Chapitre
[4]	ἢ τὴν ἐνέργειαν τοῦ ἀγαθοῦ.	Καὶ	ἀβούλητόν τισι τὸ συνιέναι τοῦ
[5]	ὡς πρὸς ἡμᾶς δὲ ὑπερκοσμίως.	Καὶ	αἱ ψυχαὶ καὶ τὰ ἄλλα
[13]	τὰ ἀντικείμενα καὶ ἑνιαίως προσυνειληφότος.	Καὶ	ἄνευ μὲν τοῦ ἑνὸς οὐκ
[9]	ὡς ὁμοίων καὶ ὁμοιότητος ὑποστάτης.	Καὶ	ἀνόμοιος πᾶσιν ὡς οὐκ ὄντος
[4]	θεὸς ἐξῄρηται καὶ ἔστιν ὑπερουσίως.	Καὶ	ἁπλῶς ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων
[5]	διακρίνονται, μᾶλλον δὲ ἀποστᾶσαι, μᾶλλον.	Καὶ	ἁπλῶς, καθ᾿ ὅσον τῷ κέντρῳ
[4]	ἐπαφή, πᾶσα ἐπιστήμη, πᾶσα ἕνωσις.	Καὶ	ἁπλῶς πᾶν ὂν ἐκ τοῦ
[2]	ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά.	Καὶ	αὖθις, ὅσα ἐστὶ τοῦ πατρὸς
[2]	ὑμνεῖ τὸ πνεῦμα τὸ ἀγαθόν.	Καὶ	αὖθις τό· Ἐγώ εἰμι ὁ
[5]	τῶν ὄντων πάντων οὐδέποτε ἀπολείπεται.	Καὶ	αὐτὸ δὲ τὸ εἶναι ἐκ
[5]	οὐκ αὐτὸς ἔχει τὸ εἶναι.	Καὶ	αὐτός ἐστι τοῦ εἶναι καὶ
[4]	δοκοῦν καλὸν ἀνορθοῦν καὶ ἐπιστρέφειν.	Καὶ	αὐτὸς ὁ τῆς χειρίστης ζωῆς
[4]	ὑπ᾿ αὐτοῦ κινεῖται καὶ συνέχεται.	Καὶ	αὐτοῦ ἕνεκα καὶ δι᾿ αὐτὸ
[3]	δῶρα τὰ περὶ αὐτὴν ἱδρυμένα.	Καὶ	γὰρ αὐτὴ μὲν ἅπασι πάρεστιν,
[2]	πάσης τῆς θεότητος αὐτὸ ἐκληπτέον.	Καὶ	γὰρ αὐτός τε ὁ ἀγαθοφυὴς
[7]	πάντα καὶ γινώσκουσα καὶ παράγουσα.	Καὶ	γὰρ εἰ κατὰ μίαν αἰτίαν
[3]	καὶ τὴν παροῦσαν θεολογίαν συνεγραψάμεθα.	Καὶ	γάρ, εἰ μὲν ἐκεῖνος ἑξῆς
[3]	περὶ τῶν ἐκεῖ θεολογηθέντων λέγοιμι;	Καὶ	γάρ, εἰ μὴ καὶ ἐμαυτοῦ
[4]	οὔτε ἔστι τι οὔτε δύναται.	Καὶ	γὰρ εἰ τὸ ἀγαθὸν καὶ
[4]	οὔτε οἱ δαίμονες φύσει κακοί.	Καὶ	γὰρ εἰ φύσει κακοί, οὔτε
[1]	θεῖα σωφροσύνῃ καὶ ὁσιότητι συστελλομένους.	Καὶ	γὰρ εἴ τι δεῖ τῇ
[2]	ἐν τοῖς ἱεροῖς αὐτοῦ γράμμασι·	Καὶ	γὰρ εἴπερ εἰσὶ λεγόμενοι θεοὶ
[2]	ἐπὶ τὰς θείας μαρμαρυγὰς ἀνανεύειν.	Καὶ	γὰρ ἐκεῖθεν τὰς θείας ἐκφαντορίας
