Livre, chapitre
[9, 11]	ἔνθα καὶ ἔνθα· καὶ Ὁπποῖόν	κ'	εἴπῃσθα ἔπος, τοῖόν κ' ἐπακούσαις·
[9, 11]	Ὁπποῖόν κ' εἴπῃσθα ἔπος, τοῖόν	κ'	ἐπακούσαις· τὴν ἰσοσθένειαν λέγων καὶ
[9, 7]	δόξαν περιθεῖναι προελόμενος. Δῆλον δὲ	κἀκ	τῶν συγγραμμάτων οἷος ἦν. Δοκεῖ
[9, 2]	ἐμὴν φροντίδ' ἀν' Ἑλλάδα γῆν·	ἐκ	γενετῆς δὲ τότ' ἦσαν ἐείκοσι
[9, 5]	τὴν μεταβολήν· γένεσίν τε ἀνθρώπων	ἐκ	γῆς εἶναι καὶ ψυχὴν κρᾶμα
[9, 1]	τὸ θερμὸν αὐξόμενον θέρος ποιεῖν,	ἐκ	δὲ τοῦ σκοτεινοῦ τὸ ὑγρὸν
[9, 1]	ἐξ ἧς τὸ ὕδωρ γίνεσθαι,	ἐκ	δὲ τούτου τὰ λοιπά, σχεδὸν
[9, 5]	δὲ τὴν τῶν πάντων φύσιν	ἐκ	θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ
[9, 12]	τοῦ Ἀρκεσιλάου διὰ τί παρείη	ἐκ	Θηβῶν, ἔφη, Ἵν' ὑμᾶς ἀναπεπταμένους
[9, 1]	ἐναντίαν ἐπικρατήσασαν νύκτα ἀποτελεῖν· καὶ	ἐκ	μὲν τοῦ λαμπροῦ τὸ θερμὸν
[9, 1]	κυνόβρωτον γενέσθαι. Γέγονε δὲ θαυμάσιος	ἐκ	παίδων, ὅτε καὶ νέος ὢν
[9, 1]	εἶναι κόσμον· γεννᾶσθαί τε αὐτὸν	ἐκ	πυρὸς καὶ πάλιν ἐκπυροῦσθαι κατά
[9, 1]	δ' αὐτῷ καθολικῶς μὲν τάδε·	ἐκ	πυρὸς τὰ πάντα συνεστάναι καὶ
[9, 6]	κόσμους οὕτω· φέρεσθαι κατὰ ἀποτομὴν	ἐκ	τῆς ἀπείρου πολλὰ σώματα παντοῖα
[9, 7]	ἐνδιατρίβων. Ἐλθόντα δή φησιν αὐτὸν	ἐκ	τῆς ἀποδημίας ταπεινότατα διάγειν, ἅτε
[9, 7]	τε ἥλιον καὶ τὴν σελήνην	ἐκ	τοιούτων λείων καὶ περιφερῶν ὄγκων
[9, 7]	εἴγε τοσαύτης πόλεως ὑπερεφρόνησεν, οὐκ	ἐκ	τόπου δόξαν λαβεῖν βουλόμενος, ἀλλὰ
[9, 1]	μόνοι> προσίοιεν αὐτῷ καὶ μὴ	ἐκ	τοῦ δημώδους εὐκαταφρόνητον ᾖ. Τοῦτον
[9, 11]	εἶναι βεβαιωτικὸν χρείαν ἔχῃ τῆς	ἐκ	τοῦ ζητουμένου πίστεως, οἷον εἰ
[9, 9]	τὴν σύστασιν εἰληφυῖαν κατὰ τὴν	ἐκ	τοῦ θερμοῦ περιφορὰν καὶ πῆξιν
[9, 7]	γενητοὺς καὶ φθαρτούς. Μηδέν τε	ἐκ	τοῦ μὴ ὄντος γίνεσθαι μηδὲ
[9, 9]	γεννητικὸν εἶναι τῶν κόσμων· οὐδὲν	ἐκ	τοῦ μὴ ὄντος γίνεσθαι οὐδ'
