Livre, chapitre |
[9, 1] |
δέ
φησιν
εἰρηκέναι
τινὰς
Ξενοφάνους
|
αὐτὸν |
ἀκηκοέναι·
λέγειν
τε
Ἀρίστωνα
ἐν |
[9, 10] |
ῥέει
μακάρεσσι
θεοῖσι.
Πλούταρχος
δ'
|
αὐτὸν |
Ἀλέξανδρον
τοῦτο
λέξαι
πρὸς
τοὺς |
[9, 8] |
οὐκ
ἔφυγες.
Λέγεται
δέ
ποτ'
|
αὐτὸν |
ἀπαιτοῦντα
τὸν
μισθὸν
Εὔαθλον
τὸν |
[9, 1] |
ὁ
Κυζικηνός
φησι
μὴ
δυνηθέντα
|
αὐτὸν |
ἀποσπάσαι
τὰ
βόλιτα
μεῖναι
καὶ |
[9, 5] |
ἐν
τοῖς
Ὁμωνύμοις
τὸν
μυκτῆρα
|
αὐτὸν |
ἀποτραγεῖν.
Ἀντισθένης
δὲ
ἐν
ταῖς |
[9, 12] |
μηδ'
ἀριστᾶν
συγχρονεῖν.
Φασὶ
δ'
|
αὐτὸν |
Ἀρκεσίλαον
θεασάμενον
διὰ
τῶν
Κερκώπων |
[9, 5] |
Ἕρμιππος
δέ
φησιν
εἰς
ὅλμον
|
αὐτὸν |
βληθῆναι
καὶ
κατακοπῆναι.
Καὶ
εἰς |
[9, 5] |
καλεῖ.
Φησὶ
δ'
Ἀριστοτέλης
εὑρετὴν
|
αὐτὸν |
γενέσθαι
διαλεκτικῆς,
ὥσπερ
Ἐμπεδοκλέα
ῥητορικῆς. |
[9, 7] |
τῶν
Πυθαγορικῶν
τινος
ἀκοῦσαί
φησιν
|
αὐτὸν |
Γλαῦκος
ὁ
Ῥηγῖνος,
κατὰ
τοὺς |
[9, 3] |
ἀνθρώπων
ἐξ
ἡλίου
πρῶτον
γενέσθαι·
|
αὐτὸν |
δὲ
ὑπάρχειν
τὸ
θερμὸν
καὶ |
[9, 7] |
καὶ
χαλκαῖς
εἰκόσι·
καὶ
τελευτήσαντα
|
αὐτὸν |
δημοσίᾳ
ταφῆναι,
βιώσαντα
ὑπὲρ
τὰ |
[9, 8] |
Γέγραφε
δὲ
καὶ
Πλάτων
εἰς
|
αὐτὸν |
διάλογον.
Φησὶ
δὲ
Φιλόχορος,
πλέοντος |
[9, 3] |
Καὶ
δοκεῖ
πρῶτος
πεφωρακέναι
τὸν
|
αὐτὸν |
εἶναι
Ἕσπερον
καὶ
Φωσφόρον,
ὥς |
[9, 2] |
σοφόν.
Φησὶ
δὲ
Σωτίων
πρῶτον
|
αὐτὸν |
εἰπεῖν
ἀκατάληπτα
εἶναι
τὰ
πάντα, |
[9, 7] |
Σωκράτους
ἀπολογίᾳ
μηδὲ
ἐλθεῖν
φησιν
|
αὐτὸν |
εἰς
Ἀθήνας.
Τοῦτο
δὲ
καὶ |
[9, 1] |
ἕνα
εἶναι
κόσμον·
γεννᾶσθαί
τε
|
αὐτὸν |
ἐκ
πυρὸς
καὶ
πάλιν
ἐκπυροῦσθαι |
[9, 7] |
τάφοις
ἐνδιατρίβων.
