Livre, chapitre
[9, 8]	Προστακτικός, Δίκη ὑπὲρ μισθοῦ, Ἀντιλογιῶν	αʹ	βʹ Καὶ ταῦτα μὲν αὐτῷ
[9, 6]	πλῆρες εἶναι, τὸ δὲ κενόν,	ἃ>	καὶ στοιχεῖά φησι. Κόσμους τε
[9, 7]	φησιν εἶναι αὐτῷ τὸ μέρος,	ἃ	πάντα καταναλῶσαι. Λέγει δ' ὅτι
[9, 12]	τῶν Εἰς τοὺς Σίλλους ὑπομνήματι,	ἃ	προσφωνεῖ Τιβερίῳ Καίσαρι, φησὶ τὸν
[9, 11]	ἀπόλλυται, κατ' ἴσον τοῖς καθαρτικοῖς,	ἃ	τὴν ὕλην προεκκρίναντα καὶ αὐτὰ
[9, 6]	σώματα παντοῖα τοῖς σχήμασιν εἰς	μέγα	κενόν, ἅπερ ἀθροισθέντα δίνην ἀπεργάζεσθαι
[9, 5]	Τίμων φησὶ ταῦτα· Ἀμφοτερογλώσσου τε	μέγα	σθένος οὐκ ἀλαπαδνὸν Ζήνωνος πάντων
[9, 1]	δὲ εἶναι τὴν τοῦ ἡλίου	φλόγα	καὶ θερμοτάτην. Τὰ μὲν γὰρ
[9, 8]	κατὰ τὴν τετάρτην καὶ ὀγδοηκοστὴν	Ὀλυμπιάδα.	Ἔστι καὶ εἰς τοῦτον ἡμῶν
[9, 4]	κατὰ τὴν τετάρτην καὶ ὀγδοηκοστὴν	Ὀλυμπιάδα.	~ΖΗΝΩΝ ΕΛΕΑΤΗΣ. Ζήνων Ἐλεάτης. Τοῦτον
[9, 3]	κατὰ τὴν ἐνάτην καὶ ἑξηκοστὴν	Ὀλυμπιάδα.	Καὶ δοκεῖ πρῶτος πεφωρακέναι τὸν
[9, 10]	κατὰ τὴν δεκάτην καὶ ἑκατοστὴν	Ὀλυμπιάδα	καὶ εἶχεν ἐχθρὸν Νικοκρέοντα τὸν
[9, 5]	κατὰ τὴν ἐνάτην καὶ ἑβδομηκοστὴν>	Ὀλυμπιάδα.	~ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ. Λεύκιππος Ἐλεάτης, ὡς δέ
[9, 1]	κατὰ τὴν ἐνάτην καὶ ἑξηκοστὴν	Ὀλυμπιάδα.	Μεγαλόφρων δὲ γέγονε παρ' ὁντιναοῦν
[9, 2]	Καὶ ἤκμαζε κατὰ τὴν ἑξηκοστὴν	Ὀλυμπιάδα.	Φησὶ δὲ Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς
[9, 7]	ἐν Χρονικοῖς, κατὰ τὴν ὀγδοηκοστὴν	Ὀλυμπιάδα·	ὡς δὲ Θράσυλλος ἐν τῷ
[9, 2]	ἐνιαυτοὶ βληστρίζοντες ἐμὴν φροντίδ' ἀν'	Ἑλλάδα	γῆν· ἐκ γενετῆς δὲ τότ'
[9, 1]	Κράτητά τινα πρῶτον εἰς τὴν	Ἑλλάδα	κομίσαι τὸ βιβλίον· ὃν καὶ
[9, 2]	τοῖς, εἴπερ ἐγὼ περὶ τῶνδ'	οἶδα	λέγειν ἐτύμως. Φησὶ δὲ τέτταρα
[9, 5]	Φωκαέων οὖσαν ἀποικίαν, αὑτοῦ δὲ	πατρίδα,	πόλιν εὐτελῆ καὶ μόνον ἄνδρας
[9, 7]	καὶ πρὸς Χαλδαίους εἰς τὴν	Περσίδα	καὶ εἰς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν
[9, 12]	εἰς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ τὴν	Προποντίδα·	ἐν Χαλκηδόνι τε σοφιστεύων ἐπὶ
[9, 11]	τὸ μέλι γλυκὺ ἢ τὴν	σταφίδα·	ποτὲ δὲ θετικῶς καὶ ἀναιρετικῶς,
[9, 11]	δ' εἰς ἄπειρον ἐκβάλλων οὐκ	ἐᾷ	βεβαιοῦσθαι τὸ ζητούμενον, διὰ τὸ
[9, 1]	βούστασιν κατορύξας τῇ τῶν βολίτων	ἀλέᾳ	ἤλπισεν ἐξατμισθήσεσθαι. Οὐδὲν δ' ἀνύων
[9, 1]	Τοιοῦτος μὲν ἁνὴρ καὶ πρὸς	βασιλέα.	Δημήτριος δέ φησιν ἐν τοῖς
[9, 11]	ζῆν νομίζεται βροτοῖς; Ἀλλὰ καὶ	Ἐμπεδοκλέα·	Οὕτως οὔτ' ἐπιδερκτὰ τάδ' ἀνδράσιν
[9, 5]	εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι διαλεκτικῆς, ὥσπερ	Ἐμπεδοκλέα	ῥητορικῆς. Γέγονε δὲ ἀνὴρ γενναιότατος
[9, 3]	φιλοσόφων. Καὶ πρῶτος ἐρωτῆσαι τὸν	Ἀχιλλέα	λόγον, ὡς Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ
[9, 5]	αὐτόθι καταβιούς. Οὗτος καὶ τὸν	Ἀχιλλέα	πρῶτος λόγον ἠρώτησε Φαβωρῖνος δέ
[9, 1]	ἐδίδαξε καὶ Πυθαγόρην, αὖτίς τε	Ξενοφάνεά	τε καὶ Ἑκαταῖον. Εἶναι γὰρ
[9, 7]	προήκατο, ὥς φησιν ὁ Ἵππαρχος,	ἐννέα	πρὸς τοῖς ἑκατὸν ἔτη βιούς.
[9, 11]	τῆς πατρίδος τιμηθῆναι ὥστε καὶ	ἀρχιερέα	καταστῆσαι αὐτὸν καὶ δι' ἐκεῖνον
[9, 8]	μέν που Παλλάδος ἄστυ φύγες,	Πλουτέα	δ' οὐκ ἔφυγες. Λέγεται δέ
[9, 11]	ἀεροειδῆ καὶ λεῖα, ἐγγύθεν δὲ	τραχέα.	Ἔτι ὁ ἥλιος ἀνίσχων μὲν
[9, 11]	Ἠλεῖος Πλειστάρχου μὲν ἦν υἱός,	καθὰ	καὶ Διοκλῆς ἱστορεῖ· ὥς φησι
[9, 8]	εἶναι ψυχὴν παρὰ τὰς αἰσθήσεις,	καθὰ	καὶ Πλάτων φησὶν ἐν Θεαιτήτῳ,
[9, 3]	καὶ τὸν νοῦν ταὐτὸν εἶναι,	καθὰ	μέμνηται καὶ Θεόφραστος ἐν τοῖς
[9, 11]	ταῖς αἰσθήσεσιν ἐπιτρέπων. Σώζεσθαι μέντοι,	καθά	φασιν οἱ περὶ τὸν Καρύστιον
[9, 11]	δὲ καὶ πολιτείᾳ αὐτὸν ἐτίμησαν,	καθά	φησι Διοκλῆς, ἐπὶ τῷ Κότυν
[9, 7]	καταλιπόντος, ἡνίκα ἐξενίσθη παρ' αὐτῷ,	καθά	φησι καὶ Ἡρόδοτος· παρ' ὧν
[9, 11]	ἔστιν. Σημαίνει οὖν ἡ φωνή,	καθά	φησι καὶ Τίμων ἐν τῷ
[9, 8]	ἔστιν ἀντιλέγειν οὗτος πρῶτος διείλεκται,	καθά	φησι Πλάτων ἐν Εὐθυδήμῳ. Καὶ
[9, 5]	αὐτοῦ παιδικά. Καὶ εὐμήκης ἦν,	καθά	φησι Πλάτων ἐν τῷ Παρμενίδῃ,
[9, 2]	τῶν Πυθαγορικῶν Παρμενίσκου καὶ Ὀρεστάδου,	καθά	φησι Φαβωρῖνος ἐν Ἀπομνημονευμάτων πρώτῳ.
[9, 12]	Τρωάδος, ὃς οὕτω καρτερικὸς ἐγένετο,	καθά	φησι Φύλαρχος ἱστορῶν, ὥστ' ἀδίκως
[9, 11]	ἀνωμαλίαν καὶ ταραχὴν ἔχοντα εὑρίσκεται,	καθά	φησιν Αἰνεσίδημος ἐν τῇ εἰς
[9, 1]	τῷ συγγράμματι εἴποι, κομίσαντος Εὐριπίδου	καθά	φησιν Ἀρίστων, ἐν τῷ περὶ
[9, 11]	τῇ ἀδελφῇ συνεβίω μαίᾳ οὔσῃ,	καθά	φησιν Ἐρατοσθένης ἐν τῷ Περὶ
[9, 5]	τύραννον οἱ δὲ Διομέδοντα συνελήφθη,	καθά	φησιν Ἡρακλείδης ἐν τῇ Σατύρου
[9, 8]	ἐν Περσικῶν εʹ Μαιανδρίου, Ἀβδηρίτης,	καθά	φησιν Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς ἐν
[9, 11]	ἡμᾶς, ἀλλὰ κατ' ἀνάγκην, οὐ	δυνάμεθα	φεύγειν, ὡς τὸ πεινῆν καὶ
[9, 11]	οὐκ ἴσμεν. Μόνον οὖν, φασίν,	ἀνθιστάμεθα	πρὸς τὰ παρυφιστάμενα τοῖς φαινομένοις
[9, 5]	Ζήνωνες ὀκτὼ ἐν τῷ Κιτιεῖ	διειλέγμεθα.	Ἤκμαζε δ' οὗτος κατὰ τὴν
[9, 8]	θεῶν, οὗ τὴν ἀρχὴν ἄνω	παρεθέμεθα·	ἀνέγνω δ' Ἀθήνησιν ἐν τῇ
[9, 11]	ἀγνοεῖν. Καὶ γὰρ τὸ φαινόμενον	τιθέμεθα,	οὐχ ὡς καὶ τοιοῦτον ὄν.
[9, 11]	βροτοὺς φρονεῖν λέγουσι; σοῦ γὰρ	ἐξηρτήμεθα	δρῶμέν τε τοιαῦθ' ἃν σὺ
[9, 11]	Καὶ ὅτι τὸ πῦρ καίει	αἰσθανόμεθα·	εἰ δὲ φύσιν ἔχει καυστικὴν
[9, 11]	γὰρ τάδε ἑλούμεθα ἢ ταῦτα	φευξόμεθα	ὅσα περὶ ἡμᾶς ἐστι· τὰ
[9, 11]	Οὐδὲν ὁρίζομεν, ἐπεὶ ὥριζον ἄν·	προφερόμεθα	δέ, φασί, τὰς ἀποφάσεις εἰς
[9, 11]	τῆς διανοίας ἄληπτόν ἐστιν, οὐκ	εἰσόμεθα	τὴν Πύρρωνος διάθεσιν· μὴ εἰδότες
[9, 11]	καὶ Αἰνεσίδημον. Οὔτε γὰρ τάδε	ἑλούμεθα	ἢ ταῦτα φευξόμεθα ὅσα περὶ
[9, 11]	βιωτικῶν καὶ τηρητικῶν· ὥστε καὶ	αἱρούμεθά	τι κατὰ τὴν συνήθειαν καὶ
[9, 11]	Μὴ εἰκῆ περὶ τῶν μεγίστων	συμβαλλώμεθα	καὶ Ἱπποκράτην ἔπειτα ἐνδοιαστῶς καὶ
[9, 11]	συνήθειαν καὶ φεύγομεν καὶ νόμοις	χρώμεθα.	Τινὲς δὲ καὶ τὴν ἀπάθειαν
[9, 11]	καὶ Ἐπέων δὲ πολὺς νομὸς	ἔνθα	καὶ ἔνθα· καὶ Ὁπποῖόν κ'
[9, 11]	δὲ πολὺς νομὸς ἔνθα καὶ	ἔνθα·	καὶ Ὁπποῖόν κ' εἴπῃσθα ἔπος,
[9, 11]	τὰ ὁμαλὰ ἐξοχὰς ἔχοντα, τὰ	ὀρθὰ	κεκλασμένα, τὰ ὠχρὰ ἑτερόχροα. Ὁ
[9, 11]	καὶ ἔνθα· καὶ Ὁπποῖόν κ'	εἴπῃσθα	ἔπος, τοῖόν κ' ἐπακούσαις· τὴν
[9, 1]	καθ' ἡμέραν δὲ καλὴ καὶ	σπουδαία	προσαγόρευσις καὶ βίος εὐδόκιμος σαῖς
[9, 11]	δὲ καὶ τῇ ἀδελφῇ συνεβίω	μαίᾳ	οὔσῃ, καθά φησιν Ἐρατοσθένης ἐν
[9, 11]	χωρὶς μίξεως γίνεσθαι, ὡς τὰ	πυρίβια	καὶ ὁ Ἀράβιος φοῖνιξ καὶ
[9, 9]	Φαληρεὺς Δημήτριος ἐν τῇ Σωκράτους	ἀπολογίᾳ	διὰ μέγαν φθόνον μικροῦ κινδυνεῦσαι
[9, 7]	ὁ Φαληρεὺς ἐν τῇ Σωκράτους	ἀπολογίᾳ	μηδὲ ἐλθεῖν φησιν αὐτὸν εἰς
[9, 1]	Φαληρεὺς Δημήτριος ἐν τῇ Σωκράτους	ἀπολογίᾳ.	Πλεῖστοί τέ εἰσιν ὅσοι ἐξήγηνται
[9, 11]	ἄρα τῶν ἀδήλων ἂν καταλαμβάνοιτο·	διὰ	γὰρ τῶν σημείων λέγεται τὰ
[9, 9]	Δημήτριος ἐν τῇ Σωκράτους ἀπολογίᾳ	διὰ	μέγαν φθόνον μικροῦ κινδυνεῦσαι Ἀθήνησιν.
[9, 1]	ποιητὴν ἐπιβαλέσθαι τὸν ἐκείνου λόγον	διὰ	μέτρου ἐκβάλλειν. Πολλά τ' εἰς
[9, 1]	ἐπίστασθαι γνώμην, ὁτέη ἐκυβέρνησε πάντα	διὰ	πάντων. Τόν τε Ὅμηρον ἔφασκεν
[9, 3]	πίστις ἀληθής. Καὶ αὐτὸς δὲ	διὰ	ποιημάτων φιλοσοφεῖ, καθάπερ Ἡσίοδός τε
[9, 8]	ὢν ὁ βίος τοῦ ἀνθρώπου.	Διὰ	ταύτην δὲ τὴν ἀρχὴν τοῦ
[9, 11]	φησιν ὁρίζειν τὸν Πύρρωνα δογματικῶς	διὰ	τὴν ἀντιλογίαν, τοῖς δὲ φαινομένοις
[9, 10]	Φερσεφόνη, Ἔρρε μυλωθρὲ κακέ. Οὗτος	διὰ	τὴν ἀπάθειαν καὶ εὐκολίαν τοῦ
[9, 7]	τὴν οὐσίαν καταναλωκότα· τρέφεσθαί τε	διὰ	τὴν ἀπορίαν ἀπὸ τἀδελφοῦ Δαμάσου.
[9, 11]	ἴσων αὐτῇ φαινομένων, οὔτε νοήσει	διὰ	τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Ἄλλη δὲ
[9, 11]	νοητῶν ἐπικρῖναι δόξας· εἴ τε	διὰ	τὴν ἐν ταῖς νοήσεσι μάχην
[9, 11]	δόξας· ὅπερ οὐκ ἐνδεχόμενόν ἐστι	διὰ	τὴν ἰσοσθένειαν τῶν λόγων. Ἄγνωστον
[9, 1]	ἀποσπάσαι τὰ βόλιτα μεῖναι καὶ	διὰ	τὴν μεταβολὴν ἀγνοηθέντα κυνόβρωτον γενέσθαι.
[9, 4]	αἱρεθεὶς ἔτι καὶ μᾶλλον ἐθαυμάσθη	διὰ	τὴν οἰκείαν ἀρετήν. Ἐδόκει δ'
[9, 7]	ἅπερ εἶναι ἀπαθῆ καὶ ἀναλλοίωτα	διὰ	τὴν στερρότητα. Τόν τε ἥλιον
[9, 11]	ὁ Ἀργεῖος, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης)	διὰ	τῆς ἀνύδρου Λιβύης ὥδευεν ἄποτος.