[9, 10]	βίου Εὐδαιμονικὸς ἐκαλεῖτο· καὶ ἦν	ἐκ	τοῦ ῥᾴστου δυνατὸς σωφρονίζειν. Τὸν
[9, 1]	ὁντιναοῦν καὶ ὑπερόπτης, ὡς καὶ	ἐκ	τοῦ συγγράμματος αὐτοῦ δῆλον ἐν
[9, 11]	τὸ τέτταρα εἶναι τὰ στοιχεῖα	ἐκ	τοῦ τέτταρα εἶναι τὰ στοιχεῖα
[9, 6]	καὶ στοιχεῖά φησι. Κόσμους τε	ἐκ	τούτων ἀπείρους εἶναι καὶ διαλύεσθαι
[9, 1]	Τόν τε Ὅμηρον ἔφασκεν ἄξιον	ἐκ	τῶν ἀγώνων ἐκβάλλεσθαι καὶ ῥαπίζεσθαι,
[9, 11]	τῆς συναγωγῆς αὐτῶν τρόπον συνιδεῖν	ἐκ	τῶν ἀπολειφθεισῶν συντάξεων. Αὐτὸς μὲν
[9, 11]	πρὸς τοὺς ἄλλους, ὡς δῆλον	ἐκ	τῶν διαφόρων νόμων καὶ ἐθῶν.
[9, 11]	Τοὺς δ' οἰομένους μὴ δεῖν	ἐκ	τῶν κατὰ περίστασιν κρίνειν τἀληθὲς
[9, 11]	κατὰ περίστασιν κρίνειν τἀληθὲς μηδ'	ἐκ	τῶν κατὰ φύσιν νομοθετεῖν, ἔλεγον
[9, 5]	εἶναι καὶ ψυχὴν κρᾶμα ὑπάρχειν	ἐκ	τῶν προειρημένων κατὰ μηδενὸς τούτων
[9, 8]	φάτιν ἔκλυον, ὡς ἄρ' Ἀθηνέων	ἔκ	ποτ' ἰὼν καθ' ὁδὸν πρέσβυς
[9, 6]	κενὸν ἐμπιπτόντων καὶ ἀλλήλοις περιπλεκομένων·	ἔκ	τε τῆς κινήσεως κατὰ τὴν
[9, 10]	εἶναι θεὸν ἐπέστρεψεν· ἐπειδὴ γὰρ	ἔκ	τινος πληγῆς εἶδεν αὐτῷ καταρρέον
[9, 5]	ταῦτα· Ἀμφοτερογλώσσου τε μέγα σθένος	οὐκ	ἀλαπαδνὸν Ζήνωνος πάντων ἐπιλήπτορος, ἠδὲ
[9, 1]	καὶ διὰ τὸ περιίστασθαι ὑπερηφανίην	οὐκ	ἂν ἀφικοίμην εἰς Περσῶν χώρην,
[9, 11]	τὸ πάσχον. Ἀσώματον δ' ἀσωμάτου	οὐκ	ἂν εἴη αἴτιον διὰ τὸν
[9, 11]	αἴτιον. Σῶμα μὲν οὖν σώματος	οὐκ	ἂν εἴη αἴτιον, ἐπείπερ ἀμφότερα
[9, 11]	ποιεῖ σῶμα. Σῶμα δ' ἀσωμάτου	οὐκ	ἂν εἴη αἴτιον, ὅτι τὸ
[9, 11]	τοῦ πρὸς ὃ λέγεται πατήρ,	οὐκ	ἂν εἴη πατήρ, οὑτωσὶ καὶ
[9, 1]	δὲ καὶ Ψυχῆς πείρατα ἰὼν	οὐκ	ἂν ἐξεύροιο, πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν·
[9, 11]	Ἰνδοῦ τινος ὀνειδίζοντος Ἀναξάρχῳ ὡς	οὐκ	ἂν ἕτερόν τινα διδάξαι οὗτος
[9, 5]	πρὸς τὸ οὖς καὶ δακὼν	οὐκ	ἀνῆκεν ἕως ἀπεκεντήθη, ταὐτὸν Ἀριστογείτονι
