HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Ὧν 2
ὥρας 1
ὥριζον 1
ὡς 79
Ὡς 3
ὥς 15
ὥσπερ 5

Fréquences [« »]
70 γὰρ
67 τῆς
71 τῷ
79 ὡς
83 εἶναι
96 μὲν
96 τὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre IX

ὡς

Livre, chapitre

[9, 11]   φάμενοι κατειλῆφθαι, περὶ τούτων ἐπέχομεν ὡς ἀδήλων, μόνα δὲ τὰ πάθη

[9, 11]   καὶ ἤκουσε Βρύσωνος τοῦ Στίλπωνος, ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς, εἶτ' Ἀναξάρχου,

[9, 7]   ἔοικεν ὁ φιλόσοφος. Καὶ ἦν ὡς ἀληθῶς ἐν φιλοσοφίᾳ πένταθλος· τὰ

[9, 12]   Σίλλων τρία ἐστίν, ἐν οἷς ὡς ἂν σκεπτικὸς ὢν πάντας λοιδορεῖ

[9, 11]   εὐλαί· τὰ δ' ἐξ ἐπιπλοκῆς, ὡς ἄνθρωποι καὶ τὰ ἄλλα· καὶ

[9, 11]   οὓς ἀποκρίνονται, Περὶ μὲν ὧν ὡς ἄνθρωποι πάσχομεν, ὁμολογοῦμεν· καὶ γὰρ

[9, 11]   τῶν αὐτῶν διάφοροι προσπίπτουσι φαντασίαι, ὡς ἀπὸ τοῦ πύργου ἢ στρογγύλου

[9, 8]   ἐδόκει. ~ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ. Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος ἤ, ὡς Ἀπολλόδωρος καὶ Δίνων ἐν Περσικῶν

[9, 2]   εἶδος. ~ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ. Ξενοφάνης Δεξίου ἤ, ὡς Ἀπολλόδωρος, Ὀρθομένους Κολοφώνιος ἐπαινεῖται πρὸς

[9, 8]   Καὶ σεῦ, Πρωταγόρη, φάτιν ἔκλυον, ὡς ἄρ' Ἀθηνέων ἔκ ποτ' ἰὼν

[9, 11]   ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο πρῶτον, ὡς ἄρ' ἐξ αὑτῶν ἔχει τὴν

[9, 11]   ἀκαταληψίας καὶ ἐποχῆς εἶδος εἰσαγαγών, ὡς Ἀσκάνιος ὁ Ἀβδηρίτης φησίν. Οὐδὲν

[9, 12]   βασιλεῖ καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Φιλαδέλφῳ, ὡς αὐτὸς ἐν τοῖς ἰάμβοις αὑτῷ

[9, 7]   ἀνέγνων. Γέγονε δὲ τοῖς χρόνοις, ὡς αὐτός φησιν ἐν τῷ Μικρῷ

[9, 11]   πρὸς τὸν ᾧ φαίνεται τοὐναντίον· ὡς γὰρ αὐτὸς πιστός ἐστι τὸ

[9, 11]   αὐτὴν τὴν Οὐδὲν μᾶλλον φωνήν· ὡς γὰρ οὐ μᾶλλόν ἐστι πρόνοια

[9, 8]   Θουρίοις νόμους γράψαι φησὶν αὐτόν· ὡς δ' Εὔπολις ἐν Κόλαξιν, Τήιος·

[9, 7]   Χρονικοῖς, κατὰ τὴν ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα· ὡς δὲ Θράσυλλος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ

[9, 6]   ἑβδομηκοστὴν> Ὀλυμπιάδα. ~ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ. Λεύκιππος Ἐλεάτης, ὡς δέ τινες, Ἀβδηρίτης, κατ' ἐνίους

[9, 11]   διαφωνεῖ καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους, ὡς δῆλον ἐκ τῶν διαφόρων νόμων

[9, 11]   οἱ σκεπτικοὶ περὶ τῶν δογματικῶν ὡς δυνήσεται βιοῦν ζητήσεων ἀπέχων, οὐ