[5]	ἀσχέτως καὶ συνειλημμένως καὶ ἑνιαίως.	Καὶ	γὰρ ἐν μονάδι πᾶς ἀριθμὸς
[12]	βασιλείαν ὑπερκειμένην καὶ ἁπλουστάτην Θεότητα.	Καὶ	γὰρ ἐξ αὐτῆς ἐν ἑνὶ
[4]	εἰς ὃ καὶ οὗ ἕνεκα.	Καὶ	γὰρ ἐξ αὐτοῦ καὶ δι᾿
[2]	πάντα καὶ ἡμεῖς δι᾿ αὐτοῦ.	Καὶ	γὰρ ἐπὶ τῶν θείων αἱ
[7]	καὶ τῆς γνώσεώς εἰσιν ἀπόκρυφοι.	Καὶ	γὰρ ἑπομένως τοῖς ἤδη προειρημένοις
[4]	οὐδὲ αὐτὰ καθ᾿ αὑτὰ κακά.	Καὶ	γὰρ ἐφ᾿ ἑτέρων ζῴων οὐχ
[4]	ἄλλης δηλονότι ἀρχῆς καὶ αἰτίας.	Καὶ	γὰρ ἢ τὸ κακὸν ἐκ
[13]	τῷ λόγῳ τὸ καρτερώτατον χωρῶμεν.	Καὶ	γὰρ ἡ θεολογία τοῦ πάντων
[5]	τῆς θεαρχικῆς οὐσιαρχίας πρόοδον ὑμνῆσαι.	Καὶ	γὰρ ἡ τἀγαθοῦ θεωνυμία τὰς
[4]	ὥς φασι, καθ᾿ ὃ ὕλη.	Καὶ	γὰρ καὶ αὕτη κόσμου καὶ
[7]	γινώσκεται καὶ ἐξ οὐδενὸς οὐδενί.	Καὶ	γὰρ καὶ ταῦτα ὀρθῶς περὶ
[4]	οἰκείαν ἀσθένειαν ἀτευξίᾳ καὶ ἀπολισθήσει;	Καὶ	γὰρ καὶ τὸν ἀέρα τὸν
[7]	τῶν ὄντων, ἀλλὰ τῇ ἑαυτοῦ.	Καὶ	γὰρ καὶ τοὺς ἀγγέλους εἰδέναι
[5]	τὰ ὁπωσοῦν ὑπάρχοντα καὶ ὑφεστῶτα.	Καὶ	γὰρ ὁ θεὸς οὐ πώς
[10]	φύσιν ἐκ τῶν λογίων εἰδέναι.	Καὶ	γὰρ οὐ τὰ πάντη καὶ
[5]	καὶ τῶν πανταχῶς ὄντων αἴτιον.	Καὶ	γὰρ οὐ τόδε μὲν ἔστι,
[5]	τῶν ἄλλων αὐτοῦ δωρεῶν ὑμνεῖται.	Καὶ	γὰρ τὸ προεῖναι καὶ ὑπερεῖναι
[1]	ἐκ τῶν ἱερῶν λογίων ἐκπεφασμένα.	Καὶ	γὰρ ὡς αὐτὴ περὶ ἑαυτῆς
[4]	πάντα συνάγουσα καὶ ἀολλῆ ποιοῦσα.	Καὶ	γὰρ ὥσπερ ἡ ἄγνοια διαιρετικὴ
[4]	τὰ ὄντα διατείνει τὴν ἀγαθότητα.	Καὶ	γὰρ ὥσπερ ὁ καθ᾿ ἡμᾶς
[5]	πᾶν τὸ ὁπωσοῦν ὂν ὑπεστήσατο.	Καὶ	γοῦν αἱ ἀρχαὶ τῶν ὄντων
[5]	ἢ κατ᾿ ἐπίνοιαν εἶναι λεγόμενα.	Καὶ	γοῦν αἱ πανάγιαι καὶ πρεσβύταται
[6]	τὸ ζῆν οἰκείως ἑκάστῳ διασπείρεται.	Καὶ	γοῦν ἡ τῶν ἀθανάτων ἀγγέλων
[2]	διακρίσει καὶ τῇ ἑνώσει διακεκριμένα.	Καὶ	γοῦν ὁρῶμεν ἐν οἴκῳ πολλῶν
[1]	ἁπάντων ἐναρμονίως ὑμνεῖται καὶ ὀνομάζεται.	Καὶ	γοῦν οὐ ταύτας μόνας οἱ