[9, 1]	δὲ γίνεσθαι καθ' εἱμαρμένην καὶ	διὰ	τῆς ἐναντιοδρομίας ἡρμόσθαι τὰ ὄντα·
[9, 11]	πάθος δηλοῦται· ὁμοίως δὲ καὶ	διὰ	τῆς Οὐδὲν μᾶλλον καὶ τῆς
[9, 11]	καὶ νεύσαντας, τοῦτο ἐνεδέχετο δηλῶσαι·	διὰ	τῆς οὖν Οὐδὲν ὁρίζομεν φωνῆς
[9, 12]	δέ ποτε ὑπὸ τοῦ Ἀρκεσιλάου	διὰ	τί παρείη ἐκ Θηβῶν, ἔφη,
[9, 1]	ξυμπάντων. Φασὶ δ' αὐτὸν ἐρωτηθέντα	διὰ	τί σιωπᾷ, φάναι Ἵν' ὑμεῖς
[9, 11]	οὐκ ἐᾷ βεβαιοῦσθαι τὸ ζητούμενον,	διὰ	τὸ ἄλλο ἀπ' ἄλλου τὴν
[9, 6]	σπανίως, τὴν δὲ σελήνην συνεχῶς,	διὰ	τὸ ἀνίσους εἶναι τοὺς κύκλους
[9, 11]	τὸ εἶναι πόρους τις βεβαιῶν	διὰ	τὸ ἀπορροίας γίνεσθαι, αὐτὸ τοῦτο
[9, 11]	ὀφείλει εἶναι· μηδὲν δὲ πάσχον	διὰ	τὸ ἀσώματον εἶναι οὐδ' ἂν
[9, 1]	νόμους θεῖναι πρὸς αὐτῶν ὑπερεῖδε	διὰ	τὸ ἤδη κεκρατῆσθαι τῇ πονηρᾷ
[9, 11]	ταῖς ζητήσεσιν ὑπ' οὐδενὸς κατεφρονεῖτο	διὰ	τὸ καὶ δι> εξοδικῶς λέγειν
[9, 1]	φεύγων παντὸς οἰκειούμενον φθόνῳ καὶ	διὰ	τὸ περιίστασθαι ὑπερηφανίην οὐκ ἂν
[9, 6]	πρὸς τὰ ὅμοια. Ἰσορρόπων δὲ	διὰ	τὸ πλῆθος μηκέτι δυναμένων περιφέρεσθαι,
[9, 6]	πάντα μὲν τὰ ἄστρα πυροῦσθαι	διὰ	τὸ τάχος τῆς φορᾶς, τὸν
[9, 11]	ἀσωμάτου οὐκ ἂν εἴη αἴτιον	διὰ	τὸν αὐτὸν λόγον· ἀσώματον δὲ
[9, 1]	δὲ σελήνην προσγειοτέραν οὖσαν μὴ	διὰ	τοῦ καθαροῦ φέρεσθαι τόπου. Τὸν
[9, 11]	οὖν ἐστι τὸ κριτήριον καὶ	διὰ	τοῦτο ἡ ἀλήθεια. Σημεῖόν τε
[9, 1]	πλεῖον ἀπέχειν ἀπὸ γῆς καὶ	διὰ	τοῦτο ἧττον λάμπειν καὶ θάλπειν,
[9, 1]	καὶ βοτάνας. Καὶ μέντοι καὶ	διὰ	τοῦτο περιτραπεὶς εἰς ὕδερον κατῆλθεν
[9, 11]	φαντασίαι, ἑκατέρας ἐροῦμεν φαίνεσθαι· καὶ	διὰ	τοῦτο τὰ φαινόμενα τιθέναι ὅτι
[9, 12]	Φασὶ δ' αὐτὸν Ἀρκεσίλαον θεασάμενον	διὰ	τῶν Κερκώπων ἰόντα, εἰπεῖν, Τί
[9, 11]	ἐπίπρασκεν ὀρνίθια, εἰ τύχοι, καὶ	χοιρίδια,	καὶ τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας
[9, 7]	φασί τινες συμμῖξαι αὐτὸν ἐν	Ἰνδίᾳ	καὶ εἰς Αἰθιοπίαν ἐλθεῖν. Τρίτον
[9, 11]	ὡς καὶ τοῖς γυμνοσοφισταῖς ἐν	Ἰνδίᾳ	συμμῖξαι καὶ τοῖς Μάγοις. Ὅθεν
[9, 11]	ἴδμεν· ἐν βυθῷ γὰρ ἡ	ἀλήθεια.	Καὶ Πλάτωνα τὸ μὲν ἀληθὲς
[9, 11]	ἐπὶ πάντων μηδὲν εἶναι τῇ	ἀληθείᾳ,	νόμῳ δὲ καὶ ἔθει πάντα
[9, 11]	κριτήριον καὶ διὰ τοῦτο ἡ	ἀλήθεια.	Σημεῖόν τε οὐκ εἶναι· εἰ
[9, 11]	παρὰ τοῖς φιλοσόφοις ἢ τῇ	συνηθείᾳ,	πλείστης μάχης καὶ ταραχῆς πλῆρες
[9, 1]	ὑπὸ τῶν Ἐφεσίων μᾶλλον τὰ	οἰκεῖα.	Μέμνηται αὐτοῦ καὶ ὁ Φαληρεὺς
[9, 11]	τὰ ὄρη πόρρωθεν ἀεροειδῆ καὶ	λεῖα,	ἐγγύθεν δὲ τραχέα. Ἔτι ὁ
[9, 11]	Αἰνεσίδημος ἐν τῇ εἰς τὰ	Πυρρώνεια	ὑποτυπώσει. Πρὸς δὲ τὰς ἐν
[9, 11]	τρόπον ἡγεμονεύων. Ἀθηναῖοι δὲ καὶ	πολιτείᾳ	αὐτὸν ἐτίμησαν, καθά φησι Διοκλῆς,
[9, 1]	τὸ ἤδη κεκρατῆσθαι τῇ πονηρᾷ	πολιτείᾳ	τὴν πόλιν. Ἀναχωρήσας δ' εἰς
[9, 5]	καὶ ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ ἐν	πολιτείᾳ·	φέρεται γοῦν αὐτοῦ βιβλία πολλῆς
[9, 11]	ἐκ τοῦ τέτταρα εἶναι τὰ	στοιχεῖα	βεβαιωτέον. Πρὸς τῷ, καὶ τῶν
[9, 11]	γὰρ τὸ τέτταρα εἶναι τὰ	στοιχεῖα	ἐκ τοῦ τέτταρα εἶναι τὰ
[9, 2]	δὲ τέτταρα εἶναι τῶν ὄντων	στοιχεῖα,	κόσμους δ' ἀπείρους, οὐ παραλλακτοὺς
[9, 3]	μέσῳ κεῖσθαι. Δύο τε εἶναι	στοιχεῖα,	πῦρ καὶ γῆν, καὶ τὸ
[9, 6]	τὸ δὲ κενόν, ἃ> καὶ	στοιχεῖά	φησι. Κόσμους τε ἐκ τούτων
[9, 11]	φέρων εἰς τὴν ἀγορὰν ἐπίπρασκεν	ὀρνίθια,	εἰ τύχοι, καὶ χοιρίδια, καὶ
[9, 8]	δ' Ἀθήνησιν ἐν τῇ Εὐριπίδου	οἰκίᾳ	ἤ, ὥς τινες, ἐν τῇ
[9, 11]	γοῦν ὁ Ἀλεξάνδρου τραπεζοκόμος ἐν	σκιᾷ	ἐθάλπετο, ἐν ἡλίῳ δ' ἐρρίγου.
[9, 8]	ἐξεβλήθη πρὸς Ἀθηναίων· καὶ τὰ	βιβλία	αὐτοῦ κατέκαυσαν ἐν τῇ ἀγορᾷ,
[9, 8]	Καὶ ταῦτα μὲν αὐτῷ τὰ	βιβλία.	Γέγραφε δὲ καὶ Πλάτων εἰς
[9, 12]	Φέρεται δ' αὐτοῦ καὶ καταλογάδην	βιβλία	εἰς ἐπῶν τείνοντα μυριάδας δύο,
[9, 7]	πολλοῖς γὰρ εἶναι ἤδη τὰ	βιβλία.	Καὶ δῆλον δέ· πάντων γὰρ
[9, 12]	καὶ Πυρρωνείων λόγων ὀκτὼ συνέγραψε	βιβλία·	οὗ Ζεύξιππος ὁ πολίτης, οὗ
[9, 5]	ἐν πολιτείᾳ· φέρεται γοῦν αὐτοῦ	βιβλία	πολλῆς συνέσεως γέμοντα. Καθελεῖν δὲ
[9, 8]	Ἔστι δὲ τὰ σωζόμενα αὐτοῦ	βιβλία	τάδε· Τέχνη ἐριστικῶν, Περὶ πάλης,
[9, 7]	ἕτερος, ἐν τῇ πρὸς Σωκράτην	ὁμιλίᾳ	διαλεγόμενος περὶ φιλοσοφίας, ᾧ, φησίν,
[9, 2]	Ἐλέαν τῆς Ἰταλίας ἀποικισμὸν ἔπη	δισχίλια.	Καὶ ἤκμαζε κατὰ τὴν ἑξηκοστὴν
[9, 11]	ἢ πάντα ψευδῆ. Εἰ δ'	ἔνιά	ἐστιν ἀληθῆ, τίνι διακριτέον; οὔτε
[9, 3]	ἠκολούθησεν αὐτῷ. Ἐκοινώνησε δὲ καὶ	Ἀμεινίᾳ	Διοχαίτα τῷ Πυθαγορικῷ, ὡς ἔφη
[9, 11]	τὸν σοφὸν ἐν τοιαύτῃ καθεστάναι	ἀταραξίᾳ.	Μόνος δὲ Νουμήνιος καὶ δογματίσαι
[9, 11]	ᾗ σκιᾶς τρόπον ἐπακολουθεῖ ἡ	ἀταραξία,	ὥς φασιν οἵ τε περὶ
[9, 11]	τινὶ τρόπῳ τῆς ἑρμηνείας ἐχρῶντο·	οἷα	γὰρ φαίνεται τὰ πράγματα, μὴ
[9, 11]	παρὰ τὰς διαφορὰς τῶν κατόπτρων	ἀλλοία	θεωρεῖται. Ἀκολουθεῖ οὖν μὴ μᾶλλον
[9, 11]	παρὰ τὸ πιεσθῆναι τοὺς πόρους.	Ἀλλοῖα	οὖν φαίνεται τὰ προσπίπτοντα παρὰ
[9, 11]	καὶ ἡ τροφὴ καὶ τὰ	ὅμοια.	Ἔνατος ὁ παρὰ τὸ ἐνδελεχὲς
[9, 6]	χωρὶς τὰ ὅμοια πρὸς τὰ	ὅμοια.	Ἰσορρόπων δὲ διὰ τὸ πλῆθος
[9, 1]	καὶ πνεύματα καὶ τὰ τούτοις	ὅμοια	κατὰ τὰς διαφόρους ἀναθυμιάσεις. Τὴν
[9, 6]	παντοδαπῶς κυκλούμενα διακρίνεσθαι χωρὶς τὰ	ὅμοια	πρὸς τὰ ὅμοια. Ἰσορρόπων δὲ
[9, 11]	οὐ δογμάτων· οὐ γάρ εἰσιν	ὅμοια	τῷ λέγειν ὅτι σφαιροειδής ἐστιν
[9, 11]	ὡς γὰρ οὐ μᾶλλόν ἐστι	πρόνοια	ἢ οὐκ ἔστιν, οὕτω καὶ
[9, 1]	δὲ τῆς γῆς οὐδὲν ἀποφαίνεται	ποία	τίς ἐστιν, ἀλλ' οὐδὲ περὶ
[9, 6]	φθοράς, κατά τινα ἀνάγκην, ἣν	ὁποία	ἐστὶν οὐ> διασαφεῖ. ~ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ. Δημόκριτος
[9, 6]	ὑμένα ἀφίστασθαι, περιέχοντ' ἐν ἑαυτῷ	παντοῖα	σώματα· ὧν κατὰ τὴν τοῦ
[9, 6]	ἐκ τῆς ἀπείρου πολλὰ σώματα	παντοῖα	τοῖς σχήμασιν εἰς μέγα κενόν,
[9, 11]	ἡμέτερον χρῶμα ἀλλοῖον ὑπὸ τῇ	μεσημβρίᾳ	φαίνεται καὶ ὅτε> ὁ ἥλιος
[9, 1]	δ' ὑπάρχει σοι πᾶσα μὲν	προεδρία,	καθ' ἡμέραν δὲ καλὴ καὶ
[9, 3]	λόγον, ὡς Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ	ἱστορίᾳ.	Γέγονε δὲ καὶ ἕτερος Παρμενίδης,
[9, 8]	ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ	ἱστορίᾳ.	Καὶ πρῶτος ἔφη δύο λόγους
[9, 7]	Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν Παντοδαπῇ	ἱστορίᾳ	λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου ὡς
[9, 12]	τὸν βίον. Τῶν δὲ Σίλλων	τρία	ἐστίν, ἐν οἷς ὡς ἂν
[9, 11]	λόγος διάφωνος. Ἡ δὲ καταληπτικὴ	φαντασία	ὑπὸ νοῦ κρίνεται καὶ ὁ
[9, 10]	καὶ εἰπεῖν Βεβλήσεταί τις θεῶν	βροτησίᾳ	χερί. ~ΠΥΡΡΩΝ. Πύρρων Ἠλεῖος Πλειστάρχου
[9, 12]	ὥστ' ἀδίκως ὑπομεῖναι ὡς ἐπὶ	προδοσίᾳ	κολασθῆναι, μηδὲ λόγου τοὺς πολίτας
[9, 7]	χαλκαῖς εἰκόσι· καὶ τελευτήσαντα αὐτὸν	δημοσίᾳ	ταφῆναι, βιώσαντα ὑπὲρ τὰ ἑκατὸν
[9, 11]	διαφωνούντων τῶν δὲ λόγων ἰσοσθενούντων	ἀγνωσία	τῆς ἀληθείας ἐπακολουθεῖ· καὶ αὐτῷ
[9, 8]	καλουμένην τύλην, ἐφ' ἧς τὰ	φορτία	βαστάζουσιν, εὗρεν, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης
[9, 8]	ὁ Πρωταγόρας Δημοκρίτου. Ἐκαλεῖτό τε	Σοφία,	ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ
[9, 11]	δόγματος προσηγορεύοντο. Ζητηικὴ μὲν οὖν	φιλοσοφία	ἀπὸ τοῦ πάντοτε ζητεῖν τὴν
[9, 5]	δὲ ἀνὴρ γενναιότατος καὶ ἐν	φιλοσοφίᾳ	καὶ ἐν πολιτείᾳ· φέρεται γοῦν
[9, 7]	Καὶ ἦν ὡς ἀληθῶς ἐν	φιλοσοφίᾳ	πένταθλος· τὰ γὰρ φυσικὰ καὶ
[9, 11]	Διοκλῆς, ἐπὶ τῷ Κότυν τὸν	Θρᾷκα	διαχρήσασθαι. Εὐσεβῶς δὲ καὶ τῇ
[9, 11]	ἐκάθαιρεν ἀδιαφόρως. Λέγεται δὲ καὶ	δέλφακα	λούειν αὐτὸς ὑπ' ἀδιαφορίας. Καὶ
[9, 11]	ἑαυτά. Καὶ οὗτοι μὲν οἱ	δέκα	τρόποι. Οἱ δὲ περὶ Ἀγρίππαν
[9, 11]	νοουμένων ἃς ἀπεδίδοσαν ἦσαν κατὰ	δέκα	τρόπους, καθ' οὓς τὰ ὑποκείμενα
[9, 11]	παραλλάττοντα ἐφαίνετο. Τούτους δὲ τοὺς	δέκα	τρόπους καθ' οὓς> τίθησιν. Ὧν
[9, 12]	ὁ ἐμπειρικός, οὗ καὶ τὰ	δέκα	τῶν Σκεπτικῶν καὶ ἄλλα κάλλιστα·
[9, 1]	ποιητὴς λυρικός, οὗ ἐστι Τῶν	δώδεκα	θεῶν ἐγκώμιον· τρίτος ἐλεγείας ποιητὴς
[9, 1]	δὲ καὶ δοξοκοπίῃ προσέχουσι κακῆς	ἕνεκα	ἀνοίης. Ἐγὼ δ' ἀμνηστίην ἔχων
[9, 8]	ἐκείνου εἰπόντος, ἀλλ' οὐδέπω νίκην	νενίκηκα,	εἰπεῖν, ἀλλ' ἐγὼ μὲν ἂν
[9, 12]	δράματα κωμικὰ τριάκοντα, τὰ δὲ	τραγικὰ	ἑξήκοντα) σίλλους τε καὶ κιναίδους.
[9, 5]	διακήκοε Παρμενίδου καὶ γέγονεν αὐτοῦ	παιδικά.	Καὶ εὐμήκης ἦν, καθά φησι
[9, 7]	τὰ γὰρ φυσικὰ καὶ τὰ	ἠθικὰ	ἤσκητο> ἀλλὰ καὶ τὰ μαθηματικὰ
[9, 10]	αὐτῷ τὸν Ἀνάξαρχον δεῖξαι τὴν	κύλικα	καὶ εἰπεῖν Βεβλήσεταί τις θεῶν
[9, 12]	τραγῳδίας καὶ σατύρους (καὶ δράματα	κωμικὰ	τριάκοντα, τὰ δὲ τραγικὰ ἑξήκοντα)
[9, 7]	τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἐπιστάτας καταλιπόντος,	ἡνίκα	ἐξενίσθη παρ' αὐτῷ, καθά φησι
[9, 7]	ἐν φιλοσοφίᾳ πένταθλος· τὰ γὰρ	φυσικὰ	καὶ τὰ ἠθικὰ ἤσκητο> ἀλλὰ
[9, 7]	ἠθικὰ ἤσκητο> ἀλλὰ καὶ τὰ	μαθηματικὰ	καὶ τοὺς ἐγκυκλίους λόγους καὶ
[9, 11]	καὶ τὰ τῶν ἑπτὰ σοφῶν	σκεπτικὰ	εἶναι, οἷον τὸ Μηδὲν ἄγαν,
[9, 5]	αὐτῷ· τοὺς δὲ πολίτας παρορμηθέντας	αὐτίκα	τὸν τύραννον καταλεῦσαι. Ταὐτὰ δὲ
[9, 7]	κομισθῆναι γάλα· καὶ θεασάμενον τὸ	γάλα	εἰπεῖν εἶναι αἰγὸς πρωτοτόκου καὶ
[9, 7]	Ἱπποκράτους πρὸς αὐτόν, κελεῦσαι κομισθῆναι	γάλα·	καὶ θεασάμενον τὸ γάλα εἰπεῖν
[9, 11]	τὸν τρόπον τὰ δοκοῦντα εἶναι	μεγάλα	μικρὰ φαίνεται, τὰ τετράγωνα στρογγύλα,
[9, 10]	ἔχον> Πτίσσετε, Νικοκρέων, ἔτι καὶ	μάλα·	θύλακός ἐστι· πτίσσετ' Ἀνάξαρχος δ'
[9, 1]	ἐπ' ὀμφαλὸν εἴλεε βίβλον τοὐφεσίου·	μάλα	τοι δύσβατος ἀτραπιτός. Ὄρφνη καὶ
[9, 11]	φαίνεται, τὰ τετράγωνα στρογγύλα, τὰ	ὁμαλὰ	ἐξοχὰς ἔχοντα, τὰ ὀρθὰ κεκλασμένα,
[9, 5]	τῆς Ἀθηναίων μεγαλαυχίας, οὐκ ἐπιδημήσας	πώμαλα	πρὸς αὐτούς, ἀλλ' αὐτόθι καταβιούς.
