Livre, chapitre
[9, 10]	δοκεῖ τὸ δεῖπνον, εἰπεῖν φασιν,	Ὦ	βασιλεῦ, πάντα πολυτελῶς· ἔδει δὲ
[9, 11]	Πύθωνι καὶ ἐν τοῖς Σίλλοις·	Ὦ	γέρον, ὦ Πύρρων, πῶς ἢ
[9, 5]	αὐτὸν ἡμεῖς εἴπομεν οὕτως· Ἤθελες,	ὦ	Ζήνων, καλὸν ἤθελες ἄνδρα τύραννον
[9, 1]	δ' αὐτὸν τῶν Ἐφεσίων, Τί,	ὦ	κάκιστοι, θαυμάζετε; εἶπεν· Ἢ οὐ
[9, 11]	ἐν τοῖς Ἰνδαλμοῖς· Τοῦτό μοι,	ὦ	Πύρρων, ἱμείρεται ἦτορ ἀκοῦσαι, πῶς
[9, 11]	ἐν τοῖς Σίλλοις· Ὦ γέρον,	ὦ	Πύρρων, πῶς ἢ πόθεν ἔκδυσιν
[9, 11]	αὐτοὺς καταλαμβάνεσθαι καὶ δογματίζειν· ἐν	ᾧ	γὰρ δοκοῦσι διελέγχειν καταλαμβάνονται· καὶ
[9, 11]	ἐστι τόπῳ οὐ κινεῖται, ἐν	ᾧ	δ' οὐκ ἔστιν οὐδὲ κινεῖται·
[9, 11]	ἀπιστητέον πᾶσιν, ἀναιρεθήσεται τὸ μέτρον	ᾧ	δοκεῖ τὰ πάντα διακριβοῦσθαι· πᾶν
[9, 11]	τὸ γὰρ κινούμενον ἤτοι ἐν	ᾧ	ἐστι τόπῳ κινεῖται ἢ ἐν
[9, 11]	λέγων, τὸ κινούμενον οὔτ' ἐν	ᾧ	ἐστι τόπῳ κινεῖται οὔτ' ἐν
[9, 11]	ᾧ μὴ ἔστιν· καὶ ἐν	ᾧ	μέν ἐστι τόπῳ οὐ κινεῖται,
[9, 11]	ἐστι τόπῳ κινεῖται οὔτ' ἐν	ᾧ	μὴ ἔστι Δημόκριτος δὲ τὰς
[9, 11]	ἐστι τόπῳ κινεῖται ἢ ἐν	ᾧ	μὴ ἔστιν· καὶ ἐν ᾧ
[9, 11]	εἰσί τὸ μὲν ἄδηλον> Ἐν	ᾧ	οὖν λέγομεν μηδὲν ὁρίζειν, οὐδ'
[9, 11]	τὸν βίον αὐτοὺς ἀναιρεῖν, ἐν	ᾧ	πάντ' ἐκβάλλουσιν ἐξ ὧν ὁ
[9, 11]	οὐδὲν ἕξει λέγειν πρὸς τὸν	ᾧ	φαίνεται τοὐναντίον· ὡς γὰρ αὐτὸς
[9, 1]	τοῦ συγγράμματος αὐτοῦ δῆλον ἐν	ᾧ	φησι, Πολυμαθίη νόον οὐ διδάσκει·
[9, 7]	Σωκράτην ὁμιλίᾳ διαλεγόμενος περὶ φιλοσοφίας,	ᾧ,	φησίν, ὡς πεντάθλῳ ἔοικεν ὁ
[9, 7]	δὲ καὶ Ἀπολλόδωρος ὁ Κυζικηνὸς	Φιλολάῳ	αὐτὸν συγγεγονέναι. Ἤσκει δέ, φησὶν
[9, 1]	δοξοκοπίῃ προσέχουσι κακῆς ἕνεκα ἀνοίης.	Ἐγὼ	δ' ἀμνηστίην ἔχων πάσης πονηρίης
[9, 8]	ἐγὼ μὲν ἂν νικήσω, ὅτι	ἐγὼ	ἐνίκησα, λαβεῖν με δεῖ· ἐὰν
[9, 12]	Σωτίων ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ. Τοῦτον	ἐγὼ	καὶ ἑτερόφθαλμον ἤκουσα, ἐπεὶ καὶ
[9, 8]	οὐδέπω νίκην νενίκηκα, εἰπεῖν, ἀλλ'	ἐγὼ	μὲν ἂν νικήσω, ὅτι ἐγὼ
[9, 2]	πέντε τε πρὸς τοῖς, εἴπερ	ἐγὼ	περὶ τῶνδ' οἶδα λέγειν ἐτύμως.
[9, 1]	ἀτὰρ δὴ καὶ τόδε· Ἡράκλειτος	ἐγώ·	τί μ' ἄνω κάτω ἕλκετ'
[9, 5]	εἰ τούτων ἕνεκεν ὧν νῦν	ἐγὼ	ὑπομένω, δουλεύετε τῷ τυράννῳ· καὶ
[9, 11]	τοῦ μετὰ τὴν ζήτησιν πάθους·	λέγω	δὲ τὴν ἐποχήν· ἀπορητικὴ δ'
[9, 5]	ἐν ὅλμῳ κόψε. Τί τοῦτο	λέγω;	σῶμα γάρ, οὐχὶ δὲ σέ.
[9, 11]	θέσεως ἔχει λόγον. Τοιούτῳ δὲ	λόγῳ	καὶ ὑπὲρ ἀδυνάτων ἔστιν ἐπιχειρεῖν.
[9, 11]	γὰρ οἷόν τε ἦν μὴ	λόγῳ	λόγον ἀνελεῖν· καθ' ὃν τρόπον
[9, 11]	φασὶ μηδὲν ὁρίζειν καὶ παντὶ	λόγῳ	λόγον ἀντικεῖσθαι, αὐτὰ ταῦτα καὶ
[9, 11]	Οὐδὲν μᾶλλον καὶ τῆς Παντὶ	λόγῳ	λόγος ἀντίκειται καὶ τῶν ὁμοίων.
