HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Ὅτε 1
ὁτέη 1
ότι 1
ὅτι 35
Ὅτι 1
ὅτῳ 1
Οὐ 3

Fréquences [« »]
29 ἐκ
34 τὰς
33 τῇ
35 ὅτι
35 οὐ
36 διὰ
36 οἱ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre IX

ὅτι

Livre, chapitre

[9, 2]   ἥδιστα. Ἐμπεδοκλέους δὲ εἰπόντος αὐτῷ ὅτι ἀνεύρετός ἐστιν ὁ σοφός, Εἰκότως,

[9, 7]   νοῦ, ἐχθρῶς ἔχοντα πρὸς αὐτὸν ὅτι δὴ μὴ προσήκατο αὐτόν. Πῶς

[9, 8]   ἀλλ' ἐγὼ μὲν ἂν νικήσω, ὅτι ἐγὼ ἐνίκησα, λαβεῖν με δεῖ·

[9, 11]   τῆς γνώμης, εἰ μὴ συνιᾶσιν ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο πρῶτον, ὡς

[9, 7]   εἶναι. Τὴν οὖν ἀδελφὴν λυπεῖσθαι ὅτι ἐν τῇ τῶν θεσμοφόρων ἑορτῇ

[9, 11]   Περὶ αἰσθήσεών φησι, Τὸ μέλι ὅτι ἐστὶ γλυκὺ οὐ τίθημι, τὸ

[9, 11]   ἔστιν ἀπόδειξις, κριτηρίου δεῖ· καὶ ὅτι ἔστι κριτήριον, ἀποδείξεως δεῖ· ὅθεν

[9, 11]   γενικὴν ἀπόδειξιν. Ἵνα τε γνῶμεν ὅτι ἔστιν ἀπόδειξις, κριτηρίου δεῖ· καὶ

[9, 11]   γὰρ ὅτι ἡμέρα ἐστὶ καὶ ὅτι ζῶμεν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν

[9, 11]   ὠφελεῖ ἢ βλάπτει· σημαίνομεν γὰρ ὅτι ἡ ἀρετὴ ὠφελεῖ, βλάπτει δ'

[9, 11]   ἄνθρωποι πάσχομεν, ὁμολογοῦμεν· καὶ γὰρ ὅτι ἡμέρα ἐστὶ καὶ ὅτι ζῶμεν

[9, 11]   οὐ θαυμάζονται, οὐδ' ὁ ἥλιος, ὅτι καθ' ἡμέραν ὁρᾶται. Τὸν ἐνατὸν

[9, 11]   ἔχει καυστικὴν ἐπέχο μεν. Καὶ ὅτι κινεῖταί τις βλέπομεν, καὶ ὅτι

[9, 12]   πρῶτον ταὐτὰ περιέχει πράγματα, πλὴν ὅτι μονοπρόσωπός ἐστιν ἡ ποίησις· ἀρχὴ

[9, 11]   πάθη γινώσκομεν. Τὸ μὲν γὰρ ὅτι ὁρῶμεν ὁμολογοῦμεν καὶ τὸ ὅτι

[9, 11]   τῶν φαινομένων οἱ δογματικοί φασιν ὅτι ὅτ' ἀπὸ τῶν αὐτῶν διάφοροι

[9, 11]   Πρὸς οὓς οἱ σκεπτικοί φασιν ὅτι ὅτε προσπίπτουσιν ἀλλοῖαι φαντασίαι, ἑκατέρας

[9, 10]   ἔλεγε μηδ' αὐτὸ τοῦτ' εἰδέναι ὅτι οὐδὲν οἶδε. Μητρόδωρον δὲ Νεσσᾶ

[9, 2]   καὶ ἀΐδιον. Πρῶτός τε ἀπεφήνατο ὅτι πᾶν τὸ γινόμενον φθαρτόν ἐστι

[9, 11]   τῶν πάντων ὁρίζειν, οὐχ ὁρῶντας ὅτι πᾶν τὸ φαινόμενον κατ' ἀντιπερίστασιν

[9, 8]   με δεῖ· ἐὰν δὲ σύ, ὅτι σύ. Γέγονε δὲ καὶ ἄλλος

[9, 11]   γάρ εἰσιν ὅμοια τῷ λέγειν ὅτι σφαιροειδής ἐστιν ὁ κόσμος. Ἀλλὰ

[9, 11]   τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν· καὶ ὅτι σφηξὶ καὶ μυίαις καὶ ὀρνέοις