[9, 11]   ταῦτα. Λεγόντων δὲ τῶν δογματικῶν ὡς δυνήσεται βιοῦν ὁ σκεπτικὸς μὴ

[9, 11]   ἀποφάσεις εἰς μήνυσιν τῆς ἀπροπτωσίας, ὡς, εἰ καὶ νεύσαντας, τοῦτο ἐνεδέχετο

[9, 8]   θεῶν οὐκ ἔχω εἰδέναι οὔθ' ὡς εἰσίν, οὔθ' ὡς οὐκ εἰσίν·

[9, 11]   Ἀγνοοῦμεν οὖν τὸ κατ' ἰδίαν, ὡς ἔλαιον ἐν μύρῳ. Ἕβδομος ὁ

[9, 11]   Ἀθηναῖος, γνώριμος αὐτοῦ γεγονώς, ἔλεγεν ὡς ἐμέμνητο μάλιστα μὲν Δημοκρίτου, εἶτα

[9, 7]   Ἀθηνοκρίτου, τινὲς Δαμασίππου Ἀβδηρίτης ἤ, ὡς ἔνιοι, Μιλήσιος. Οὗτος μάγων τινῶν

[9, 7]   τὴν αὐτὴν οὖσαν τῇ ἡδονῇ, ὡς ἔνιοι παρακούσαντες ἐξεδέξαντο, ἀλλὰ καθ'

[9, 12]   Φύλαρχος ἱστορῶν, ὥστ' ἀδίκως ὑπομεῖναι ὡς ἐπὶ προδοσίᾳ κολασθῆναι, μηδὲ λόγου

[9, 8]   μέτρον ἄνθρωπος, τῶν μὲν ὄντων ὡς ἔστιν, τῶν δὲ οὐκ ὄντων

[9, 11]   καὶ γὰρ ἡμεῖς τὸν ἥλιον ὡς ἑστῶτα βλέπομεν. Θέων δ' ὁ

[9, 3]   καὶ Ἀμεινίᾳ Διοχαίτα τῷ Πυθαγορικῷ, ὡς ἔφη Σωτίων, ἀνδρὶ πένητι μέν,

[9, 11]   ὑφ' οὗ μὲν δοξάζεται ἀγαθόν, ὡς ἡ ἡδονὴ ὑπὸ Ἐπικούρου, ὑφ'

[9, 2]   ἐντυγχάνειν ἢ ὡς ἥκιστα ἢ ὡς ἥδιστα. Ἐμπεδοκλέους δὲ εἰπόντος αὐτῷ

[9, 2]   Καὶ τοῖς τυράννοις ἐντυγχάνειν ἢ ὡς ἥκιστα ἢ ὡς ἥδιστα. Ἐμπεδοκλέους

[9, 11]   Ἄγνωστα οὖν τὰ πρός τι ὡς> καθ' ἑαυτά. Καὶ οὗτοι μὲν

[9, 11]   κατὰ τοὺς σκεπτικοὺς τὸ φαινόμενον, ὡς καὶ Αἰνεσίδημός φησιν· οὕτω δὲ

[9, 1]   δὲ δόξαν ἔσχε τὸ σύγγραμμα ὡς καὶ αἱρετιστὰς ἀπ' αὐτοῦ γενέσθαι

[9, 12]   φιλόκηπος ἦν σφόδρα καὶ ἰδιοπράγμων, ὡς καὶ Ἀντίγονός φησι. Λόγος γοῦν

[9, 1]   γέγονε παρ' ὁντιναοῦν καὶ ὑπερόπτης, ὡς καὶ ἐκ τοῦ συγγράμματος αὐτοῦ

[9, 8]   Περὶ παιδείας· φορμοφόρος γὰρ ἦν, ὡς καὶ Ἐπίκουρός πού φησι. Καὶ

[9, 12]   κατέλιπεν. Ὁ δ' ἐλλόγιμος ἦν, ὡς καὶ Σωτίων ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ

[9, 11]   Ἦν οὖν πολεμιώτατος τοῖς σοφισταῖς, ὡς καὶ Τίμων φησίν. Ὁ δὲ

[9, 11]   γὰρ τὸ φαινόμενον τιθέμεθα, οὐχ ὡς καὶ τοιοῦτον ὄν. Καὶ ὅτι

[9, 11]   Διαδοχαῖς, εἶτ' Ἀναξάρχου, ξυνακολουθῶν πανταχοῦ, ὡς καὶ τοῖς γυμνοσοφισταῖς ἐν Ἰνδίᾳ