[9, 11]	καὶ αὐτῷ δὲ τούτῳ τῷ	λόγῳ	λόγος ἀντίκειται, ὃς καὶ αὐτὸς
[9, 11]	καὶ ἀλγεῖν· οὐκ ἔστι γὰρ	λόγῳ	περιελεῖν ταῦτα. Λεγόντων δὲ τῶν
[9, 3]	ἀκουὴν καὶ γλῶσσαν, κρῖναι δὲ	λόγῳ	πολύδηριν ἔλεγχον. Διὸ καὶ περὶ
[9, 11]	Ἀνῄρουν δὲ καὶ τὸ κριτήριον	λόγῳ	τοιῷδε. Ἤτοι κέκριται καὶ τὸ
[9, 11]	ὧν οἱ δογματικοὶ διαβεβαιοῦνται τῷ	λόγῳ,	φάμενοι κατειλῆφθαι, περὶ τούτων ἐπέχομεν
[9, 11]	εἰ δὲ μή, τῷ γε	λόγῳ.	Φασὶ δὲ καὶ σηπτικῶν φαρμάκων
[9, 11]	ἀλλ' ἀπροσθετεῖν. Ἡ δὲ Παντὶ	λόγῳ	φωνὴ καὶ αὐτὴ συνάγει τὴν
[9, 11]	τίθημι, τὸ δ' ὅτι φαίνεται	ὁμολογῶ.	Καὶ Αἰνεσίδημος ἐν τῷ πρώτῳ
[9, 1]	οἱ δ' ἀνάριθμοι οὐδείς. Ταῦτ'	αὐδῶ	καὶ παρὰ Φερσεφόνῃ. Καὶ ἄλλο
[9, 7]	ἑορτῇ μέλλοι τεθνήξεσθαι καὶ τῇ	θεῷ	τὸ καθῆκον αὐτὴ οὐ ποιήσειν·
[9, 11]	φησι· Τοῖος ἀνθρώποισι θυμός, Γλαῦκε	Λεπτίνεω	πάϊ, γίγνεται θνητοῖς ὁκοίην Ζεὺς
[9, 1]	πρὸς αὐτόν· Βασιλεὺς Δαρεῖος πατρὸς	Ὑστάσπεω	Ἡράκλειτον Ἐφέσιον σοφὸν ἄνδρα προσαγορεύει
[9, 1]	Ἡράκλειτος Ἐφέσιος βασιλέι Δαρείῳ πατρὸς	Ὑστάσπεω	χαίρειν. Ὁκόσοι τυγχάνουσιν ὄντες ἐπιχθόνιοι
[9, 11]	σὺν φωτί, σὺν ὑγρῷ, σὺν	στερεῷ,	θερμότητι, ψυχρότητι, κινήσει, ἀναθυμιάσεσιν, ἄλλαις
[9, 3]	δόξαν. Διὸ καὶ φησί που·	Χρεὼ	δέ σε πάντα πυθέσθαι ἠμὲν
[9, 5]	Πρός τε τοὺς παρεστῶτας φάναι·	Θαυμάζω	ὑμῶν τὴν δειλίαν, εἰ τούτων
[9, 11]	ἐστί. Περὶ δὲ τῆς Οὐδὲν	ὁρίζω	φωνῆς καὶ τῶν ὁμοίων λέγομεν
[9, 3]	πένητι μέν, καλῷ δὲ καὶ	ἀγαθῷ.	καὶ μᾶλλον ἠκολούθησε καὶ ἀποθανόντος
[9, 3]	ἔθος πολύπερον ὁδὸν κατὰ τήνδε	βιάσθω	νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν
[9, 11]	ἐτεῇ δὲ οὐδὲν ἴδμεν· ἐν	βυθῷ	γὰρ ἡ ἀλήθεια. Καὶ Πλάτωνα
[9, 12]	καὶ Ἀντιγόνῳ τῷ βασιλεῖ καὶ	Πτολεμαίῳ	τῷ Φιλαδέλφῳ, ὡς αὐτὸς ἐν
[9, 11]	ἐπιλαβόμενον εἰπεῖν ὡς οὐκ ἐν	γυναίῳ	ἡ ἐπίδειξις τῆς ἀδιαφορίας. Καὶ
[9, 11]	Ἀκόλουθος δ' ἦν καὶ τῷ	βίῳ,	μηδὲν ἐκτρεπόμενος μηδὲ φυλαττόμενος, ἅπαντα
[9, 11]	ἄλλα πολλὰ τῶν ἐν τῷ	βίῳ	φαινομένων διαγινώσκομεν· περὶ δ' ὧν
[9, 11]	Εὐσεβῶς δὲ καὶ τῇ ἀδελφῇ	συνεβίω	μαίᾳ οὔσῃ, καθά φησιν Ἐρατοσθένης
[9, 11]	δὲ πρὸς τὰ ἐνενήκοντα ἔτη	κατεβίω.	Ἀντίγονος δέ φησιν ὁ Καρύστιος
[9, 8]	ἐν τῇ Μεγακλείδου· ἄλλοι ἐν	Λυκείῳ,	μαθητοῦ τὴν φωνὴν αὐτῷ χρήσαντος
[9, 1]	σαῖς παραινέσεσιν. Ἡράκλειτος Ἐφέσιος βασιλέι	Δαρείῳ	πατρὸς Ὑστάσπεω χαίρειν. Ὁκόσοι τυγχάνουσιν
[9, 11]	τραπεζοκόμος ἐν σκιᾷ ἐθάλπετο, ἐν	ἡλίῳ	δ' ἐρρίγου. Ἄνδρων δ' ὁ
[9, 11]	πορφύρα διάφορον ὑποφαίνει χρῶμα ἐν	ἡλίῳ	καὶ σελήνῃ καὶ λύχνῳ. Καὶ
[9, 11]	τὴν ψυχήν, δείξας ἐν τῷ	πλοίῳ	χοιρίδιον ἐσθίον καὶ εἰπὼν ὡς
[9, 12]	τοὺς Σίλλους ὑπομνήματι, ἃ προσφωνεῖ	Τιβερίῳ	Καίσαρι, φησὶ τὸν Τίμωνα εἶναι
[9, 7]	ἐλάττω μοῖραν ἑλέσθαι τὴν ἐν	ἀργυρίῳ,	χρείαν ἔχοντα ἀποδημῆσαι τοῦτο κἀκείνων
[9, 11]	αὐτοῦ ἐν Ἤλιδι ἐν τῷ	γυμνασίῳ	λαμπαδιστὰς μετρίως ἔχοντας. Ἐκπατεῖν τε
[9, 10]	Κύπρου τύραννον· καί ποτ' ἐν	συμποσίῳ	τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐρωτήσαντος αὐτὸν τί