Ἐλθόντα
δή
φησιν
|
αὐτὸν |
ἐκ
τῆς
ἀποδημίας
ταπεινότατα
διάγειν, |
[9, 7] |
ἱκανὸν
χρόνον
μὴ
γνῶναι,
ἕως
|
αὐτὸν |
ἐκεῖνος
διαναστήσας
προφάσει
τῆς
θυσίας |
[9, 7] |
τε
γυμνοσοφισταῖς
φασί
τινες
συμμῖξαι
|
αὐτὸν |
ἐν
Ἰνδίᾳ
καὶ
εἰς
Αἰθιοπίαν |
[9, 7] |
ἔτη
βιούς.
Ἡμεῖς
τ'
εἰς
|
αὐτὸν |
ἐν
τῇ
Παμμέτρῳ
τοῦτον
ἐποιήσαμεν |
[9, 12] |
Ἀρκεσιλάου
ἐν
τοῖς
Σίλλοις
ἐπῄνεκεν
|
αὐτὸν |
ἐν>
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Ἀρκεσιλάου
περιδείπνῳ. |
[9, 7] |
καὶ
αὐτοῦ
Πυθαγόρου
μέμνηται,
θαυμάζων
|
αὐτὸν |
ἐν
τῷ
ὁμωνύμῳ
συγγράμματι.
Πάντα |
[9, 1] |
μέτρου
ἐκβάλλειν.
Πολλά
τ'
εἰς
|
αὐτὸν |
ἐπιγράμματα
φέρεται,
ἀτὰρ
δὴ
καὶ |
[9, 5] |
ἐμήνυσεν
αὐτοῦ
τοὺς
φίλους,
βουλόμενος
|
αὐτὸν |
ἔρημον
καταστῆσαι·
εἶτα
περί
τινων |
[9, 1] |
ἕνα
τῶν
ξυμπάντων.
Φασὶ
δ'
|
αὐτὸν |
ἐρωτηθέντα
διὰ
τί
σιωπᾷ,
φάναι |
[9, 11] |
ἡγεμονεύων.
Ἀθηναῖοι
δὲ
καὶ
πολιτείᾳ
|
αὐτὸν |
ἐτίμησαν,
καθά
φησι
Διοκλῆς,
ἐπὶ |
[9, 5] |
βληθῆναι
καὶ
κατακοπῆναι.
Καὶ
εἰς
|
αὐτὸν |
ἡμεῖς
εἴπομεν
οὕτως·
Ἤθελες,
ὦ |
[9, 1] |
ἔτη
ἑξήκοντα.
Καὶ
ἔστιν
εἰς
|
αὐτὸν |
ἡμῶν
οὕτως
ἔχον·
Πολλάκις
Ἡράκλειτον |
[9, 1] |
Περὶ
Ἡρακλείτου
καὶ
τὸν
ὕδερον
|
αὐτὸν |
θεραπευθῆναι,
ἀποθανεῖν
δ'
ἄλλῃ
νόσῳ. |
[9, 11] |
τιμηθῆναι
ὥστε
καὶ
ἀρχιερέα
καταστῆσαι
|
αὐτὸν |
καὶ
δι'
ἐκεῖνον
πᾶσι
τοῖς |
[9, 7] |
καὶ
Ἀντισθένης
ἐν
Διαδοχαῖς
ἀποδημῆσαι
|
αὐτὸν |
καὶ
εἰς
Αἴγυπτον
πρὸς
τοὺς |
[9, 10] |
τῇ
Κύπρῳ
ὁ
Ἀνάξαρχος,
συλλαβὼν
|
αὐτὸν |
καὶ
εἰς
ὅλμον
βαλὼν
ἐκέλευσε |
[9, 11] |
λαμπαδιστὰς
μετρίως
ἔχοντας.