[9, 7]   τῶν περὶ Παρμενίδην καὶ Ζήνωνα, ὡς κατ' αὐτὸν μάλιστα διαβεβοημένων, καὶ

[9, 11]   διὸ καὶ τῇ αἰσθήσει διαφέρει, ὡς κίρκοι μὲν ὀξύτατοι, κύνες δ'

[9, 7]   καὶ ἑπτακοσίοις. Γεγόνοι δ' ἄν, ὡς μὲν Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς, κατὰ

[9, 12]   ἐπιγραφομένῳ Ἀρκεσιλάου περιδείπνῳ. Τούτου διάδοχος, ὡς μὲν Μηνόδοτός φησι γέγονεν οὐδείς,

[9, 1]   εἰς τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερόν, ὡς μέν τινες, ἐπιτηδεύσας ἀσαφέστερον γράψαι,

[9, 12]   ἦν ἀδιάφορος. Ἀλλὰ καὶ εὔρους, ὡς μηδ' ἀριστᾶν συγχρονεῖν. Φασὶ δ'

[9, 11]   ἐκδῦναι τὸν ἄνθρωπον· διαγωνίζεσθαι δ' ὡς οἷόν τε πρῶτον μὲν τοῖς

[9, 11]   τὸ Οὐδὲν μᾶλλον καὶ θετικῶς, ὡς ὁμοίων τινῶν ὄντων· οἷον, Οὐδὲν

[9, 11]   ποτὲ δὲ θετικῶς καὶ ἀναιρετικῶς, ὡς ὅταν λέγωμεν, Μᾶλλον ἡ ἀρετὴ

[9, 11]   Μᾶλλον ποτὲ μὲν συγκριτικῶς ἐκφέρεται, ὡς ὅταν φῶμεν μᾶλλον τὸ μέλι

[9, 11]   φωνῆς καὶ τῶν ὁμοίων λέγομεν ὡς οὐ δογμάτων· οὐ γάρ εἰσιν

[9, 7]   Κλεινίαν τοὺς Πυθαγορικοὺς κωλῦσαι αὐτόν, ὡς οὐδὲν ὄφελος· παρὰ πολλοῖς γὰρ

[9, 11]   ἀκούσαντα Ἰνδοῦ τινος ὀνειδίζοντος Ἀναξάρχῳ ὡς οὐκ ἂν ἕτερόν τινα διδάξαι

[9, 7]   ἱστορίᾳ λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου ὡς οὐκ εἴησαν αὐτοῦ αἱ δόξαι

[9, 8]   εἰδέναι οὔθ' ὡς εἰσίν, οὔθ' ὡς οὐκ εἰσίν· πολλὰ γὰρ τὰ

[9, 11]   ἐκαλεῖτο, πρὸς τὸν ἐπιλαβόμενον εἰπεῖν ὡς οὐκ ἐν γυναίῳ ἡ ἐπίδειξις

[9, 8]   Ἀντισθένους λόγον τὸν πειρώμενον ἀποδεικνύειν ὡς οὐκ ἔστιν ἀντιλέγειν οὗτος πρῶτος

[9, 8]   ἔστιν, τῶν δὲ οὐκ ὄντων ὡς οὐκ ἔστιν. Ἔλεγέ τε μηδὲν

[9, 11]   φέρεται ἐλάσσωμα τόδε. Φασὶ γὰρ ὡς οὕτω παρωξύνθη ποτὲ ὥστε τὸν

[9, 7]   διαλεγόμενος περὶ φιλοσοφίας, ᾧ, φησίν, ὡς πεντάθλῳ ἔοικεν ὁ φιλόσοφος. Καὶ

