Livre, chapitre |
[9, 12] |
τὸ
ἀπόσπασμα
τέως
ἀγνοοῦντα.
Τοσοῦτον
|
ἦν |
ἀδιάφορος.
Ἀλλὰ
καὶ
εὔρους,
ὡς |
[9, 1] |
τῶν
σκαφῶν.
Καὶ
ταῦτα
μὲν
|
ἦν |
αὐτῷ
τὰ
δοκοῦντα.
Τὰ
δὲ |
[9, 2] |
ὡς
Σωτίων
φησί,
κατ'
Ἀναξίμανδρον
|
ἦν. |
Γέγραφε
δὲ
ἐν
ἔπεσι
καὶ |
[9, 9] |
ἤκουσε
δέ,
φησὶν
Ἀντισθένης,
Ἀναξιμένους.
|
ἦν |
δὲ
τοῖς
χρόνοις
κατ'
Ἀναξαγόραν. |
[9, 7] |
δὲ
κἀκ
τῶν
συγγραμμάτων
οἷος
|
ἦν. |
Δοκεῖ
δέ,
φησὶν
ὁ
Θράσυλλος, |
[9, 10] |
τοῦ
βίου
Εὐδαιμονικὸς
ἐκαλεῖτο·
καὶ
|
ἦν |
ἐκ
τοῦ
ῥᾴστου
δυνατὸς
σωφρονίζειν. |
[9, 11] |
δ'
Ἀπολλόδωρος
ἐν
Χρονικοῖς,
πρότερον
|
ἦν |
ζωγράφος,
καὶ
ἤκουσε
Βρύσωνος
τοῦ |
[9, 7] |
δ'
ἐχομένῃ
χαῖρε
γύναι
καὶ
|
ἦν |
ἡ
κόρη
τῆς
νυκτὸς
διεφθαρμένη. |
[9, 5] |
γέγονεν
αὐτοῦ
παιδικά.
Καὶ
εὐμήκης
|
ἦν, |
καθά
φησι
Πλάτων
ἐν
τῷ |
[9, 11] |
ὅτι
τὴν
ἀρχὴν
ἄδοξός
τε
|
ἦν |
καὶ
πένης
καὶ
ζωγράφος.
Σώζεσθαί |
[9, 7] |
περικήπου
δωμάτιόν
τι
ἀποτεμόμενος
κατάκλειστος
|
ἦν· |
καί
ποτε
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ |
[9, 11] |
τόδε
εἶναι
ἕκαστον.
Ἀκόλουθος
δ'
|
ἦν |
καὶ
τῷ
βίῳ,
μηδὲν
ἐκτρεπόμενος |
[9, 11] |
λόγοις·
οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
|
ἦν |
μὴ
λόγῳ
λόγον
ἀνελεῖν·
καθ' |
[9, 12] |
δ'
οὖν
φιλόσοφος
καὶ
φιλόκηπος
|
ἦν |
σφόδρα
καὶ
ἰδιοπράγμων,
ὡς
καὶ |
[9, 11] |
~ΠΥΡΡΩΝ.
Πύρρων
Ἠλεῖος
Πλειστάρχου
μὲν
|
ἦν |
υἱός,
καθὰ
καὶ
Διοκλῆς
ἱστορεῖ· |
[9, 7] |
καταναλῶσαι.
Λέγει
δ'
ὅτι
τοσοῦτον
|
ἦν |
φιλόπονος
ὥστε
τοῦ
περικήπου
δωμάτιόν |
[9, 7] |
πεντάθλῳ
ἔοικεν
ὁ
φιλόσοφος.
Καὶ
|
ἦν |
ὡς
ἀληθῶς
ἐν
φιλοσοφίᾳ
πένταθλος· |
[9, 8] |
τῷ
Περὶ
παιδείας·
φορμοφόρος
γὰρ
|
ἦν, |
ὡς
καὶ
Ἐπίκουρός
πού
φησι. |
[9, 12] |
βίου
κατέλιπεν.
Ὁ
δ'
ἐλλόγιμος
|
ἦν, |
ὡς
καὶ
Σωτίων
ἐν
τῷ |