Livre, chapitre |
[9, 11] |
τὰς
δόξας·
ὅπερ
οὐκ
ἐνδεχόμενόν
|
ἐστι |
διὰ
τὴν
ἰσοσθένειαν
τῶν
λόγων. |
[9, 12] |
ἑκάστων,
ὁ
δ'
αὐτῷ
διηγούμενός
|
ἐστι· |
καὶ
ἐν
μὲν
τῷ
δευτέρῳ |
[9, 2] |
ὅτι
πᾶν
τὸ
γινόμενον
φθαρτόν
|
ἐστι |
καὶ
ἡ
ψυχὴ
πνεῦμα.
Ἔφη |
[9, 11] |
οἶδεν
εἰ
τὸ
ζῆν
μέν
|
ἐστι |
κατθανεῖν,
τὸ
κατθανεῖν
δὲ
ζῆν |
[9, 11] |
πιστὰ
καὶ
μὴ
αἰτεῖσθαι·
ὅ
|
ἐστι |
μάταιον·
τὸ
ἐναντίον
γάρ
τις |
[9, 10] |
πτίσσετ'
Ἀνάξαρχος
δ'
ἐν
Διός
|
ἐστι |
πάλαι.
Καί
σε
διαστείλασα
γνάφοις |
[9, 11] |
ἐστι·
τὰ
δ'
ὅσα
μή
|
ἐστι |
περὶ
ἡμᾶς,
ἀλλὰ
κατ'
ἀνάγκην, |
[9, 11] |
φωνήν·
ὡς
γὰρ
οὐ
μᾶλλόν
|
ἐστι |
πρόνοια
ἢ
οὐκ
ἔστιν,
οὕτω |
[9, 8] |
Τήιος·
φησὶ
γάρ,
Ἔνδοθι
μέν
|
ἐστι |
Πρωταγόρας
ὁ
Τήιος.
Οὗτος
καὶ |
[9, 10] |
Νικοκρέων,
ἔτι
καὶ
μάλα·
θύλακός
|
ἐστι· |
πτίσσετ'
Ἀνάξαρχος
δ'
ἐν
Διός |
[9, 11] |
ὂν
συγκαταλαμβάνεσθαι
ὀφείλει
τῷ
οὗ
|
ἐστι |
σημεῖον,
τὸ
δὲ
μὴ
ἔστιν. |
[9, 11] |
ταῦτα
φευξόμεθα
ὅσα
περὶ
ἡμᾶς
|
ἐστι· |
τὰ
δ'
ὅσα
μή
ἐστι |
[9, 11] |
ἔστι·
πρὸς
γὰρ
τὸ
αἰτιατόν
|
ἐστι· |
τὰ
δὲ
πρός
τι
ἐπινοεῖται |
[9, 11] |
δρῶν.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ
κίνησίς
|
ἐστι· |
τὸ
γὰρ
κινούμενον
ἤτοι
ἐν |
[9, 11] |
ἔστιν,
ἐπεὶ
τὸ
αἰσθητὸν
κοινόν
|
ἐστι, |
τὸ
δὲ
σημεῖον
ἴδιον.
Καὶ |
[9, 11] |
νοῦς
ποικίλως
τρέπεται.
Ἄγνωστον
οὖν
|
ἐστι |
τὸ
κριτήριον
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[9, 1] |
παθῶν,
ὅτι
τε
ὁ
ἥλιός
|
ἐστι |
τὸ
μέγεθος
οἷος
φαίνεται.
Λέγεται |
[9, 11] |
τοὐναντίον·
ὡς
γὰρ
αὐτὸς
πιστός
|
ἐστι |
τὸ
φαινόμενον
λέγων,
οὕτω
καὶ |
[9, 11] |
γὰρ
κινούμενον
ἤτοι
ἐν
ᾧ
|
ἐστι |
τόπῳ
κινεῖται
ἢ
ἐν
ᾧ |
[9, 11] |
τὸ
κινούμενον
οὔτ'
ἐν
ᾧ
|
ἐστι |
τόπῳ
κινεῖται
οὔτ'
ἐν
ᾧ |
[9, 11] |
ἔστιν·
καὶ
ἐν
ᾧ
μέν
|
ἐστι |
τόπῳ
οὐ
κινεῖται,
ἐν
ᾧ |
[9, 1] |
οὗτος·
δεύτερος
ποιητὴς
λυρικός,
οὗ
|
ἐστι |
Τῶν
δώδεκα
θεῶν
ἐγκώμιον·
τρίτος |
[9, 11] |
ἐπεὶ
τὸ
νοητὸν
ἤτοι
φαινόμενόν
|
ἐστι |
φαινομένου
ἢ
ἀφανὲς
ἀφανοῦς
ἢ |
[9, 11] |
τε
οὐκ
εἶναι·
εἰ
γάρ
|
ἐστι, |
φασί,
σημεῖον,
ἤτοι
αἰσθητόν
ἐστιν |
[9, 11] |
τὸ
διδάσκεσθαι.
Οὐδὲ
μὴν
γένεσίς
|
ἐστι, |
φασίν.
Οὔτε
γὰρ
τὸ
ὂν |
[9, 11] |
ἢ
κακόν·
εἰ
γάρ
τί
|
ἐστι |
φύσει
ἀγαθὸν
καὶ
κακόν,
πᾶσιν |