[9, 11]   τῶν πραγμάτων αὐτόθεν δεῖν λαμβάνειν ὡς πιστὰ καὶ μὴ αἰτεῖσθαι· ὅ

[9, 6]   Τὸ μὲν πᾶν ἄπειρόν φησιν, ὡς προείρηται· τούτου δὲ τὸ μὲν

[9, 11]   πρὸς τὸν ἥλιον καὶ πάντα ὡς πρὸς τὴν διάνοιαν. Ἄγνωστα οὖν

[9, 11]   Ὁμοίως καὶ πατὴρ καὶ ἀδελφὸς ὡς πρός τι καὶ ἡμέρα ὡς

[9, 11]   ἔστι δεξιόν, κατὰ δὲ τὴν ὡς πρὸς τὸ ἕτερον σχέσιν νοεῖται·

[9, 7]   αὐτῷ δέοι, δηλον< ότι> εἰδὼς ὡς πρὸς τὸν ἄριστον αὐτῷ τῶν

[9, 11]   ὡς πρός τι καὶ ἡμέρα ὡς πρὸς τὸν ἥλιον καὶ πάντα

[9, 2]   ἤ, ὥς τινες, Ἀρχελάου. Καί, ὡς Σωτίων φησί, κατ' Ἀναξίμανδρον ἦν.

[9, 11]   τὰ μὲν χωρὶς μίξεως γίνεσθαι, ὡς τὰ πυρίβια καὶ ὁ Ἀράβιος

[9, 11]   κατ' ἀνάγκην, οὐ δυνάμεθα φεύγειν, ὡς τὸ πεινῆν καὶ διψῆν καὶ

[9, 11]   οὐ θετικῶς ἀλλ' ἀναιρετικῶς λέγεται, ὡς ὑπὸ τοῦ ἀνασκευάζοντος καὶ λέγοντος,

[9, 3]   πρῶτος ἐρωτῆσαι τὸν Ἀχιλλέα λόγον, ὡς Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ. Γέγονε

[9, 11]   διασοβηθέντα εἰπεῖν πρὸς τὸν αἰτιασάμενον, ὡς χαλεπὸν εἴη ὁλοσχερῶς ἐκδῦναι τὸν

