Alphabétiquement     [«   »]
αὐτολαλητὴν 1
Αὐτόν 1
αὐτόν 9
αὐτὸν 50
αὑτὸν 6
αὐτός 4
αὐτὸς 15
Fréquences     [«    »]
49 αὐτοῦ
42 κατὰ
40 τοὺς
50 αὐτὸν
50 τοῖς
52 μὴ
52 οὐκ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre IX

αὐτὸν


Livre, chapitre
[9, 1]   δέ φησιν εἰρηκέναι τινὰς Ξενοφάνους  αὐτὸν   ἀκηκοέναι· λέγειν τε Ἀρίστωνα ἐν
[9, 10]   ῥέει μακάρεσσι θεοῖσι. Πλούταρχος δ'  αὐτὸν   Ἀλέξανδρον τοῦτο λέξαι πρὸς τοὺς
[9, 8]   οὐκ ἔφυγες. Λέγεται δέ ποτ'  αὐτὸν   ἀπαιτοῦντα τὸν μισθὸν Εὔαθλον τὸν
[9, 1]   Κυζικηνός φησι μὴ δυνηθέντα  αὐτὸν   ἀποσπάσαι τὰ βόλιτα μεῖναι καὶ
[9, 5]   ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις τὸν μυκτῆρα  αὐτὸν   ἀποτραγεῖν. Ἀντισθένης δὲ ἐν ταῖς
[9, 12]   μηδ' ἀριστᾶν συγχρονεῖν. Φασὶ δ'  αὐτὸν   Ἀρκεσίλαον θεασάμενον διὰ τῶν Κερκώπων
[9, 5]   Ἕρμιππος δέ φησιν εἰς ὅλμον  αὐτὸν   βληθῆναι καὶ κατακοπῆναι. Καὶ εἰς
[9, 5]   καλεῖ. Φησὶ δ' Ἀριστοτέλης εὑρετὴν  αὐτὸν   γενέσθαι διαλεκτικῆς, ὥσπερ Ἐμπεδοκλέα ῥητορικῆς.
[9, 7]   τῶν Πυθαγορικῶν τινος ἀκοῦσαί φησιν  αὐτὸν   Γλαῦκος Ῥηγῖνος, κατὰ τοὺς
[9, 3]   ἀνθρώπων ἐξ ἡλίου πρῶτον γενέσθαι·  αὐτὸν   δὲ ὑπάρχειν τὸ θερμὸν καὶ
[9, 7]   καὶ χαλκαῖς εἰκόσι· καὶ τελευτήσαντα  αὐτὸν   δημοσίᾳ ταφῆναι, βιώσαντα ὑπὲρ τὰ
[9, 8]   Γέγραφε δὲ καὶ Πλάτων εἰς  αὐτὸν   διάλογον. Φησὶ δὲ Φιλόχορος, πλέοντος
[9, 3]   Καὶ δοκεῖ πρῶτος πεφωρακέναι τὸν  αὐτὸν   εἶναι Ἕσπερον καὶ Φωσφόρον, ὥς
[9, 2]   σοφόν. Φησὶ δὲ Σωτίων πρῶτον  αὐτὸν   εἰπεῖν ἀκατάληπτα εἶναι τὰ πάντα,
[9, 7]   Σωκράτους ἀπολογίᾳ μηδὲ ἐλθεῖν φησιν  αὐτὸν   εἰς Ἀθήνας. Τοῦτο δὲ καὶ
[9, 1]   ἕνα εἶναι κόσμον· γεννᾶσθαί τε  αὐτὸν   ἐκ πυρὸς καὶ πάλιν ἐκπυροῦσθαι
[9, 7]   τάφοις ἐνδιατρίβων. Ἐλθόντα δή φησιν  αὐτὸν   ἐκ τῆς ἀποδημίας ταπεινότατα διάγειν,
[9, 7]   ἱκανὸν χρόνον μὴ γνῶναι, ἕως  αὐτὸν   ἐκεῖνος διαναστήσας προφάσει τῆς θυσίας
[9, 7]   τε γυμνοσοφισταῖς φασί τινες συμμῖξαι  αὐτὸν   ἐν Ἰνδίᾳ καὶ εἰς Αἰθιοπίαν
[9, 7]   ἔτη βιούς. Ἡμεῖς τ' εἰς  αὐτὸν   ἐν τῇ Παμμέτρῳ τοῦτον ἐποιήσαμεν
[9, 12]   Ἀρκεσιλάου ἐν τοῖς Σίλλοις ἐπῄνεκεν  αὐτὸν   ἐν> τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἀρκεσιλάου περιδείπνῳ.