[2]	ὁλοτελοῦς καὶ πάσης θεότητος ἀνατίθεσθαι.	Καὶ	γοῦν, ὡς ἐν ταῖς Θεολογικαῖς
[4]	τοὺς ἐραστάς, ἀλλὰ τῶν ἐρωμένων.	Καὶ	δηλοῦσι τὰ μὲν ὑπέρτερα τῆς
[7]	θεὸς γινώσκεται καὶ χωρὶς πάντων.	Καὶ	διὰ γνώσεως ὁ θεὸς γινώσκεται
[5]	ἀρχὴ καὶ μεσότης καὶ τελευτή.	Καὶ	διὰ τοῦτο πρὸς τῶν λογίων
[6]	πάλιν ἐπιστρεφόμενα πάλιν ζῷα γίγνεται.	Καὶ	δωρεῖται μὲν πρῶτα τῇ αὐτοζωῇ
[13]	πάντων ἐστὶ τὸ ἑν στοιχειωτικόν.	Καὶ	εἰ ἀνέλῃς τὸ ἕν, οὔτε
[9]	καὶ μυστικαῖς ἀναπτύξεσιν ἀνακαθαίρεσθαι χρή.	Καὶ	εἰ βούλει τὰ τριττὰ τῶν
[5]	πρῶτον εἰσίν, ἔπειτα ἀρχαὶ εἰσίν.	Καὶ	εἰ βούλει τῶν ζώντων ὡς
[4]	ἠβουλήθη, πῶς δὲ βουληθεὶς ἠδυνήθη;	Καὶ	εἰ ἐξ ἄλλης αἰτίας τὸ
[11]	ἄν ποτε ἑκόντα ἠρεμεῖν ἐθελήσοι.	Καὶ	εἰ μὲν ἑτερότητα καὶ διάκρισιν
[2]	ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται;	Καὶ	εἰ μὴ ὅλην εἶναί φασι
[4]	εἴπερ καὶ ἑαυτῷ κακὸν εἴη.	Καὶ	εἰ μὴ τοῦτο, οὐ πάντη
[4]	ὂν ἀμιγὲς ὑπάρχον τοῦ ἀγαθοῦ.	Καὶ	εἰ μηδὲν τῶν ὄντων ἀμέτοχον
[4]	καὶ ζῆν καὶ νοεῖν ἐφίενται.	Καὶ	εἰ οὐκ ἐφίενται τοῦ ἀγαθοῦ,
[4]	ἕξεων καὶ ἐνεργειῶν καὶ δυνάμεων.	Καὶ	εἰ πάντα τὰ διὰ γενέσεως
[4]	ἀρίστην ζωὴν ἀποσκοπεῖν μετέχει τἀγαθοῦ.	Καὶ	εἰ πάντη τἀγαθὸν ἀνέλῃς, οὔτε
[13]	μονὰς πρὸ παντὸς ἀριθμοῦ πεπληθυσμένου.	Καὶ	εἰ πᾶσι τὰ πάντα ἡνωμένα
[11]	ἑαυτῶν εἰρήνην καὶ ἀκινησίαν ἱστῶσα.	Καὶ	εἰ τὰ κινούμενα πάντα μὴ
[4]	τῆς τοιαύτης ἀγαθῆς ὀρέξεως παρῃρημένον;	Καὶ	εἰ τὰ ὄντα πάντα ἐκ
[4]	ἀγαθοῦ τὸ μὴ ἀγαθὰ παράγειν.	Καὶ	εἰ τὰ ὄντα πάντα ἐκ
[4]	καθ᾿ ἣν ὅλως ἔστι, μοῖραν.	Καὶ	εἰ τὰ ὄντα τοῦ καλοῦ
[8]	ἑκάστῳ τῶν ὄντων ἐπιβάλλουσαν ἀξίαν.	Καὶ	εἰ ταῦτα ὀρθῶς φαμεν, ὅσοι
[4]	καὶ ἠναντίωται τἀγαθῷ τὸ κακόν.	Καὶ	εἰ φθορὰ ἔστι τῶν ὄντων,