[9, 1]	Δηλίου τινὸς δεῖσθαι κολυμβητοῦ, ὃς	οὐκ	ἀποπνιγήσεται ἐν αὐτῷ. Ἐπιγράφουσι δ'
[9, 11]	ἀφανοῦς· οὐδὲν δὲ τούτων ἐστιν·	οὐκ	ἄρ' ἐστὶ σημεῖον. Φαινόμενον μὲν
[9, 11]	οὔτε φθορὰ οὔτ' ἄλλο τι·	οὐκ	ἄρ' ἐστὶν αἴτιον. Καὶ μὴν
[9, 11]	ἀσώματον ἀσωμάτου· οὐδὲν δὲ τούτων·	οὐκ	ἄρ' ἐστὶν αἴτιον. Σῶμα μὲν
[9, 11]	πάντων ἀγαθὸν ἢ κακόν ἐστιν·	οὐκ	ἄρα ἐστὶ φύσει ἀγαθὸν ἢ
[9, 11]	δὲ κακόν. Πέρσαι μὲν γὰρ	οὐκ	ἄτοπον ἡγοῦνται θυγατρὶ μίγνυσθαι, Ἕλληνες
[9, 11]	ὁ δ' εἰς ἄπειρον ἐκβάλλων	οὐκ	ἐᾷ βεβαιοῦσθαι τὸ ζητούμενον, διὰ
[9, 11]	τῆς ἀποδείξεως ἀγνοουμένης; ζητεῖται δ'	οὐκ	εἰ φαίνεται τοιαῦτα, ἀλλ' εἰ
[9, 7]	λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου ὡς	οὐκ	εἴησαν αὐτοῦ αἱ δόξαι αἵ
[9, 11]	τοῦτο ἡ ἀλήθεια. Σημεῖόν τε	οὐκ	εἶναι· εἰ γάρ ἐστι, φασί,
[9, 8]	οὔθ' ὡς εἰσίν, οὔθ' ὡς	οὐκ	εἰσίν· πολλὰ γὰρ τὰ κωλύοντα
[9, 11]	κίνημα τῆς διανοίας ἄληπτόν ἐστιν,	οὐκ	εἰσόμεθα τὴν Πύρρωνος διάθεσιν· μὴ
[9, 7]	μεῖζον, εἴγε τοσαύτης πόλεως ὑπερεφρόνησεν,	οὐκ	ἐκ τόπου δόξαν λαβεῖν βουλόμενος,
[9, 11]	τὸν ἀπ' ἀνθρώπων αὐτόσχολον αὐτολαλητὴν	οὐκ	ἐμπαζόμενον δόξης ἐρίδων τε Φίλωνα.
[9, 11]	πρὸς τὸν ἐπιλαβόμενον εἰπεῖν ὡς	οὐκ	ἐν γυναίῳ ἡ ἐπίδειξις τῆς
[9, 11]	ἡμᾶς διακρίνειν τὰς δόξας· ὅπερ	οὐκ	ἐνδεχόμενόν ἐστι διὰ τὴν ἰσοσθένειαν
[9, 11]	παρὰ τὴν στροφήν. Ἐπεὶ οὖν	οὐκ	ἔνι ἔξω τόπων καὶ θέσεων
[9, 3]	ἦτορ, ἠδὲ βροτῶν δόξας, ταῖς	οὐκ	ἔνι πίστις ἀληθής. Καὶ αὐτὸς
[9, 1]	ᾗσιν ὁ πάντων ἁρπάκτης Ἀΐδης	οὐκ	ἐπὶ χεῖρα βαλεῖ. Τέταρτος Λέσβιος,
[9, 5]	ἠγάπησε μᾶλλον τῆς Ἀθηναίων μεγαλαυχίας,	οὐκ	ἐπιδημήσας πώμαλα πρὸς αὐτούς, ἀλλ'
[9, 11]	τὸ οὗ λέγεται αἴτιον, ἐπεὶ	οὐκ	ἔσται αἴτιον. Καὶ ὥσπερ ὁ
[9, 11]	πεινῆν καὶ διψῆν καὶ ἀλγεῖν·	οὐκ	ἔστι γὰρ λόγῳ περιελεῖν ταῦτα.