[9, 11]	πρὸς τὰ παρυφιστάμενα τοῖς φαινομένοις	ἄδηλα.	Καὶ γὰρ ὅτε τὴν εἰκόνα
[9, 11]	γὰρ τῶν σημείων λέγεται τὰ	ἄδηλα	καταλαμβάνεσθαι. Ἀναιροῦσι δὲ τὸ αἴτιον
[9, 11]	Πῶς ἂν οὖν καταλαμβάνοιτο τὰ	ἄδηλα	τῆς ἀποδείξεως ἀγνοουμένης; ζητεῖται δ'
[9, 6]	εἶναι τὰ πάντα καὶ εἰς	ἄλληλα	μεταβάλλειν, τό τε πᾶν εἶναι
[9, 11]	ὅθεν ἑκάτερα ἀκατάληπτα ἀναπεμπόμενα ἐπ'	ἄλληλα.	Πῶς ἂν οὖν καταλαμβάνοιτο τὰ
[9, 5]	καὶ ὑγροῦ, λαμβανόντων αὐτῶν εἰς	ἄλληλα	τὴν μεταβολήν· γένεσίν τε ἀνθρώπων
[9, 7]	τε περὶ ἡλίου καὶ σελήνης,	ἀλλὰ	ἀρχαῖαι, τὸν δ' ὑφῃρῆσθαι. Διασύρειν
[9, 11]	ὅτι σφαιροειδής ἐστιν ὁ κόσμος.	Ἀλλὰ	γὰρ τὸ μὲν ἄδηλον, αἱ
[9, 12]	μὲν Μηνόδοτός φησι γέγονεν οὐδείς,	ἀλλὰ	διέλιπεν ἡ ἀγωγὴ ἕως αὐτὴν
[9, 11]	ἐξ ὑποθέσεως περαινόμενον οὐ σκέψεως	ἀλλὰ	θέσεως ἔχει λόγον. Τοιούτῳ δὲ
[9, 7]	ἡδονῇ, ὡς ἔνιοι παρακούσαντες ἐξεδέξαντο,	ἀλλὰ	καθ' ἣν γαληνῶς καὶ εὐσταθῶς
[9, 11]	καὶ πεπεισμένως διεγγυωμένῳ ἐπακολουθεῖν Ἄτην.	Ἀλλὰ	καὶ Ἀρχίλοχον καὶ Εὐριπίδην σκεπτικῶς
[9, 2]	αὐτῶν τὰ περὶ θεῶν εἰρημένα.	Ἀλλὰ	καὶ αὐτὸς ἐρραψῴδει τὰ ἑαυτοῦ.
[9, 7]	Θράσυλλος, ζηλωτὴς γεγονέναι τῶν Πυθαγορικῶν·	ἀλλὰ	καὶ αὐτοῦ Πυθαγόρου μέμνηται, θαυμάζων
[9, 4]	Ἰθαιγένους Σάμιος. Οὗτος ἤκουσε Παρμενίδου·	ἀλλὰ	καὶ εἰς λόγους ἦλθεν Ἡρακλείτῳ·
[9, 11]	κατθανεῖν δὲ ζῆν νομίζεται βροτοῖς;	Ἀλλὰ	καὶ Ἐμπεδοκλέα· Οὕτως οὔτ' ἐπιδερκτὰ
[9, 12]	τέως ἀγνοοῦντα. Τοσοῦτον ἦν ἀδιάφορος.	Ἀλλὰ	καὶ εὔρους, ὡς μηδ' ἀριστᾶν
[9, 11]	σοφίας κἀν τῷ Περὶ ζητήσεως.	Ἀλλὰ	καὶ Ζεῦξις ὁ Αἰνεσιδήμου γνώριμος
[9, 8]	καὶ συνηρώτα, πρῶτος τοῦτο πράξας.	Ἀλλὰ	καὶ ἤρξατό που τοῦτον τὸν
[9, 7]	ἀκρίβειαν αὐτοῦ θαυμάσαι τὸν Ἱπποκράτην.	Ἀλλὰ	καὶ κόρης ἀκολουθούσης τῷ Ἱπποκράτει,
[9, 11]	σὺ τυγχάνῃς θέλων. Οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ Ξενοφάνης καὶ Ζήνων ὁ
[9, 4]	μὴ εἶναι, δοκεῖν δ' εἶναι.	Ἀλλὰ	καὶ περὶ θεῶν ἔλεγε μὴ
[9, 7]	φυσικὰ καὶ τὰ ἠθικὰ ἤσκητο>	ἀλλὰ	καὶ τὰ μαθηματικὰ καὶ τοὺς
[9, 11]	Σέξτος δὲ καὶ Αἰνεσίδημος δέκατον·	ἀλλὰ	καὶ τὸν δέκατον Σέξτος ὄγδοόν
[9, 5]	τε ἄλλα ἀγαθὸς ὁ Ζήνων,	ἀλλὰ	καὶ ὑπεροπτικὸς τῶν μειζόνων κατ'
[9, 11]	ἐν οἷς πρὸς Πύθωνα διέξεισιν.	Ἀλλὰ	καὶ Φίλων ὁ Ἀθηναῖος, γνώριμος
[9, 7]	ταλάντοις τιμηθῆναι· μὴ μόνον δέ,	ἀλλὰ	καὶ χαλκαῖς εἰκόσι· καὶ τελευτήσαντα
[9, 11]	ὅσα μή ἐστι περὶ ἡμᾶς,	ἀλλὰ	κατ' ἀνάγκην, οὐ δυνάμεθα φεύγειν,
[9, 11]	οὐδέν φησι καθ' ἑαυτὸ λαμβάνεσθαι,	ἀλλὰ	μεθ' ἑτέρου. Ὅθεν ἄγνωστα εἶναι.
[9, 11]	ἐπί τινος ἕλκους αὐτῷ προσενεχθέντων,	ἀλλὰ	μηδὲ τὰς ὀφρῦς συναγαγεῖν. Καὶ
[9, 11]	τι τὸ ποιοῦν καὶ δρῶν.	Ἀλλὰ	μὴν οὐδὲ κίνησίς ἐστι· τὸ
[9, 11]	μὴ τοιαῦτα εἶναι τῇ φύσει,	ἀλλὰ	μόνον φαίνεσθαι· ζητεῖν τ' ἔλεγον
[9, 1]	περὶ φύσεως εἶναι τὸ σύγγραμμα	ἀλλὰ	περὶ πολιτείας, τὰ δὲ περὶ
[9, 11]	δογματικοὶ μὴ αἴρειν τὸν λόγον,	ἀλλὰ	προσεπισχυρίζειν. Μόνον οὖν διακόνοις ἐχρῶντο
[9, 1]	ἀμφότεροι ἥλιον ἐν λέσχῃ κατεδύσαμεν.	Ἀλλὰ	σὺ μέν που, ξεῖν' Ἁλικαρνασσεῦ,
[9, 8]	γάρ σε φυγεῖν Κέκροπος πόλις·	ἀλλὰ	σὺ μέν που Παλλάδος ἄστυ
[9, 11]	εἰλικρινῶς οὐδὲν καθ' αὑτὸ φαίνεται,	ἀλλὰ	σὺν ἀέρι, σὺν φωτί, σὺν
[9, 11]	οὐ γὰρ τὸ ὁρᾶν ἀναιρεῖν,	ἀλλὰ	τὸ πῶς ὁρᾶν ἀγνοεῖν. Καὶ
[9, 11]	ἐν τοῖς Ἰνδαλμοῖς οὕτω λέγει,	Ἀλλὰ	τὸ φαινόμενον πάντῃ σθένει οὗπερ
[9, 7]	ἐκ τόπου δόξαν λαβεῖν βουλόμενος,	ἀλλὰ	τόπῳ δόξαν περιθεῖναι προελόμενος. Δῆλον
[9, 11]	ἀνθρώπους. Προφέρεσθαι δὲ καὶ τάδε·	Ἀλλά,	φίλος, θάνε καὶ σύ· τίη
[9, 5]	σέ. Γέγονε δὲ τά τε	ἄλλα	ἀγαθὸς ὁ Ζήνων, ἀλλὰ καὶ
[9, 1]	καὶ θερμοτάτην. Τὰ μὲν γὰρ	ἄλλα	ἄστρα πλεῖον ἀπέχειν ἀπὸ γῆς
[9, 10]	λέξαι πρὸς τοὺς φίλους φησίν.	Ἄλλὰ	καὶ ἄλλοτε προπίνοντα αὐτῷ τὸν
[9, 11]	ἐπιπλοκῆς, ὡς ἄνθρωποι καὶ τὰ	ἄλλα·	καὶ τὰ μὲν οὕτως, τὰ
[9, 12]	τὰ δέκα τῶν Σκεπτικῶν καὶ	ἄλλα	κάλλιστα· Σέξτου δὲ διήκουσε Σατορνῖνος
[9, 7]	ἀτόμους καὶ κενόν, τὰ δ'	ἄλλα	πάντα νενομίσθαι δοξάζεσθαι> ἀπείρους τε
[9, 11]	ἐστὶ καὶ ὅτι ζῶμεν καὶ	ἄλλα	πολλὰ τῶν ἐν τῷ βίῳ
[9, 11]	Δέκατος ὁ κατὰ τὴν πρὸς	ἄλλα	σύμβλησιν, καθάπερ τὸ κοῦφον παρὰ
[9, 8]	εἰσίν, οὔθ' ὡς οὐκ εἰσίν·	πολλὰ	γὰρ τὰ κωλύοντα εἰδέναι, ἥ
[9, 2]	πνεῦμα. Ἔφη δὲ καὶ τὰ	πολλὰ	ἥσσω νοῦ εἶναι. Καὶ τοῖς
[9, 6]	κατὰ ἀποτομὴν ἐκ τῆς ἀπείρου	πολλὰ	σώματα παντοῖα τοῖς σχήμασιν εἰς
[9, 1]	ἐκείνου λόγον διὰ μέτρου ἐκβάλλειν.	Πολλά	τ' εἰς αὐτὸν ἐπιγράμματα φέρεται,
[9, 11]	καὶ ὅτι ζῶμεν καὶ ἄλλα	πολλὰ	τῶν ἐν τῷ βίῳ φαινομένων
[9, 11]	καὶ λέγοντος, Οὐ μᾶλλον ἡ	Σκύλλα	γέγονεν ἢ ἡ Χίμαιρα. Αὐτὸ
[9, 1]	κατ' ἐναντιότητα καὶ ῥεῖν τὰ	ὅλα	ποταμοῦ δίκην, πεπεράνθαι τε τὸ
[9, 11]	μεγάλα μικρὰ φαίνεται, τὰ τετράγωνα	στρογγύλα,	τὰ ὁμαλὰ ἐξοχὰς ἔχοντα, τὰ
[9, 8]	τὸν τρόπον ἤρθη πρὸς Δημοκρίτου	ξύλα	δεδεκὼς ὀφθείς. Διεῖλέ τε τὸν
[9, 11]	εἰς τὸ ἀβέβαιον καὶ κενόσπουδον	ἅμα	καὶ παιδαριῶδες τῶν ἀνθρώπων. Ποσειδώνιος
[9, 5]	ἐκ γῆς εἶναι καὶ ψυχὴν	κρᾶμα	ὑπάρχειν ἐκ τῶν προειρημένων κατὰ
[9, 11]	σκεπτικὴν Πύρρωνα μηδ' ἔχειν τι	δόγμα.	Λέγοιτο δ' ἂν Πυρρώνειος ὁμοτρόπως.
[9, 3]	φησι μὴ εἶναι αὐτοῦ τὸ	ποίημα.	Λέγεται δὲ καὶ νόμους θεῖναι
[9, 11]	εἰ γὰρ τὸ καθ' ἕτερον	κίνημα	τῆς διανοίας ἄληπτόν ἐστιν, οὐκ
[9, 11]	τῆς διαφωνίας ὃ ἂν προτεθῇ	ζήτημα	παρὰ τοῖς φιλοσόφοις ἢ τῇ
[9, 11]	Ὁ γοῦν ἥλιος παρὰ τὸ	διάστημα	μικρὸς φαίνεται· καὶ τὰ ὄρη
[9, 1]	καὶ σύμμετρον ἀφ' ἡμῶν ἔχειν	διάστημα·	τοιγάρτοι μᾶλλον θερμαίνειν τε καὶ
[9, 6]	ἀλλήλοις καὶ ποιεῖν πρῶτόν τι	σύστημα	σφαιροειδές. Τοῦτο δ' οἷον ὑμένα
[9, 6]	Τούτων δέ τινα συμπλεκόμενα ποιεῖν	σύστημα,	τὸ μὲν πρῶτον κάθυγρον καὶ
[9, 6]	ὀχεῖσθαι περὶ τὸ μέσον δινουμένην·	σχῆμά	τ' αὐτῆς τυμπανῶδες εἶναι. Πρῶτός
[9, 10]	τινος πληγῆς εἶδεν αὐτῷ καταρρέον	αἷμα,	δείξας τῇ χειρὶ πρὸς αὐτόν
[9, 10]	πρὸς αὐτόν φησι, Τουτὶ μὲν	αἷμα	καὶ οὐκ ἰχὼρ οἷός πέρ
[9, 11]	ἤθελεν. Καί ποτ' Ἀναξάρχου εἰς	τέλμα	ἐμπεσόντος, παρῆλθεν οὐ βοηθήσας· τινῶν
[9, 1]	φησι περὶ φύσεως εἶναι τὸ	σύγγραμμα	ἀλλὰ περὶ πολιτείας, τὰ δὲ
[9, 1]	εἰσιν ὅσοι ἐξήγηνται αὐτοῦ τὸ	σύγγραμμα·	καὶ γὰρ Ἀντισθένης καὶ Ἡρακλείδης
[9, 1]	Τοσαύτην δὲ δόξαν ἔσχε τὸ	σύγγραμμα	ὡς καὶ αἱρετιστὰς ἀπ' αὐτοῦ
[9, 3]	κατὰ τήνδε βιάσθω νωμᾶν ἄσκοπον	ὄμμα	καὶ ἠχήεσσαν ἀκουὴν καὶ γλῶσσαν,
[9, 8]	καὶ τὴν διάνοιαν ἀφεὶς πρὸς	τοὔνομα	διελέχθη καὶ τὸ νῦν ἐπιπόλαιον
[9, 11]	θερμόν, νόμῳ ψυχρόν, ἐτεῇ δὲ	ἄτομα	καὶ κενόν καὶ πάλιν, ἐτεῇ
[9, 7]	δὲ νόμῳ εἶναι· φύσει δ'	ἄτομα	καὶ κενόν. Καὶ ταῦτα μὲν
[9, 1]	τὸν νωθέστατον ῥᾳδίως γνῶναι καὶ	δίαρμα	ψυχῆς λαβεῖν· ἥ τε βραχύτης
[9, 12]	ἐφ' ἡμισείας, οὕτως εὑρεῖν τὸ	ἀπόσπασμα	τέως ἀγνοοῦντα. Τοσοῦτον ἦν ἀδιάφορος.
[9, 11]	πάσης ἀπάτης πειθοῦς τ' ἀπελύσαο	δεσμά;	οὐδ' ἔμελέν σοι ταῦτα μεταλλῆσαι,
[9, 1]	Περὶ φύσεως, Διόδοτος δὲ Ἀκριβὲς	οἰάκισμα	πρὸς στάθμην βίου, ἄλλοι Γνώμον'
[9, 2]	φθαρτόν ἐστι καὶ ἡ ψυχὴ	πνεῦμα.	Ἔφη δὲ καὶ τὰ πολλὰ
[9, 11]	καὶ λύχνῳ. Καὶ τὸ ἡμέτερον	χρῶμα	ἀλλοῖον ὑπὸ τῇ μεσημβρίᾳ φαίνεται
[9, 11]	Ἡ γοῦν πορφύρα διάφορον ὑποφαίνει	χρῶμα	ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ
[9, 1]	ὧδε διαντλήσας δύσμορος εἶτ' ἔθανεν·	σῶμα	γὰρ ἀρδεύσασα κακὴ νόσος ὕδατι
[9, 5]	ὅλμῳ κόψε. Τί τοῦτο λέγω;	σῶμα	γάρ, οὐχὶ δὲ σέ. Γέγονε
[9, 11]	ἐπεὶ οὐδὲν ἀσώματον ποιεῖ σῶμα.	Σῶμα	δ' ἀσωμάτου οὐκ ἂν εἴη
[9, 11]	οὐχ ὅμοιος. Καὶ τὸ αὐτὸ	σῶμα	ἐν μὲν ἄλσει ἀλλοῖον, ἐν
[9, 11]	αἴτιον λέγεται παρ' ὅσον ἐστὶ	σῶμα,	καὶ τὸ λοιπὸν σῶμα ὂν
[9, 11]	τούτων· οὐκ ἄρ' ἐστὶν αἴτιον.	Σῶμα	μὲν οὖν σώματος οὐκ ἂν
[9, 11]	ἐστὶ σῶμα, καὶ τὸ λοιπὸν	σῶμα	ὂν αἴτιον γενήσεται. Κοινῶς δ'
[9, 11]	αἴτιον, ἐπεὶ οὐδὲν ἀσώματον ποιεῖ	σῶμα.	Σῶμα δ' ἀσωμάτου οὐκ ἂν
[9, 11]	μὴν εἰ ἔστιν αἴτιον, ἤτοι	σῶμα	σώματός ἐστιν αἴτιον ἢ ἀσώματον
[9, 11]	ἐλλόγιμοι, ὧν Εὐρύλοχος· οὗ φέρεται	ἐλάσσωμα	τόδε. Φασὶ γὰρ ὡς οὕτω
[9, 1]	πεπεράνθαι τε τὸ πᾶν καὶ	ἕνα	εἶναι κόσμον· γεννᾶσθαί τε αὐτὸν
[9, 1]	ἄλλοι Γνώμον' ἠθῶν, τρόπου κόσμον	ἕνα	τῶν ξυμπάντων. Φασὶ δ' αὐτὸν
[9, 11]	οὖν, φασίν, ἀνθιστάμεθα πρὸς τὰ	παρυφιστάμενα	τοῖς φαινομένοις ἄδηλα. Καὶ γὰρ
[9, 2]	ἐπικόπτων αὐτῶν τὰ περὶ θεῶν	εἰρημένα.	Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἐρραψῴδει τὰ
[9, 1]	γινομένων, ἅπερ ἐστὶν ἐν θειοτάτῃ	κείμενα	κινήσει· τῶν δὲ πλείστων ἐποχὴν
[9, 11]	δέκα τρόπους, καθ' οὓς τὰ	ὑποκείμενα	παραλλάττοντα ἐφαίνετο. Τούτους δὲ τοὺς
[9, 7]	ἔχει· Οἷον Δημόκριτόν τε περίφρονα,	ποιμένα	μύθων, ἀμφίνοον λεσχῆνα μετὰ πρώτοισιν
[9, 11]	τε συνήθη καὶ τὰ νόμοις	διεσταλμένα	καὶ τὰ> τέρποντα καὶ τὰ
[9, 11]	φασίν, ὑπάρχειν τινὰ μηδεμιᾶς ἀποδείξεως	δεόμενα,	θαυμαστοὶ τῆς γνώμης, εἰ μὴ
[9, 11]	καὶ τὰ> τέρποντα καὶ τὰ	θαυμαζόμενα.	Ἐδείκνυσαν οὖν ἀπὸ τῶν ἐναντίων
[9, 8]	Εὔαθλόν φησιν. Ἔστι δὲ τὰ	σωζόμενα	αὐτοῦ βιβλία τάδε· Τέχνη ἐριστικῶν,
[9, 6]	τὰ δὲ λοιπὰ συμμένειν καὶ	περιπλεκόμενα	συγκατατρέχειν ἀλλήλοις καὶ ποιεῖν πρῶτόν
[9, 6]	ταῦτα ἐπικτᾶσθαι. Τούτων δέ τινα	συμπλεκόμενα	ποιεῖν σύστημα, τὸ μὲν πρῶτον
[9, 11]	ἐν τῷ Ἀγρίππᾳ τιθέασι τὰ	φαινόμενα	μόνα. Ἔστιν οὖν κριτήριον κατὰ
[9, 11]	φαίνεσθαι· καὶ διὰ τοῦτο τὰ	φαινόμενα	τιθέναι ὅτι φαίνεται. Τέλος δὲ
[9, 1]	τὰ πάντα, ἀραιώσει καὶ πυκνώσει	γινόμενα.	Σαφῶς δ' οὐδὲν ἐκτίθεται. Γίνεσθαί
[9, 11]	ἣν πάντα πᾶσι συμβάλλεται καὶ	συγκρινόμενα	πολλὴν ἀνωμαλίαν καὶ ταραχὴν ἔχοντα
[9, 11]	ἀποδείξεως δεῖ· ὅθεν ἑκάτερα ἀκατάληπτα	ἀναπεμπόμενα	ἐπ' ἄλληλα. Πῶς ἂν οὖν
[9, 6]	κάθυγρον καὶ πηλῶδες, ξηρανθέντα καὶ	περιφερόμενα	σὺν τῇ τοῦ ὅλου δίνῃ,
[9, 11]	ὁμαλὰ ἐξοχὰς ἔχοντα, τὰ ὀρθὰ	κεκλασμένα,	τὰ ὠχρὰ ἑτερόχροα. Ὁ γοῦν
[9, 6]	τε πάλιν τὸν περιέχοντα οἷον	ὑμένα	αὔξεσθαι κατὰ τὴν ἐπέκκρισιν τῶν
[9, 6]	σύστημα σφαιροειδές. Τοῦτο δ' οἷον	ὑμένα	ἀφίστασθαι, περιέχοντ' ἐν ἑαυτῷ παντοῖα
[9, 6]	περιδινουμένων λεπτὸν γενέσθαι τὸν πέριξ	ὑμένα,	συρρεόντων ἀεὶ τῶν συνεχῶν κατ'
[9, 1]	παρορῶσι τὰ καλῶς ὑπ' αὐτῶν	ἐνδεικνύμενα	πρὸς σπουδαίαν ἀκοὴν καὶ μάθησιν.