[4]	κατὰ τὸ ὅλως αὐτοῦ μετέχειν.	Καὶ	εἰ χρὴ παῤῥησιασάμενον εἰπεῖν τἀληθῆ·
[4]	τὰς τῶν οἰκείων ἀκτίνων αὐγάς.	Καὶ	εἴ τι αὐτῶν οὐ μετέχει,
[13]	εἰπεῖν, ἔπειτα τὸ εὖ εἰπεῖν.	Καὶ	εἴ τι τῶν ὁμοδυνάμων παραλέλειπται,
[4]	προσηκόντων αὐτοῖς ἀγαθῶν λέγονται κακοί.	Καὶ	εἰσὶ κακοί, καθ᾿ ὃ οὐκ
[6]	καὶ ζῷα πάντα καὶ φυτά.	Καὶ	εἴτε νοερὰν εἴποις εἴτε λογικὴν
[5]	ὄντα τὰ ὄντα πάντα χαρακτηρίζει.	Καὶ	ἐκ τῆς αὐτῆς πάντων αἰτίας
[4]	τἀγαθόν, καὶ τὸ ἀνείδεον εἰδοποιεῖ.	Καὶ	ἐν αὐτῷ μόνῳ καὶ τὸ
[5]	κατὰ τοσοῦτον διακρίνεται καὶ πληθύνεται.	Καὶ	ἐν κέντρῳ πᾶσαι αἱ τοῦ
[7]	ἔν τινι τῶν ὄντων γινώσκεται.	Καὶ	ἐν πᾶσι πάντα ἐστὶ καὶ
[4]	Ἰγνάτιος· Ὁ ἐμὸς ἔρως ἐσταύρωται.	Καὶ	ἐν ταῖς προεισαγωγαῖς τῶν λογίων
[4]	τοῦδε φθορὰ τοῦδε γίγνεται γένεσις;	Καὶ	ἔσται τὸ κακὸν εἰς τὴν
[11]	ἑαυτῶν ἀκίνητα καὶ ἄπτωτα εἶναι.	Καὶ	ἔστι καὶ τῆς καθ᾿ ἕκαστον
[4]	ὄνομα κατὰ τὰς θείας ἐκφαντορίας.	Καὶ	ἔστι τοῦτο δυνάμεως ἑνοποιοῦ καὶ
[7]	πάντων ἀναλογίαν, ὧν ἐστιν αἴτιος.	Καὶ	ἔστιν αὖθις ἡ θειοτάτη θεοῦ
[7]	τὰ νοητὰ τῶν θείων νοοῦσιν.	Καὶ	ἔστιν αὐταῖς ἡ νοερὰ δύναμις
[7]	θεὸς γινώσκεται καὶ διὰ ἀγνωσίας.	Καὶ	ἔστιν αὐτοῦ καὶ νόησις καὶ
[5]	πρεσβυτέρᾳ πρώτῃ τῶν μετοχῶν ὑμνεῖται.	Καὶ	ἔστιν ἐξ αὐτῆς καὶ ἐν
[9]	πάντα καὶ ὅρον καὶ λόγον.	Καὶ	ἔστιν ἡ τῆς θείας ὁμοιότητος
[5]	αἰσθήσει καὶ ἄλλα τῇ ζωῇ.	Καὶ	ἔστιν, ὡς οἶμαι, τοῦτο ἀληθές,
[9]	οὐκ ὄντος αὐτῷ τοῦ ὁμοίου.	Καὶ	ἑστὼς καὶ ἀκίνητος καὶ καθήμενος
[9]	Σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ.	Καὶ	ἕτερος, ἡνίκα ὡς πολύσχημος καὶ
[4]	τῆς προσηκούσης αὐτοῖς ἀγγελοπρεποῦς τελειότητος.	Καὶ	ἐφίενται τοῦ ἀγαθοῦ, καθ᾿ ὃ
[2]	οὐ λέγεται καίεσθαι καὶ θερμαίνεσθαι.	Καὶ	ζῆν εἴ τις φαίη τὴν
