Livre, page |
[4, 1122] |
ὁ
δ᾽
ἐπιχειρῶν
ἠλίθιος·
παρὰ
|
τὴν |
ἀξίαν
γὰρ
καὶ
τὸ
δέον, |
[4, 1120] |
διὰ
τούτων
ὄντος.
Οὕτω
δὴ
|
τὴν |
ἀσωτίαν
ἐκδεχόμεθα.
Ὧν
δ᾽
ἐστὶ |
[4, 1125] |
τὴν
φιλοτιμίαν
ἀφιλοτιμία,
πρὸς
δὲ
|
τὴν |
ἀφιλοτιμίαν
φιλοτιμία,
πρὸς
ἀμφότερα
δὲ |
[4, 1119] |
ἢ
δεῖ
περὶ
χρήματα
(σπουδάζουσι,
|
τὴν |
δ᾽
ἀσωτίαν
ἐπιφέρομεν
ἐνίοτε
συμπλέκοντες· |
[4, 1121] |
ἐν
δόσει
καὶ
λήψει·
καὶ
|
τὴν |
δαπάνην
γὰρ
εἰς
τὴν
δόσιν |
[4, 1122] |
τῆς
δαπάνης
(ἄξιον
δεῖ
εἶναι,
|
τὴν |
δὲ
δαπάνην
τοῦ
ἔργου,
ἢ |
[4, 1121] |
καὶ
τὴν
δαπάνην
γὰρ
εἰς
|
τὴν |
δόσιν
τίθεμεν.
Ἡ
μὲν
οὖν |
[4, 1120] |
γὰρ
ἂν
ἔτι
πράττοι
κατὰ
|
τὴν |
ἐλευθεριότητα,
καὶ
εἰς
ταῦτα
ἀναλώσας |
[4, 1125] |
μέσον
τὴν
πραότητα
φέρομεν,
πρὸς
|
τὴν |
ἔλλειψιν
ἀποκλίνουσαν,
ἀνώνυμον
οὖσαν.
Ἡ |
[4, 1126] |
~(ἁμαρτάνειν
δὲ
δοκεῖ
μᾶλλον
ἐπὶ
|
τὴν |
ἔλλειψιν·
οὐ
γὰρ
τιμωρητικὸς
ὁ |
[4, 1127] |
ἀλλ᾽
ἐν
τῇ
προαιρέσει·
(κατὰ
|
τὴν |
ἕξιν
γὰρ
καὶ
τῷ
τοιόσδε |
[4, 1123] |
πρῶτον
λάβωμεν·
(διαφέρει
δ᾽
οὐδὲν
|
τὴν |
ἕξιν
ἢ
τὸν
κατὰ
τὴν |
[4, 1123] |
τὴν
ἕξιν
ἢ
τὸν
κατὰ
|
τὴν |
ἕξιν
σκοπεῖν.
Δοκεῖ
δὴ
μεγαλόψυχος |
[4, 1127] |
καὶ
ἐν
βίῳ
ἀληθεύει
τῷ
|
τὴν |
ἕξιν
τοιοῦτος
εἶναι.
Δόξειε
δ᾽ |
[4, 1128] |
τὸ
ἡδύ.
Τῶν
δὲ
περὶ
|
τὴν |
ἡδονὴν
ἣ
μὲν
ἐν
ταῖς |
[4, 1124] |
τὰ
δ᾽
ἀηδῶς·
διὸ
καὶ
|
τὴν |
Θέτιν
οὐ
λέγειν
τὰς
εὐεργεσίας |
[4, 1122] |
ἐπὶ
ταύτην
ἁμαρτάνουσιν
ἢ
κατὰ
|
τὴν |
λεχθεῖσαν
ἀσωτίαν.
Περὶ
μὲν
οὖν |
[4, 1121] |
διδόναι.
Οἳ
δ᾽
αὖ
κατὰ
|
τὴν |
λῆψιν
ὑπερβάλλουσι
τῷ
πάντοθεν
λαμβάνειν |
[4, 1125] |
ὥσπερ
καὶ
ἡ
ἐλευθεριότης
πρὸς
|
τὴν |
μεγαλοπρέπειαν.