[9, 6]	ἣν προσκρούοντα ἀλλήλοις> καὶ παντοδαπῶς	κυκλούμενα	διακρίνεσθαι χωρὶς τὰ ὅμοια πρὸς
[9, 6]	εἰς τὸ ἔξω κενόν, ὥσπερ	διαττώμενα·	τὰ δὲ λοιπὰ συμμένειν καὶ
[9, 1]	τῶν σκαφῶν· τούς τε κατὰ	μῆνα	τῆς σελήνης σχηματισμοὺς γίνεσθαι στρεφομένης
[9, 7]	τε περίφρονα, ποιμένα μύθων, ἀμφίνοον	λεσχῆνα	μετὰ πρώτοισιν ἀνέγνων. Γέγονε δὲ
[9, 8]	ἐπιπόλαιον γένος τῶν ἐριστικῶν ἐγέννησεν·	ἵνα	καὶ Τίμων φησὶ περὶ αὐτοῦ,
[9, 11]	εἶναι καὶ τὴν γενικὴν ἀπόδειξιν.	Ἵνα	τε γνῶμεν ὅτι ἔστιν ἀπόδειξις,
[9, 11]	Δημόκριτος δὲ τὰς ποιότητας ἐκβάλλων,	ἵνα	φησί, νόμῳ θερμόν, νόμῳ ψυχρόν,
[9, 11]	Εἰ μὲν οὖν ἐξ ἀποδεδειγμένων,	κἀκεῖνα	δεήσεταί τινος ἀποδείξεως κἀντεῦθεν εἰς
[9, 6]	καὶ φθίσεις καὶ φθοράς, κατά	τινα	ἀνάγκην, ἣν ὁποία ἐστὶν οὐ>
[9, 11]	Ἀναξάρχῳ ὡς οὐκ ἂν ἕτερόν	τινα	διδάξαι οὗτος ἀγαθόν, αὐτὸς αὐλὰς
[9, 5]	εἶτα περί τινων εἰπεῖν ἔχειν	τινα	ἔφη> αὐτῷ πρὸς τὸ οὖς
[9, 1]	μέντοι φησὶν ὁ γραμματικὸς Κρότωνά	τινα	ἱστορεῖν ἐν τῷ Κατακολυμβητῇ Κράτητά
[9, 11]	Εἰ δὲ δοκεῖ, φασίν, ὑπάρχειν	τινὰ	μηδεμιᾶς ἀποδείξεως δεόμενα, θαυμαστοὶ τῆς
[9, 1]	κατὰ λέξιν σὴν δοκεῖ δύναμίν	τινα	περιέχειν θεωρίας κόσμου τε τοῦ
[9, 1]	ἱστορεῖν ἐν τῷ Κατακολυμβητῇ Κράτητά	τινα	πρῶτον εἰς τὴν Ἑλλάδα κομίσαι
[9, 6]	ἐπιψαύσῃ, ταῦτα ἐπικτᾶσθαι. Τούτων δέ	τινα	συμπλεκόμενα ποιεῖν σύστημα, τὸ μὲν
[9, 7]	τἀδελφοῦ Δαμάσου. Ὡς δὲ προειπών	τινα	τῶν μελλόντων εὐδοκίμησε, λοιπὸν ἐνθέου
[9, 11]	τῶν ζῴων πρὸς ἡδονὴν καὶ	ἀλγηδόνα	καὶ βλάβην καὶ ὠφέλειαν. Συνάγεται
[9, 11]	ἄδηλα. Καὶ γὰρ ὅτε τὴν	εἰκόνα	ἐξοχὰς λέγομεν ἔχειν, τὸ φαινόμενον
[9, 11]	περὶ τούτων ἐπέχομεν ὡς ἀδήλων,	μόνα	δὲ τὰ πάθη γινώσκομεν. Τὸ
[9, 11]	τῷ Ἀγρίππᾳ τιθέασι τὰ φαινόμενα	μόνα.	Ἔστιν οὖν κριτήριον κατὰ τοὺς
[9, 7]	τρόπον ἔχει· Οἷον Δημόκριτόν τε	περίφρονα,	ποιμένα μύθων, ἀμφίνοον λεσχῆνα μετὰ
[9, 11]	εἶναι μεγάλα μικρὰ φαίνεται, τὰ	τετράγωνα	στρογγύλα, τὰ ὁμαλὰ ἐξοχὰς ἔχοντα,
[9, 11]	διάθεσιν αὐτοῦ ἐν οἷς πρὸς	Πύθωνα	διέξεισιν. Ἀλλὰ καὶ Φίλων ὁ
[9, 1]	τινας περιόδους ἐναλλὰξ τὸν σύμπαντα	αἰῶνα·	τοῦτο δὲ γίνεσθαι καθ' εἱμαρμένην.
[9, 11]	οὐκ ἐμπαζόμενον δόξης ἐρίδων τε	Φίλωνα.	Πρὸς τούτοις διήκουσε τοῦ Πύρρωνος
[9, 1]	τοῦ σκοτεινοῦ τὸ ὑγρὸν πλεονάζον	χειμῶνα	ἀπεργάζεσθαι. Ἀκολούθως δὲ τούτοις καὶ
[9, 12]	προσφωνεῖ Τιβερίῳ Καίσαρι, φησὶ τὸν	Τίμωνα	εἶναι πατρὸς μὲν Τιμάρχου, Φλιάσιον
[9, 11]	φασιν οἵ τε περὶ τὸν	Τίμωνα	καὶ Αἰνεσίδημον. Οὔτε γὰρ τάδε
[9, 7]	δόξης τῶν περὶ Παρμενίδην καὶ	Ζήνωνα,	ὡς κατ' αὐτὸν μάλιστα διαβεβοημένων,
[9, 12]	καταγνόντα ἀποδημῆσαι εἰς Μέγαρα πρὸς	Στίλπωνα·	κἀκείνῳ συνδιατρίψαντα αὖθις ἐπανελθεῖν οἴκαδε
[9, 11]	λόγων οὐδέν φησιν ὁρίζειν τὸν	Πύρρωνα	δογματικῶς διὰ τὴν ἀντιλογίαν, τοῖς
[9, 12]	οἴκαδε καὶ γῆμαι. Εἶτα πρὸς	Πύρρωνα	εἰς Ἦλιν ἀποδημῆσαι μετὰ τῆς>
[9, 11]	μηδὲ πρῶτον εὑρηκέναι τὴν σκεπτικὴν	Πύρρωνα	μηδ' ἔχειν τι δόγμα. Λέγοιτο
[9, 7]	ἐν τοῖς Ἱστορικοῖς ὑπομνήμασί φησι	Πλάτωνα	θελῆσαι συμφλέξαι τὰ Δημοκρίτου συγγράμματα,
[9, 11]	βυθῷ γὰρ ἡ ἀλήθεια. Καὶ	Πλάτωνα	τὸ μὲν ἀληθὲς θεοῖς τε
[9, 1]	Σέλευκος μέντοι φησὶν ὁ γραμματικὸς	Κρότωνά	τινα ἱστορεῖν ἐν τῷ Κατακολυμβητῇ
[9, 1]	Ξενοφάνους αὐτὸν ἀκηκοέναι· λέγειν τε	Ἀρίστωνα	ἐν τῷ Περὶ Ἡρακλείτου καὶ
[9, 11]	τὰ ὀρθὰ κεκλασμένα, τὰ ὠχρὰ	ἑτερόχροα.	Ὁ γοῦν ἥλιος παρὰ τὸ
[9, 6]	κενόν, ὥσπερ διαττώμενα· τὰ δὲ	λοιπὰ	συμμένειν καὶ περιπλεκόμενα συγκατατρέχειν ἀλλήλοις
[9, 1]	γίνεσθαι, ἐκ δὲ τούτου τὰ	λοιπά,	σχεδὸν πάντα ἐπὶ τὴν ἀναθυμίασιν
[9, 11]	Λαοδικεὺς καὶ Ἀπελλᾶς ἐν τῷ	Ἀγρίππᾳ	τιθέασι τὰ φαινόμενα μόνα. Ἔστιν
[9, 1]	δ' αὐτὸν ἐρωτηθέντα διὰ τί	σιωπᾷ,	φάναι Ἵν' ὑμεῖς λαλῆτε. Ἐπόθησε
[9, 12]	ἤκουσα, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς αὑτὸν	Κύκλωπα	ἐκάλει. Γέγονε καὶ ἕτερος Τίμων
[9, 10]	τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐρωτήσαντος αὐτὸν τί	ἄρα	δοκεῖ τὸ δεῖπνον, εἰπεῖν φασιν,
[9, 11]	ἀγαθὸν ἢ κακόν ἐστιν· οὐκ	ἄρα	ἐστὶ φύσει ἀγαθὸν ἢ κακόν.
[9, 11]	τὸ δὲ μὴ ἔστιν. Οὐδὲν	ἄρα	τῶν ἀδήλων ἂν καταλαμβάνοιτο· διὰ
[9, 12]	χορεύειν, ἔπειτα καταγνόντα ἀποδημῆσαι εἰς	Μέγαρα	πρὸς Στίλπωνα· κἀκείνῳ συνδιατρίψαντα αὖθις
[9, 11]	τὸ Μηδὲν ἄγαν, καὶ Ἐγγύα,	πάρα	δ' ἄτα· δηλοῦσθαι γὰρ τῷ
[9, 7]	κωλῦσαι αὐτόν, ὡς οὐδὲν ὄφελος·	παρὰ	πολλοῖς γὰρ εἶναι ἤδη τὰ
[9, 1]	διαπορεῖσθαι τῆς ὀρθῆς δοκούσης γεγράφθαι	παρὰ	σοὶ ἐξηγήσεως. Βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος
[9, 11]	αὐτοὺς συνεχές. Γίνεται δὲ καὶ	παρὰ	τὰ ἐκτὸς ἡ πιθανότης, παρὰ
[9, 11]	ἄκρου τοῦ τέγους. Πέμπτος ὁ>	παρὰ	τὰς ἀγωγὰς καὶ τοὺς νόμους
[9, 8]	Ἔλεγέ τε μηδὲν εἶναι ψυχὴν	παρὰ	τὰς αἰσθήσεις, καθὰ καὶ Πλάτων
[9, 11]	ἔλαιον ἐν μύρῳ. Ἕβδομος ὁ	παρὰ	τὰς ἀποστάσεις καὶ ποιὰς θέσεις
[9, 11]	φαινόμενον ἢ ἀλλοῖον. Τέταρτος ὁ	παρὰ	τὰς διαθέσεις καὶ κοινῶς παραλλαγάς,
[9, 11]	οὓς> τίθησιν. Ὧν πρῶτος ὁ	παρὰ	τὰς διαφορὰς τῶν ζῴων πρὸς
[9, 11]	Καὶ ἡ αὐτὴ δὲ μορφὴ	παρὰ	τὰς διαφορὰς τῶν κατόπτρων ἀλλοία
[9, 11]	τἀληθοῦς ἡ ἐποχή. Ἕκτος ὁ	παρὰ	τὰς μίξεις καὶ κοινωνίας, καθ'
[9, 11]	Ἀλλοῖα οὖν φαίνεται τὰ προσπίπτοντα	παρὰ	τὰς ποιὰς διαθέσεις. Οὐδὲ γὰρ
[9, 11]	ἡ φύσις αὐτῶν. Ὄγδοος ὁ	παρὰ	τὰς ποσότητας αὐτῶν ἢ θερμότητας
[9, 11]	ὠφελεῖ· ὅθεν ἐφεκτέον. Τρίτος ὁ>	παρὰ	τὰς τῶν αἰσθητικῶν πόρων διαφοράς.
[9, 11]	ἵππῳ δ' οὔ. Δεύτερος ὁ	παρὰ	τὰς τῶν ἀνθρώπων φύσεις καὶ
[9, 11]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Ἄλλη δὲ	παρὰ	ταύτας εἰς ἐπίκρισιν δύναμις οὐχ
[9, 11]	γῇ ἕτερον· καὶ ἡ εἰκὼν	παρὰ	τὴν ποιὰν θέσιν, ὅ τε
[9, 11]	ὅ τε τῆς περιστερᾶς τράχηλος	παρὰ	τὴν στροφήν. Ἐπεὶ οὖν οὐκ
[9, 11]	ἢ παρὰ τὸ φροντιστικὸν ἢ	παρὰ	τὸ αἱμύλον ἢ παρὰ τὸ
[9, 11]	παρὰ τὸ βαρύ, τὸ ἰσχυρὸν	παρὰ	τὸ ἀσθενές, τὸ μεῖζον παρὰ
[9, 11]	ἄλλα σύμβλησιν, καθάπερ τὸ κοῦφον	παρὰ	τὸ βαρύ, τὸ ἰσχυρὸν παρὰ
[9, 11]	ὠχρὰ ἑτερόχροα. Ὁ γοῦν ἥλιος	παρὰ	τὸ διάστημα μικρὸς φαίνεται· καὶ
[9, 11]	παρὰ τὸ ἀσθενές, τὸ μεῖζον	παρὰ	τὸ ἔλαττον, τὸ ἄνω παρὰ
[9, 11]	καὶ τὰ ὅμοια. Ἔνατος ὁ	παρὰ	τὸ ἐνδελεχὲς ἢ ξένον ἢ
[9, 11]	παρὰ τὰ ἐκτὸς ἡ πιθανότης,	παρὰ	τὸ ἔνδοξον τοῦ λέγοντος ἢ
[9, 11]	παρὰ τὸ ἔλαττον, τὸ ἄνω	παρὰ	τὸ κάτω. Τὸ γοῦν δεξιὸν
[9, 11]	ἢ παρὰ τὸ σύνηθες ἢ	παρὰ	τὸ κεχαρισμένον. Ἀνῄρουν δὲ καὶ
[9, 11]	θερμασίαν ψύξιν· παρὰ τὸ πνεῖν	παρὰ	τὸ πιεσθῆναι τοὺς πόρους. Ἀλλοῖα
[9, 11]	πλήρωσιν, μῖσος φιλίαν, θερμασίαν ψύξιν·	παρὰ	τὸ πνεῖν παρὰ τὸ πιεσθῆναι
[9, 11]	ἢ παρὰ τὸ αἱμύλον ἢ	παρὰ	τὸ σύνηθες ἢ παρὰ τὸ
[9, 11]	τὸ ἔνδοξον τοῦ λέγοντος ἢ	παρὰ	τὸ φροντιστικὸν ἢ παρὰ τὸ
[9, 7]	μελλόντων εὐδοκίμησε, λοιπὸν ἐνθέου δόξης	παρὰ	τοῖς πλείστοις ἠξιώθη. Νόμου δ'
[9, 4]	καὶ πολιτικὸς ἀνὴρ καὶ ἀποδοχῆς	παρὰ	τοῖς πολίταις ἠξιωμένος· ὅθεν ναύαρχος
[9, 12]	τὸν περιπατητικὸν ἐπ' αὐτοῦ, Ὡς	παρὰ	τοῖς Σκύθαις καὶ οἱ φεύγοντες
[9, 11]	διαφωνίας ὃ ἂν προτεθῇ ζήτημα	παρὰ	τοῖς φιλοσόφοις ἢ τῇ συνηθείᾳ,
[9, 7]	ὁμωνύμῳ συγγράμματι. Πάντα δὲ δοκεῖν	παρὰ	τούτου λαβεῖν καὶ αὐτοῦ δ'
[9, 1]	ἀνάριθμοι οὐδείς. Ταῦτ' αὐδῶ καὶ	παρὰ	Φερσεφόνῃ. Καὶ ἄλλο τοιόνδε· Μὴ
[9, 11]	διαθέσεις. Οὐδὲ γὰρ οἱ μαινόμενοι	παρὰ	φύσιν ἔχουσι· τί γὰρ μᾶλλον
[9, 11]	εἶναι τὰ στοιχεῖα ἐκ τοῦ	τέτταρα	εἶναι τὰ στοιχεῖα βεβαιωτέον. Πρὸς
[9, 11]	ἀποδείξεως χρή. Οὐδὲ γὰρ τὸ	τέτταρα	εἶναι τὰ στοιχεῖα ἐκ τοῦ
[9, 2]	οἶδα λέγειν ἐτύμως. Φησὶ δὲ	τέτταρα	εἶναι τῶν ὄντων στοιχεῖα, κόσμους
[9, 8]	τε τὸν λόγον πρῶτος εἰς	τέτταρα·	εὐχωλήν, ἐρώτησιν, ἀπόκρισιν, ἐντολήν (οἱ
[9, 1]	τὴν πόλιν καταλιπεῖν, οἵτινες Ἑρμόδωρον	ἄνδρα>	ἑωυτῶν ὀνήιστον ἐξέβαλον λέγοντες, Ἡμέων
[9, 1]	πατρὸς Ὑστάσπεω Ἡράκλειτον Ἐφέσιον σοφὸν	ἄνδρα	προσαγορεύει χαίρειν. Καταβέβλησαι λόγον Περὶ
[9, 5]	Ἤθελες, ὦ Ζήνων, καλὸν ἤθελες	ἄνδρα	τύραννον κτείνας ἐκλῦσαι δουλοσύνης Ἐλέαν.