[2]	κατὰ τὸ ἡμῖν ἐφικτὸν ἀνελίττοντες.	Καὶ	ἵνα σαφῶς περὶ πάντων ἑξῆς
[2]	τὸ πνεῦμά σου, καὶ κτισθήσονται.	Καὶ	ἵνα συλλήβδην φαίη τις, αὐτὸς
[3]	ἐκ παρέργου τὰ θεῖα μεταδιώκειν.	Καὶ	ἵνα τὰ ἐκεῖ μυστικὰ καὶ
[2]	μυστικὴν ἀποτελεσθεὶς ἕνωσιν καὶ πίστιν.	Καὶ	ἵνα τὰ πολλὰ καὶ μακάρια
[2]	τὸν τῆς οἰκείας ἀρχῆς λόγον.	Καὶ	ἵνα τοῖς καθ᾿ ἡμᾶς χρήσωμαι
[4]	κινοῦν ἐπὶ τὴν οἰκείαν κίνησιν.	Καὶ	κινεῖσθαι μὲν οἱ θεῖοι λέγονται
[4]	τελειοῖ καὶ καθαίρει καὶ ἀνανεοῖ.	Καὶ	μέτρον ἐστὶ καὶ ἀριθμὸς ὡρῶν,
[2]	πάσης ἀρχῆς καὶ τάξεως ὑπεριδρυμένη.	Καὶ	μέτρον ἐστὶ τῶν ὄντων καὶ
[4]	κατὰ τὴν ἁπάντων γενητικὴν ὑπερβολήν.	~Καὶ	μή τις ἡμᾶς οἰέσθω παρὰ
[1]	καὶ πάσης γνώσεώς ἐστιν ἐξῃρημένη.	~Καὶ	μήν, εἰ κρείττων ἐστὶ παντὸς
[4]	οὖσιν ἢ ἐν τἀγαθῷ ἔσται.	Καὶ	μὴν ἐν τἀγαθῷ οὐκ ἔσται,
[4]	καὶ ἐναντίαν ἑαυτῇ καὶ ἠλλοιωμένην.	Καὶ	μὴν οὔτε δύο τῶν ὄντων
[1]	τὴν ὑπερφαῆ καὶ ὑπερώνυμον ἀγαθότητα.	Καὶ	μορφὰς αὐτῇ καὶ τύπους ἀνθρωπικοὺς
[4]	ἑνώσεως καὶ φιλίας ἀμυδρὸν ἀπήχημα.	Καὶ	ὁ θυμὸς μετέχει τἀγαθοῦ κατ᾿
[8]	εἰς τοῦτο τοῖς ἐκθεουμένοις παρέχουσα.	Καὶ	ὅλως οὐδὲν ἔστι καθόλου τῶν
[4]	ἢ τὴν ἀσθένειαν τῆς βουλήσεως.	Καὶ	ὅλως τὸ κακόν, ὡς πολλάκις
[4]	τῶν προνοουμένων ὄντων αὐτῷ ζηλωτῶν.	Καὶ	ὅλως τοῦ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ
[9]	ὑπὸ τῶν αὐτῶν λογίων διαπλάττεται.	Καὶ	ὅμοιος ὡς ὁμοίων καὶ ὁμοιότητος
[1]	καὶ ἀσυγχύτου τῶν οἰκείων ἱδρύσεως.	Καὶ	ὅσα ἄλλα θεουργικὰ φῶτα τοῖς
[9]	κινούμενος ὡς ἐπὶ πάντα πορευόμενος.	Καὶ	ὅσαι ἄλλαι ταύταις ὁμοδύναμοι θεωνυμίαι
[8]	ἐφικτὸν ἡμῖν, τὰς θεωνυμίας ἀναπτύξωμεν.	Καὶ	ὅτι μὲν ἡ θεαρχία πάσης
[4]	ἀκολασία καὶ δικαιοσύνη καὶ ἀδικία.	Καὶ	οὐ δήπου κατὰ τὸν δίκαιον
[4]	συνέχεσθαι πρὸς τοῦ φωτὸς ἐφιέμενα.	Καὶ	οὐ δήπου φημὶ κατὰ τὸν
