Livre, page
[4, 1126]	γὰρ τιμωρία παύει τῆς ὀργῆς,	ἡδονὴν	ἀντὶ τῆς λύπης ἐμποιοῦσα. Τούτου
[4, 1126]	δοκοῦσιν εἶναι, οἱ πάντα πρὸς	ἡδονὴν	ἐπαινοῦντες καὶ οὐθὲν ἀντιτείνοντες, ἀλλ᾽
[4, 1128]	ἡδύ. Τῶν δὲ περὶ τὴν	ἡδονὴν	ἣ μὲν ἐν ταῖς παιδιαῖς,
[4, 1127]	τῷ συζῆν οἱ μὲν πρὸς	ἡδονὴν	καὶ λύπην ὁμιλοῦντες εἴρηνται, περὶ
[4, 1121]	δὲ κόλαξιν ἤ τιν᾽ ἄλλην	ἡδονὴν	πορίζουσι πολλά. Διὸ καὶ ἀκόλαστοι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/05/2008