[9, 12]	οὖν φιλόσοφος καὶ φιλόκηπος ἦν	σφόδρα	καὶ ἰδιοπράγμων, ὡς καὶ Ἀντίγονός
[9, 7]	τὰ συγκρίματα γεννᾶν, πῦρ, ὕδωρ,	ἀέρα,	γῆν· εἶναι γὰρ καὶ ταῦτα
[9, 9]	αὐτῷ τάδε· στοιχεῖον εἶναι τὸν	ἀέρα,	κόσμους ἀπείρους καὶ κενὸν ἄπειρον·
[9, 9]	καὶ κενὸν ἄπειρον· τόν τε	ἀέρα	πυκνούμενον καὶ ἀραιούμενον γεννητικὸν εἶναι
[9, 7]	τῷ Ἱπποκράτει, τῇ μὲν πρώτῃ	ἡμέρᾳ	ἀσπάσασθαι οὕτω χαῖρε κόρη, τῇ
[9, 11]	πάσχομεν, ὁμολογοῦμεν· καὶ γὰρ ὅτι	ἡμέρα	ἐστὶ καὶ ὅτι ζῶμεν καὶ
[9, 11]	ἀδελφὸς ὡς πρός τι καὶ	ἡμέρα	ὡς πρὸς τὸν ἥλιον καὶ
[9, 11]	ἔστι κριτήριον, ἀποδείξεως δεῖ· ὅθεν	ἑκάτερα	ἀκατάληπτα ἀναπεμπόμενα ἐπ' ἄλληλα. Πῶς
[9, 11]	δι' αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ κριθῆναι,	ἑκάτερα	δὲ ἀμφισβητεῖται. Οὐ τοίνυν δυνατὸν
[9, 11]	τό, εἰ κελευσθείη, κρεουργεῖν τὸν	πατέρα,	φασὶν οἱ σκεπτικοὶ περὶ τῶν
[9, 11]	προκρινεῖ, ἀπρακτήσει· εἰ δὲ τῇ	ἑτέρᾳ	κατακολουθήσει, οὐκέτι τὸ ἰσοσθενές, φασί,
[9, 1]	τοῖς ἰατροῖς εἴ τις δύναται	ἔντερα	κεινώσας ὑγρὸν ἐξερᾶσαι· ἀπειπόντων δέ,
[9, 11]	οὐκ ἂν εἴη αἴτιον, ἐπείπερ	ἀμφότερα	τὴν αὐτὴν ἔχει φύσιν. Καὶ
[9, 1]	διὰ τὸ ἤδη κεκρατῆσθαι τῇ	πονηρᾷ	πολιτείᾳ τὴν πόλιν. Ἀναχωρήσας δ'
[9, 5]	φησιν ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις τὸν	μυκτῆρα	αὐτὸν ἀποτραγεῖν. Ἀντισθένης δὲ ἐν
[9, 11]	ἡ Σκύλλα γέγονεν ἢ ἡ	Χίμαιρα.	Αὐτὸ δὲ τὸ Μᾶλλον ποτὲ
[9, 6]	ἤκουσε Ζήνωνος. Ἤρεσκε δ' αὐτῷ	ἄπειρα	εἶναι τὰ πάντα καὶ εἰς
[9, 1]	πάντων ἁρπάκτης Ἀΐδης οὐκ ἐπὶ	χεῖρα	βαλεῖ. Τέταρτος Λέσβιος, ἱστορίαν γεγραφὼς
[9, 11]	τρόπον τὰ δοκοῦντα εἶναι μεγάλα	μικρὰ	φαίνεται, τὰ τετράγωνα στρογγύλα, τὰ
[9, 1]	τελευτῆσαι καὶ θαφθῆναι ἐν τῇ	ἀγορᾷ.	Νεάνθης δ' ὁ Κυζικηνός φησι
[9, 8]	βιβλία αὐτοῦ κατέκαυσαν ἐν τῇ	ἀγορᾷ,	ὑπὸ κήρυκι ἀναλεξάμενοι παρ' ἑκάστου
[9, 2]	Ἀντιδοξάσαι τε λέγεται Θαλῇ καὶ	Πυθαγόρᾳ,	καθάψασθαι δὲ καὶ Ἐπιμενίδου. Μακροβιώτατός
[9, 7]	Ὕστερον δὲ Λευκίππῳ παρέβαλε καὶ	Ἀναξαγόρᾳ	κατά τινας, ἔτεσιν ὢν αὐτοῦ
[9, 8]	ἠρανίζοντο· καὶ Πλάτων ἐν τῷ	Πρωταγόρᾳ	φησὶ βαρύφωνον εἶναι τὸν Πρόδικον.
[9, 11]	αἴτιον· οὔτε γὰρ γένεσις οὔτε	φθορὰ	οὔτ' ἄλλο τι· οὐκ ἄρ'
[9, 11]	οὖν τοῖς διαφόροις τοὺς ὀφθαλμοὺς	διάφορα	καὶ τὰ φαντάσματα προσπίπτειν· καὶ
[9, 11]	κατὰ φύσιν νομοθετεῖν, ἔλεγον αὐτοὺς	μέτρα	τῶν πάντων ὁρίζειν, οὐχ ὁρῶντας
[9, 1]	ἀποτελεῖν φλόγας, ἃς εἶναι τὰ	ἄστρα.	Λαμπροτάτην δὲ εἶναι τὴν τοῦ
[9, 1]	θερμοτάτην. Τὰ μὲν γὰρ ἄλλα	ἄστρα	πλεῖον ἀπέχειν ἀπὸ γῆς καὶ
[9, 6]	ὄντων. Καὶ πάντα μὲν τὰ	ἄστρα	πυροῦσθαι διὰ τὸ τάχος τῆς
[9, 11]	ἀναθυμιάσεσιν, ἄλλαις δυνάμεσιν. Ἡ γοῦν	πορφύρα	διάφορον ὑποφαίνει χρῶμα ἐν ἡλίῳ
[9, 6]	ἄρκτῳ ἀεί τε νίφεσθαι καὶ	κατάψυχρα	εἶναι καὶ πήγνυσθαι. Καὶ τὸν
[9, 11]	ἔχοντα, τὰ ὀρθὰ κεκλασμένα, τὰ	ὠχρὰ	ἑτερόχροα. Ὁ γοῦν ἥλιος παρὰ
[9, 10]	Διός ἐστι πάλαι. Καί σε	διαστείλασα	γνάφοις ὀλίγον τάδε λέξει ῥήματα
[9, 1]	ἡμῶν οὕτως ἔχον· Πολλάκις Ἡράκλειτον	ἐθαύμασα,	πῶς ποτε τὸ ζῆν ὧδε
[9, 11]	τι εἶναι ἀγαθὸν ἢ κακόν.	Πᾶσα	γὰρ ἀπόδειξις, φασίν, ἢ ἐξ
[9, 1]	Παρ' ἐμοὶ δ' ὑπάρχει σοι	πᾶσα	μὲν προεδρία, καθ' ἡμέραν δὲ
[9, 1]	δύσμορος εἶτ' ἔθανεν· σῶμα γὰρ	ἀρδεύσασα	κακὴ νόσος ὕδατι φέγγος ἔσβεσεν
[9, 8]	μὲν ἂν νικήσω, ὅτι ἐγὼ	ἐνίκησα,	λαβεῖν με δεῖ· ἐὰν δὲ
[9, 1]	Τὰ δὲ περὶ Σωκράτους καὶ	ὅσα	ἐντυχὼν τῷ συγγράμματι εἴποι, κομίσαντος
[9, 11]	περὶ ἡμᾶς ἐστι· τὰ δ'	ὅσα	μή ἐστι περὶ ἡμᾶς, ἀλλὰ
[9, 11]	τάδε ἑλούμεθα ἢ ταῦτα φευξόμεθα	ὅσα	περὶ ἡμᾶς ἐστι· τὰ δ'
[9, 11]	περ σέο πολλὸν ἀμείνων· καὶ	ὅσα	συντείνει εἰς τὸ ἀβέβαιον καὶ
[9, 11]	καὶ κρημνοὺς καὶ κύνας καὶ	ὅσα	τοιαῦτα> μηδὲν ταῖς αἰσθήσεσιν ἐπιτρέπων.
[9, 7]	θελῆσαι συμφλέξαι τὰ Δημοκρίτου συγγράμματα,	ὁπόσα	ἐδυνήθη συναγαγεῖν, Ἀμύκλαν δὲ καὶ
[9, 10]	ὅτι οὐδὲν οἶδε. Μητρόδωρον δὲ	Νεσσᾶ	τοῦ Χίου, οἱ δὲ Δημοκρίτου
[9, 12]	ἑνδεκάτῳ. Τοῦτον ἐγὼ καὶ ἑτερόφθαλμον	ἤκουσα,	ἐπεὶ καὶ αὐτὸς αὑτὸν Κύκλωπα
[9, 11]	διὰ γὰρ τῶν σημείων λέγεται	τὰ	ἄδηλα καταλαμβάνεσθαι. Ἀναιροῦσι δὲ τὸ
[9, 11]	ἄλληλα. Πῶς ἂν οὖν καταλαμβάνοιτο	τὰ	ἄδηλα τῆς ἀποδείξεως ἀγνοουμένης; ζητεῖται
[9, 11]	ἐξ ἐπιπλοκῆς, ὡς ἄνθρωποι καὶ	τὰ	ἄλλα· καὶ τὰ μὲν οὕτως,
[9, 1]	ἀναθυμιάσεις ἀποτελεῖν φλόγας, ἃς εἶναι	τὰ	ἄστρα. Λαμπροτάτην δὲ εἶναι τὴν
[9, 6]	τούτων ὄντων. Καὶ πάντα μὲν	τὰ	ἄστρα πυροῦσθαι διὰ τὸ τάχος
[9, 8]	συγγράμματος ἐξεβλήθη πρὸς Ἀθηναίων· καὶ	τὰ	βιβλία αὐτοῦ κατέκαυσαν ἐν τῇ
[9, 8]	βʹ Καὶ ταῦτα μὲν αὐτῷ	τὰ	βιβλία. Γέγραφε δὲ καὶ Πλάτων
[9, 7]	παρὰ πολλοῖς γὰρ εἶναι ἤδη	τὰ	βιβλία. Καὶ δῆλον δέ· πάντων
[9, 1]	φησι μὴ δυνηθέντα αὐτὸν ἀποσπάσαι	τὰ	βόλιτα μεῖναι καὶ διὰ τὴν
[9, 7]	ὡς ἀληθῶς ἐν φιλοσοφίᾳ πένταθλος·	τὰ	γὰρ φυσικὰ καὶ τὰ ἠθικὰ
[9, 7]	τῶν ὅλων ἀτόμους καὶ κενόν,	τὰ	δ' ἄλλα πάντα νενομίσθαι δοξάζεσθαι>
[9, 1]	ὑπὸ μελαγχολίας τὰ μὲν ἡμιτελῆ,	τὰ	δ' ἄλλοτε ἄλλως ἔχοντα γράψαι.
[9, 11]	ὁ Ἀράβιος φοῖνιξ καὶ εὐλαί·	τὰ	δ' ἐξ ἐπιπλοκῆς, ὡς ἄνθρωποι
[9, 11]	φευξόμεθα ὅσα περὶ ἡμᾶς ἐστι·	τὰ	δ' ὅσα μή ἐστι περὶ
[9, 11]	ἄλλα· καὶ τὰ μὲν οὕτως,	τὰ	δ' οὕτως συγκέκριται· διὸ καὶ
[9, 6]	τὸ ἔξω κενόν, ὥσπερ διαττώμενα·	τὰ	δὲ λοιπὰ συμμένειν καὶ περιπλεκόμενα
[9, 11]	δὲ μηδὲν εἶναι τῶν φαινομένων,	τὰ	δὲ μὴ εἶναι. Πρὸς τοῦτο
[9, 1]	μὲν ἦν αὐτῷ τὰ δοκοῦντα.	Τὰ	δὲ περὶ Σωκράτους καὶ ὅσα
[9, 1]	τὸ σύγγραμμα ἀλλὰ περὶ πολιτείας,	τὰ	δὲ περὶ φύσεως ἐν παραδείγματος
[9, 6]	κεκλίσθαι τὴν γῆν πρὸς μεσημβρίαν·	τὰ	δὲ πρὸς ἄρκτῳ ἀεί τε
[9, 11]	πρὸς γὰρ τὸ αἰτιατόν ἐστι·	τὰ	δὲ πρός τι ἐπινοεῖται μόνον,
[9, 12]	σατύρους (καὶ δράματα κωμικὰ τριάκοντα,	τὰ	δὲ τραγικὰ ἑξήκοντα) σίλλους τε
[9, 12]	Σέξτος ὁ ἐμπειρικός, οὗ καὶ	τὰ	δέκα τῶν Σκεπτικῶν καὶ ἄλλα
[9, 7]	ὑπομνήμασί φησι Πλάτωνα θελῆσαι συμφλέξαι	τὰ	Δημοκρίτου συγγράμματα, ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν,
[9, 3]	τοῖς Φυσικοῖς, πάντων σχεδὸν ἐκτιθέμενος	τὰ	δόγματα. Δισσήν τε ἔφη τὴν
[9, 11]	τόποις. Κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον	τὰ	δοκοῦντα εἶναι μεγάλα μικρὰ φαίνεται,
[9, 1]	Καὶ ταῦτα μὲν ἦν αὐτῷ	τὰ	δοκοῦντα. Τὰ δὲ περὶ Σωκράτους
[9, 2]	εἰρημένα. Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἐρραψῴδει	τὰ	ἑαυτοῦ. Ἀντιδοξάσαι τε λέγεται Θαλῇ
[9, 7]	αὐτὸν δημοσίᾳ ταφῆναι, βιώσαντα ὑπὲρ	τὰ	ἑκατὸν ἔτη. Ὁ δὲ Δημήτριος
[9, 11]	συνεχές. Γίνεται δὲ καὶ παρὰ	τὰ	ἐκτὸς ἡ πιθανότης, παρὰ τὸ
[9, 11]	θέσεις καὶ τοὺς τόπους καὶ	τὰ	ἐν τοῖς τόποις. Κατὰ τοῦτον
[9, 8]	τελευτῆσαι αὐτόν, βιώσαντα ἔτη πρὸς	τὰ	ἐνενήκοντα· Ἀπολλόδωρος δέ φησιν ἑβδομήκοντα,
[9, 11]	ἕκαστα πράττειν. Ὁ δὲ πρὸς	τὰ	ἐνενήκοντα ἔτη κατεβίω. Ἀντίγονος δέ
[9, 1]	βάρος τῆς ἑρμηνείας ἀσύγκριτον. Καὶ	τὰ	ἐπὶ μέρους δὲ αὐτῷ ὧδε
[9, 11]	εἰ τύχοι, καὶ χοιρίδια, καὶ	τὰ	ἐπὶ τῆς οἰκίας ἐκάθαιρεν ἀδιαφόρως.
[9, 7]	πένταθλος· τὰ γὰρ φυσικὰ καὶ	τὰ	ἠθικὰ ἤσκητο> ἀλλὰ καὶ τὰ
[9, 11]	διεσταλμένα καὶ τὰ> τέρποντα καὶ	τὰ	θαυμαζόμενα. Ἐδείκνυσαν οὖν ἀπὸ τῶν
[9, 1]	ἀνεπισήμαντοι σοφοῖς ἀνδράσιν ὄντες παρορῶσι	τὰ	καλῶς ὑπ' αὐτῶν ἐνδεικνύμενα πρὸς
[9, 11]	τίνι διακριτέον; οὔτε γὰρ αἰσθήσει	τὰ	κατ' αἴσθησιν πάντων ἴσων αὐτῇ
[9, 8]	ὡς οὐκ εἰσίν· πολλὰ γὰρ	τὰ	κωλύοντα εἰδέναι, ἥ τ' ἀδηλότης
[9, 1]	ὕδωρ γίνεσθαι, ἐκ δὲ τούτου	τὰ	λοιπά, σχεδὸν πάντα ἐπὶ τὴν
[9, 7]	τὰ ἠθικὰ ἤσκητο> ἀλλὰ καὶ	τὰ	μαθηματικὰ καὶ τοὺς ἐγκυκλίους λόγους
[9, 1]	τοῦ ἡλίου φλόγα καὶ θερμοτάτην.	Τὰ	μὲν γὰρ ἄλλα ἄστρα πλεῖον
[9, 1]	Θεόφραστος δέ φησιν ὑπὸ μελαγχολίας	τὰ	μὲν ἡμιτελῆ, τὰ δ' ἄλλοτε
[9, 6]	τὸ πλῆθος μηκέτι δυναμένων περιφέρεσθαι,	τὰ	μὲν λεπτὰ χωρεῖν εἰς τὸ
[9, 11]	ἄνθρωποι καὶ τὰ ἄλλα· καὶ	τὰ	μὲν οὕτως, τὰ δ' οὕτως
[9, 11]	τὸ ἐπέχειν· τῶν γὰρ ζῴων	τὰ	μὲν χωρὶς μίξεως γίνεσθαι, ὡς
[9, 11]	κατ' αἴσθησιν συμφώνως ἔχοντα καὶ	τὰ	μηδέποτε ἢ σπανίως γοῦν μεταπίπτοντα
[9, 2]	δ' ἀπείρους, οὐ παραλλακτοὺς δέ.	Τὰ	νέφη συνίστασθαι τῆς ἀφ' ἡλίου
[9, 11]	μεταπίπτοντα τά τε συνήθη καὶ	τὰ	νόμοις διεσταλμένα καὶ τὰ> τέρποντα
[9, 1]	τε ὑπὸ τῶν Ἐφεσίων μᾶλλον	τὰ	οἰκεῖα. Μέμνηται αὐτοῦ καὶ ὁ
[9, 1]	πάντα κατ' ἐναντιότητα καὶ ῥεῖν	τὰ	ὅλα ποταμοῦ δίκην, πεπεράνθαι τε
[9, 11]	μικρὰ φαίνεται, τὰ τετράγωνα στρογγύλα,	τὰ	ὁμαλὰ ἐξοχὰς ἔχοντα, τὰ ὀρθὰ
[9, 11]	ὁμοίως καὶ ἡ τροφὴ καὶ	τὰ	ὅμοια. Ἔνατος ὁ παρὰ τὸ
[9, 6]	διακρίνεσθαι χωρὶς τὰ ὅμοια πρὸς	τὰ	ὅμοια. Ἰσορρόπων δὲ διὰ τὸ
[9, 6]	καὶ παντοδαπῶς κυκλούμενα διακρίνεσθαι χωρὶς	τὰ	ὅμοια πρὸς τὰ ὅμοια. Ἰσορρόπων
[9, 1]	καὶ διὰ τῆς ἐναντιοδρομίας ἡρμόσθαι	τὰ	ὄντα· καὶ πάντα ψυχῶν εἶναι
[9, 11]	τὸ διάστημα μικρὸς φαίνεται· καὶ	τὰ	ὄρη πόρρωθεν ἀεροειδῆ καὶ λεῖα,
[9, 11]	στρογγύλα, τὰ ὁμαλὰ ἐξοχὰς ἔχοντα,	τὰ	ὀρθὰ κεκλασμένα, τὰ ὠχρὰ ἑτερόχροα.
