Livre, chapitre |
[9, 2] |
ἐμὴν
φροντίδ'
ἀν'
Ἑλλάδα
γῆν·
|
ἐκ |
γενετῆς
δὲ
τότ'
ἦσαν
ἐείκοσι |
[9, 5] |
τὴν
μεταβολήν·
γένεσίν
τε
ἀνθρώπων
|
ἐκ |
γῆς
εἶναι
καὶ
ψυχὴν
κρᾶμα |
[9, 1] |
τὸ
θερμὸν
αὐξόμενον
θέρος
ποιεῖν,
|
ἐκ |
δὲ
τοῦ
σκοτεινοῦ
τὸ
ὑγρὸν |
[9, 1] |
ἐξ
ἧς
τὸ
ὕδωρ
γίνεσθαι,
|
ἐκ |
δὲ
τούτου
τὰ
λοιπά,
σχεδὸν |
[9, 5] |
δὲ
τὴν
τῶν
πάντων
φύσιν
|
ἐκ |
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
ξηροῦ |
[9, 12] |
τοῦ
Ἀρκεσιλάου
διὰ
τί
παρείη
|
ἐκ |
Θηβῶν,
ἔφη,
Ἵν'
ὑμᾶς
ἀναπεπταμένους |
[9, 1] |
ἐναντίαν
ἐπικρατήσασαν
νύκτα
ἀποτελεῖν·
καὶ
|
ἐκ |
μὲν
τοῦ
λαμπροῦ
τὸ
θερμὸν |
[9, 1] |
κυνόβρωτον
γενέσθαι.
Γέγονε
δὲ
θαυμάσιος
|
ἐκ |
παίδων,
ὅτε
καὶ
νέος
ὢν |
[9, 1] |
εἶναι
κόσμον·
γεννᾶσθαί
τε
αὐτὸν
|
ἐκ |
πυρὸς
καὶ
πάλιν
ἐκπυροῦσθαι
κατά |
[9, 1] |
δ'
αὐτῷ
καθολικῶς
μὲν
τάδε·
|
ἐκ |
πυρὸς
τὰ
πάντα
συνεστάναι
καὶ |
[9, 6] |
κόσμους
οὕτω·
φέρεσθαι
κατὰ
ἀποτομὴν
|
ἐκ |
τῆς
ἀπείρου
πολλὰ
σώματα
παντοῖα |
[9, 7] |
ἐνδιατρίβων.
Ἐλθόντα
δή
φησιν
αὐτὸν
|
ἐκ |
τῆς
ἀποδημίας
ταπεινότατα
διάγειν,
ἅτε |
[9, 7] |
τε
ἥλιον
καὶ
τὴν
σελήνην
|
ἐκ |
τοιούτων
λείων
καὶ
περιφερῶν
ὄγκων |
[9, 7] |
εἴγε
τοσαύτης
πόλεως
ὑπερεφρόνησεν,
οὐκ
|
ἐκ |
τόπου
δόξαν
λαβεῖν
βουλόμενος,
ἀλλὰ |
[9, 1] |
μόνοι>
προσίοιεν
αὐτῷ
καὶ
μὴ
|
ἐκ |
τοῦ
δημώδους
εὐκαταφρόνητον
ᾖ.
Τοῦτον |
[9, 11] |
εἶναι
βεβαιωτικὸν
χρείαν
ἔχῃ
τῆς
|
ἐκ |
τοῦ
ζητουμένου
πίστεως,
οἷον
εἰ |
[9, 9] |
τὴν
σύστασιν
εἰληφυῖαν
κατὰ
τὴν
|
ἐκ |
τοῦ
θερμοῦ
περιφορὰν
καὶ
πῆξιν |
[9, 7] |
γενητοὺς
καὶ
φθαρτούς.
Μηδέν
τε
|
ἐκ |
τοῦ
μὴ
ὄντος
γίνεσθαι
μηδὲ |
[9, 9] |
γεννητικὸν
εἶναι
τῶν
κόσμων·
οὐδὲν
|
ἐκ |
τοῦ
μὴ
ὄντος
γίνεσθαι
οὐδ' |
[9, 10] |
βίου
Εὐδαιμονικὸς
ἐκαλεῖτο·
καὶ
ἦν
|
ἐκ |
τοῦ
ῥᾴστου
δυνατὸς
σωφρονίζειν.
Τὸν |
[9, 1] |
ὁντιναοῦν
καὶ
ὑπερόπτης,
ὡς
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
συγγράμματος
αὐτοῦ
δῆλον
ἐν |
[9, 11] |
τὸ
τέτταρα
εἶναι
τὰ
στοιχεῖα
|
ἐκ |
τοῦ
τέτταρα
εἶναι
τὰ
στοιχεῖα |
[9, 6] |
καὶ
στοιχεῖά
φησι.
Κόσμους
τε
|
ἐκ |
τούτων
ἀπείρους
εἶναι
καὶ
διαλύεσθαι |
[9, 1] |
Τόν
τε
Ὅμηρον
ἔφασκεν
ἄξιον
|
ἐκ |
τῶν
ἀγώνων
ἐκβάλλεσθαι
καὶ
ῥαπίζεσθαι, |
[9, 11] |
τῆς
συναγωγῆς
αὐτῶν
τρόπον
συνιδεῖν
|
ἐκ |
τῶν
ἀπολειφθεισῶν
συντάξεων.
Αὐτὸς
μὲν |
[9, 11] |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους,
ὡς
δῆλον
|
ἐκ |
τῶν
διαφόρων
νόμων
καὶ
ἐθῶν. |
[9, 11] |
Τοὺς
δ'
οἰομένους
μὴ
δεῖν
|
ἐκ |
τῶν
κατὰ
περίστασιν
κρίνειν
τἀληθὲς |
[9, 11] |
κατὰ
περίστασιν
κρίνειν
τἀληθὲς
μηδ'
|
ἐκ |
τῶν
κατὰ
φύσιν
νομοθετεῖν,
ἔλεγον |
[9, 5] |
εἶναι
καὶ
ψυχὴν
κρᾶμα
ὑπάρχειν
|
ἐκ |
τῶν
προειρημένων
κατὰ
μηδενὸς
τούτων |