[9, 3]	δὲ καὶ Ἀμεινίᾳ Διοχαίτα τῷ	Πυθαγορικῷ,	ὡς ἔφη Σωτίων, ἀνδρὶ πένητι
[9, 3]	ἔφη Σωτίων, ἀνδρὶ πένητι μέν,	καλῷ	δὲ καὶ ἀγαθῷ. καὶ μᾶλλον
[9, 12]	ἔφη, Ἵν' ὑμᾶς ἀναπεπταμένους ὁρῶν	γελῶ.	Ὅμως δὲ καθαπτόμενος τοῦ Ἀρκεσιλάου
[9, 7]	περὶ φιλοσοφίας, ᾧ, φησίν, ὡς	πεντάθλῳ	ἔοικεν ὁ φιλόσοφος. Καὶ ἦν
[9, 6]	δὲ τὸν ἥλιον ἐν μείζονι	κύκλῳ	περὶ τὴν σελήνην· τὴν γῆν
[9, 1]	λαμπρὰν ἀναθυμίασιν φλογωθεῖσαν ἐν τῷ	κύκλῳ	τοῦ ἡλίου ἡμέραν ποιεῖν, τὴν
[9, 7]	πλῆθος, φέρεσθαι δ' ἐν τῷ	ὅλῳ	δινουμένας. Καὶ οὕτω πάντα τὰ
[9, 8]	διείλεκται, καθά φησι Πλάτων ἐν	Εὐθυδήμῳ.	Καὶ πρῶτος κατέδειξε τὰς πρὸς
[9, 5]	σε λαβὼν ὁ τύραννος ἐν	ὅλμῳ	κόψε. Τί τοῦτο λέγω; σῶμα
[9, 11]	πάντων μηδὲν εἶναι τῇ ἀληθείᾳ,	νόμῳ	δὲ καὶ ἔθει πάντα τοὺς
[9, 7]	πολλοῖς ἄλλοις ὀνόμασι. Ποιότητας δὲ	νόμῳ	εἶναι· φύσει δ' ἄτομα καὶ
[9, 11]	τὰς ποιότητας ἐκβάλλων, ἵνα φησί,	νόμῳ	θερμόν, νόμῳ ψυχρόν, ἐτεῇ δὲ
[9, 11]	ἐκβάλλων, ἵνα φησί, νόμῳ θερμόν,	νόμῳ	ψυχρόν, ἐτεῇ δὲ ἄτομα καὶ
[9, 1]	δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν	κόσμῳ	συνισταμένων πάντων παθῶν, ὅτι τε
[9, 7]	αὐτός φησιν ἐν τῷ Μικρῷ	διακόσμῳ,	νέος κατὰ πρεσβύτην Ἀναξαγόραν, ἔτεσιν
[9, 7]	μέμνηται, θαυμάζων αὐτὸν ἐν τῷ	ὁμωνύμῳ	συγγράμματι. Πάντα δὲ δοκεῖν παρὰ
[9, 1]	τόδε· Ἡράκλειτος ἐγώ· τί μ'	ἄνω	κάτω ἕλκετ' ἄμουσοι; οὐχ ὑμῖν
[9, 1]	εἰρήνην, καὶ τὴν μεταβολὴν ὁδὸν	ἄνω	κάτω, τόν τε κόσμον γίνεσθαι
[9, 1]	δέ ἐστιν ἡ ἐπὶ τὸ	ἄνω	ὁδός. Γίνεσθαι δ' ἀναθυμιάσεις ἀπό
[9, 11]	μεῖζον παρὰ τὸ ἔλαττον, τὸ	ἄνω	παρὰ τὸ κάτω. Τὸ γοῦν
[9, 8]	Περὶ θεῶν, οὗ τὴν ἀρχὴν	ἄνω	παρεθέμεθα· ἀνέγνω δ' Ἀθήνησιν ἐν
[9, 1]	Ἐκλείπειν τε ἥλιον καὶ σελήνην,	ἄνω	στρεφομένων τῶν σκαφῶν· τούς τε
[9, 11]	ἐπακουστὰ οὔτε νόῳ περιληπτά· καὶ	ἐπάνω,	Αὐτὸ μόνον πεισθέντες ὅτῳ προσέκυρσεν
[9, 5]	ἐπιλήπτορος, ἠδὲ Μέλισσον, πολλῶν φαντασμῶν	ἐπάνω,	παύρων γε μὲν ἥσσω. Ὁ
[9, 8]	οὗ τὴν ἀρχὴν ἄνω παρεθέμεθα·	ἀνέγνω	δ' Ἀθήνησιν ἐν τῇ Εὐριπίδου
[9, 8]	Πρῶτον δὲ τῶν λόγων ἑαυτοῦ	ἀνέγνω	τὸν Περὶ θεῶν, οὗ τὴν
[9, 5]	τούτων ἕνεκεν ὧν νῦν ἐγὼ	ὑπομένω,	δουλεύετε τῷ τυράννῳ· καὶ τέλος
[9, 12]	Σίλλοις ἐπῄνεκεν αὐτὸν ἐν> τῷ	ἐπιγραφομένῳ	Ἀρκεσιλάου περιδείπνῳ. Τούτου διάδοχος, ὡς
[9, 7]	ὡς δὲ Θράσυλλος ἐν τῷ	ἐπιγραφομένῳ	Τὰ πρὸ τῆς ἀναγνώσεως τῶν
[9, 11]	γὰρ τῷ βεβαίως καὶ πεπεισμένως	διεγγυωμένῳ	ἐπακολουθεῖν Ἄτην. Ἀλλὰ καὶ Ἀρχίλοχον
[9, 12]	ἀποδημῆσαι εἰς Μέγαρα πρὸς Στίλπωνα·	κἀκείνῳ	συνδιατρίψαντα αὖθις ἐπανελθεῖν οἴκαδε καὶ
[9, 5]	νῦν ἐγὼ ὑπομένω, δουλεύετε τῷ	τυράννῳ·	καὶ τέλος ἀποτραγόντα τὴν γλῶτταν
[9, 12]	Θήβας διαδραμών. Ἐγνώσθη δὲ καὶ	Ἀντιγόνῳ	τῷ βασιλεῖ καὶ Πτολεμαίῳ τῷ
[9, 1]	καὶ κόρον φεύγων παντὸς οἰκειούμενον	φθόνῳ	καὶ διὰ τὸ περιίστασθαι ὑπερηφανίην
[9, 5]	ἕως ἀπεκεντήθη, ταὐτὸν Ἀριστογείτονι τῷ	τυραννοκτόνῳ	παθών. Δημήτριος δέ φησιν ἐν