[9, 11]	ἐπέχομεν ὡς ἀδήλων, μόνα δὲ	τὰ	πάθη γινώσκομεν. Τὸ μὲν γὰρ
[9, 1]	εἶναι στοιχεῖον καὶ πυρὸς ἀμοιβὴν	τὰ	πάντα, ἀραιώσει καὶ πυκνώσει γινόμενα.
[9, 11]	ἀναιρεθήσεται τὸ μέτρον ᾧ δοκεῖ	τὰ	πάντα διακριβοῦσθαι· πᾶν οὖν ἴσον
[9, 6]	Ἤρεσκε δ' αὐτῷ ἄπειρα εἶναι	τὰ	πάντα καὶ εἰς ἄλληλα μεταβάλλειν,
[9, 2]	πρῶτον αὐτὸν εἰπεῖν ἀκατάληπτα εἶναι	τὰ	πάντα, πλανώμενος. Ἐποίησε δὲ καὶ
[9, 1]	καθολικῶς μὲν τάδε· ἐκ πυρὸς	τὰ	πάντα συνεστάναι καὶ εἰς τοῦτο
[9, 3]	καὶ τὸ ψυχρόν, ἐξ ὧν	τὰ	πάντα συνεστάναι. Καὶ τὴν ψυχὴν
[9, 11]	Μόνον οὖν, φασίν, ἀνθιστάμεθα πρὸς	τὰ	παρυφιστάμενα τοῖς φαινομένοις ἄδηλα. Καὶ
[9, 2]	Ἡσιόδου καὶ Ὁμήρου, ἐπικόπτων αὐτῶν	τὰ	περὶ θεῶν εἰρημένα. Ἀλλὰ καὶ
[9, 11]	δογματικὰς ὑπολήψεις. Ἐν τούτῳ περιέχεται	τὰ	περὶ καλῶν καὶ αἰσχρῶν, περὶ
[9, 7]	δ' ὑφῃρῆσθαι. Διασύρειν τε αὐτοῦ	τὰ	περὶ τῆς διακοσμήσεως καὶ τοῦ
[9, 7]	διαναστήσας προφάσει τῆς θυσίας καὶ	τὰ	περὶ τὸν βοῦν διηγήσατο. Δοκεῖ
[9, 11]	Τίμων φησίν. Ὁ δὲ Φίλων	τὰ	πλεῖστα διελέγετο ἑαυτῷ> ὅθεν καὶ
[9, 12]	διωρθωμένοις. Εἰκῆ τε αὐτῷ ἔκειτο	τὰ	ποιήματα, ἐνίοτε ἡμίβρωτα· ὥστε καὶ
[9, 2]	ψυχὴ πνεῦμα. Ἔφη δὲ καὶ	τὰ	πολλὰ ἥσσω νοῦ εἶναι. Καὶ
[9, 11]	πρῶτον μὲν τοῖς ἔργοις πρὸς	τὰ	πράγματα, εἰ δὲ μή, τῷ
[9, 11]	προαποδεικνύντες καθ' οὓς τρόπους πείθει	τὰ	πράγματα, κατὰ τοὺς αὐτοὺς ἀνῄρουν
[9, 11]	ἑρμηνείας ἐχρῶντο· οἷα γὰρ φαίνεται	τὰ	πράγματα, μὴ τοιαῦτα εἶναι τῇ
[9, 7]	δὲ Θράσυλλος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ	Τὰ	πρὸ τῆς ἀναγνώσεως τῶν Δημοκρίτου
[9, 11]	πρὸς τὴν διάνοιαν. Ἄγνωστα οὖν	τὰ	πρός τι ὡς> καθ' ἑαυτά.
[9, 11]	τοὺς πόρους. Ἀλλοῖα οὖν φαίνεται	τὰ	προσπίπτοντα παρὰ τὰς ποιὰς διαθέσεις.
[9, 11]	ὑποθέσεως τρόπος συνίσταται, οἰομένων τινῶν	τὰ	πρῶτα τῶν πραγμάτων αὐτόθεν δεῖν
[9, 11]	μὲν χωρὶς μίξεως γίνεσθαι, ὡς	τὰ	πυρίβια καὶ ὁ Ἀράβιος φοῖνιξ
[9, 11]	φησιν Αἰνεσίδημος ἐν τῇ εἰς	τὰ	Πυρρώνεια ὑποτυπώσει. Πρὸς δὲ τὰς
[9, 11]	στοιχεῖα ἐκ τοῦ τέτταρα εἶναι	τὰ	στοιχεῖα βεβαιωτέον. Πρὸς τῷ, καὶ
[9, 11]	Οὐδὲ γὰρ τὸ τέτταρα εἶναι	τὰ	στοιχεῖα ἐκ τοῦ τέτταρα εἶναι
[9, 7]	ὅλῳ δινουμένας. Καὶ οὕτω πάντα	τὰ	συγκρίματα γεννᾶν, πῦρ, ὕδωρ, ἀέρα,
[9, 8]	δ' Εὔαθλόν φησιν. Ἔστι δὲ	τὰ	σωζόμενα αὐτοῦ βιβλία τάδε· Τέχνη
[9, 5]	οὐχὶ δὲ σέ. Γέγονε δὲ	τά	τε ἄλλα ἀγαθὸς ὁ Ζήνων,
[9, 11]	περὶ αὐτῶν πίστιν· πείθειν γὰρ	τά	τε κατ' αἴσθησιν συμφώνως ἔχοντα
[9, 7]	φησι καὶ Ἡρόδοτος· παρ' ὧν	τά	τε περὶ θεολογίας καὶ ἀστρολογίας
[9, 11]	μηδέποτε ἢ σπανίως γοῦν μεταπίπτοντα	τά	τε συνήθη καὶ τὰ νόμοις
[9, 11]	καὶ τὰ νόμοις διεσταλμένα καὶ	τὰ>	τέρποντα καὶ τὰ θαυμαζόμενα. Ἐδείκνυσαν
[9, 11]	δοκοῦντα εἶναι μεγάλα μικρὰ φαίνεται,	τὰ	τετράγωνα στρογγύλα, τὰ ὁμαλὰ ἐξοχὰς
[9, 1]	ὑετούς τε καὶ πνεύματα καὶ	τὰ	τούτοις ὅμοια κατὰ τὰς διαφόρους
[9, 11]	λόγων. Διετέλουν δὴ οἱ σκεπτικοὶ	τὰ	τῶν αἱρέσεων δόγματα πάντα ἀνατρέποντες,
[9, 11]	δογματικῶς, ἕως δὲ τοῦ προφέρεσθαι	τὰ	τῶν ἄλλων καὶ διηγεῖσθαι μηδὲν
[9, 11]	περὶ τὴν ἀπόφασιν. ἔπειτα καὶ	τὰ	τῶν ἑπτὰ σοφῶν σκεπτικὰ εἶναι,
[9, 7]	δ' ἂν ἀκηκοέναι εἰ μὴ	τὰ	τῶν χρόνων ἐμάχετο. Πάντως μέντοι
[9, 11]	κατὰ δέκα τρόπους, καθ' οὓς	τὰ	ὑποκείμενα παραλλάττοντα ἐφαίνετο. Τούτους δὲ
[9, 11]	Ἀπελλᾶς ἐν τῷ Ἀγρίππᾳ τιθέασι	τὰ	φαινόμενα μόνα. Ἔστιν οὖν κριτήριον
[9, 11]	ἐροῦμεν φαίνεσθαι· καὶ διὰ τοῦτο	τὰ	φαινόμενα τιθέναι ὅτι φαίνεται. Τέλος
[9, 11]	διαφόροις τοὺς ὀφθαλμοὺς διάφορα καὶ	τὰ	φαντάσματα προσπίπτειν· καὶ τῇ μὲν
[9, 8]	τὴν καλουμένην τύλην, ἐφ' ἧς	τὰ	φορτία βαστάζουσιν, εὗρεν, ὥς φησιν
[9, 11]	ἐξοχὰς ἔχοντα, τὰ ὀρθὰ κεκλασμένα,	τὰ	ὠχρὰ ἑτερόχροα. Ὁ γοῦν ἥλιος
[9, 11]	ἄγαν, καὶ Ἐγγύα, πάρα δ'	ἄτα·	δηλοῦσθαι γὰρ τῷ βεβαίως καὶ
[9, 3]	ἔφη τὴν φιλοσοφίαν, τὴν μὲν	κατὰ	ἀλήθειαν, τὴν δὲ κατὰ δόξαν.
[9, 6]	δὲ τοὺς κόσμους οὕτω· φέρεσθαι	κατὰ	ἀποτομὴν ἐκ τῆς ἀπείρου πολλὰ
[9, 11]	φύσει μὲν οὐκ ἔστι δεξιόν,	κατὰ	δὲ τὴν ὡς πρὸς τὸ
[9, 11]	ἢ νοουμένων ἃς ἀπεδίδοσαν ἦσαν	κατὰ	δέκα τρόπους, καθ' οὓς τὰ
[9, 11]	Καὶ τὸ μὲν αἰσθητὸν τῶν>	κατὰ	διαφοράν, τὸ δὲ σημεῖον τῶν
[9, 3]	μὲν κατὰ ἀλήθειαν, τὴν δὲ	κατὰ	δόξαν. Διὸ καὶ φησί που·
[9, 1]	μέντοι ἐν αὐτῷ σκάφας ἐπεστραμμένας	κατὰ	κοῖλον πρὸς ἡμᾶς, ἐν αἷς
[9, 1]	Ἔν τισι μὲν οὖν ἑρμηνευόμενος	κατὰ	λέξιν σὴν δοκεῖ δύναμίν τινα
[9, 7]	τὰς ἀτόμους δὲ ἀπείρους εἶναι	κατὰ	μέγεθος καὶ πλῆθος, φέρεσθαι δ'
[9, 11]	βεβαιωτέον. Πρὸς τῷ, καὶ τῶν	κατὰ	μέρος ἀποδείξεων ἀπιστουμένων ἄπιστον εἶναι
[9, 11]	εἰ δὲ κέκριται, ἓν τῶν	κατὰ	μέρος γενήσεται κρινομένων, ὥστ' ἂν
[9, 5]	κρᾶμα ὑπάρχειν ἐκ τῶν προειρημένων	κατὰ	μηδενὸς τούτων ἐπικράτησιν. Τοῦτόν φασι
[9, 1]	στρεφομένων τῶν σκαφῶν· τούς τε	κατὰ	μῆνα τῆς σελήνης σχηματισμοὺς γίνεσθαι
[9, 1]	σχηματισμοὺς γίνεσθαι στρεφομένης ἐν αὐτῇ	κατὰ	μικρὸν τῆς σκάφης. Ἡμέραν τε
[9, 11]	οἰομένους μὴ δεῖν ἐκ τῶν	κατὰ	περίστασιν κρίνειν τἀληθὲς μηδ' ἐκ
[9, 7]	ἐν τῷ Μικρῷ διακόσμῳ, νέος	κατὰ	πρεσβύτην Ἀναξαγόραν, ἔτεσιν αὐτοῦ νεώτερος
[9, 11]	Ταὐτὰ δὲ λέγει κἀν τῷ	Κατὰ	σοφίας κἀν τῷ Περὶ ζητήσεως.
[9, 7]	Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου, ὃς ὁμολογεῖται	κατὰ	Σωκράτην γεγονέναι. Φησὶ δ' Ἀθηνόδωρος
[9, 1]	πνεύματα καὶ τὰ τούτοις ὅμοια	κατὰ	τὰς διαφόρους ἀναθυμιάσεις. Τὴν μὲν
[9, 11]	τὰς πιθανότητας. Αἱ δ' ἀπορίαι	κατὰ	τὰς συμφωνίας τῶν φαινομένων ἢ
[9, 6]	περιπλεκομένων· ἔκ τε τῆς κινήσεως	κατὰ	τὴν αὔξησιν αὐτῶν γίνεσθαι τὴν
[9, 10]	καὶ Ἀλεξάνδρῳ συνῆν καὶ ἤκμαζε	κατὰ	τὴν δεκάτην καὶ ἑκατοστὴν Ὀλυμπιάδα
[9, 9]	τῷ μέσῳ, τὴν σύστασιν εἰληφυῖαν	κατὰ	τὴν ἐκ τοῦ θερμοῦ περιφορὰν
[9, 5]	Κιτιεῖ διειλέγμεθα. Ἤκμαζε δ' οὗτος	κατὰ	τὴν ἐνάτην καὶ ἑβδομηκοστὴν> Ὀλυμπιάδα.
[9, 3]	ἢ Περὶ ἰδεῶν. Ἤκμαζε δὲ	κατὰ	τὴν ἐνάτην καὶ ἑξηκοστὴν Ὀλυμπιάδα.
[9, 1]	Ἡράκωντος Ἐφέσιος. Οὗτος ἤκμαζε μὲν	κατὰ	τὴν ἐνάτην καὶ ἑξηκοστὴν Ὀλυμπιάδα.
[9, 2]	ἀποικισμὸν ἔπη δισχίλια. Καὶ ἤκμαζε	κατὰ	τὴν ἑξηκοστὴν Ὀλυμπιάδα. Φησὶ δὲ
[9, 6]	τὸν περιέχοντα οἷον ὑμένα αὔξεσθαι	κατὰ	τὴν ἐπέκκρισιν τῶν ἔξωθεν σωμάτων·
[9, 7]	ὡς μὲν Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς,	κατὰ	τὴν ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα· ὡς δὲ
[9, 8]	Εὐριπίδην ἐν τῷ Ἰξίονι. Ἔνιοι	κατὰ	τὴν ὁδὸν τελευτῆσαι αὐτόν, βιώσαντα
[9, 11]	Φαβωρῖνος δὲ ἔνατον. Δέκατος ὁ	κατὰ	τὴν πρὸς ἄλλα σύμβλησιν, καθάπερ
[9, 11]	τηρητικῶν· ὥστε καὶ αἱρούμεθά τι	κατὰ	τὴν συνήθειαν καὶ φεύγομεν καὶ
[9, 8]	σοφιστεῦσαι δὲ τεσσαράκοντα καὶ ἀκμάζειν	κατὰ	τὴν τετάρτην καὶ ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα.
[9, 4]	Φησὶ δ' Ἀπολλόδωρος ἠκμακέναι αὐτὸν	κατὰ	τὴν τετάρτην καὶ ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα.
[9, 6]	ἐν ἑαυτῷ παντοῖα σώματα· ὧν	κατὰ	τὴν τοῦ μέσου ἀντέρεισιν περιδινουμένων
[9, 3]	Μηδέ σ' ἔθος πολύπερον ὁδὸν	κατὰ	τήνδε βιάσθω νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα
[9, 6]	αὐξήσεις καὶ φθίσεις καὶ φθοράς,	κατά	τινα ἀνάγκην, ἣν ὁποία ἐστὶν
[9, 7]	μὴ προσήκατο αὐτόν. Πῶς οὖν	κατά	τινας ἀκήκοεν αὐτοῦ; Φησὶ δὲ
[9, 7]	δὲ Λευκίππῳ παρέβαλε καὶ Ἀναξαγόρᾳ	κατά	τινας, ἔτεσιν ὢν αὐτοῦ νεώτερος
[9, 1]	ἐκ πυρὸς καὶ πάλιν ἐκπυροῦσθαι	κατά	τινας περιόδους ἐναλλὰξ τὸν σύμπαντα
[9, 12]	ῥήτορι ἀναγινώσκοντά τι ἐπιτυλίττειν καὶ	κατὰ	τὸ ἐπελθὸν διεξιέναι· ἐλθόντα τ'
[9, 7]	τῆς ἀναγνώσεως τῶν Δημοκρίτου βιβλίων,	κατὰ	τὸ τρίτον ἔτος τῆς ἑβδόμης
[9, 11]	δέ φησι φιλοσοφεῖν μὲν αὐτὸν	κατὰ	τὸν τῆς ἐποχῆς λόγον, μὴ
[9, 11]	οὓς τρόπους πείθει τὰ πράγματα,	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς ἀνῄρουν τὴν περὶ
[9, 7]	φησιν αὐτὸν Γλαῦκος ὁ Ῥηγῖνος,	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς χρόνους αὐτῷ γεγονώς.