[4]	ἀλλ᾿ ἐνδείᾳ τῶν ἀγγελικῶν ἀγαθῶν.	Καὶ	οὐ πάντη ἄμοιροι τοῦ ἀγαθοῦ,
[4]	τῶν ὄντων ἐκ τοῦ κακοῦ.	Καὶ	οὐδὲ αὐτὸ ἔσται τὸ κακόν,
[13]	λόγος, ἀλλ᾿ ἐν ἀβάτοις ἐξῄρηται.	Καὶ	οὐδὲ αὐτὸ τὸ τῆς ἀγαθότητος
[4]	καὶ ἑνότητι καὶ φιλίᾳ χαίρει.	Καὶ	οὐδὲ τὸ ἔλαττον ἀγαθὸν τῷ
[4]	ὂν οὔτε ἐν τοῖς οὖσιν.	Καὶ	οὐδὲν τῶν ὄντων ἀπρονόητον, οὐδὲ
[2]	καὶ διανομὴν τῶν ἀγαθοπρεπῶν δώρων.	Καὶ	οὐδένα τῶν ἐν τοῖς θείοις
[13]	συνέχεται καὶ ἀποπληροῦται καὶ ἐπιστρέφεται.	Καὶ	οὐκ ἂν εὕροις τι τῶν
[4]	διὰ τὴν ἔλλειψιν τοῦ ἀγαθοῦ.	Καὶ	οὐκ ἔστι καθόλου τὸ κακὸν
[7]	νοεῖται οὔτε λέγεται οὔτε ὀνομάζεται.	Καὶ	οὐκ ἔστι τι τῶν ὄντων,
[13]	ἑν πάντα ἔστι τὰ ὄντα.	Καὶ	οὐκ ἔστι τὸ πάντων αἴτιον
[4]	ἀγαθοῦ, τοῦ μὴ ὄντος ἐφίενται.	Καὶ	οὐκ ἔστι τοῦτο ἔφεσις, ἀλλὰ
[4]	φύσιν, ἀλλ᾿ ᾗ οὐκ ἔστι.	Καὶ	οὐκ ἠλλοιώθη τὸ δοθὲν αὐτοῖς
[4]	νοῦ πολλὰ τῶν ὄντων ἄμοιρα.	Καὶ	οὐσίας ὁ θεὸς ἐξῄρηται καὶ
[5]	οὐδέ τι τῶν ὄντων ὤν.	Καὶ	οὔτε ὅλως αὐτῷ προσήκει τι
[2]	πλήθους οὔτε ἐκ μερῶν ὅλον.	Καὶ	οὕτως οὔτε ἕν ἐστιν οὔτε
[4]	ποιεῖ καὶ συνάγει τὰ διεσκεδασμένα.	Καὶ	πάντα αὐτοῦ τὰ αἰσθητὰ ἐφίεται
[4]	τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἐπιστρέφεται.	Καὶ	πάντα, ὅσα ἔστι καὶ γίνεται,
[5]	τὸ εἶναι παρὰ τοῦ προόντος.	Καὶ	πᾶς μὲν αἰὼν καὶ χρόνος
[1]	νοῶν ἡ ὑπὲρ νοῦν ἑνότης.	Καὶ	πάσαις διανοίαις ἀδιανόητόν ἐστι τὸ
[1]	πρὸς τῶν θείων λογίων μεμυήμεθα.	Καὶ	πᾶσαν, ὡς εἰπεῖν, τὴν ἱερὰν
[1]	οὖσιν ὡς πάντων ὑπερουσίως ἐξῃρημένη.	Καὶ	πολλοὺς τῶν θεολόγων εὑρήσεις οὐ
[4]	καὶ ἀγαθὸν ἔστι καὶ γίνεται.	Καὶ	πρὸς αὐτὸ πάντα ὁρᾷ καὶ
[1]	τοῖς ἱεροῖς λογίοις αὐγὰς ἀνατεινόμεθα.	Καὶ	πρὸς αὐτῶν φωταγωγούμεθα πρὸς τοὺς