[9, 1]   ἐν κόσμῳ συνισταμένων πάντων παθῶν, ὅτι τε ὁ ἥλιός ἐστι τὸ

[9, 11]   Περὶ Πύρρωνος τάδε περὶ αὐτοῦ, ὅτι τὴν ἀρχὴν ἄδοξός τε ἦν

[9, 11]   ἀσωμάτου οὐκ ἂν εἴη αἴτιον, ὅτι τὸ γενόμενον τῆς πασχούσης ὕλης

[9, 11]   ὡς καὶ τοιοῦτον ὄν. Καὶ ὅτι τὸ πῦρ καίει αἰσθανόμεθα· εἰ

[9, 11]   φαινόμενον δ' ἀφανοῦς οὐκ ἔστιν, ὅτι τὸ σημεῖον τῶν πρός τι

[9, 11]   ἢ πῶς νοοῦμεν ἀγνοοῦμεν· καὶ ὅτι τόδε λευκὸν φαίνεται διηγηματικῶς λέγομεν,

[9, 11]   ὅτι ὁρῶμεν ὁμολογοῦμεν καὶ τὸ ὅτι τόδε νοοῦμεν γινώσκομεν, πῶς δ'

[9, 7]   ἃ πάντα καταναλῶσαι. Λέγει δ' ὅτι τοσοῦτον ἦν φιλόπονος ὥστε τοῦ

[9, 12]   ἔφη, Τί δ' οὐ θαυμάζεις ὅτι τρεῖς ὄντες τέτταρας ἔχομεν ὀφθαλμούς;