[9, 11]	φαινόμενα μόνα. Ἔστιν οὖν κριτήριον	κατὰ	τοὺς σκεπτικοὺς τὸ φαινόμενον, ὡς
[9, 11]	καὶ τὰ ἐν τοῖς τόποις.	Κατὰ	τοῦτον τὸν τρόπον τὰ δοκοῦντα
[9, 11]	κρίνειν τἀληθὲς μηδ' ἐκ τῶν	κατὰ	φύσιν νομοθετεῖν, ἔλεγον αὐτοὺς μέτρα
[9, 12]	καὶ τραγῳδίας καὶ σατύρους (καὶ	δράματα	κωμικὰ τριάκοντα, τὰ δὲ τραγικὰ
[9, 12]	ποιηταῖς μύθους γράψαι ἱκανὸς καὶ	δράματα	συνδιατιθέναι. Μετεδίδου δὲ τῶν τραγῳδιῶν
[9, 11]	μὲν τοῖς ἔργοις πρὸς τὰ	πράγματα,	εἰ δὲ μή, τῷ γε
[9, 11]	καθ' οὓς τρόπους πείθει τὰ	πράγματα,	κατὰ τοὺς αὐτοὺς ἀνῄρουν τὴν
[9, 11]	ἐχρῶντο· οἷα γὰρ φαίνεται τὰ	πράγματα,	μὴ τοιαῦτα εἶναι τῇ φύσει,
[9, 12]	Τὸ δὲ πρῶτον ταὐτὰ περιέχει	πράγματα,	πλὴν ὅτι μονοπρόσωπός ἐστιν ἡ
[9, 3]	Φυσικοῖς, πάντων σχεδὸν ἐκτιθέμενος τὰ	δόγματα.	Δισσήν τε ἔφη τὴν φιλοσοφίαν,
[9, 11]	οἱ σκεπτικοὶ τὰ τῶν αἱρέσεων	δόγματα	πάντα ἀνατρέποντες, αὐτοὶ δ' οὐδὲν
[9, 7]	Δημόκριτος; ὃς θάνατον παρεόντα τρί'	ἤματα	δώμασιν ἔσχεν καὶ θερμοῖς ἄρτων
[9, 12]	Εἰκῆ τε αὐτῷ ἔκειτο τὰ	ποιήματα,	ἐνίοτε ἡμίβρωτα· ὥστε καὶ Ζωπύρῳ
[9, 12]	ἀπὸ τῶν φιλοσόφων εἰ σχολάζοι	ποιήματα	συνέγραφε· καὶ γὰρ καὶ ἔπη
[9, 10]	διαστείλασα γνάφοις ὀλίγον τάδε λέξει	ῥήματα	Φερσεφόνη, Ἔρρε μυλωθρὲ κακέ. Οὗτος
[9, 7]	καὶ ταῦτα ἐξ ἀτόμων τινῶν	συστήματα·	ἅπερ εἶναι ἀπαθῆ καὶ ἀναλλοίωτα
[9, 7]	δινουμένας. Καὶ οὕτω πάντα τὰ	συγκρίματα	γεννᾶν, πῦρ, ὕδωρ, ἀέρα, γῆν·
[9, 7]	Πλάτωνα θελῆσαι συμφλέξαι τὰ Δημοκρίτου	συγγράμματα,	ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν, Ἀμύκλαν δὲ
[9, 1]	ἐκβάλλειν. Πολλά τ' εἰς αὐτὸν	ἐπιγράμματα	φέρεται, ἀτὰρ δὴ καὶ τόδε·
[9, 11]	τοὺς ὀφθαλμοὺς διάφορα καὶ τὰ	φαντάσματα	προσπίπτειν· καὶ τῇ μὲν αἰγὶ
[9, 8]	καὶ λόγων ἀγῶνας ἐποιήσατο καὶ	σοφίσματα	τοῖς πραγματολογοῦσι προσήγαγε· καὶ τὴν
[9, 1]	καὶ ἐνιαυτοὺς ὑετούς τε καὶ	πνεύματα	καὶ τὰ τούτοις ὅμοια κατὰ
[9, 6]	ἀποτομὴν ἐκ τῆς ἀπείρου πολλὰ	σώματα	παντοῖα τοῖς σχήμασιν εἰς μέγα
[9, 6]	ἀφίστασθαι, περιέχοντ' ἐν ἑαυτῷ παντοῖα	σώματα·	ὧν κατὰ τὴν τοῦ μέσου
[9, 1]	φαίνεται. Λέγεται δὲ καὶ Ψυχῆς	πείρατα	ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο, πᾶσαν
[9, 11]	συμμῖξαι καὶ τοῖς Μάγοις. Ὅθεν	γενναιότατα	δοκεῖ φιλοσοφῆσαι, τὸ τῆς ἀκαταληψίας
[9, 7]	φησιν αὐτὸν ἐκ τῆς ἀποδημίας	ταπεινότατα	διάγειν, ἅτε πᾶσαν τὴν οὐσίαν
[9, 7]	αἱ ἡμέραι, τρεῖς δὴ ἦσαν,	ἀλυπότατα	τὸν βίον προήκατο, ὥς φησιν
[9, 7]	περίφρονα, ποιμένα μύθων, ἀμφίνοον λεσχῆνα	μετὰ	πρώτοισιν ἀνέγνων. Γέγονε δὲ τοῖς
[9, 11]	εὑρίσκειν, ἐφεκτικὴ δ' ἀπὸ τοῦ	μετὰ	τὴν ζήτησιν πάθους· λέγω δὲ
[9, 10]	τὸν Νικοκρέοντα. Ὁ δὲ μνησικακήσας	μετὰ	τὴν τελευτὴν τοῦ βασιλέως ὅτε
[9, 12]	πρὸς Πύρρωνα εἰς Ἦλιν ἀποδημῆσαι	μετὰ	τῆς> γυναικὸς κἀκεῖ διατρίβειν ἕως
[9, 11]	λόγος ἀντίκειται, ὃς καὶ αὐτὸς	μετὰ	τὸ ἀνελεῖν τοὺς ἄλλους ὑφ'
[9, 5]	δὲ ἐν ταῖς Διαδοχαῖς φησι	μετὰ	τὸ μηνῦσαι τοὺς φίλους ἐρωτηθῆναι
[9, 11]	ποτὲ ὥστε τὸν ὀβελίσκον ἄρας	μετὰ	τῶν κρεῶν ἕως τῆς ἀγορᾶς
[9, 1]	εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Ἀρτέμιδος	μετὰ	τῶν παίδων ἠστραγάλιζε· περιστάντων δ'
[9, 11]	ἡμέρην ἄγει. Εὐριπίδης δέ· Τί	δῆτα	τοὺς ταλαιπώρους βροτοὺς φρονεῖν λέγουσι;
[9, 1]	τινα ἱστορεῖν ἐν τῷ Κατακολυμβητῇ	Κράτητά	τινα πρῶτον εἰς τὴν Ἑλλάδα
[9, 11]	τὴν ἀπάθειαν ἄλλοι δὲ τὴν	πραότητα	τέλος εἰπεῖν φασι τοὺς σκεπτικούς.
[9, 11]	νόσον, ὕπνον ἐγρήγορσιν, χαρὰν λύπην,	νεότητα	γῆρας, θάρσος φόβον, ἔνδειαν πλήρωσιν,
[9, 1]	ἐκτίθεται. Γίνεσθαί τε πάντα κατ'	ἐναντιότητα	καὶ ῥεῖν τὰ ὅλα ποταμοῦ
[9, 7]	ἀπαθῆ καὶ ἀναλλοίωτα διὰ τὴν	στερρότητα.	Τόν τε ἥλιον καὶ τὴν
[9, 3]	αὐτῷ. Ἐκοινώνησε δὲ καὶ Ἀμεινίᾳ	Διοχαίτα	τῷ Πυθαγορικῷ, ὡς ἔφη Σωτίων,
[9, 11]	ὡς ἐμέμνητο μάλιστα μὲν Δημοκρίτου,	εἶτα	δὲ καὶ Ὁμήρου, θαυμάζων αὐτὸν
[9, 5]	φίλους, βουλόμενος αὐτὸν ἔρημον καταστῆσαι·	εἶτα	περί τινων εἰπεῖν ἔχειν τινα
[9, 12]	αὖθις ἐπανελθεῖν οἴκαδε καὶ γῆμαι.	Εἶτα	πρὸς Πύρρωνα εἰς Ἦλιν ἀποδημῆσαι
[9, 11]	τῶν μεγίστων συμβαλλώμεθα καὶ Ἱπποκράτην	ἔπειτα	ἐνδοιαστῶς καὶ ἀνθρωπίνως ἀποφαίνεσθαι· καὶ
[9, 11]	ὁρικῶς δογματίζει περὶ τὴν ἀπόφασιν.	ἔπειτα	καὶ τὰ τῶν ἑπτὰ σοφῶν
[9, 12]	γένος· νέον δὲ καταλειφθέντα χορεύειν,	ἔπειτα	καταγνόντα ἀποδημῆσαι εἰς Μέγαρα πρὸς
[9, 1]	μὴ δυνηθέντα αὐτὸν ἀποσπάσαι τὰ	βόλιτα	μεῖναι καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν
[9, 11]	Ἀλλὰ καὶ Ἐμπεδοκλέα· Οὕτως οὔτ'	ἐπιδερκτὰ	τάδ' ἀνδράσιν οὔτ' ἐπακουστὰ οὔτε
[9, 1]	ποιεῖν, τὴν δὲ ἐναντίαν ἐπικρατήσασαν	νύκτα	ἀποτελεῖν· καὶ ἐκ μὲν τοῦ
[9, 1]	τῆς σκάφης. Ἡμέραν τε καὶ	νύκτα	γίνεσθαι καὶ μῆνας καὶ ὥρας
[9, 7]	Ὁ δὲ Δημήτριος ὑπὲρ ἑκατὸν	τάλαντά	φησιν εἶναι αὐτῷ τὸ μέρος,
[9, 11]	τοῖς καθαρτικοῖς, ἃ τὴν ὕλην	προεκκρίναντα	καὶ αὐτὰ ὑπεκκρίνεται καὶ ἐξαπόλλυται.
[9, 11]	σκεπτικοὶ τὰ τῶν αἱρέσεων δόγματα	πάντα	ἀνατρέποντες, αὐτοὶ δ' οὐδὲν ἀποφαίνονται
[9, 1]	στοιχεῖον καὶ πυρὸς ἀμοιβὴν τὰ	πάντα,	ἀραιώσει καὶ πυκνώσει γινόμενα. Σαφῶς
[9, 1]	συνεστάναι καὶ εἰς τοῦτο ἀναλύεσθαι·	πάντα	δὲ γίνεσθαι καθ' εἱμαρμένην καὶ
[9, 7]	αὐτὸν ἐν τῷ ὁμωνύμῳ συγγράμματι.	Πάντα	δὲ δοκεῖν παρὰ τούτου λαβεῖν
[9, 1]	σοφόν, ἐπίστασθαι γνώμην, ὁτέη ἐκυβέρνησε	πάντα	διὰ πάντων. Τόν τε Ὅμηρον
[9, 11]	τὸ μέτρον ᾧ δοκεῖ τὰ	πάντα	διακριβοῦσθαι· πᾶν οὖν ἴσον ἡγήσονται.
[9, 1]	μηδὲν εἰδέναι, τέλειος μέντοι γενόμενος	πάντα	ἐγνωκέναι· ἤκουσέ τ' οὐδενός, ἀλλ'
[9, 8]	Πλάτων φησὶν ἐν Θεαιτήτῳ, καὶ	πάντα	εἶναι ἀληθῆ. Καὶ ἀλλαχοῦ δὲ
[9, 1]	δὲ τούτου τὰ λοιπά, σχεδὸν	πάντα	ἐπὶ τὴν ἀναθυμίασιν ἀνάγων τὴν
[9, 12]	τοιαῦτα. Πρὸς οὖν τὸν θαυμάζοντα	πάντα	ἔφη, Τί δ' οὐ θαυμάζεις
[9, 6]	δ' αὐτῷ ἄπειρα εἶναι τὰ	πάντα	καὶ εἰς ἄλληλα μεταβάλλειν, τό
[9, 1]	δ' οὐδὲν ἐκτίθεται. Γίνεσθαί τε	πάντα	κατ' ἐναντιότητα καὶ ῥεῖν τὰ
[9, 7]	εἶναι αὐτῷ τὸ μέρος, ἃ	πάντα	καταναλῶσαι. Λέγει δ' ὅτι τοσοῦτον
[9, 6]	ἄλλων μεταξὺ τούτων ὄντων. Καὶ	πάντα	μὲν τὰ ἄστρα πυροῦσθαι διὰ
[9, 7]	καὶ κενόν, τὰ δ' ἄλλα	πάντα	νενομίσθαι δοξάζεσθαι> ἀπείρους τε εἶναι
[9, 1]	αὑτὸν ἔφη διζήσασθαι καὶ μαθεῖν	πάντα	παρ' ἑαυτοῦ. Σωτίων δέ φησιν
[9, 11]	τῶν ὁπωσοῦν νοουμένων, καθ' ἣν	πάντα	πᾶσι συμβάλλεται καὶ συγκρινόμενα πολλὴν
[9, 2]	αὐτὸν εἰπεῖν ἀκατάληπτα εἶναι τὰ	πάντα,	πλανώμενος. Ἐποίησε δὲ καὶ Κολοφῶνος
[9, 10]	δεῖπνον, εἰπεῖν φασιν, Ὦ βασιλεῦ,	πάντα	πολυτελῶς· ἔδει δὲ λοιπὸν κεφαλὴν
[9, 3]	φησί που· Χρεὼ δέ σε	πάντα	πυθέσθαι ἠμὲν Ἀληθείης εὐκυκλέος ἀτρεμὲς
[9, 1]	μὲν τάδε· ἐκ πυρὸς τὰ	πάντα	συνεστάναι καὶ εἰς τοῦτο ἀναλύεσθαι·
[9, 3]	τὸ ψυχρόν, ἐξ ὧν τὰ	πάντα	συνεστάναι. Καὶ τὴν ψυχὴν καὶ
[9, 7]	τῷ ὅλῳ δινουμένας. Καὶ οὕτω	πάντα	τὰ συγκρίματα γεννᾶν, πῦρ, ὕδωρ,
[9, 7]	δ' ἡμᾶς κατ' εἰδώλων ἐμπτώσεις.	Πάντα	τε κατ' ἀνάγκην γίνεσθαι, τῆς
[9, 11]	ἀληθείᾳ, νόμῳ δὲ καὶ ἔθει	πάντα	τοὺς ἀνθρώπους πράττειν· οὐ γὰρ
[9, 11]	γοῦν πάντ' ἀληθῆ ῥητέον ἢ	πάντα	ψευδῆ. Εἰ δ' ἔνιά ἐστιν
[9, 1]	ἐναντιοδρομίας ἡρμόσθαι τὰ ὄντα· καὶ	πάντα	ψυχῶν εἶναι καὶ δαιμόνων πλήρη.
[9, 11]	ὡς πρὸς τὸν ἥλιον καὶ	πάντα	ὡς πρὸς τὴν διάνοιαν. Ἄγνωστα
[9, 11]	βίῳ, μηδὲν ἐκτρεπόμενος μηδὲ φυλαττόμενος,	ἅπαντα	ὑφιστάμενος, ἀμάξας, εἰ τύχοι, καὶ
[9, 1]	κατά τινας περιόδους ἐναλλὰξ τὸν	σύμπαντα	αἰῶνα· τοῦτο δὲ γίνεσθαι καθ'
[9, 2]	ὅλον ἀκούειν, μὴ μέντοι ἀναπνεῖν·	σύμπαντά	τε εἶναι νοῦν καὶ φρόνησιν
[9, 7]	ἀλλὰ καὶ χαλκαῖς εἰκόσι· καὶ	τελευτήσαντα	αὐτὸν δημοσίᾳ ταφῆναι, βιώσαντα ὑπὲρ
[9, 10]	σιδηροῖς ὑπέροις. Τὸν δ' οὐ	φροντίσαντα	τῆς τιμωρίας εἰπεῖν ἐκεῖνο δὴ
[9, 11]	τοῖς οἴκοι. Τοῦτο δὲ ποιεῖν	ἀκούσαντα	Ἰνδοῦ τινος ὀνειδίζοντος Ἀναξάρχῳ ὡς
[9, 8]	κατὰ τὴν ὁδὸν τελευτῆσαι αὐτόν,	βιώσαντα	ἔτη πρὸς τὰ ἐνενήκοντα· Ἀπολλόδωρος
[9, 7]	καὶ τελευτήσαντα αὐτὸν δημοσίᾳ ταφῆναι,	βιώσαντα	ὑπὲρ τὰ ἑκατὸν ἔτη. Ὁ
[9, 7]	ἠξιώθη. Νόμου δ' ὄντος τὸν	ἀναλώσαντα	τὴν πατρῴαν οὐσίαν μὴ ἀξιοῦσθαι
[9, 12]	εἰς Μέγαρα πρὸς Στίλπωνα· κἀκείνῳ	συνδιατρίψαντα	αὖθις ἐπανελθεῖν οἴκαδε καὶ γῆμαι.
[9, 11]	ἀδιαφορίας. Καὶ κυνός ποτ' ἐπενεχθέντος	διασοβηθέντα	εἰπεῖν πρὸς τὸν αἰτιασάμενον, ὡς
[9, 1]	δ' ὁ Κυζικηνός φησι μὴ	δυνηθέντα	αὐτὸν ἀποσπάσαι τὰ βόλιτα μεῖναι
[9, 1]	μεῖναι καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν	ἀγνοηθέντα	κυνόβρωτον γενέσθαι. Γέγονε δὲ θαυμάσιος
[9, 1]	τῶν ξυμπάντων. Φασὶ δ' αὐτὸν	ἐρωτηθέντα	διὰ τί σιωπᾷ, φάναι Ἵν'
[9, 6]	μὲν πρῶτον κάθυγρον καὶ πηλῶδες,	ξηρανθέντα	καὶ περιφερόμενα σὺν τῇ τοῦ
[9, 6]	σχήμασιν εἰς μέγα κενόν, ἅπερ	ἀθροισθέντα	δίνην ἀπεργάζεσθαι μίαν, καθ' ἣν
[9, 12]	δὲ τὸ γένος· νέον δὲ	καταλειφθέντα	χορεύειν, ἔπειτα καταγνόντα ἀποδημῆσαι εἰς
[9, 6]	τῇ τοῦ ὅλου δίνῃ, εἶτ'	ἐκπυρωθέντα	τὴν τῶν ἀστέρων ἀποτελέσαι φύσιν.