[9, 11]   πλοίῳ χοιρίδιον ἐσθίον καὶ εἰπὼν ὡς χρὴ τὸν σοφὸν ἐν τοιαύτῃ

Livre, chapitre
[9, 11]	φάμενοι κατειλῆφθαι, περὶ τούτων ἐπέχομεν	ὡς	ἀδήλων, μόνα δὲ τὰ πάθη
[9, 11]	καὶ ἤκουσε Βρύσωνος τοῦ Στίλπωνος,	ὡς	Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς, εἶτ' Ἀναξάρχου,
[9, 7]	ἔοικεν ὁ φιλόσοφος. Καὶ ἦν	ὡς	ἀληθῶς ἐν φιλοσοφίᾳ πένταθλος· τὰ
[9, 12]	Σίλλων τρία ἐστίν, ἐν οἷς	ὡς	ἂν σκεπτικὸς ὢν πάντας λοιδορεῖ
[9, 11]	εὐλαί· τὰ δ' ἐξ ἐπιπλοκῆς,	ὡς	ἄνθρωποι καὶ τὰ ἄλλα· καὶ
[9, 11]	οὓς ἀποκρίνονται, Περὶ μὲν ὧν	ὡς	ἄνθρωποι πάσχομεν, ὁμολογοῦμεν· καὶ γὰρ
[9, 11]	τῶν αὐτῶν διάφοροι προσπίπτουσι φαντασίαι,	ὡς	ἀπὸ τοῦ πύργου ἢ στρογγύλου
[9, 8]	ἐδόκει. ~ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ. Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος ἤ,	ὡς	Ἀπολλόδωρος καὶ Δίνων ἐν Περσικῶν
[9, 2]	εἶδος. ~ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ. Ξενοφάνης Δεξίου ἤ,	ὡς	Ἀπολλόδωρος, Ὀρθομένους Κολοφώνιος ἐπαινεῖται πρὸς
[9, 8]	Καὶ σεῦ, Πρωταγόρη, φάτιν ἔκλυον,	ὡς	ἄρ' Ἀθηνέων ἔκ ποτ' ἰὼν
[9, 11]	ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο πρῶτον,	ὡς	ἄρ' ἐξ αὑτῶν ἔχει τὴν
[9, 11]	ἀκαταληψίας καὶ ἐποχῆς εἶδος εἰσαγαγών,	ὡς	Ἀσκάνιος ὁ Ἀβδηρίτης φησίν. Οὐδὲν
[9, 12]	βασιλεῖ καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Φιλαδέλφῳ,	ὡς	αὐτὸς ἐν τοῖς ἰάμβοις αὑτῷ
[9, 7]	ἀνέγνων. Γέγονε δὲ τοῖς χρόνοις,	ὡς	αὐτός φησιν ἐν τῷ Μικρῷ
[9, 11]	πρὸς τὸν ᾧ φαίνεται τοὐναντίον·	ὡς	γὰρ αὐτὸς πιστός ἐστι τὸ
[9, 11]	αὐτὴν τὴν Οὐδὲν μᾶλλον φωνήν·	ὡς	γὰρ οὐ μᾶλλόν ἐστι πρόνοια
[9, 8]	Θουρίοις νόμους γράψαι φησὶν αὐτόν·	ὡς	δ' Εὔπολις ἐν Κόλαξιν, Τήιος·
[9, 7]	Χρονικοῖς, κατὰ τὴν ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα·	ὡς	δὲ Θράσυλλος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ
[9, 6]	ἑβδομηκοστὴν> Ὀλυμπιάδα. ~ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ. Λεύκιππος Ἐλεάτης,	ὡς	δέ τινες, Ἀβδηρίτης, κατ' ἐνίους
[9, 11]	διαφωνεῖ καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους,	ὡς	δῆλον ἐκ τῶν διαφόρων νόμων
[9, 11]	οἱ σκεπτικοὶ περὶ τῶν δογματικῶν	ὡς	δυνήσεται βιοῦν ζητήσεων ἀπέχων, οὐ
[9, 11]	ταῦτα. Λεγόντων δὲ τῶν δογματικῶν	ὡς	δυνήσεται βιοῦν ὁ σκεπτικὸς μὴ