[9, 12]	αὐτὸν ἐν> τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἀρκεσιλάου	περιδείπνῳ.	Τούτου διάδοχος, ὡς μὲν Μηνόδοτός
[9, 11]	στωικὸς κοιμώμενος περιεπάτει ἐν τῷ	ὕπνῳ	καὶ Περικλέους δοῦλος ἐπ' ἄκρου
[9, 11]	ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ	λύχνῳ.	Καὶ τὸ ἡμέτερον χρῶμα ἀλλοῖον
[9, 6]	μὲν λεπτὰ χωρεῖν εἰς τὸ	ἔξω	κενόν, ὥσπερ διαττώμενα· τὰ δὲ
[9, 11]	στροφήν. Ἐπεὶ οὖν οὐκ ἔνι	ἔξω	τόπων καὶ θέσεων ταῦτα κατανοῆσαι,
[9, 11]	τάδ' ἀνδράσιν οὔτ' ἐπακουστὰ οὔτε	νόῳ	περιληπτά· καὶ ἐπάνω, Αὐτὸ μόνον
[9, 8]	τὸν μαθητήν, ἐκείνου εἰπόντος, ἀλλ'	οὐδέπω	νίκην νενίκηκα, εἰπεῖν, ἀλλ' ἐγὼ
[9, 11]	τὴν ἀνάγκην εἰπεῖν. Τοιούτῳ τινὶ	τρόπῳ	τῆς ἑρμηνείας ἐχρῶντο· οἷα γὰρ
[9, 7]	τόπου δόξαν λαβεῖν βουλόμενος, ἀλλὰ	τόπῳ	δόξαν περιθεῖναι προελόμενος. Δῆλον δὲ
[9, 11]	κινούμενον ἤτοι ἐν ᾧ ἐστι	τόπῳ	κινεῖται ἢ ἐν ᾧ μὴ
[9, 11]	κινούμενον οὔτ' ἐν ᾧ ἐστι	τόπῳ	κινεῖται οὔτ' ἐν ᾧ μὴ
[9, 11]	καὶ ἐν ᾧ μέν ἐστι	τόπῳ	οὐ κινεῖται, ἐν ᾧ δ'
[9, 11]	ὁ ἀπόπατος ὑὶ μὲν ἐδώδιμος,	ἵππῳ	δ' οὔ. Δεύτερος ὁ παρὰ
[9, 7]	ἔτι παῖς ὤν. Ὕστερον δὲ	Λευκίππῳ	παρέβαλε καὶ Ἀναξαγόρᾳ κατά τινας,
[9, 11]	τὸ κώνειον ὄρτυγι μὲν τρόφιμον,	ἀνθρώπῳ	δὲ θανάσιμον, καὶ ὁ ἀπόπατος
[9, 11]	αἰγὶ τὸν θαλλὸν εἶναι ἐδώδιμον,	ἀνθρώπῳ	δὲ πικρόν, καὶ τὸ κώνειον
[9, 2]	θεοῦ σφαιροειδῆ, μηδὲν ὅμοιον ἔχουσαν	ἀνθρώπῳ·	ὅλον δὲ ὁρᾶν καὶ ὅλον
[9, 11]	σὺν ἀέρι, σὺν φωτί, σὺν	ὑγρῷ,	σὺν στερεῷ, θερμότητι, ψυχρότητι, κινήσει,
[9, 5]	τῷ Σοφιστῇ καὶ ἐν τῷ	Φαίδρῳ	αὐτοῦ μέμνηται> καὶ Ἐλεατικὸν Παλαμήδην
[9, 12]	συνδιατιθέναι. Μετεδίδου δὲ τῶν τραγῳδιῶν	Ἀλεξάνδρῳ	καὶ Ὁμήρῳ. Θορυβούμενός θ' ὑπὸ
[9, 10]	Ὁ δ' οὖν Ἀνάξαρχος καὶ	Ἀλεξάνδρῳ	συνῆν καὶ ἤκμαζε κατὰ τὴν
[9, 11]	δύναται, καθότι δεῖ φαίνεσθαι τὸ	ἑτέρῳ	παρέξον ἀφορμὴν καταλήψεως· φαινόμενον δ'
[9, 12]	ἐστι· καὶ ἐν μὲν τῷ	δευτέρῳ	περὶ τῶν ἀρχαιοτέρων, ἐν δὲ
[9, 12]	δὲ τῶν τραγῳδιῶν Ἀλεξάνδρῳ καὶ	Ὁμήρῳ.	Θορυβούμενός θ' ὑπὸ τῶν θεραπαινῶν
[9, 7]	ὡς αὐτός φησιν ἐν τῷ	Μικρῷ	διακόσμῳ, νέος κατὰ πρεσβύτην Ἀναξαγόραν,
[9, 10]	ὅτε πλέων ἀκουσίως προσηνέχθη τῇ	Κύπρῳ	ὁ Ἀνάξαρχος, συλλαβὼν αὐτὸν καὶ
[9, 7]	τ' εἰς αὐτὸν ἐν τῇ	Παμμέτρῳ	τοῦτον ἐποιήσαμεν τὸν τρόπον· Καὶ
[9, 11]	κατ' ἰδίαν, ὡς ἔλαιον ἐν	μύρῳ.	Ἕβδομος ὁ παρὰ τὰς ἀποστάσεις
[9, 12]	ποιήματα, ἐνίοτε ἡμίβρωτα· ὥστε καὶ	Ζωπύρῳ	τῷ ῥήτορι ἀναγινώσκοντά τι ἐπιτυλίττειν
[9, 3]	γῆν ἀπέφαινε σφαιροειδῆ καὶ ἐν	μέσῳ	κεῖσθαι. Δύο τε εἶναι στοιχεῖα,
[9, 9]	γῆν στρογγύλην, ἠρεισμένην ἐν τῷ	μέσῳ,	τὴν σύστασιν εἰληφυῖαν κατὰ τὴν
[9, 8]	εἰπεῖν, ἀλλ' ἐγὼ μὲν ἂν	νικήσω,	ὅτι ἐγὼ ἐνίκησα, λαβεῖν με
[9, 1]	αὐτὸν θεραπευθῆναι, ἀποθανεῖν δ' ἄλλῃ	νόσῳ.	Τοῦτο δὲ καὶ Ἱππόβοτός φησι.
[9, 2]	Ἔφη δὲ καὶ τὰ πολλὰ	ἥσσω	νοῦ εἶναι. Καὶ τοῖς τυράννοις
[9, 5]	φαντασμῶν ἐπάνω, παύρων γε μὲν	ἥσσω.	Ὁ δὴ Ζήνων διακήκοε Παρμενίδου
[9, 11]	ὁ Λαοδικεὺς καὶ Ἀπελλᾶς ἐν	τῷ	Ἀγρίππᾳ τιθέασι τὰ φαινόμενα μόνα.
