῷ
μεγέθει
|
περὶ |
ἃ
δεῖ,
ἀλλ᾽
ἐν
οἷς |
[4, 1128] |
Διαφέρουσι
δ᾽
ὅτι
ἣ
μὲν
|
περὶ |
ἀλήθειάν
ἐστιν,
αἳ
δὲ
περὶ |
[4, 1120] |
ὅσα
δεῖ.
Τῆς
ἀρετῆς
γὰρ
|
περὶ |
ἄμφω
οὔσης
μεσότητος,
ποιήσει
ἀμφότερα |
[4, 1125] |
εἰ
μὴ
δι᾽
ὕβριν.
Καὶ
|
περὶ |
ἀναγκαίων
ἢ
μικρῶν
ἥκιστα
ὀλοφυρτικὸς |
[4, 1128] |
ἀλλά
τις
μικτή·
δειχθήσεται
δὲ
|
περὶ |
(αὐτῆς
ἐν
τοῖς
ὕστερον.
Νῦν |
[4, 1124] |
ἀτιμίας·
οὐ
γὰρ
ἔσται
δικαίως
|
περὶ |
αὐτόν.
Μάλιστα
μὲν
οὖν
ἐστίν, |
[4, 1127] |
λόγῳ,
τὰ
(ὑπάρχοντα
ὁμολογῶν
εἶναι
|
περὶ |
αὑτόν,
καὶ
οὔτε
μείζω
οὔτε |
[4, 1125] |
παρορᾶν.
Οὐδ᾽
ἀνθρωπολόγος·
οὔτε
γὰρ
|
περὶ |
αὑτοῦ
ἐρεῖ
οὔτε
περὶ
ἑτέρου· |
[4, 1125] |
φανερὰ
εἶναι
αὑτῶν,
καὶ
λέγουσι
|
περὶ |
αὐτῶν
ὡς
διὰ
τούτων
τιμηθησόμενοι. |
[4, 1128] |
κατὰ
τὸν
ἄλλον
βίον
ὁμιλίαις.
|
(περὶ |
δὲ
αἰδοῦς
ὥς
τινος
ἀρετῆς |
[4, 1125] |
αὗται
τοῦ
μὲν
μεγάλου
ἀφεστᾶσι,
|
(περὶ |
δὲ
τὰ
μέτρια
καὶ
μικρὰ |
[4, 1127] |
ἡδονὴν
καὶ
λύπην
ὁμιλοῦντες
εἴρηνται,
|
περὶ |
δὲ
τῶν
ἀληθευόντων
τε
καὶ |
[4, 1128] |
ἐν
τοῖς
ὕστερον.
Νῦν
δὲ
|
περὶ |
δικαιοσύνης
εἴπωμεν.
|
[4, 1119] |
αὖ
ἐν
ταῖς
κρίσεσιν,
(ἀλλὰ
|
περὶ |
δόσιν
χρημάτων
καὶ
λῆψιν,
μᾶλλον |
[4, 1119] |
Ἠθικὰ
Νικομάχεια
(Λέγωμεν
δ᾽
ἑξῆς
|
περὶ |
ἐλευθεριότητος.
Δοκεῖ
δὴ
εἶναι
ἡ |
[4, 1123] |
ὤν,
καὶ
μάλιστα
τῶν
μεγίστων,
|
περὶ |
ἓν
μάλιστ᾽
ἂν
εἴη.
Ἡ |
[4, 1125] |
γὰρ
περὶ
αὑτοῦ
ἐρεῖ
οὔτε
|
περὶ |
ἑτέρου·
οὔτε
γὰρ
ἵνα
ἐπαινῆται |
[4, 1126] |
ἢ
συνηδύνειν.
Ἔοικε
μὲν
γὰρ
|
περὶ |
ἡδονὰς
καὶ
λύπας
εἶναι
τὰς |
[4, 1122] |
λέγομεν
τὰ
τίμια,
οἷον
τὰ
|
(περὶ |
θεούς,
ἀναθήματα
καὶ
κατασκευαὶ
καὶ |
[4, 1128] |
βίῳ
μεσότητες,
εἰσὶ
δὲ
πᾶσαι
|
περὶ |
λόγων
τινῶν
καὶ
πράξεων
κοινωνίαν. |
[4, 1123] |
λίαν
ἀσχήμονες.