[9, 11]	ἀποφάσεις εἰς μήνυσιν τῆς ἀπροπτωσίας,	ὡς,	εἰ καὶ νεύσαντας, τοῦτο ἐνεδέχετο
[9, 8]	θεῶν οὐκ ἔχω εἰδέναι οὔθ'	ὡς	εἰσίν, οὔθ' ὡς οὐκ εἰσίν·
[9, 11]	Ἀγνοοῦμεν οὖν τὸ κατ' ἰδίαν,	ὡς	ἔλαιον ἐν μύρῳ. Ἕβδομος ὁ
[9, 11]	Ἀθηναῖος, γνώριμος αὐτοῦ γεγονώς, ἔλεγεν	ὡς	ἐμέμνητο μάλιστα μὲν Δημοκρίτου, εἶτα
[9, 7]	Ἀθηνοκρίτου, τινὲς Δαμασίππου Ἀβδηρίτης ἤ,	ὡς	ἔνιοι, Μιλήσιος. Οὗτος μάγων τινῶν
[9, 7]	τὴν αὐτὴν οὖσαν τῇ ἡδονῇ,	ὡς	ἔνιοι παρακούσαντες ἐξεδέξαντο, ἀλλὰ καθ'
[9, 12]	Φύλαρχος ἱστορῶν, ὥστ' ἀδίκως ὑπομεῖναι	ὡς	ἐπὶ προδοσίᾳ κολασθῆναι, μηδὲ λόγου
[9, 8]	μέτρον ἄνθρωπος, τῶν μὲν ὄντων	ὡς	ἔστιν, τῶν δὲ οὐκ ὄντων
[9, 11]	καὶ γὰρ ἡμεῖς τὸν ἥλιον	ὡς	ἑστῶτα βλέπομεν. Θέων δ' ὁ
[9, 3]	καὶ Ἀμεινίᾳ Διοχαίτα τῷ Πυθαγορικῷ,	ὡς	ἔφη Σωτίων, ἀνδρὶ πένητι μέν,
[9, 11]	ὑφ' οὗ μὲν δοξάζεται ἀγαθόν,	ὡς	ἡ ἡδονὴ ὑπὸ Ἐπικούρου, ὑφ'
[9, 2]	ἐντυγχάνειν ἢ ὡς ἥκιστα ἢ	ὡς	ἥδιστα. Ἐμπεδοκλέους δὲ εἰπόντος αὐτῷ
[9, 2]	Καὶ τοῖς τυράννοις ἐντυγχάνειν ἢ	ὡς	ἥκιστα ἢ ὡς ἥδιστα. Ἐμπεδοκλέους
[9, 11]	Ἄγνωστα οὖν τὰ πρός τι	ὡς>	καθ' ἑαυτά. Καὶ οὗτοι μὲν
[9, 11]	κατὰ τοὺς σκεπτικοὺς τὸ φαινόμενον,	ὡς	καὶ Αἰνεσίδημός φησιν· οὕτω δὲ
[9, 1]	δὲ δόξαν ἔσχε τὸ σύγγραμμα	ὡς	καὶ αἱρετιστὰς ἀπ' αὐτοῦ γενέσθαι
[9, 12]	φιλόκηπος ἦν σφόδρα καὶ ἰδιοπράγμων,	ὡς	καὶ Ἀντίγονός φησι. Λόγος γοῦν
[9, 1]	γέγονε παρ' ὁντιναοῦν καὶ ὑπερόπτης,	ὡς	καὶ ἐκ τοῦ συγγράμματος αὐτοῦ
[9, 8]	Περὶ παιδείας· φορμοφόρος γὰρ ἦν,	ὡς	καὶ Ἐπίκουρός πού φησι. Καὶ
[9, 12]	κατέλιπεν. Ὁ δ' ἐλλόγιμος ἦν,	ὡς	καὶ Σωτίων ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ
[9, 11]	Ἦν οὖν πολεμιώτατος τοῖς σοφισταῖς,	ὡς	καὶ Τίμων φησίν. Ὁ δὲ
[9, 11]	γὰρ τὸ φαινόμενον τιθέμεθα, οὐχ	ὡς	καὶ τοιοῦτον ὄν. Καὶ ὅτι
[9, 11]	Διαδοχαῖς, εἶτ' Ἀναξάρχου, ξυνακολουθῶν πανταχοῦ,	ὡς	καὶ τοῖς γυμνοσοφισταῖς ἐν Ἰνδίᾳ
[9, 7]	τῶν περὶ Παρμενίδην καὶ Ζήνωνα,	ὡς	κατ' αὐτὸν μάλιστα διαβεβοημένων, καὶ
[9, 11]	διὸ καὶ τῇ αἰσθήσει διαφέρει,	ὡς	κίρκοι μὲν ὀξύτατοι, κύνες δ'
[9, 7]	καὶ ἑπτακοσίοις. Γεγόνοι δ' ἄν,	ὡς	μὲν Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς, κατὰ
[9, 12]	ἐπιγραφομένῳ Ἀρκεσιλάου περιδείπνῳ. Τούτου διάδοχος,	ὡς	μὲν Μηνόδοτός φησι γέγονεν οὐδείς,
[9, 1]	εἰς τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερόν,	ὡς	μέν τινες, ἐπιτηδεύσας ἀσαφέστερον γράψαι,