[9, 11]	θεραπεύων. Ἀεί τ' εἶναι ἐν	τῷ	αὐτῷ καταστήματι, ὥστ' εἰ καί
[9, 11]	διελέγχειν καταλαμβάνονται· καὶ γὰρ ἐν	τῷ	αὐτῷ κρατύνουσι καὶ δογματίζουσι. Καὶ
[9, 12]	διαδραμών. Ἐγνώσθη δὲ καὶ Ἀντιγόνῳ	τῷ	βασιλεῖ καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Φιλαδέλφῳ,
[9, 11]	πάρα δ' ἄτα· δηλοῦσθαι γὰρ	τῷ	βεβαίως καὶ πεπεισμένως διεγγυωμένῳ ἐπακολουθεῖν
[9, 11]	ἕκαστον. Ἀκόλουθος δ' ἦν καὶ	τῷ	βίῳ, μηδὲν ἐκτρεπόμενος μηδὲ φυλαττόμενος,
[9, 11]	καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν ἐν	τῷ	βίῳ φαινομένων διαγινώσκομεν· περὶ δ'
[9, 11]	μὴ ὂν τῷ μὴ ὄντι·	τῷ	γὰρ μὴ ὄντι οὐδὲν συμβέβηκεν,
[9, 11]	τὰ πράγματα, εἰ δὲ μή,	τῷ	γε λόγῳ. Φασὶ δὲ καὶ
[9, 11]	τε αὐτοῦ ἐν Ἤλιδι ἐν	τῷ	γυμνασίῳ λαμπαδιστὰς μετρίως ἔχοντας. Ἐκπατεῖν
[9, 12]	διηγούμενός ἐστι· καὶ ἐν μὲν	τῷ	δευτέρῳ περὶ τῶν ἀρχαιοτέρων, ἐν
[9, 11]	διδάσκεταί τι, ἤτοι τὸ ὂν	τῷ	εἶναι διδάσκεται ἢ τὸ μὴ
[9, 11]	εἶναι. Οὔτε δὲ τὸ ὂν	τῷ	εἶναι διδάσκεται ἡ γὰρ τῶν
[9, 12]	ὁ Ἀντίγονος καὶ Σωτίων ἐν	τῷ	ἑνδεκάτῳ. Τοῦτον ἐγὼ καὶ ἑτερόφθαλμον
[9, 12]	ἦν, ὡς καὶ Σωτίων ἐν	τῷ	ἑνδεκάτῳ φησίν. Ἀπορῶν μέντοι τροφῶν
[9, 12]	τοῖς Σίλλοις ἐπῄνεκεν αὐτὸν ἐν>	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Ἀρκεσιλάου περιδείπνῳ. Τούτου διάδοχος,
[9, 7]	Ὀλυμπιάδα· ὡς δὲ Θράσυλλος ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Τὰ πρὸ τῆς ἀναγνώσεως
[9, 8]	καὶ τοῦτο αἰνίττεσθαι Εὐριπίδην ἐν	τῷ	Ἰξίονι. Ἔνιοι κατὰ τὴν ὁδὸν
[9, 7]	Ἱπποκράτην. Ἀλλὰ καὶ κόρης ἀκολουθούσης	τῷ	Ἱπποκράτει, τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ
[9, 11]	καὶ οὕτως εἰς ἄπειρον. Πρὸς	τῷ	καὶ διαφωνεῖσθαι τὸ κριτήριον, τῶν
[9, 11]	εἶναι τὰ στοιχεῖα βεβαιωτέον. Πρὸς	τῷ,	καὶ τῶν κατὰ μέρος ἀποδείξεων
[9, 11]	ἀκολουθεῖν. Ταὐτὰ δὲ λέγει κἀν	τῷ	Κατὰ σοφίας κἀν τῷ Περὶ
[9, 1]	γραμματικὸς Κρότωνά τινα ἱστορεῖν ἐν	τῷ	Κατακολυμβητῇ Κράτητά τινα πρῶτον εἰς
[9, 7]	τρόπον. Ἤδη ὑπέργηρων ὄντα πρὸς	τῷ	καταστρέφειν εἶναι. Τὴν οὖν ἀδελφὴν
[9, 6]	δὲ λόξωσιν τοῦ ζῳδιακοῦ γενέσθαι>	τῷ	κεκλίσθαι τὴν γῆν πρὸς μεσημβρίαν·
[9, 5]	δὲ γεγόνασι Ζήνωνες ὀκτὼ ἐν	τῷ	Κιτιεῖ διειλέγμεθα. Ἤκμαζε δ' οὗτος
[9, 11]	ἐτίμησαν, καθά φησι Διοκλῆς, ἐπὶ	τῷ	Κότυν τὸν Θρᾷκα διαχρήσασθαι. Εὐσεβῶς
[9, 1]	γὰρ λαμπρὰν ἀναθυμίασιν φλογωθεῖσαν ἐν	τῷ	κύκλῳ τοῦ ἡλίου ἡμέραν ποιεῖν,
[9, 11]	δογμάτων· οὐ γάρ εἰσιν ὅμοια	τῷ	λέγειν ὅτι σφαιροειδής ἐστιν ὁ
[9, 11]	ἐπακολουθεῖ· καὶ αὐτῷ δὲ τούτῳ	τῷ	λόγῳ λόγος ἀντίκειται, ὃς καὶ
[9, 11]	δ' ὧν οἱ δογματικοὶ διαβεβαιοῦνται	τῷ	λόγῳ, φάμενοι κατειλῆφθαι, περὶ τούτων
[9, 9]	τὴν γῆν στρογγύλην, ἠρεισμένην ἐν	τῷ	μέσῳ, τὴν σύστασιν εἰληφυῖαν κατὰ
[9, 11]	διδάσκεται ἢ τὸ μὴ ὂν	τῷ	μὴ εἶναι. Οὔτε δὲ τὸ
[9, 11]	γινώσκεται οὔτε τὸ μὴ ὂν	τῷ	μὴ ὄντι· τῷ γὰρ μὴ
[9, 11]	οὐδὲ Πυρρώνειοι καλοίμεθ' ἄν. Πρὸς	τῷ	μηδὲ πρῶτον εὑρηκέναι τὴν σκεπτικὴν
[9, 7]	χρόνοις, ὡς αὐτός φησιν ἐν	τῷ	Μικρῷ διακόσμῳ, νέος κατὰ πρεσβύτην
[9, 7]	καὶ πλῆθος, φέρεσθαι δ' ἐν	τῷ	ὅλῳ δινουμένας. Καὶ οὕτω πάντα
[9, 7]	Πυθαγόρου μέμνηται, θαυμάζων αὐτὸν ἐν	τῷ	ὁμωνύμῳ συγγράμματι. Πάντα δὲ δοκεῖν
[9, 11]	πρός τι ὂν συγκαταλαμβάνεσθαι ὀφείλει	τῷ	οὗ ἐστι σημεῖον, τὸ δὲ
[9, 5]	ἦν, καθά φησι Πλάτων ἐν	τῷ	Παρμενίδῃ, ὁ δ' αὐτὸς ἐν