Ἡ
δὲ
μεγαλοψυχία
|
περὶ |
μεγάλα
μὲν
καὶ
ἐκ
τοῦ |
[4, 1122] |
δ᾽
ἂν
ἀκόλουθον
εἶναι
καὶ
|
περὶ |
μεγαλοπρεπείας
διελθεῖν.
Δοκεῖ
γὰρ
καὶ |
[4, 1123] |
ἢ
οἱ
ἐν
ἀξιώματι,
καὶ
|
περὶ |
ξένων
δὲ
ὑποδοχὰς
καὶ
ἀποστολάς, |
[4, 1122] |
αὐτόν,
καὶ
ἐν
ᾧ
καὶ
|
περὶ |
ὅ.
Ὁ
δ᾽
ἐν
μικροῖς |
[4, 1125] |
στάσιμος·
οὐ
γὰρ
σπευστικὸς
ὁ
|
περὶ |
ὀλίγα
(σπουδάζων,
οὐδὲ
σύντονος
ὁ |
[4, 1125] |
μέσον.
Πραότης
δ᾽
ἐστὶ
μεσότης
|
περὶ |
ὀργάς·
ἀνωνύμου
δ᾽
ὄντος
τοῦ |
[4, 1122] |
καὶ
θυσίαι,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
περὶ |
πᾶν
τὸ
δαιμόνιον,
καὶ
ὅσα |
[4, 1123] |
ὀλίγα,
πολλά.
Ὁ
δὲ
μικροπρεπὴς
|
περὶ |
πάντα
ἐλλείψει,
καὶ
τὰ
μέγιστα |
[4, 1122] |
ὥσπερ
δ᾽
ἡ
ἐλευθεριότης
διατείνει
|
περὶ |
πάσας
τὰς
ἐν
χρήμασι
πράξεις, |
[4, 1124] |
τιμάς,
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
πλοῦτον
καὶ
δυναστείαν
καὶ
πᾶσαν |
[4, 1123] |
ἐκ
τοῦ
ὀνόματος
(ἔοικεν
εἶναι,
|
περὶ |
ποῖα
δ᾽
ἐστὶ
πρῶτον
λάβωμεν· |
[4, 1128] |
τις
ἀδοξίας,
καὶ
ἀποτελεῖται
τῷ
|
περὶ |
τὰ
δεινὰ
φόβῳ
παραπλήσιον·
ἐρυθραίνονται |
[4, 1127] |
(μετρίως
χρώμενοι
τῇ
εἰρωνείᾳ
καὶ
|
περὶ |
τὰ
μὴ
λίαν
ἐμποδὼν
καὶ |
[4, 1120] |
χρήσεται
ἄριστα
ὁ
ἔχων
τὴν
|
περὶ |
τὰ
χρήματα
ἀρετήν·
οὗτος
δ᾽ |
[4, 1125] |
Ἔοικε
δὲ
τοῦτ᾽
εἶναι
καὶ
|
περὶ |
τὰς
ἄλλας
ἀρετάς.
Ἀντικεῖσθαι
δ᾽ |
[4, 1128] |
ἄν·
οὐκ
ἔστι
δὲ
τοῦτο
|
περὶ |
τὰς
ἀρετάς.
Εἰ
δ᾽
ἡ |
[4, 1122] |
τὰς
ἐν
χρήμασι
πράξεις,
ἀλλὰ
|
περὶ |
τὰς
δαπανηρὰς
μόνον·
ἐν
τούτοις |
[4, 1128] |
ἀκούειν.
Δῆλον
δ᾽
ὡς
καὶ
|
περὶ |
ταῦτ᾽
ἔστιν
ὑπερβολή
τε
καὶ |
[4, 1125] |
δεητικός·
σπουδάζοντος
γὰρ
οὕτως
ἔχειν
|
περὶ |
ταῦτα.
Καὶ
οἷος
κεκτῆσθαι
μᾶλλον |
[4, 1123] |
γάρ
τις
καὶ
οὗτος)
καὶ
|
περὶ |
ταῦτα
μᾶλλον
δαπανᾶν
ὅσα
πολυχρόνια |
[4, 1122] |
μέγα
τοῦ
μεγαλοπρεποῦς,
οἷον
μέγεθος,
|
περὶ |
ταῦτα
τῆς
ἐλευθεριότητος
οὔσης,
καὶ |
[4, 1125] |
ὥσπερ
εἴρηται.
