Livre, chapitre |
[9, 11] |
λόγον·
ἀσώματον
δὲ
σώματος
οὐκ
|
ἔστιν |
αἴτιον,
ἐπεὶ
οὐδὲν
ἀσώματον
ποιεῖ |
[9, 11] |
ἐστὶν
αἴτιον.
Καὶ
μὴν
εἰ
|
ἔστιν |
αἴτιον,
ἤτοι
σῶμα
σώματός
ἐστιν |
[9, 8] |
τὸν
πειρώμενον
ἀποδεικνύειν
ὡς
οὐκ
|
ἔστιν |
ἀντιλέγειν
οὗτος
πρῶτος
διείλεκται,
καθά |
[9, 11] |
ἀπόδειξιν.
Ἵνα
τε
γνῶμεν
ὅτι
|
ἔστιν |
ἀπόδειξις,
κριτηρίου
δεῖ·
καὶ
ὅτι |
[9, 1] |
ἐτελεύτα
βιοὺς
ἔτη
ἑξήκοντα.
Καὶ
|
ἔστιν |
εἰς
αὐτὸν
ἡμῶν
οὕτως
ἔχον· |
[9, 8] |
δὲ
οὐκ
ὄντων
ὡς
οὐκ
|
ἔστιν. |
Ἔλεγέ
τε
μηδὲν
εἶναι
ψυχὴν |
[9, 11] |
σημείου·
ἀφανὲς
δ'
ἀφανοῦς
οὐκ
|
ἔστιν, |
ἐπεὶ
δεῖ
φαίνεσθαι
τὸ
ἐκκαλυπτόμενον |
[9, 11] |
νοητόν·
αἰσθητὸν
μὲν
οὖν
οὐκ
|
ἔστιν, |
ἐπεὶ
τὸ
αἰσθητὸν
κοινόν
ἐστι, |
[9, 11] |
πρός
τι.
Νοητὸν
δ'
οὐκ
|
ἔστιν, |
ἐπεὶ
τὸ
νοητὸν
ἤτοι
φαινόμενόν |
[9, 11] |
Φαινόμενον
μὲν
οὖν
φαινομένου
οὐκ
|
ἔστιν, |
ἐπεὶ
τὸ
φαινόμενον
οὐ
δεῖται |
[9, 11] |
δὲ
λόγῳ
καὶ
ὑπὲρ
ἀδυνάτων
|
ἔστιν |
ἐπιχειρεῖν.
Τοὺς
δ'
οἰομένους
μὴ |
[9, 10] |
λόγος
ἀποτραγόντα
προσπτύσαι
αὐτῷ.
Καὶ
|
ἔστιν |
ἡμῶν
εἰς
αὐτὸν
οὕτως
ἔχον> |
[9, 11] |
κινεῖται
ἢ
ἐν
ᾧ
μὴ
|
ἔστιν· |
καὶ
ἐν
ᾧ
μέν
ἐστι |
[9, 11] |
καταλήψεως·
φαινόμενον
δ'
ἀφανοῦς
οὐκ
|
ἔστιν, |
ὅτι
τὸ
σημεῖον
τῶν
πρός |
[9, 11] |
κινεῖται,
ἐν
ᾧ
δ'
οὐκ
|
ἔστιν |
οὐδὲ
κινεῖται·
οὐκ
ἔστιν
οὖν |
[9, 11] |
ἐστι
σημεῖον,
τὸ
δὲ
μὴ
|
ἔστιν. |
Οὐδὲν
ἄρα
τῶν
ἀδήλων
ἂν |
[9, 11] |
οὐκ
ἔστιν
οὐδὲ
κινεῖται·
οὐκ
|
ἔστιν |
οὖν
κίνησις.
Ἀνῄρουν
δὲ
καὶ |
[9, 11] |
μᾶλλόν
ἐστι
πρόνοια
ἢ
οὐκ
|
ἔστιν, |
οὕτω
καὶ
τὸ
Οὐδὲν
μᾶλλον |
[9, 11] |
οὐ
μᾶλλόν
ἐστιν
ἢ
οὐκ
|
ἔστιν. |
Σημαίνει
οὖν
ἡ
φωνή,
καθά |
[9, 8] |
ἄνθρωπος,
τῶν
μὲν
ὄντων
ὡς
|
ἔστιν, |
τῶν
δὲ
οὐκ
ὄντων
ὡς |