Ἄμφω
γὰρ
αὗται
τοῦ |
[4, 1125] |
δόξειεν
ἂν
παραπλησίως
ἔχειν
πρὸς
|
τὴν |
μεγαλοψυχίαν
ὥσπερ
καὶ
ἡ
ἐλευθεριότης |
[4, 1119] |
χρήματα
ὑπερβολαὶ
καὶ
ἐλλείψεις·
καὶ
|
τὴν |
μὲν
ἀνελευθερίαν
προσάπτομεν
ἀεὶ
τοῖς |
[4, 1126] |
Τοιοῦτος
γάρ
ἐστιν
ὁ
κατὰ
|
τὴν |
μέσην
ἕξιν
οἷον
βουλόμεθα
λέγειν |
[4, 1126] |
ἀνταποδιδόασιν
ᾗ
φανεροί
εἰσι
διὰ
|
τὴν |
ὀξύτητα,
εἶτ᾽
ἀποπαύονται.
Ὑπερβολῇ
δ᾽ |
[4, 1126] |
αὐτοῖς
τοῦτο,
ὅτι
οὐ
κατέχουσι
|
τὴν |
ὀργὴν
ἀλλ᾽
ἀνταποδιδόασιν
ᾗ
φανεροί |
[4, 1126] |
ἀνθεκτέον.
Αἱ
μὲν
οὖν
(περὶ
|
τὴν |
ὀργὴν
ἕξεις
εἰρήσθωσαν.
Ἐν
δὲ |
[4, 1126] |
οὐδείς,
ἐν
αὑτῷ
δὲ
πέψαι
|
(τὴν |
ὀργὴν
χρόνου
δεῖ.
Εἰσὶ
δ᾽ |
[4, 1120] |
οἱ
μὴ
κτησάμενοι
ἀλλὰ
παραλαβόντες
|
τὴν |
οὐσίαν·
ἄπειροί
τε
γὰρ
τῆς |
[4, 1120] |
ἓν
κακὸν
ἔχων,
(τὸ
φθείρειν
|
τὴν |
οὐσίαν·
ἄσωτος
γὰρ
ὁ
δι᾽ |
[4, 1120] |
βλέπειν
ἐφ᾽
ἑαυτὸν
ἐλευθερίου.
Κατὰ
|
τὴν |
οὐσίαν
δ᾽
ἡ
ἐλευθεριότης
λέγεται· |
[4, 1120] |
εἴρηται,
ἐλευθέριός
ἐστιν
ὁ
κατὰ
|
τὴν |
οὐσίαν
δαπανῶν
καὶ
εἰς
ἃ |
[4, 1120] |
διδόντος
ἕξει,
αὕτη
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
οὐσίαν
δίδωσιν.
Οὐθὲν
δὴ
κωλύει |
[4, 1120] |
δὴ
χρήσεται
ἄριστα
ὁ
ἔχων
|
τὴν |
περὶ
τὰ
χρήματα
ἀρετήν·
οὗτος |
[4, 1120] |
δ᾽
ἄριστα
χρῆται
ὁ
ἔχων
|
τὴν |
περὶ
τοῦτο
ἀρετήν·
καὶ
πλούτῳ |
[4, 1122] |
ἢ
τριηραρχεῖν
ἢ
καὶ
ἑστιᾶν
|
τὴν |
πόλιν.
Ἐν
ἅπασι
δ᾽
ὥσπερ |
[4, 1125] |
τῶν
ἄκρων,
ἐπὶ
τὸ
μέσον
|
τὴν |
πραότητα
φέρομεν,
πρὸς
τὴν
ἔλλειψιν |
[4, 1124] |
δυναστεῖαι
καὶ
ὁ
πλοῦτος
διὰ
|
τὴν |
τιμήν
ἐστιν
αἱρετά·
οἱ
γοῦν |
[4, 1126] |
κολάσεως.
Τῇ
πραότητι
δὲ
μᾶλλον
|
τὴν |
ὑπερβολὴν
ἀντιτίθεμεν·
καὶ
(γὰρ
μᾶλλον |
[4, 1125] |
ἀνώνυμος.
Φαίνεται
δὲ
πρὸς
μὲν
|
τὴν |
φιλοτιμίαν
ἀφιλοτιμία,
πρὸς
δὲ
τὴν |