[9, 7]	καὶ Χαλδαίων, Ξέρξου τοῦ βασιλέως	τῷ	πατρὶ αὐτοῦ ἐπιστάτας καταλιπόντος, ἡνίκα
[9, 2]	δὲ Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς ἐν	τῷ	Περὶ γήρως καὶ Παναίτιος ὁ
[9, 11]	Ζεῦξις ὁ Αἰνεσιδήμου γνώριμος ἐν	τῷ	Περὶ διττῶν λόγων καὶ Ἀντίοχος
[9, 2]	καὶ Παναίτιος ὁ Στωικὸς ἐν	τῷ	Περὶ εὐθυμίας ταῖς ἰδίαις χερσὶ
[9, 11]	κἀν τῷ Κατὰ σοφίας κἀν	τῷ	Περὶ ζητήσεως. Ἀλλὰ καὶ Ζεῦξις
[9, 1]	ἀκηκοέναι· λέγειν τε Ἀρίστωνα ἐν	τῷ	Περὶ Ἡρακλείτου καὶ τὸν ὕδερον
[9, 8]	εὗρεν, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν	τῷ	Περὶ παιδείας· φορμοφόρος γὰρ ἦν,
[9, 11]	οὔσῃ, καθά φησιν Ἐρατοσθένης ἐν	τῷ	Περὶ πλούτου καὶ πενίας, ὅτε
[9, 11]	δέ φησιν ὁ Καρύστιος ἐν	τῷ	Περὶ Πύρρωνος τάδε περὶ αὐτοῦ,
[9, 1]	Εὐριπίδου καθά φησιν Ἀρίστων, ἐν	τῷ	περὶ Σωκράτους εἰρήκαμεν. Σέλευκος μέντοι
[9, 3]	πολίταις, ὥς φησι Σπεύσιππος ἐν	τῷ	Περὶ φιλοσόφων. Καὶ πρῶτος ἐρωτῆσαι
[9, 11]	ἀνέρρωσε τὴν ψυχήν, δείξας ἐν	τῷ	πλοίῳ χοιρίδιον ἐσθίον καὶ εἰπὼν
[9, 8]	φησιν Ἀρτεμίδωρος ὁ διαλεκτικὸς ἐν	τῷ	Πρὸς Χρύσιππον. Καὶ πρῶτος τὴν
[9, 8]	ἀναγινώσκοντες ἠρανίζοντο· καὶ Πλάτων ἐν	τῷ	Πρωταγόρᾳ φησὶ βαρύφωνον εἶναι τὸν
[9, 11]	φαίνεται ὁμολογῶ. Καὶ Αἰνεσίδημος ἐν	τῷ	πρώτῳ Πυρρωνείων λόγων οὐδέν φησιν
[9, 12]	Νικαεὺς ὁ παρ' ἡμῶν ἐν	τῷ	πρώτῳ τῶν Εἰς τοὺς Σίλλους
[9, 3]	Ἐκοινώνησε δὲ καὶ Ἀμεινίᾳ Διοχαίτα	τῷ	Πυθαγορικῷ, ὡς ἔφη Σωτίων, ἀνδρὶ
[9, 11]	περὶ αὐτοῦ φησιν οὕτως ἐν	τῷ	Πύθωνι καὶ ἐν τοῖς Σίλλοις·
[9, 11]	καθά φησι καὶ Τίμων ἐν	τῷ	Πύθωνι, τὸ μηδὲν ὁρίζειν, ἀλλ'
[9, 11]	ὅθεν καὶ ὁ Τίμων ἐν	τῷ	Πύθωνίφησι μὴ ἐκβεβηκέναι τὴν συνήθειαν.
[9, 12]	ἐνίοτε ἡμίβρωτα· ὥστε καὶ Ζωπύρῳ	τῷ	ῥήτορι ἀναγινώσκοντά τι ἐπιτυλίττειν καὶ
[9, 5]	Παρμενίδῃ, ὁ δ' αὐτὸς ἐν	τῷ	Σοφιστῇ καὶ ἐν τῷ Φαίδρῳ
[9, 1]	περὶ Σωκράτους καὶ ὅσα ἐντυχὼν	τῷ	συγγράμματι εἴποι, κομίσαντος Εὐριπίδου καθά
[9, 1]	ψεύδεσθαι. Λαμπρῶς τε ἐνίοτε ἐν	τῷ	συγγράμματι καὶ σαφῶς ἐκβάλλει, ὥστε
[9, 1]	δὲ καὶ τῶν Ἐφεσίων ἐπὶ	τῷ	τὸν ἑταῖρον ἐκβαλεῖν Ἑρμόδωρον ἐν
[9, 12]	περὶ τῶν ἀρχαιοτέρων, ἐν δὲ	τῷ	τρίτῳ περὶ τῶν ὑστέρων· ὅθεν
[9, 5]	ἀνῆκεν ἕως ἀπεκεντήθη, ταὐτὸν Ἀριστογείτονι	τῷ	τυραννοκτόνῳ παθών. Δημήτριος δέ φησιν
[9, 5]	ὧν νῦν ἐγὼ ὑπομένω, δουλεύετε	τῷ	τυράννῳ· καὶ τέλος ἀποτραγόντα τὴν
[9, 11]	ὁ στωικὸς κοιμώμενος περιεπάτει ἐν	τῷ	ὕπνῳ καὶ Περικλέους δοῦλος ἐπ'
[9, 5]	ἐν τῷ Σοφιστῇ καὶ ἐν	τῷ	Φαίδρῳ αὐτοῦ μέμνηται> καὶ Ἐλεατικὸν
[9, 12]	Ἀντιγόνῳ τῷ βασιλεῖ καὶ Πτολεμαίῳ	τῷ	Φιλαδέλφῳ, ὡς αὐτὸς ἐν τοῖς
[9, 1]	καὶ ταύτην ὁδὸν ἐπὶ τὸ	κάτω	εἶναι. Πάλιν τε αὖ τὴν
[9, 1]	Ἡράκλειτος ἐγώ· τί μ' ἄνω	κάτω	ἕλκετ' ἄμουσοι; οὐχ ὑμῖν ἐπόνουν,
[9, 11]	ἔλαττον, τὸ ἄνω παρὰ τὸ	κάτω.	Τὸ γοῦν δεξιὸν φύσει μὲν
[9, 1]	καὶ τὴν μεταβολὴν ὁδὸν ἄνω	κάτω,	τόν τε κόσμον γίνεσθαι κατ'
[9, 12]	Ἀντίγονος καὶ Σωτίων ἐν τῷ	ἑνδεκάτῳ.	Τοῦτον ἐγὼ καὶ ἑτερόφθαλμον ἤκουσα,
[9, 12]	ὡς καὶ Σωτίων ἐν τῷ	ἑνδεκάτῳ	φησίν. Ἀπορῶν μέντοι τροφῶν ἀπῆρεν
[9, 8]	καθὰ καὶ Πλάτων φησὶν ἐν	Θεαιτήτῳ,	καὶ πάντα εἶναι ἀληθῆ. Καὶ
[9, 5]	ὑπεροπτικὸς τῶν μειζόνων κατ' ἴσον	Ἡρακλείτῳ·	καὶ γὰρ οὗτος τὴν πρότερον
[9, 4]	ἀλλὰ καὶ εἰς λόγους ἦλθεν	Ἡρακλείτῳ·	ὅτε καὶ συνέστησεν αὐτὸν τοῖς
[9, 12]	τῶν ἀρχαιοτέρων, ἐν δὲ τῷ	τρίτῳ	περὶ τῶν ὑστέρων· ὅθεν δὴ