[9, 11]	Τὸ γοῦν δεξιὸν φύσει μὲν	οὐκ	ἔστι δεξιόν, κατὰ δὲ τὴν
[9, 11]	οὐδ' ἂν ὑπό τινος γένοιτο·	οὐκ	ἔστι τοίνυν αἴτιον. συνεισάγεται τὸ
[9, 11]	αὐτὸν λόγον· ἀσώματον δὲ σώματος	οὐκ	ἔστιν αἴτιον, ἐπεὶ οὐδὲν ἀσώματον
[9, 8]	λόγον τὸν πειρώμενον ἀποδεικνύειν ὡς	οὐκ	ἔστιν ἀντιλέγειν οὗτος πρῶτος διείλεκται,
[9, 8]	τῶν δὲ οὐκ ὄντων ὡς	οὐκ	ἔστιν. Ἔλεγέ τε μηδὲν εἶναι
[9, 11]	δεῖται σημείου· ἀφανὲς δ' ἀφανοῦς	οὐκ	ἔστιν, ἐπεὶ δεῖ φαίνεσθαι τὸ
[9, 11]	ἢ νοητόν· αἰσθητὸν μὲν οὖν	οὐκ	ἔστιν, ἐπεὶ τὸ αἰσθητὸν κοινόν
[9, 11]	τῶν πρός τι. Νοητὸν δ'	οὐκ	ἔστιν, ἐπεὶ τὸ νοητὸν ἤτοι
[9, 11]	σημεῖον. Φαινόμενον μὲν οὖν φαινομένου	οὐκ	ἔστιν, ἐπεὶ τὸ φαινόμενον οὐ
[9, 11]	ἀφορμὴν καταλήψεως· φαινόμενον δ' ἀφανοῦς	οὐκ	ἔστιν, ὅτι τὸ σημεῖον τῶν
[9, 11]	οὐ κινεῖται, ἐν ᾧ δ'	οὐκ	ἔστιν οὐδὲ κινεῖται· οὐκ ἔστιν
[9, 11]	δ' οὐκ ἔστιν οὐδὲ κινεῖται·	οὐκ	ἔστιν οὖν κίνησις. Ἀνῄρουν δὲ
[9, 11]	οὐ μᾶλλόν ἐστι πρόνοια ἢ	οὐκ	ἔστιν, οὕτω καὶ τὸ Οὐδὲν
[9, 11]	μᾶλλον οὐ μᾶλλόν ἐστιν ἢ	οὐκ	ἔστιν. Σημαίνει οὖν ἡ φωνή,
[9, 8]	Παλλάδος ἄστυ φύγες, Πλουτέα δ'	οὐκ	ἔφυγες. Λέγεται δέ ποτ' αὐτὸν
[9, 8]	τὸν τρόπον· περὶ μὲν θεῶν	οὐκ	ἔχω εἰδέναι οὔθ' ὡς εἰσίν,
[9, 3]	δ' οὖν ἀκούσας καὶ Ξενοφάνους	οὐκ	ἠκολούθησεν αὐτῷ. Ἐκοινώνησε δὲ καὶ
[9, 11]	φθείρεται· πῶς δὲ ταῦτα γίνεται	οὐκ	ἴσμεν. Μόνον οὖν, φασίν, ἀνθιστάμεθα
[9, 10]	φησι, Τουτὶ μὲν αἷμα καὶ	οὐκ	ἰχὼρ οἷός πέρ τε ῥέει
[9, 8]	ὄντων ὡς ἔστιν, τῶν δὲ	οὐκ	ὄντων ὡς οὐκ ἔστιν. Ἔλεγέ
[9, 8]	τῶν ἐν Ἅιδου, Περὶ τῶν	οὐκ	ὀρθῶς τοῖς ἀνθρώποις πρασσομένων, Προστακτικός,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/06/2009