[9, 7]   καὶ αὐτοῦ Πυθαγόρου μέμνηται, θαυμάζων  αὐτὸν   ἐν τῷ ὁμωνύμῳ συγγράμματι. Πάντα
[9, 1]   μέτρου ἐκβάλλειν. Πολλά τ' εἰς  αὐτὸν   ἐπιγράμματα φέρεται, ἀτὰρ δὴ καὶ
[9, 5]   ἐμήνυσεν αὐτοῦ τοὺς φίλους, βουλόμενος  αὐτὸν   ἔρημον καταστῆσαι· εἶτα περί τινων
[9, 1]   ἕνα τῶν ξυμπάντων. Φασὶ δ'  αὐτὸν   ἐρωτηθέντα διὰ τί σιωπᾷ, φάναι
[9, 11]   ἡγεμονεύων. Ἀθηναῖοι δὲ καὶ πολιτείᾳ  αὐτὸν   ἐτίμησαν, καθά φησι Διοκλῆς, ἐπὶ
[9, 5]   βληθῆναι καὶ κατακοπῆναι. Καὶ εἰς  αὐτὸν   ἡμεῖς εἴπομεν οὕτως· Ἤθελες,
[9, 1]   ἔτη ἑξήκοντα. Καὶ ἔστιν εἰς  αὐτὸν   ἡμῶν οὕτως ἔχον· Πολλάκις Ἡράκλειτον
[9, 1]   Περὶ Ἡρακλείτου καὶ τὸν ὕδερον  αὐτὸν   θεραπευθῆναι, ἀποθανεῖν δ' ἄλλῃ νόσῳ.
[9, 11]   τιμηθῆναι ὥστε καὶ ἀρχιερέα καταστῆσαι  αὐτὸν   καὶ δι' ἐκεῖνον πᾶσι τοῖς
[9, 7]   καὶ Ἀντισθένης ἐν Διαδοχαῖς ἀποδημῆσαι  αὐτὸν   καὶ εἰς Αἴγυπτον πρὸς τοὺς
[9, 10]   τῇ Κύπρῳ Ἀνάξαρχος, συλλαβὼν  αὐτὸν   καὶ εἰς ὅλμον βαλὼν ἐκέλευσε
[9, 11]   λαμπαδιστὰς μετρίως ἔχοντας. Ἐκπατεῖν τε  αὐτὸν   καὶ ἐρημάζειν, σπανίως ποτ' ἐπιφαινόμενον
[9, 11]   εἶτα δὲ καὶ Ὁμήρου, θαυμάζων  αὐτὸν   καὶ συνεχὲς λέγων, οἵη περ
[9, 5]   αὐτοῦ μέμνηται> καὶ Ἐλεατικὸν Παλαμήδην  αὐτὸν   καλεῖ. Φησὶ δ' Ἀριστοτέλης εὑρετὴν
[9, 4]   αὐτῶν. Φησὶ δ' Ἀπολλόδωρος ἠκμακέναι  αὐτὸν   κατὰ τὴν τετάρτην καὶ ὀγδοηκοστὴν
[9, 11]   Αἰνεσίδημος δέ φησι φιλοσοφεῖν μὲν  αὐτὸν   κατὰ τὸν τῆς ἐποχῆς λόγον,
[9, 11]   καταστήματι, ὥστ' εἰ καί τις  αὐτὸν   καταλίποι μεταξὺ λέγοντα, αὑτῷ διαπεραίνειν
[9, 11]   ἂν εἴη αἴτιον διὰ τὸν  αὐτὸν   λόγον· ἀσώματον δὲ σώματος οὐκ
[9, 7]   Παρμενίδην καὶ Ζήνωνα, ὡς κατ'  αὐτὸν   μάλιστα διαβεβοημένων, καὶ Πρωταγόρου τοῦ
[9, 7]   τοῦ νοῦ, ἐχθρῶς ἔχοντα πρὸς  αὐτὸν   ὅτι δὴ μὴ προσήκατο αὐτόν.
[9, 10]   αὐτῷ. Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς  αὐτὸν   οὕτως ἔχον> Πτίσσετε, Νικοκρέων, ἔτι
[9, 7]   καὶ Ἀπολλόδωρος Κυζικηνὸς Φιλολάῳ  αὐτὸν   συγγεγονέναι. Ἤσκει δέ, φησὶν
[9, 10]   ἐν συμποσίῳ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐρωτήσαντος  αὐτὸν   τί ἄρα δοκεῖ τὸ δεῖπνον,
[9, 4]   ἦλθεν Ἡρακλείτῳ· ὅτε καὶ συνέστησεν  αὐτὸν   τοῖς Ἐφεσίοις ἀγνοοῦσι, καθάπερ Ἱπποκράτης
[9, 1]   ἠγάγετο. Ἕρμιππος δέ φησι λέγειν  αὐτὸν   τοῖς ἰατροῖς εἴ τις δύναται
[9, 1]   τῶν παίδων ἠστραγάλιζε· περιστάντων δ'  αὐτὸν   τῶν Ἐφεσίων, Τί, κάκιστοι,
[9, 1]   ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις καὶ Ἀθηναίων  αὐτὸν   ὑπερφρονῆσαι, δόξαν ἔχοντα παμπλείστην, καταφρονούμενόν
[9, 11]   πυνθάνεσθαι περὶ αὐτοῦ. Οὕτω δ'  αὐτὸν   ὑπὸ τῆς πατρίδος τιμηθῆναι ὥστε
[9, 6]   ἔξωθεν σωμάτων· δίνῃ τε φερόμενον  αὐτὸν   ὧν ἂν ἐπιψαύσῃ, ταῦτα ἐπικτᾶσθαι.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/06/2009