[9, 12]	ἦν ἀδιάφορος. Ἀλλὰ καὶ εὔρους,	ὡς	μηδ' ἀριστᾶν συγχρονεῖν. Φασὶ δ'
[9, 11]	ἐκδῦναι τὸν ἄνθρωπον· διαγωνίζεσθαι δ'	ὡς	οἷόν τε πρῶτον μὲν τοῖς
[9, 11]	τὸ Οὐδὲν μᾶλλον καὶ θετικῶς,	ὡς	ὁμοίων τινῶν ὄντων· οἷον, Οὐδὲν
[9, 11]	ποτὲ δὲ θετικῶς καὶ ἀναιρετικῶς,	ὡς	ὅταν λέγωμεν, Μᾶλλον ἡ ἀρετὴ
[9, 11]	Μᾶλλον ποτὲ μὲν συγκριτικῶς ἐκφέρεται,	ὡς	ὅταν φῶμεν μᾶλλον τὸ μέλι
[9, 11]	φωνῆς καὶ τῶν ὁμοίων λέγομεν	ὡς	οὐ δογμάτων· οὐ γάρ εἰσιν
[9, 7]	Κλεινίαν τοὺς Πυθαγορικοὺς κωλῦσαι αὐτόν,	ὡς	οὐδὲν ὄφελος· παρὰ πολλοῖς γὰρ
[9, 11]	ἀκούσαντα Ἰνδοῦ τινος ὀνειδίζοντος Ἀναξάρχῳ	ὡς	οὐκ ἂν ἕτερόν τινα διδάξαι
[9, 7]	ἱστορίᾳ λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου	ὡς	οὐκ εἴησαν αὐτοῦ αἱ δόξαι
[9, 8]	εἰδέναι οὔθ' ὡς εἰσίν, οὔθ'	ὡς	οὐκ εἰσίν· πολλὰ γὰρ τὰ
[9, 11]	ἐκαλεῖτο, πρὸς τὸν ἐπιλαβόμενον εἰπεῖν	ὡς	οὐκ ἐν γυναίῳ ἡ ἐπίδειξις
[9, 8]	Ἀντισθένους λόγον τὸν πειρώμενον ἀποδεικνύειν	ὡς	οὐκ ἔστιν ἀντιλέγειν οὗτος πρῶτος
[9, 8]	ἔστιν, τῶν δὲ οὐκ ὄντων	ὡς	οὐκ ἔστιν. Ἔλεγέ τε μηδὲν
[9, 11]	φέρεται ἐλάσσωμα τόδε. Φασὶ γὰρ	ὡς	οὕτω παρωξύνθη ποτὲ ὥστε τὸν
[9, 7]	διαλεγόμενος περὶ φιλοσοφίας, ᾧ, φησίν,	ὡς	πεντάθλῳ ἔοικεν ὁ φιλόσοφος. Καὶ
[9, 11]	τῶν πραγμάτων αὐτόθεν δεῖν λαμβάνειν	ὡς	πιστὰ καὶ μὴ αἰτεῖσθαι· ὅ
[9, 6]	Τὸ μὲν πᾶν ἄπειρόν φησιν,	ὡς	προείρηται· τούτου δὲ τὸ μὲν
[9, 11]	πρὸς τὸν ἥλιον καὶ πάντα	ὡς	πρὸς τὴν διάνοιαν. Ἄγνωστα οὖν
[9, 11]	Ὁμοίως καὶ πατὴρ καὶ ἀδελφὸς	ὡς	πρός τι καὶ ἡμέρα ὡς
[9, 11]	ἔστι δεξιόν, κατὰ δὲ τὴν	ὡς	πρὸς τὸ ἕτερον σχέσιν νοεῖται·
[9, 7]	αὐτῷ δέοι, δηλον< ότι> εἰδὼς	ὡς	πρὸς τὸν ἄριστον αὐτῷ τῶν
[9, 11]	ὡς πρός τι καὶ ἡμέρα	ὡς	πρὸς τὸν ἥλιον καὶ πάντα
[9, 2]	ἤ, ὥς τινες, Ἀρχελάου. Καί,	ὡς	Σωτίων φησί, κατ' Ἀναξίμανδρον ἦν.
[9, 11]	τὰ μὲν χωρὶς μίξεως γίνεσθαι,	ὡς	τὰ πυρίβια καὶ ὁ Ἀράβιος
[9, 11]	κατ' ἀνάγκην, οὐ δυνάμεθα φεύγειν,	ὡς	τὸ πεινῆν καὶ διψῆν καὶ
[9, 11]	οὐ θετικῶς ἀλλ' ἀναιρετικῶς λέγεται,	ὡς	ὑπὸ τοῦ ἀνασκευάζοντος καὶ λέγοντος,
[9, 3]	πρῶτος ἐρωτῆσαι τὸν Ἀχιλλέα λόγον,	ὡς	Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ. Γέγονε
[9, 11]	διασοβηθέντα εἰπεῖν πρὸς τὸν αἰτιασάμενον,	ὡς	χαλεπὸν εἴη ὁλοσχερῶς ἐκδῦναι τὸν
[9, 11]	πλοίῳ χοιρίδιον ἐσθίον καὶ εἰπὼν	ὡς	χρὴ τὸν σοφὸν ἐν τοιαύτῃ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/06/2009