(ἔοικε
δὲ
καὶ
|
περὶ |
ταύτην
εἶναι
ἀρετή
τις,
καθάπερ |
[4, 1128] |
περὶ
τὸ
ἡδύ.
Τῶν
δὲ
|
περὶ |
τὴν
ἡδονὴν
ἣ
μὲν
ἐν |
[4, 1126] |
ἕξεως
ἀνθεκτέον.
Αἱ
μὲν
οὖν
|
(περὶ |
τὴν
ὀργὴν
ἕξεις
εἰρήσθωσαν.
Ἐν |
[4, 1123] |
δὴ
τοῦτο
τῶν
ἐκτὸς
ἀγαθῶν·
|
περὶ |
τιμὰς
δὴ
καὶ
ἀτιμίας
ὁ |
[4, 1124] |
ἄνευ
καλοκαγαθίας.
Μάλιστα
(μὲν
οὖν
|
περὶ |
τιμὰς
καὶ
ἀτιμίας
ὁ
μεγαλόψυχός |
[4, 1124] |
ἐστίν,
ὥσπερ
εἴρηται,
ὁ
μεγαλόψυχος
|
περὶ |
τιμάς,
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ |
[4, 1125] |
ἡ
ἕξις
αὕτη,
μεσότης
οὖσα
|
περὶ |
τιμὴν
ἀνώνυμος.
Φαίνεται
δὲ
πρὸς |
[4, 1123] |
δὲ
λόγου
φαίνονται
οἱ
μεγαλόψυχοι
|
περὶ |
τιμὴν
εἶναι·
τιμῆς
γὰρ
μάλιστα |
[4, 1125] |
ἐστιν.
Ἡ
μὲν
οὖν
μεγαλοψυχία
|
(περὶ |
τιμήν
ἐστι
μεγάλην,
ὥσπερ
εἴρηται. |
[4, 1124] |
οὔτ᾽
ἀτυχῶν
περίλυπος.
Οὐδὲ
γὰρ
|
περὶ |
τιμὴν
οὕτως
ἔχει
ὡς
μέγιστον |
[4, 1128] |
περὶ
ἀλήθειάν
ἐστιν,
αἳ
δὲ
|
περὶ |
τὸ
ἡδύ.
Τῶν
δὲ
περὶ |
[4, 1127] |
τε
γὰρ
ἂν
εἰδείημεν
τὰ
|
περὶ |
τὸ
ἦθος,
καθ᾽
ἕκαστον
διελθόντες, |
[4, 1127] |
ἑκατέρου
δ᾽
εἴπωμεν,
πρότερον
δὲ
|
περὶ |
τοῦ
ἀληθευτικοῦ.
Οὐ
γὰρ
περὶ |
[4, 1127] |
περὶ
τοῦ
ἀληθευτικοῦ.
Οὐ
γὰρ
|
περὶ |
τοῦ
ἐν
ταῖς
ὁμολογίαις
ἀληθεύοντος |
[4, 1120] |
ἄριστα
χρῆται
ὁ
ἔχων
τὴν
|
περὶ |
τοῦτο
ἀρετήν·
καὶ
πλούτῳ
δὴ |
[4, 1119] |
ἐλευθεριότητος.
Δοκεῖ
δὴ
εἶναι
ἡ
|
περὶ |
χρήματα
μεσότης·
ἐπαινεῖται
γὰρ
ὁ |
[4, 1119] |
ἀεὶ
τοῖς
μᾶλλον
ἢ
δεῖ
|
περὶ |
χρήματα
(σπουδάζουσι,
τὴν
δ᾽
ἀσωτίαν |
[4, 1122] |
διελθεῖν.
Δοκεῖ
γὰρ
καὶ
αὐτὴ
|
περὶ |
χρήματά
τις
ἀρετὴ
εἶναι·
(οὐχ |
[4, 1119] |
ἡ
ἀσωτία
καὶ
ἡ
ἀνελευθερία
|
περὶ |
χρήματα
ὑπερβολαὶ
καὶ
ἐλλείψεις·
καὶ |
[4, 1120] |
Τῆς
ἐλευθεριότητος
δὴ
μεσότητος
οὔσης
|
περὶ |
χρημάτων
δόσιν
καὶ
λῆψιν,
ὁ |