[9, 5]	αἰσθήσομαι. Ὅτι δὲ γεγόνασι Ζήνωνες	ὀκτὼ	ἐν τῷ Κιτιεῖ διειλέγμεθα. Ἤκμαζε
[9, 12]	Κνώσιος, ὃς καὶ Πυρρωνείων λόγων	ὀκτὼ	συνέγραψε βιβλία· οὗ Ζεύξιππος ὁ
[9, 6]	πρὸς μεσημβρίαν· τὰ δὲ πρὸς	ἄρκτῳ	ἀεί τε νίφεσθαι καὶ κατάψυχρα
[9, 11]	καὶ ἐπάνω, Αὐτὸ μόνον πεισθέντες	ὅτῳ	προσέκυρσεν ἕκαστος· ἔτι μὴν Ἡράκλειτον,
[9, 3]	Φωσφόρον, ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν	πέμπτῳ	Ἀπομνημονευμάτων· οἱ δὲ Πυθαγόραν· Καλλίμαχος
[9, 1]	λέγοντες, Ἡμέων μηδὲ εἷς ὀνήιστος	ἔστω·	εἰ δέ τις τοιοῦτος, ἄλλῃ
[9, 7]	πάθους. Καλεῖ δ' αὐτὴν καὶ	εὐεστὼ	καὶ πολλοῖς ἄλλοις ὀνόμασι. Ποιότητας
[9, 7]	οἱ μὲν πλείους φασὶ τὴν	ἐλάττω	μοῖραν ἑλέσθαι τὴν ἐν ἀργυρίῳ,
[9, 6]	Οὗτος ἤκουσε Ζήνωνος. Ἤρεσκε δ'	αὐτῷ	ἄπειρα εἶναι τὰ πάντα καὶ
[9, 7]	Ῥηγῖνος, κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους	αὐτῷ	γεγονώς. Φησὶ δὲ καὶ Ἀπολλόδωρος
[9, 11]	ἀγνωσία τῆς ἀληθείας ἐπακολουθεῖ· καὶ	αὐτῷ	δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ λόγος
[9, 7]	οὐδ' ἔνθ' ἂν> ἀντειπεῖν τι	αὐτῷ	δέοι, δηλον< ότι> εἰδὼς ὡς
[9, 12]	Κολοφώνιον περὶ ἑκάστων, ὁ δ'	αὐτῷ	διηγούμενός ἐστι· καὶ ἐν μὲν
[9, 7]	καὶ κενόν. Καὶ ταῦτα μὲν	αὐτῷ	ἐδόκει. ~ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ. Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος ἤ,
[9, 12]	τοῖς ἤδη διωρθωμένοις. Εἰκῆ τε	αὐτῷ	ἔκειτο τὰ ποιήματα, ἐνίοτε ἡμίβρωτα·
[9, 3]	ἀκούσας καὶ Ξενοφάνους οὐκ ἠκολούθησεν	αὐτῷ.	Ἐκοινώνησε δὲ καὶ Ἀμεινίᾳ Διοχαίτα
[9, 1]	κολυμβητοῦ, ὃς οὐκ ἀποπνιγήσεται ἐν	αὐτῷ.	Ἐπιγράφουσι δ' αὐτῷ οἱ μὲν
[9, 12]	ἐστιν ἡ ποίησις· ἀρχὴ δ'	αὐτῷ	ἥδε, Ἔσπετε νῦν μοι ὅσοι
[9, 7]	ἐπιστάτας καταλιπόντος, ἡνίκα ἐξενίσθη παρ'	αὐτῷ,	καθά φησι καὶ Ἡρόδοτος· παρ'
[9, 1]	τοὺς κληθέντας Ἡρακλειτείους. Ἐδόκει δ'	αὐτῷ	καθολικῶς μὲν τάδε· ἐκ πυρὸς
[9, 10]	αὐτοῦ ἐκτμηθῆναι, λόγος ἀποτραγόντα προσπτύσαι	αὐτῷ.	Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτὸν
[9, 1]	ὅπως οἱ δυνάμενοι μόνοι> προσίοιεν	αὐτῷ	καὶ μὴ ἐκ τοῦ δημώδους
[9, 10]	γὰρ ἔκ τινος πληγῆς εἶδεν	αὐτῷ	καταρρέον αἷμα, δείξας τῇ χειρὶ
[9, 11]	Ἀεί τ' εἶναι ἐν τῷ	αὐτῷ	καταστήματι, ὥστ' εἰ καί τις
[9, 11]	καταλαμβάνονται· καὶ γὰρ ἐν τῷ	αὐτῷ	κρατύνουσι καὶ δογματίζουσι. Καὶ γὰρ
[9, 1]	ἀποπνιγήσεται ἐν αὐτῷ. Ἐπιγράφουσι δ'	αὐτῷ	οἱ μὲν Μούσας, οἱ δὲ
[9, 2]	ὡς ἥδιστα. Ἐμπεδοκλέους δὲ εἰπόντος	αὐτῷ	ὅτι ἀνεύρετός ἐστιν ὁ σοφός,
[9, 12]	τῆς> γυναικὸς κἀκεῖ διατρίβειν ἕως	αὐτῷ	παῖδες ἐγένοντο, ὧν τὸν μὲν
[9, 5]	τινων εἰπεῖν ἔχειν τινα ἔφη>	αὐτῷ	πρὸς τὸ οὖς καὶ δακὼν
[9, 11]	καὶ καύσεων ἐπί τινος ἕλκους	αὐτῷ	προσενεχθέντων, ἀλλὰ μηδὲ τὰς ὀφρῦς
[9, 1]	οὐ δηλοῖ· εἶναι μέντοι ἐν	αὐτῷ	σκάφας ἐπεστραμμένας κατὰ κοῖλον πρὸς
[9, 8]	αʹ βʹ Καὶ ταῦτα μὲν	αὐτῷ	τὰ βιβλία. Γέγραφε δὲ καὶ
[9, 1]	σκαφῶν. Καὶ ταῦτα μὲν ἦν	αὐτῷ	τὰ δοκοῦντα. Τὰ δὲ περὶ
[9, 7]	ὁ βίος τἀνδρός. Δοκεῖ δ'	αὐτῷ	τάδε· ἀρχὰς εἶναι τῶν ὅλων
[9, 5]	καὶ ἄλλους συχνούς. Ἀρέσκει δ'	αὐτῷ	τάδε· κόσμους εἶναι κενόν τε
[9, 9]	μικροῦ κινδυνεῦσαι Ἀθήνησιν. Ἐδόκει δὲ	αὐτῷ	τάδε· στοιχεῖον εἶναι τὸν ἀέρα,
[9, 12]	περὶ τῶν ὑστέρων· ὅθεν δὴ	αὐτῷ	τινες καὶ Ἐπίλογον ἐπέγραψαν. Τὸ
[9, 7]	ὑπὲρ ἑκατὸν τάλαντά φησιν εἶναι	αὐτῷ	τὸ μέρος, ἃ πάντα καταναλῶσαι.