[9, 11]   γλυκὺ οὐ τίθημι, τὸ δ' ὅτι φαίνεται ὁμολογῶ. Καὶ Αἰνεσίδημος ἐν

[9, 11]   διὰ τοῦτο τὰ φαινόμενα τιθέναι ὅτι φαίνεται. Τέλος δὲ οἱ σκεπτικοί

[9, 11]   ὅτι κινεῖταί τις βλέπομεν, καὶ ὅτι φθείρεται· πῶς δὲ ταῦτα γίνεται

Livre, chapitre
[9, 2]	ἥδιστα. Ἐμπεδοκλέους δὲ εἰπόντος αὐτῷ	ὅτι	ἀνεύρετός ἐστιν ὁ σοφός, Εἰκότως,
[9, 7]	νοῦ, ἐχθρῶς ἔχοντα πρὸς αὐτὸν	ὅτι	δὴ μὴ προσήκατο αὐτόν. Πῶς
[9, 8]	ἀλλ' ἐγὼ μὲν ἂν νικήσω,	ὅτι	ἐγὼ ἐνίκησα, λαβεῖν με δεῖ·
[9, 11]	τῆς γνώμης, εἰ μὴ συνιᾶσιν	ὅτι	εἰς αὐτὸ τοῦτο πρῶτον, ὡς
[9, 7]	εἶναι. Τὴν οὖν ἀδελφὴν λυπεῖσθαι	ὅτι	ἐν τῇ τῶν θεσμοφόρων ἑορτῇ
[9, 11]	Περὶ αἰσθήσεών φησι, Τὸ μέλι	ὅτι	ἐστὶ γλυκὺ οὐ τίθημι, τὸ
[9, 11]	ἔστιν ἀπόδειξις, κριτηρίου δεῖ· καὶ	ὅτι	ἔστι κριτήριον, ἀποδείξεως δεῖ· ὅθεν
[9, 11]	γενικὴν ἀπόδειξιν. Ἵνα τε γνῶμεν	ὅτι	ἔστιν ἀπόδειξις, κριτηρίου δεῖ· καὶ
[9, 11]	γὰρ ὅτι ἡμέρα ἐστὶ καὶ	ὅτι	ζῶμεν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν
[9, 11]	ὠφελεῖ ἢ βλάπτει· σημαίνομεν γὰρ	ὅτι	ἡ ἀρετὴ ὠφελεῖ, βλάπτει δ'
[9, 11]	ἄνθρωποι πάσχομεν, ὁμολογοῦμεν· καὶ γὰρ	ὅτι	ἡμέρα ἐστὶ καὶ ὅτι ζῶμεν
[9, 11]	οὐ θαυμάζονται, οὐδ' ὁ ἥλιος,	ὅτι	καθ' ἡμέραν ὁρᾶται. Τὸν ἐνατὸν
[9, 11]	ἔχει καυστικὴν ἐπέχο μεν. Καὶ	ὅτι	κινεῖταί τις βλέπομεν, καὶ ὅτι
[9, 12]	πρῶτον ταὐτὰ περιέχει πράγματα, πλὴν	ὅτι	μονοπρόσωπός ἐστιν ἡ ποίησις· ἀρχὴ
[9, 11]	πάθη γινώσκομεν. Τὸ μὲν γὰρ	ὅτι	ὁρῶμεν ὁμολογοῦμεν καὶ τὸ ὅτι
[9, 11]	τῶν φαινομένων οἱ δογματικοί φασιν	ὅτι	ὅτ' ἀπὸ τῶν αὐτῶν διάφοροι
[9, 11]	Πρὸς οὓς οἱ σκεπτικοί φασιν	ὅτι	ὅτε προσπίπτουσιν ἀλλοῖαι φαντασίαι, ἑκατέρας
[9, 10]	ἔλεγε μηδ' αὐτὸ τοῦτ' εἰδέναι	ὅτι	οὐδὲν οἶδε. Μητρόδωρον δὲ Νεσσᾶ
[9, 2]	καὶ ἀΐδιον. Πρῶτός τε ἀπεφήνατο	ὅτι	πᾶν τὸ γινόμενον φθαρτόν ἐστι
[9, 11]	τῶν πάντων ὁρίζειν, οὐχ ὁρῶντας	ὅτι	πᾶν τὸ φαινόμενον κατ' ἀντιπερίστασιν
[9, 8]	με δεῖ· ἐὰν δὲ σύ,	ὅτι	σύ. Γέγονε δὲ καὶ ἄλλος
[9, 11]	γάρ εἰσιν ὅμοια τῷ λέγειν	ὅτι	σφαιροειδής ἐστιν ὁ κόσμος. Ἀλλὰ
[9, 11]	τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν· καὶ	ὅτι	σφηξὶ καὶ μυίαις καὶ ὀρνέοις
[9, 1]	ἐν κόσμῳ συνισταμένων πάντων παθῶν,	ὅτι	τε ὁ ἥλιός ἐστι τὸ
[9, 11]	Περὶ Πύρρωνος τάδε περὶ αὐτοῦ,	ὅτι	τὴν ἀρχὴν ἄδοξός τε ἦν
[9, 11]	ἀσωμάτου οὐκ ἂν εἴη αἴτιον,	ὅτι	τὸ γενόμενον τῆς πασχούσης ὕλης
[9, 11]	ὡς καὶ τοιοῦτον ὄν. Καὶ	ὅτι	τὸ πῦρ καίει αἰσθανόμεθα· εἰ
[9, 11]	φαινόμενον δ' ἀφανοῦς οὐκ ἔστιν,	ὅτι	τὸ σημεῖον τῶν πρός τι
[9, 11]	ἢ πῶς νοοῦμεν ἀγνοοῦμεν· καὶ	ὅτι	τόδε λευκὸν φαίνεται διηγηματικῶς λέγομεν,
[9, 11]	ὅτι ὁρῶμεν ὁμολογοῦμεν καὶ τὸ	ὅτι	τόδε νοοῦμεν γινώσκομεν, πῶς δ'
[9, 7]	ἃ πάντα καταναλῶσαι. Λέγει δ'	ὅτι	τοσοῦτον ἦν φιλόπονος ὥστε τοῦ
[9, 12]	ἔφη, Τί δ' οὐ θαυμάζεις	ὅτι	τρεῖς ὄντες τέτταρας ἔχομεν ὀφθαλμούς;
[9, 11]	γλυκὺ οὐ τίθημι, τὸ δ'	ὅτι	φαίνεται ὁμολογῶ. Καὶ Αἰνεσίδημος ἐν
[9, 11]	διὰ τοῦτο τὰ φαινόμενα τιθέναι	ὅτι	φαίνεται. Τέλος δὲ οἱ σκεπτικοί
[9, 11]	ὅτι κινεῖταί τις βλέπομεν, καὶ	ὅτι	φθείρεται· πῶς δὲ ταῦτα γίνεται

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/06/2009