[3]	καὶ περὶ εύλαβείας, καὶ συγγραφῆς.	Καὶ	πρώτην, εἰ δοκεῖ, τὴν παντελῆ
[12]	κυρίων καὶ θεὸν τῶν θεῶν.	Καὶ	πρῶτόν γε ῥητέον, τί μὲν
[11]	πολλῶν ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀπολειπομένοις ἐπισκοπήσωμεν.	Καὶ	πρῶτόν γε τοῦτο ῥητέον, ὅτι
[11]	τῆς ἐφ᾿ ἡμῖν ἀπορίας ἀπολῦσαι.	Καὶ	πρῶτον μέν, ἵνα τὰ μυριόλεκτα
[4]	ἐν τίνι τῶν ὄντων ἔστιν;	Καὶ	πῶς ὁ ἀγαθὸς αὐτὸ παραγαγεῖν
[13]	ὀνομάτων σεπτότατον αὐτῇ πρώτως ἀφιεροῦμεν.	Καὶ	συμφωνήσοιμεν ἂν κἀν τούτῳ τοῖς
[4]	εἰ χρὴ παῤῥησιασάμενον εἰπεῖν τἀληθῆ·	Καὶ	τὰ μαχόμενα αὐτῷ τῇ αὐτοῦ
[4]	αὐτῆς μετέχειν δύναται τῶν ὄντων.	Καὶ	τὰ μὲν πάντη τοῦ ἀγαθοῦ
[5]	φρουρούμενα καὶ εἰς αὐτὸν περατούμενα.	Καὶ	τὰ μὲν πρεσβεῖα τοῦ εἶναι
[4]	ὡς συνοχῆς, ὡς τέλους ἐφίεται.	Καὶ	τἀγαθόν ἐστιν, ὡς τὰ λόγιά
[6]	οἰκείως ἑκάστην, ὃ εἶναι πέφυκεν.	Καὶ	ταῖς μὲν ὑπερουρανίαις ζωαῖς τὴν
[4]	τοῦ δοθέντος ἀποπεπτώκασιν ὅλου ἀγαθοῦ.	Καὶ	τὰς δοθείσας αὐτοῖς ἀγγελικὰς δωρεάς,
[9]	λεπτῇ τὴν θείαν ἐμφαινούσῃ σμικρότητα.	Καὶ	ταὐτός, ὅταν φῇ τὰ λόγια·
[4]	καὶ νοεῖν τῶν ὄντων ἐφιέμενοι.	Καὶ	τῇ στερήσει καὶ ἀποφυγῇ καὶ
[9]	δυνάμει πρὸς ἐκθέωσιν τῶν ἐπεστραμμένων.	Καὶ	τὴν ἑτερότητα τῶν ποικίλων τοῦ
[4]	τὰ συγγενῆ τὰ οἰκεῖα διαπορθμεύουσιν.	Καὶ	τὴν μονὴν ἐκ τῆς ἀγαθότητος
[3]	εἶναι καὶ θεῖος ὑμνολόγος κρινόμενος.	Καὶ	τί ἄν σοι περὶ τῶν
[2]	ἐκφαίνουσα πρὸς τῶν λογίων ὕμνηται.	Καὶ	τί γὰρ ἄλλο μαθεῖν ἐστιν
[9]	καὶ τὴν ἕνωσιν αὐτῶν συμπληροῖ.	Καὶ	τί δεῖ περὶ τούτου λέγειν;
[11]	εἶτα τῶν μερικῶς αὐτῶν μετεχόντων.	Καὶ	τί δεῖ περὶ τούτων λέγειν;
[4]	ἀγαθὸν ἐκ τἀγαθοῦ γεγονὸς ἠλλοιώθη;	Καὶ	τί τὸ κακῦναν αὐτὸ καὶ
[4]	γὰρ τὸ κακόν, ᾗ κακόν.	Καὶ	τὸ γίνεσθαι τὸ κακὸν οὐ
[9]	καὶ αὐτῆς τῆς αὐτοομοιότητος ὑποστάτης.	Καὶ	τὸ ἐν πᾶσιν ὅμοιον ἴχνει