[9, 4]	τὴν οἰκείαν ἀρετήν. Ἐδόκει δ'	αὐτῷ	τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ
[9, 10]	φησίν. Ἄλλὰ καὶ ἄλλοτε προπίνοντα	αὐτῷ	τὸν Ἀνάξαρχον δεῖξαι τὴν κύλικα
[9, 9]	ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ. Ἀρχὴ δὲ	αὐτῷ	τοῦ συγγράμματος ἥδε· Λόγου παντὸς
[9, 5]	τέλος ἀποτραγόντα τὴν γλῶτταν προσπτύσαι	αὐτῷ·	τοὺς δὲ πολίτας παρορμηθέντας αὐτίκα
[9, 7]	εἰδὼς ὡς πρὸς τὸν ἄριστον	αὐτῷ	τῶν φιλοσόφων ὁ ἀγὼν> ἔσοιτο·
[9, 8]	ἐν Λυκείῳ, μαθητοῦ τὴν φωνὴν	αὐτῷ	χρήσαντος Ἀρχαγόρου τοῦ Θεοδότου. Κατηγόρησε
[9, 1]	Καὶ τὰ ἐπὶ μέρους δὲ	αὐτῷ	ὧδε ἔχει τῶν δογμάτων· πῦρ
[9, 11]	τις αὐτὸν καταλίποι μεταξὺ λέγοντα,	αὑτῷ	διαπεραίνειν τὸν λόγον, καίτοι κεκινημένον
[9, 11]	αὐτοῦ. Καταληφθεὶς δέ ποτε καὶ	αὑτῷ	λαλῶν καὶ ἐρωτηθεὶς τὴν αἰτίαν
[9, 12]	ὡς αὐτὸς ἐν τοῖς ἰάμβοις	αὑτῷ	μαρτυρεῖ. Ἦν δέ, φησὶν ὁ
[9, 7]	δὲ θαρρεῖν εἰπεῖν καὶ κελεῦσαι	αὑτῷ	προσφέρειν ἄρτους θερμοὺς ὁσημέραι. Τούτους
[9, 4]	καὶ ἀκίνητον καὶ ἓν ὅμοιον	ἑαυτῷ	καὶ πλῆρες· κίνησίν τε μὴ
[9, 11]	δὲ Φίλων τὰ πλεῖστα διελέγετο	ἑαυτῷ>	ὅθεν καὶ περὶ τούτου φησὶν
[9, 6]	οἷον ὑμένα ἀφίστασθαι, περιέχοντ' ἐν	ἑαυτῷ	παντοῖα σώματα· ὧν κατὰ τὴν
[9, 7]	τῆς ἑβδόμης καὶ ἑβδομηκοστῆς Ὀλυμπιάδος,	ἐνιαυτῷ,	φησί, πρεσβύτερος ὢν Σωκράτους. Εἴη
[9, 1]	ἂν ἐξεύροιο, πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν·	οὕτω	βαθὺν λόγον ἔχει. Τήν τ'
[9, 6]	κατ' ἐπίψαυσιν τῆς δίνης. Καὶ	οὕτω	γενέσθαι τὴν γῆν, συμμενόντων τῶν
[9, 11]	συνεχὲς αὐτοῦ πυνθάνεσθαι περὶ αὐτοῦ.	Οὕτω	δ' αὐτὸν ὑπὸ τῆς πατρίδος
[9, 11]	φαινόμενον, ὡς καὶ Αἰνεσίδημός φησιν·	οὕτω	δὲ καὶ Ἐπίκουρος. Δημόκριτος δὲ
[9, 1]	κελεύειν τοὺς παῖδας βολίτοις καταπλάττειν·	οὕτω	δὴ κατατεινόμενον δευτεραῖον τελευτῆσαι καὶ
[9, 6]	Εἶναί τε ὥσπερ γενέσεις κόσμου,	οὕτω	καὶ αὐξήσεις καὶ φθίσεις καὶ
[9, 11]	πιστός ἐστι τὸ φαινόμενον λέγων,	οὕτω	καὶ ὁ ἐναντίος· εἰ δ'
[9, 11]	ἐστι πρόνοια ἢ οὐκ ἔστιν,	οὕτω	καὶ τὸ Οὐδὲν μᾶλλον οὐ
[9, 12]	Πραΰλους τ' ἀπὸ Τρωάδος, ὃς	οὕτω	καρτερικὸς ἐγένετο, καθά φησι Φύλαρχος
[9, 11]	συνήθειαν. Καὶ ἐν τοῖς Ἰνδαλμοῖς	οὕτω	λέγει, Ἀλλὰ τὸ φαινόμενον πάντῃ
[9, 7]	ἐν τῷ ὅλῳ δινουμένας. Καὶ	οὕτω	πάντα τὰ συγκρίματα γεννᾶν, πῦρ,
[9, 11]	ἐλάσσωμα τόδε. Φασὶ γὰρ ὡς	οὕτω	παρωξύνθη ποτὲ ὥστε τὸν ὀβελίσκον
[9, 12]	φεύγοντες τοξεύουσι καὶ οἱ διώκοντες,	οὕτω	τῶν φιλοσόφων οἱ μὲν διώκοντες
[9, 6]	ταῦτα. Γίνεσθαι δὲ τοὺς κόσμους	οὕτω·	φέρεσθαι κατὰ ἀποτομὴν ἐκ τῆς
[9, 7]	τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ ἀσπάσασθαι	οὕτω	χαῖρε κόρη, τῇ δ' ἐχομένῃ
[9, 11]	σκέψεως ἀλλὰ θέσεως ἔχει λόγον.	Τοιούτῳ	δὲ λόγῳ καὶ ὑπὲρ ἀδυνάτων
[9, 11]	καὶ δεῖ τὴν ἀνάγκην εἰπεῖν.	Τοιούτῳ	τινὶ τρόπῳ τῆς ἑρμηνείας ἐχρῶντο·
[9, 1]	τοῦ σύμπαντος καὶ τῶν ἐν	τούτῳ	γινομένων, ἅπερ ἐστὶν ἐν θειοτάτῃ
[9, 11]	συνθήκας καὶ δογματικὰς ὑπολήψεις. Ἐν	τούτῳ	περιέχεται τὰ περὶ καλῶν καὶ
[9, 11]	ἀληθείας ἐπακολουθεῖ· καὶ αὐτῷ δὲ	τούτῳ	τῷ λόγῳ λόγος ἀντίκειται, ὃς
[9, 2]	καθά φησι Φαβωρῖνος ἐν Ἀπομνημονευμάτων	πρώτῳ.	Γέγονε δὲ καὶ ἄλλος Ξενοφάνης
[9, 11]	ὁμολογῶ. Καὶ Αἰνεσίδημος ἐν τῷ	πρώτῳ	Πυρρωνείων λόγων οὐδέν φησιν ὁρίζειν
[9, 12]	ὁ παρ' ἡμῶν ἐν τῷ	πρώτῳ	τῶν Εἰς τοὺς Σίλλους ὑπομνήματι,
[9, 12]	τῷ βασιλεῖ καὶ Πτολεμαίῳ τῷ	Φιλαδέλφῳ,	ὡς αὐτὸς ἐν τοῖς ἰάμβοις
[9, 1]	φησὶν ἐν Διαδοχαῖς· ἐκχωρῆσαι γὰρ	τἀδελφῷ	τῆς βασιλείας. Τοσαύτην δὲ δόξαν
[9, 8]	τρόπον· περὶ μὲν θεῶν οὐκ	ἔχω	εἰδέναι οὔθ' ὡς εἰσίν, οὔθ'
[9, 11]	ποιεῖν ἀκούσαντα Ἰνδοῦ τινος ὀνειδίζοντος	Ἀναξάρχῳ	ὡς οὐκ ἂν ἕτερόν τινα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/06/2009