Ἐκπατεῖν
τε
|
αὐτὸν |
καὶ
ἐρημάζειν,
σπανίως
ποτ'
ἐπιφαινόμενον |
[9, 11] |
εἶτα
δὲ
καὶ
Ὁμήρου,
θαυμάζων
|
αὐτὸν |
καὶ
συνεχὲς
λέγων,
οἵη
περ |
[9, 5] |
αὐτοῦ
μέμνηται>
καὶ
Ἐλεατικὸν
Παλαμήδην
|
αὐτὸν |
καλεῖ.
Φησὶ
δ'
Ἀριστοτέλης
εὑρετὴν |
[9, 4] |
αὐτῶν.
Φησὶ
δ'
Ἀπολλόδωρος
ἠκμακέναι
|
αὐτὸν |
κατὰ
τὴν
τετάρτην
καὶ
ὀγδοηκοστὴν |
[9, 11] |
Αἰνεσίδημος
δέ
φησι
φιλοσοφεῖν
μὲν
|
αὐτὸν |
κατὰ
τὸν
τῆς
ἐποχῆς
λόγον, |
[9, 11] |
καταστήματι,
ὥστ'
εἰ
καί
τις
|
αὐτὸν |
καταλίποι
μεταξὺ
λέγοντα,
αὑτῷ
διαπεραίνειν |
[9, 11] |
ἂν
εἴη
αἴτιον
διὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
λόγον·
ἀσώματον
δὲ
σώματος
οὐκ |
[9, 7] |
Παρμενίδην
καὶ
Ζήνωνα,
ὡς
κατ'
|
αὐτὸν |
μάλιστα
διαβεβοημένων,
καὶ
Πρωταγόρου
τοῦ |
[9, 7] |
τοῦ
νοῦ,
ἐχθρῶς
ἔχοντα
πρὸς
|
αὐτὸν |
ὅτι
δὴ
μὴ
προσήκατο
αὐτόν. |
[9, 10] |
αὐτῷ.
Καὶ
ἔστιν
ἡμῶν
εἰς
|
αὐτὸν |
οὕτως
ἔχον>
Πτίσσετε,
Νικοκρέων,
ἔτι |
[9, 7] |
καὶ
Ἀπολλόδωρος
ὁ
Κυζικηνὸς
Φιλολάῳ
|
αὐτὸν |
συγγεγονέναι.
Ἤσκει
δέ,
φησὶν
ὁ |
[9, 10] |
ἐν
συμποσίῳ
τοῦ
Ἀλεξάνδρου
ἐρωτήσαντος
|
αὐτὸν |
τί
ἄρα
δοκεῖ
τὸ
δεῖπνον, |
[9, 4] |
ἦλθεν
Ἡρακλείτῳ·
ὅτε
καὶ
συνέστησεν
|
αὐτὸν |
τοῖς
Ἐφεσίοις
ἀγνοοῦσι,
καθάπερ
Ἱπποκράτης |
[9, 1] |
ἠγάγετο.
Ἕρμιππος
δέ
φησι
λέγειν
|
αὐτὸν |
τοῖς
ἰατροῖς
εἴ
τις
δύναται |
[9, 1] |
τῶν
παίδων
ἠστραγάλιζε·
περιστάντων
δ'
|
αὐτὸν |
τῶν
Ἐφεσίων,
Τί,
ὦ
κάκιστοι, |
[9, 1] |
ἐν
τοῖς
Ὁμωνύμοις
καὶ
Ἀθηναίων
|
αὐτὸν |
ὑπερφρονῆσαι,
δόξαν
ἔχοντα
παμπλείστην,
καταφρονούμενόν |
[9, 11] |
πυνθάνεσθαι
περὶ
αὐτοῦ.
Οὕτω
δ'
|
αὐτὸν |
ὑπὸ
τῆς
πατρίδος
τιμηθῆναι
ὥστε |
[9, 6] |
ἔξωθεν
σωμάτων·
δίνῃ
τε
φερόμενον
|
αὐτὸν |
ὧν
ἂν
ἐπιψαύσῃ,
ταῦτα
ἐπικτᾶσθαι. |