[4]	ὂν αὐτοῦ διακρατεῖται καὶ διασώζεται.	Καὶ	τὸ κακὸν τὸ μὲν πάντη
[2]	καὶ κύριος τὸ πνεῦμά ἐστιν.	Καὶ	τὸ καλὸν δὲ καὶ τὸ
[2]	τῷ πρωτίστῳ τῶν πρεσβυτάτων ἀγγέλων.	Καὶ	τὸ μὲν ἀνδρικῶς αὐτὸν οὐσιωθῆναι
[9]	θεοπρεπῶς τῷ λόγῳ συγχωρητέον ὑμνῆσαι.	Καὶ	τὸ μὲν εὐθὺ τὸ ἀκλινὲς
[2]	δὲ οὔτε ἥδονται οὔτε λυποῦνται.	Καὶ	τὸ πῦρ θερμαῖνον καὶ καῖον
[4]	κατὰ δύναμιν, ἀλλὰ δι᾿ ἀσθένειαν.	Καὶ	τοῖς δαίμοσιν, ὃ μέν εἰσι,
[4]	καὶ τὸ τέλειον ἀγαθὸν ἀπέσται.	Καὶ	τότε μόνον ἔσται καὶ ὀφθήσεται
[4]	κακοί, καθ᾿ ὃ οὐκ εἰσίν.	Καὶ	τοῦ μὴ ὄντος ἐφιέμενοι τοῦ
[3]	αὐτοὺς ἐγχειρίζοντας αὐτῇ καὶ ἑνοῦντας.	Καὶ	τοῦτο δὲ ἴσως ἀπολογίας ἄξιον,
[6]	κατὰ τῆς πάντων ἀφανοῦς αἰτίας.	Καὶ	τοῦτο ἔστι ῥητέον αὐτῷ τὸ
[3]	ἐνδεχομένης τῶν θείων γνώσεως ἀμελεῖν.	Καὶ	τοῦτο ἡμᾶς ἔπεισαν οὐ μόνον
[2]	μετεχόντων ὑμνεῖται τὰ ἀμεθέκτως μετεχόμενα.	Καὶ	τοῦτο κοινὸν καὶ ἡνωμένον καὶ
[7]	εἰδὼς καὶ εἰς οὐσίαν ἄγων.	Καὶ	τοῦτο οἶμαι παραδιδόναι τὸ λόγιον,
[4]	σκοποῦ προσέχειν, ἀλλὰ ταῖς λέξεσιν.	Καὶ	τοῦτο οὐκ ἔστι τῶν τὰ
[7]	καὶ νοῦ καὶ σοφίας ὑπερίδρυται.	Καὶ	τοῦτο ὑπερφυῶς ἐννοήσας ὁ θεῖος
[2]	τοῖς πολλοῖς ἀμιγὴς καὶ ἀπλήθυντος.	Καὶ	τοῦτο ὑπερφυῶς ἐννοήσας ὁ κοινὸς
[1]	τὰ πάντα ἐν αὐτῇ συνέστηκεν.	Καὶ	τῷ εἶναι ταύτην ἡ τῶν
[4]	ἀπογεννήτωρ, τὸ δὲ αὐτός ἐστι.	Καὶ	τῷ μὲν κινεῖται, τῷ δὲ
[4]	διὰ τἀγαθὸν ἐψύχωται καὶ ἐζώωται.	Καὶ	φυτὰ δὲ πάντα τὴν θρεπτικὴν
[13]	ἐστί, καὶ τελειοῦται καὶ διασώζεται.	Καὶ	χρὴ καὶ ἡμᾶς ἀπὸ τῶν
[6]	ζωῆς ποιητικῆς καὶ συνοχικῆς αἰτίας.	Καὶ	ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ὄντος ἐλέγομεν,
[4]	τῶν καθ᾿ ἡμᾶς ἡμερῶν τριάδα.	Καὶ	ὥσπερ πάντα πρὸς ἑαυτὴν ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010