[9, 7]	τῇ πατρίδι, φησὶν ὁ Ἀντισθένης	συνέντα,	μὴ ὑπεύθυνος γενηθείη πρός τινων
[9, 7]	εἰς Αἰθιοπίαν ἐλθεῖν. Τρίτον τε	ὄντα	ἀδελφὸν νείμασθαι τὴν οὐσίαν· καὶ
[9, 11]	τὸν λόγον, καίτοι κεκινημένον τε	ὄντα	ἐν νεότητι. Πολλάκις, φησί, καὶ
[9, 11]	ὅθεν καὶ Ναυσιφάνην ἤδη νεανίσκον	ὄντα	θηραθῆναι. Ἔφασκε γοῦν γίνεσθαι δεῖν
[9, 1]	διὰ τῆς ἐναντιοδρομίας ἡρμόσθαι τὰ	ὄντα·	καὶ πάντα ψυχῶν εἶναι καὶ
[9, 7]	τοῦτον τὸν τρόπον. Ἤδη ὑπέργηρων	ὄντα	πρὸς τῷ καταστρέφειν εἶναι. Τὴν
[9, 10]	τὴν γλῶτταν αὐτοῦ ἐκτμηθῆναι, λόγος	ἀποτραγόντα	προσπτύσαι αὐτῷ. Καὶ ἔστιν ἡμῶν
[9, 5]	δουλεύετε τῷ τυράννῳ· καὶ τέλος	ἀποτραγόντα	τὴν γλῶτταν προσπτύσαι αὐτῷ· τοὺς
[9, 11]	καί τις αὐτὸν καταλίποι μεταξὺ	λέγοντα,	αὑτῷ διαπεραίνειν τὸν λόγον, καίτοι
[9, 5]	Νέαρχον τὸν τύραννον οἱ δὲ	Διομέδοντα	συνελήφθη, καθά φησιν Ἡρακλείδης ἐν
[9, 7]	παντοδαὴς ἤνυσε Δημόκριτος; ὃς θάνατον	παρεόντα	τρί' ἤματα δώμασιν ἔσχεν καὶ
[9, 10]	τινὸς παρατεθεῖσθαι· ἀπορρίπτων πρὸς τὸν	Νικοκρέοντα.	Ὁ δὲ μνησικακήσας μετὰ τὴν
[9, 10]	ἑκατοστὴν Ὀλυμπιάδα καὶ εἶχεν ἐχθρὸν	Νικοκρέοντα	τὸν Κύπρου τύραννον· καί ποτ'
[9, 12]	παίζειν τοιαῦτα. Πρὸς οὖν τὸν	θαυμάζοντα	πάντα ἔφη, Τί δ' οὐ
[9, 11]	Ἔλεγέ τε πολλάκις καὶ Ἐπίκουρον	θαυμάζοντα	τὴν Πύρρωνος ἀναστροφὴν συνεχὲς αὐτοῦ
[9, 7]	ἐνίοτε καὶ τοῖς τάφοις ἐνδιατρίβων.	Ἐλθόντα	δή φησιν αὐτὸν ἐκ τῆς
[9, 12]	καὶ κατὰ τὸ ἐπελθὸν διεξιέναι·	ἐλθόντα	τ' ἐφ' ἡμισείας, οὕτως εὑρεῖν
[9, 12]	Ἀρκεσίλαον θεασάμενον διὰ τῶν Κερκώπων	ἰόντα,	εἰπεῖν, Τί σὺ δεῦρο, ἔνθαπερ
[9, 7]	ἔτεσιν ὕστερον τῆς Ἰλίου ἁλώσεως	τριάκοντα	καὶ ἑπτακοσίοις. Γεγόνοι δ' ἄν,
[9, 12]	καὶ σατύρους (καὶ δράματα κωμικὰ	τριάκοντα,	τὰ δὲ τραγικὰ ἑξήκοντα) σίλλους
[9, 8]	δέ φησιν ἑβδομήκοντα, σοφιστεῦσαι δὲ	τεσσαράκοντα	καὶ ἀκμάζειν κατὰ τὴν τετάρτην
[9, 7]	πρεσβύτην Ἀναξαγόραν, ἔτεσιν αὐτοῦ νεώτερος	τετταράκοντα.	Συντετάχθαι δέ φησι τὸν Μικρὸν
[9, 7]	τινας, ἔτεσιν ὢν αὐτοῦ νεώτερος	τετταράκοντα.	Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν Παντοδαπῇ
[9, 8]	τὰ ἐνενήκοντα· Ἀπολλόδωρος δέ φησιν	ἑβδομήκοντα,	σοφιστεῦσαι δὲ τεσσαράκοντα καὶ ἀκμάζειν
[9, 8]	αὐτόν, βιώσαντα ἔτη πρὸς τὰ	ἐνενήκοντα·	Ἀπολλόδωρος δέ φησιν ἑβδομήκοντα, σοφιστεῦσαι
[9, 11]	πράττειν. Ὁ δὲ πρὸς τὰ	ἐνενήκοντα	ἔτη κατεβίω. Ἀντίγονος δέ φησιν
[9, 12]	σοφισταί. Ἐτελεύτησε δ' ἐγγὺς ἐτῶν	ἐνενήκοντα,	ὥς φησιν ὁ Ἀντίγονος καὶ
[9, 1]	οὐδ' οὕτως, ἐτελεύτα βιοὺς ἔτη	ἑξήκοντα.	Καὶ ἔστιν εἰς αὐτὸν ἡμῶν
[9, 12]	κωμικὰ τριάκοντα, τὰ δὲ τραγικὰ	ἑξήκοντα)	σίλλους τε καὶ κιναίδους. Φέρεται
[9, 12]	ὥστε καὶ Ζωπύρῳ τῷ ῥήτορι	ἀναγινώσκοντά	τι ἐπιτυλίττειν καὶ κατὰ τὸ
[9, 11]	διαφωνίας καὶ τὸν εἰς ἄπειρον	ἐκβάλλοντα	καὶ τὸν πρός τι καὶ
[9, 5]	γοῦν αὐτοῦ βιβλία πολλῆς συνέσεως	γέμοντα.	Καθελεῖν δὲ θελήσας Νέαρχον τὸν
[9, 12]	νέον δὲ καταλειφθέντα χορεύειν, ἔπειτα	καταγνόντα	ἀποδημῆσαι εἰς Μέγαρα πρὸς Στίλπωνα·
[9, 12]	καὶ καταλογάδην βιβλία εἰς ἐπῶν	τείνοντα	μυριάδας δύο, ὧν καὶ Ἀντίγονος
[9, 10]	φίλους φησίν. Ἄλλὰ καὶ ἄλλοτε	προπίνοντα	αὐτῷ τὸν Ἀνάξαρχον δεῖξαι τὴν
[9, 11]	τὰ νόμοις διεσταλμένα καὶ τὰ>	τέρποντα	καὶ τὰ θαυμαζόμενα. Ἐδείκνυσαν οὖν
[9, 11]	τὰ μηδέποτε ἢ σπανίως γοῦν	μεταπίπτοντα	τά τε συνήθη καὶ τὰ
[9, 11]	πόρους. Ἀλλοῖα οὖν φαίνεται τὰ	προσπίπτοντα	παρὰ τὰς ποιὰς διαθέσεις. Οὐδὲ
[9, 11]	τρόπους, καθ' οὓς τὰ ὑποκείμενα	παραλλάττοντα	ἐφαίνετο. Τούτους δὲ τοὺς δέκα
[9, 8]	οὐκ εἰσίν· πολλὰ γὰρ τὰ	κωλύοντα	εἰδέναι, ἥ τ' ἀδηλότης καὶ
[9, 6]	δίνην ἀπεργάζεσθαι μίαν, καθ' ἣν	προσκρούοντα	ἀλλήλοις> καὶ παντοδαπῶς κυκλούμενα διακρίνεσθαι
[9, 7]	ἑλέσθαι τὴν ἐν ἀργυρίῳ, χρείαν	ἔχοντα	ἀποδημῆσαι τοῦτο κἀκείνων δολίως ὑποπτευσάντων.
[9, 1]	ἡμιτελῆ, τὰ δ' ἄλλοτε ἄλλως	ἔχοντα	γράψαι. Σημεῖον δ' αὐτοῦ τῆς
[9, 11]	συγκρινόμενα πολλὴν ἀνωμαλίαν καὶ ταραχὴν	ἔχοντα	εὑρίσκεται, καθά φησιν Αἰνεσίδημος ἐν
[9, 11]	τά τε κατ' αἴσθησιν συμφώνως	ἔχοντα	καὶ τὰ μηδέποτε ἢ σπανίως
[9, 1]	καὶ Ἀθηναίων αὐτὸν ὑπερφρονῆσαι, δόξαν	ἔχοντα	παμπλείστην, καταφρονούμενόν τε ὑπὸ τῶν
[9, 7]	διακοσμήσεως καὶ τοῦ νοῦ, ἐχθρῶς	ἔχοντα	πρὸς αὐτὸν ὅτι δὴ μὴ
[9, 11]	τετράγωνα στρογγύλα, τὰ ὁμαλὰ ἐξοχὰς	ἔχοντα,	τὰ ὀρθὰ κεκλασμένα, τὰ ὠχρὰ
[9, 1]	κινήσει· τῶν δὲ πλείστων ἐποχὴν	ἔχοντα,	ὥστε καὶ τοὺς ἐπὶ πλεῖστον
[9, 6]	μέσον. Αὐτόν τε πάλιν τὸν	περιέχοντα	οἷον ὑμένα αὔξεσθαι κατὰ τὴν
[9, 11]	Κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον τὰ	δοκοῦντα	εἶναι μεγάλα μικρὰ φαίνεται, τὰ
[9, 1]	ταῦτα μὲν ἦν αὐτῷ τὰ	δοκοῦντα.	Τὰ δὲ περὶ Σωκράτους καὶ
[9, 12]	οὕτως εὑρεῖν τὸ ἀπόσπασμα τέως	ἀγνοοῦντα.	Τοσοῦτον ἦν ἀδιάφορος. Ἀλλὰ καὶ
[9, 8]	ἔφυγες. Λέγεται δέ ποτ' αὐτὸν	ἀπαιτοῦντα	τὸν μισθὸν Εὔαθλον τὸν μαθητήν,
[9, 11]	θεῶν παισὶν ἐκχωρεῖν, τὸν δ'	εἰκότα	λόγον ζητεῖν. Καὶ Εὐριπίδην λέγειν·
[9, 7]	διάγειν, ἅτε πᾶσαν τὴν οὐσίαν	καταναλωκότα·	τρέφεσθαί τε διὰ τὴν ἀπορίαν
[9, 8]	ἀπόκρισιν, ἐντολήν (οἱ δὲ εἰς	ἑπτά·	διήγησιν, ἐρώτησιν, ἀπόκρισιν, ἐντολήν, ἀπαγγελίαν,
[9, 11]	ἀπόφασιν. ἔπειτα καὶ τὰ τῶν	ἑπτὰ	σοφῶν σκεπτικὰ εἶναι, οἷον τὸ
[9, 2]	καὶ αὐτός φησιν· Ἤδη δ'	ἑπτά	τ' ἔασι καὶ ἑξήκοντ' ἐνιαυτοὶ
[9, 6]	μηκέτι δυναμένων περιφέρεσθαι, τὰ μὲν	λεπτὰ	χωρεῖν εἰς τὸ ἔξω κενόν,
[9, 11]	κριτήριον, ἀποδείξεως δεῖ· ὅθεν ἑκάτερα	ἀκατάληπτα	ἀναπεμπόμενα ἐπ' ἄλληλα. Πῶς ἂν
[9, 2]	δὲ Σωτίων πρῶτον αὐτὸν εἰπεῖν	ἀκατάληπτα	εἶναι τὰ πάντα, πλανώμενος. Ἐποίησε
[9, 11]	ἀνδράσιν οὔτ' ἐπακουστὰ οὔτε νόῳ	περιληπτά·	καὶ ἐπάνω, Αὐτὸ μόνον πεισθέντες
[9, 11]	καὶ εἰς ὅ τι κύρει	ἕκαστα.	καὶ πάλιν ἐν τοῖς Ἰνδαλμοῖς·
[9, 11]	λόγον, μὴ μέντοι γ' ἀπροοράτως	ἕκαστα	πράττειν. Ὁ δὲ πρὸς τὰ
[9, 11]	πῶς ποτ' ἀνὴρ ὅτ' ἄγεις	ῥᾷστα	μεθ' ἡσυχίης μοῦνος ἐν ἀνθρώποισι
[9, 2]	ἢ ὡς ἥκιστα ἢ ὡς	ἥδιστα.	Ἐμπεδοκλέους δὲ εἰπόντος αὐτῷ ὅτι
[9, 11]	φησίν. Ὁ δὲ Φίλων τὰ	πλεῖστα	διελέγετο ἑαυτῷ> ὅθεν καὶ περὶ
[9, 2]	τοῖς τυράννοις ἐντυγχάνειν ἢ ὡς	ἥκιστα	ἢ ὡς ἥδιστα. Ἐμπεδοκλέους δὲ
[9, 7]	καὶ Ζήνωνα, ὡς κατ' αὐτὸν	μάλιστα	διαβεβοημένων, καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου,
[9, 11]	αὐτοῦ γεγονώς, ἔλεγεν ὡς ἐμέμνητο	μάλιστα	μὲν Δημοκρίτου, εἶτα δὲ καὶ
[9, 11]	χολήσας τι περὶ τῆς ἀδελφῆς,	Φιλίστα	δ' ἐκαλεῖτο, πρὸς τὸν ἐπιλαβόμενον
[9, 12]	δέκα τῶν Σκεπτικῶν καὶ ἄλλα	κάλλιστα·	Σέξτου δὲ διήκουσε Σατορνῖνος ὁ
[9, 11]	πραγμάτων αὐτόθεν δεῖν λαμβάνειν ὡς	πιστὰ	καὶ μὴ αἰτεῖσθαι· ὅ ἐστι
[9, 11]	οὔτ' ἐπιδερκτὰ τάδ' ἀνδράσιν οὔτ'	ἐπακουστὰ	οὔτε νόῳ περιληπτά· καὶ ἐπάνω,
[9, 11]	λαμβάνεσθαι, ἀλλὰ μεθ' ἑτέρου. Ὅθεν	ἄγνωστα	εἶναι. Ὁ δ' ἐξ ὑποθέσεως
[9, 11]	πάντα ὡς πρὸς τὴν διάνοιαν.	Ἄγνωστα	οὖν τὰ πρός τι ὡς>
[9, 2]	ἡλίου ἀτμίδος ἀναφερομένης καὶ αἰρούσης	αὐτὰ	εἰς τὸ περιέχον. Οὐσίαν θεοῦ
[9, 11]	καὶ παντὶ λόγῳ λόγον ἀντικεῖσθαι,	αὐτὰ	ταῦτα καὶ ὁρίζονται καὶ δογματίζουσι.
[9, 11]	ἃ τὴν ὕλην προεκκρίναντα καὶ	αὐτὰ	ὑπεκκρίνεται καὶ ἐξαπόλλυται. Πρὸς ὅ
[9, 11]	τὰ πρός τι ὡς> καθ'	ἑαυτά.	Καὶ οὗτοι μὲν οἱ δέκα
[9, 11]	ζητεῖται δ' οὐκ εἰ φαίνεται	τοιαῦτα,	ἀλλ' εἰ καθ' ὑπόστασιν οὕτως
[9, 11]	γὰρ φαίνεται τὰ πράγματα, μὴ	τοιαῦτα	εἶναι τῇ φύσει, ἀλλὰ μόνον
[9, 11]	κρημνοὺς καὶ κύνας καὶ ὅσα	τοιαῦτα>	μηδὲν ταῖς αἰσθήσεσιν ἐπιτρέπων. Σώζεσθαι
[9, 12]	νουμήνιος. εἰώθει δὲ καὶ παίζειν	τοιαῦτα.	Πρὸς οὖν τὸν θαυμάζοντα πάντα
[9, 5]	τούτου καὶ Μελίσσου Τίμων φησὶ	ταῦτα·	Ἀμφοτερογλώσσου τε μέγα σθένος οὐκ
[9, 11]	μὲν γὰρ ταῦτα, οἱ δὲ	ταῦτα	ἀνῃρήκασι. Δεῖ δ' ἢ δι'
[9, 6]	ἀπείρους εἶναι καὶ διαλύεσθαι εἰς	ταῦτα.	Γίνεσθαι δὲ τοὺς κόσμους οὕτω·
[9, 11]	καὶ ὅτι φθείρεται· πῶς δὲ	ταῦτα	γίνεται οὐκ ἴσμεν. Μόνον οὖν,
[9, 7]	ἀέρα, γῆν· εἶναι γὰρ καὶ	ταῦτα	ἐξ ἀτόμων τινῶν συστήματα· ἅπερ
[9, 6]	ἀρχὰς ὑπεστήσατο. Καὶ> κεφαλαιωδῶς μὲν	ταῦτα.	ἐπὶ μέρους δ' ὧδε ἔχει·
[9, 6]	φερόμενον αὐτὸν ὧν ἂν ἐπιψαύσῃ,	ταῦτα	ἐπικτᾶσθαι. Τούτων δέ τινα συμπλεκόμενα
[9, 11]	παντὶ λόγῳ λόγον ἀντικεῖσθαι, αὐτὰ	ταῦτα	καὶ ὁρίζονται καὶ δογματίζουσι. Πρὸς
[9, 11]	ἔνι ἔξω τόπων καὶ θέσεων	ταῦτα	κατανοῆσαι, ἀγνοεῖται ἡ φύσις αὐτῶν.
[9, 11]	οὐκ ἔστι γὰρ λόγῳ περιελεῖν	ταῦτα.	Λεγόντων δὲ τῶν δογματικῶν ὡς
[9, 7]	δ' ἄτομα καὶ κενόν. Καὶ	ταῦτα	μὲν αὐτῷ ἐδόκει. ~ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ. Πρωταγόρας
[9, 8]	μισθοῦ, Ἀντιλογιῶν αʹ βʹ Καὶ	ταῦτα	μὲν αὐτῷ τὰ βιβλία. Γέγραφε
[9, 1]	οὐδὲ περὶ τῶν σκαφῶν. Καὶ	ταῦτα	μὲν ἦν αὐτῷ τὰ δοκοῦντα.
[9, 11]	ἀπελύσαο δεσμά; οὐδ' ἔμελέν σοι	ταῦτα	μεταλλῆσαι, τίνες αὖραι Ἑλλάδ' ἔχουσι,
[9, 11]	δόξας καταστῆσαι· οἱ μὲν γὰρ	ταῦτα,	οἱ δὲ ταῦτα ἀνῃρήκασι. Δεῖ
[9, 11]	Οὔτε γὰρ τάδε ἑλούμεθα ἢ	ταῦτα	φευξόμεθα ὅσα περὶ ἡμᾶς ἐστι·
[9, 7]	ὃν μόνον ἑκατὸν ταλάντων τιμηθῆναι.	Ταὐτὰ	δὲ καὶ Ἱππόβοτός φησιν. Ἀριστόξενος
[9, 11]	ἀντιλογίαν, τοῖς δὲ φαινομένοις ἀκολουθεῖν.	Ταὐτὰ	δὲ λέγει κἀν τῷ Κατὰ
[9, 5]	παρορμηθέντας αὐτίκα τὸν τύραννον καταλεῦσαι.	Ταὐτὰ	δὲ σχεδὸν οἱ πλείους λαλοῦσιν.
[9, 11]	ἄλλος δ' ἐμπορίας ὀρέγεται· καὶ	ταὐτὰ	οὓς μὲν βλάπτει, οὓς δὲ
[9, 12]	Ἐπίλογον ἐπέγραψαν. Τὸ δὲ πρῶτον	ταὐτὰ	περιέχει πράγματα, πλὴν ὅτι μονοπρόσωπός
[9, 1]	Οὐδὲν δ' ἀνύων οὐδ' οὕτως,	ἐτελεύτα	βιοὺς ἔτη ἑξήκοντα. Καὶ ἔστιν
[9, 7]	συστήματα· ἅπερ εἶναι ἀπαθῆ καὶ	ἀναλλοίωτα	διὰ τὴν στερρότητα. Τόν τε
[9, 12]	αὐτῷ ἔκειτο τὰ ποιήματα, ἐνίοτε	ἡμίβρωτα·	ὥστε καὶ Ζωπύρῳ τῷ ῥήτορι
[9, 8]	πράγματος ἀντικειμένους ἀλλήλοις· οἷς καὶ	συνηρώτα,	πρῶτος τοῦτο πράξας. Ἀλλὰ καὶ
[9, 11]	τρόπος συνίσταται, οἰομένων τινῶν τὰ	πρῶτα	τῶν πραγμάτων αὐτόθεν δεῖν λαμβάνειν
[9, 11]	γὰρ ἡμεῖς τὸν ἥλιον ὡς	ἑστῶτα	βλέπομεν. Θέων δ' ὁ Τιθοραιεὺς
[9, 11]	οἷον τὸ Μηδὲν ἄγαν, καὶ	Ἐγγύα,	πάρα δ' ἄτα· δηλοῦσθαι γὰρ